El schirato[1] (nome sientifico Sciurus vulgaris, o altre rase de Sciurus) el xe un picoło mamifero roditore ke'l vive sui àlbari durante el dì e ke'l se ripara drento i busi dei àlbari o sui gnari ke'l se fa ałe biforcaxion dei rami, de note o d'inverno, quando ke'l va in łetargo. Se pol trovarlo in tute łe foreste de conifere e de latifoje de l'Eoropa e de l'Axia.
El pesa dai 200 ai 490 grami e el xe longo fra i 190 e i 280 miłimetri.
El ga na pełicia roso-fulva d'istà pi scura d'inverno, oci scuri e rece co 'n ciufo de pełi suła punta, sate corte co ongie longhe e curve, par ranpegarse mejo su pa i àlbari. Tra i rosegadori i xe famosi par avere ła coa longa a sgionfa de pel che, ła fa da timon par l'equiłibrio.
El magna fruti, noxe, grani dełe pigne, giande e anca fonc; el ga abitudine de metarghene via 'na parte par magnarle pi tardi.
I xe caciai pi che altro dae martoréle, i gati selvareghi e dae poiane.
Sul Wiktionary ghe xe ła voxe de disionario «Schirato»El schirato (nome sientifico Sciurus vulgaris, o altre rase de Sciurus) el xe un picoło mamifero roditore ke'l vive sui àlbari durante el dì e ke'l se ripara drento i busi dei àlbari o sui gnari ke'l se fa ałe biforcaxion dei rami, de note o d'inverno, quando ke'l va in łetargo. Se pol trovarlo in tute łe foreste de conifere e de latifoje de l'Eoropa e de l'Axia.
El pesa dai 200 ai 490 grami e el xe longo fra i 190 e i 280 miłimetri.
El ga na pełicia roso-fulva d'istà pi scura d'inverno, oci scuri e rece co 'n ciufo de pełi suła punta, sate corte co ongie longhe e curve, par ranpegarse mejo su pa i àlbari. Tra i rosegadori i xe famosi par avere ła coa longa a sgionfa de pel che, ła fa da timon par l'equiłibrio.
El magna fruti, noxe, grani dełe pigne, giande e anca fonc; el ga abitudine de metarghene via 'na parte par magnarle pi tardi.
I xe caciai pi che altro dae martoréle, i gati selvareghi e dae poiane.
