Qaraca arıquş (lat. Parus ater) — Arıquşular fəsiləsinə aid quş növü.
Bel tərəfi zeytuni-boz, qanadları və quyruğu qonur-boz, başı və döşünün yuxarısı qara, yanaqları ağ, qarnı və bədəninin yanları oxraya çalan ağımtıldır. Dişi fərd erkəkdən azca kiçikdir [1][2][3][4].
Avropa, Asiya və Şimal-qərbi Afrikada yayılıb. Azərbaycanda isə dağ və dağ-meşə qurşaqlarında, bağ və parklarda yayılıb[5][6][7][8].
Politipik növdür. Dünyada 20-dən çox, Azərbaycanda isə 2 yarımnövü (P. a. michayloüskii, Boqd., 1879; P.a. qaddi Zarudny, 1911) yayılıb[9][10][11][12].
Palıd və fıstıq meşələrində, dağ yamaclarında və bağlarda, dağ çayı vadilərində yaşayır. Oturaq quşdur.
Entomofaqdır. Əsasən cücülər və onların sürfələri ilə qidalanır. Bəzən giləmeyvələrlə də qidalanır. Yemini ağaclardan, yerdən və otların üstündən əldə edir[13][14][15][16].
Məlum deyil.
ildə 2 dəfə yuvalayır. Yuvanı ağac koğuşlarında qurur. Yuvada 7-11 yumurta olur. Kürtyatma 13-14 gün çəkir[17][18][19][20].
Sürü halında yaşayırlar, qışda dağətəyi və düzənliklərə köçüb gedirlər. Lələkdəyişməsi iyul ayından sentyabradək davam edir[21][22][23][24].
İldə iki dəfə yuvalayır, 7–11 yumurta verir.
Məlum deyil.
Limit faktoru bu quşların yaşayış yerlərinin təbii fəlakətin və antropogen amillərin təsirlərinə məruz qalmasıdır.
Təbiətdə zərərli cücülərin tələf edilməsində xeyirlidir.
Elmi əhəmiyyətlidir, kolleksiya obyektidir.
Avropa mühafizə statusuna və Bern konvensiyasına daxildir.
Elmi fondlarda kolleksiyası saxlanır. Muzeylərdə nümayiş etdirilir.
Adi alasığırçın
Böyük oxcüllüt
Abıca arıquş
Talış arıquşu
Kəkilli arıquş
Coal Tit (Periparus ater or Parus ater) / Tannenmeise
1. Q.T. Mustafayev. N.A. Məhərrəmova. Ornitologiya. Çaşıoğlu, 2005, 316 s.
2. D.Q. Tuayev. Azərbaycan quşlarının kataloqu, Bakı, 2000, s. 177–178.
3. Л.А. Портенко. Птицы СССР. Ч. III. М.: 1954, ст. 110-111.
4. Г.Н. Симкин. Певчие птицы. М.: 1990, ст. 344–352.
Qaraca arıquş (lat. Parus ater) — Arıquşular fəsiləsinə aid quş növü.
