Aythya fuligula[2] ye una especie d'ave anseriforme de la familia Anatidae qu'habita en Eurasia y África.[3]
Ye un coríu buceador de tamañu mediu, con un llargor d'averada de 43 cm.[4] El machu amuesa un característicu penachu que lu colgar por detrás de la cabeza, que da nome a la especie, na fema ye más curtiu.[4] El machu ye dafechu negru brillante sacante nos lladrales y el banduyu que son blancos. Tamién son blanques coles puntes negres les plumes de vuelu de les sos nales, pero esta llista blanca solo vese cuando les esplega. La so cabeza y pescuezu tienen reflexos violáceos.[5] Les femes son más variable, polo xeneral son de color pardu escuru, colos lladrales y les coberteras infracaudales más o menos clares, y dalgunes pueden amosar un llurdiu blancu alredor de la base del picu, lo que-yos fai paecer se a les del porrón bastardu,[4] anque siempres la estensión del llurdiu blancu de la fema de porrón moñudo ye más amenorgada. Los güeyos de dambos sexos son mariellos, y les sos pates y picu son de color gris azuláu, cola punta del picu corita. Nel plumaxe d'eclís de los machos les partes blanques de lladrales y banduyu tórnense pardu abuxaes y el moñu amenórgase, lo que-yos da un aspeutu más paecíu a les femes, anque más escuru.
El porrón moñudo foi descritu científicamente por Carlos Linneo en 1758, na décima edición de la so obra Systema naturae, col nome de Anas fuligula (coríu de gargüelu enhollinada).[6] Darréu foi treslladáu al xéneru Aythya, creáu por Friedrich Boie en 1822.[7] Ye una especie monotípica, esto ye, nun se reconocen subespecies estremaes.[8][3]
La etimoloxía del nome del so xéneru, Aythya, procede del términu griegu αἴθυια (aithuia), una ave marina non identificada citada por Aristóteles.[9] Per otru llau, el so nome específicu deriva de les pallabres llatines fulīgo y gula que signifiquen «sarriu» y «gargüelu»,[10] respeutivamente, en referencia a los color escuru de la so cabeza y pescuezu.
La área de cría del porrón moñudo estender pola mayor parte de la Eurasia templada y septentrional. Ye un coríu migratoriu na mayor parte de la so área de distribución, que viaxa al sur d'Europa, África y Asia meridional y oriental pa pasar l'iviernu, onde forma grandes bandaes en zones d'agües abiertes. El porrón moñudo ye sedentariu n'Europa central y noroccidental (dende les islles Britániques hasta Polonia, aproximao). Dacuando visita como divagante les costes d'Estaos Xuníos y Canadá.
Vive n'agües enllancaes relativamente fondes o de movimientu lentu a baxa altitú, especialmente como llagos y llagunes con vexetación nes marxes. Fora de la dómina de cría tamién puede atopase en medios costeros, como badees pocu fondes, albuferes y estuarios.
Ye una especie omnívora, anque la so dieta componse principalmente d'animales como los moluscos, crustáceos y inseutos acuáticos,[11] lo mesmo que de granes y otra materia vexetal (aproximádamente una décima parte de la so dieta). Los moluscos (moxones y cascoxos) representen la mayor parte de la so dieta (aprosimao seis décimes partes). Por ello prefier como cuarteles ivernizos aquellos ricos en mejillón cebra.[12] Consigue la so comida buciando y dacuando somorguiando mediu cuerpu.[5] Prefier buciar a fondures ente los 2,5 metros, anque puede algamar hasta los 5 metros de fondura.[11] Busca'l so alimentu principalmente a lo llargo de la nueche, mientres el día dedicar a folgar y dixerir.[5]
La dómina de cría suel tener llugar ente mayu y setiembre.[5] El cortexu del machu consiste en movimientos de cabeza. La construcción de nial ye xera namái de la fema. Constrúi'l nial sobre l'agua n'esteres flotantes o nel suelu n'islles en banzaos, preferentemente nes proximidaes de colonies de gaviluetes y charranes.[1] La vecindá d'aves agresives y ruidoses contribúin a la proteición del so nial. La fema pon de 6 a 11 güevos de color verde buxu, que miden una media de 58,3 x 40,8 cm.[5][13] La incubación realizada solo pola fema dura de 23 a 25 díes.[4] Los pitucos son nidífugos y aína siguen a la so madre. Pueden somorguiase a partir del tercer día de vida, y bien llueu, a la edá d'una selmana, son yá autosuficientes, anque nun abandonen a la so madre hasta qu'algamen los dos meses d'edá cuando tán totalmente desenvueltos.[4]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Aythya fuligula ye una especie d'ave anseriforme de la familia Anatidae qu'habita en Eurasia y África.
.jpg)
.jpg)
