De goudhamster (Mesocricetus auratus), ook wel Syrische hamster of Syrische goudhamster genoemd, is een knaagdier uit de familie Cricetidae.
De goudhamster komt oorspronkelijk voor in de steppes en woestijnen van Syrië en Turkije. Het dier wordt veel gehouden als huisdier en in laboratoria, en is de bekendste hamstersoort. In het wild is hij bedreigd. In 1839 werd de soort ontdekt door de Britse zoöloog George Robert Waterhouse. Rond 1930 werd er in Syrië een vrouwtje met twaalf jongen ontdekt en naar Israël overgebracht. Alle goudhamsters die tegenwoordig als huisdier worden gehouden, stammen waarschijnlijk af van deze dieren. Met nakomelingen van deze dieren werd vanaf 1931 in Engeland verder gefokt. Over het leven van de schuwe in het wild levende goudhamster is tot op heden nagenoeg niets bekend.
De goudhamster is een 12,5 tot 17,5 centimeter groot knaagdier met een staartje van zo'n 15 millimeter. Hij kan 100 tot 200 gram wegen. Hij heeft een oranjekleurige vacht met een grijswitte onderzijde. Er loopt een donkere streep van zijn wang tot de nek. Ook de haren op zijn rug en voorhoofd hebben donkere uiteinden. Gedomesticeerde dieren komen in meerdere kleurvarianten voor, zoals zwart, oranje, wit, crème, off-white (gebroken wit) en bruin. Ook zijn er hamsters met vlekken, witbanden (een witte buik en rug) en extra lange haren.
De goudhamster is een schemerdier. Overdag verblijft hij in een zelfgegraven ondergronds hol, tot twee meter diep. 's Avonds komt hij tevoorschijn. Hij voedt zich voornamelijk met gras en granen, maar ook ander plantaardig materiaal als zaden en noten, en dierlijk materiaal als insecten (waaronder kevers, vliegen, mieren, kakkerlakken, wantsen en wespen), wormen en slakken staan op zijn dieet. Met zijn wangzakken vervoert de goudhamster het voedsel naar een ondergrondse opslagplaats. De goudhamster is een solitaire soort, die agressief is tegenover soortgenoten. Hij heeft een uitstekend gehoor en reukvermogen. Waarschijnlijk kan de goudhamster individuen uit elkaar houden door middel van geur.
In het wild krijgt een goudhamster een nestje in een hol, dat tot één meter onder de grond ligt. Hier krijgt de goudhamster zo'n 4 tot 20 jongen per keer, al ligt het gemiddelde op 8 jongen per worp. De goudhamster kan wel zeven worpen per jaar krijgen. De draagtijd is 16 dagen. Na twee weken gaan de oogjes open, ze worden ongeveer drie weken gezoogd en de jongen zijn met vier weken geslachtsrijp. De goudhamster wordt gemiddeld 1,5 tot 3 jaar oud. Goudhamsters vertonen "draagverstarring". Als een hamster wordt opgepakt, houdt hij zich stijf. Jongen kunnen zo bij gevaar sneller worden vervoerd door de moeder.
In gevangenschap is het af te raden volwassen goudhamsters in één kooi met andere hamsters te houden. Aangezien de goudhamster van nature solitair is, kan dit op gevechten uitlopen. wat weer uit kan lopen op de dood.
Bronnen, noten en/of referentiesDe goudhamster (Mesocricetus auratus), ook wel Syrische hamster of Syrische goudhamster genoemd, is een knaagdier uit de familie Cricetidae.
