Chóšć[1][2] (Cytisus scoparius, syn.: Spartium scoparium L., Genista scoparia (L.) Lam.; Sarothamnus scoparius (L.) Wimm. ex W.D.J. Koch) jo rostlina ze swójźby łušćinowych rostlinow (Fabaceae).
Chóšć jo w lěśu zeleny kerk, dośěgnjo wusokosć wót 1 až do 2 m. Jogo gałuzy su granjate, prutojte a zwětšego zrownane. Młode gałuzy su pitśku žyźowate kósmate, pózdźej nage.
Měnjate łopjena su tśilicbnje pjerite. Łopjeńka su owalno-lancetojte, pśilěgajuce kósmate a dośěgnu dłujkosć wót něźi 1 cm.
Wón kwiśo wót maja až do junija (julija). Kwiśonki su złotožołte, stoje na 1 cm dłujkich wogonkach pó jadnom abo pó dwěma w łopjenowych rozporach a dośěgnu dłujkosć wót až do 2,5 cm. Jich kwiśonkowe łopjeńka su 4 cm dłujke, płone, na kšomje kósmate, howacej nage. Proškowe łopjeńka su kaž časnikowe pjera zakulone.
Płody su wopłonjone łušćiny, kótarež dośěgnu dłujkosć wót až do 5 cm. Jolic zdrjałe su carne.
Wón rosćo na gólach, lěsowych zagonach, pód krickami a na nadroznych kšomach. Mimo togo wón se wóstaji kalk.
Chóšć jo w pódwjacornej, pódpołdnjowej a srjejźnej Europje rozšyrjony. W pódzajtšu a pódpołnocu su rědki, dokulaž wón ma mału twardosć pśeśiwo mrozoju.
Něga jogo gałuzy buchu za wězanje chóžyšćow wužywane.
Kwiśonkowe pupki, wótewrjene kwiśonki a młode płody krotko pó wopłoźenju
Chóšć na eksponowanej ekstensiwnej pastwje
Ilustracija
Kwiśonki
Kwiśonki
Chóšć (Cytisus scoparius, syn.: Spartium scoparium L., Genista scoparia (L.) Lam.; Sarothamnus scoparius (L.) Wimm. ex W.D.J. Koch) jo rostlina ze swójźby łušćinowych rostlinow (Fabaceae).
