Oman (Inula L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Należy do niego około 90 gatunków występujących w Ameryce, Azji i Europie[2]. Gatunkiem typowym jest Inula helenium L.[3].
Większość gatunków jest bylinami, niektóre są roślinami jednorocznymi lub dwuletnimi, ale zdarzają się też krzewinki[2]. Mają wielkość od drobnych roślinek do 3-metrowej wysokości bylin. Kwiaty zebrane w koszyczki.
Amphiraphis DC., Bojeria DC., Codonocephalum Fenzl[4]
Angiosperm Phylogeny Website adoptuje podział na podrodziny astrowatych (Asteraceae) opracowany przez Panero i Funk w 2002[5], z późniejszymi uzupełnieniami[6]. Zgodnie z tym ujęciem rodzaj Inula należy do plemienia Inuleae Cass., podrodziny Asteroideae (Juss.) Chev. W systemie APG III astrowate są jedną z kilkunastu rodzin rzędu astrowców (Asterales), wchodzącego w skład kladu astrowych w obrębie dwuliściennych właściwych[1].
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa astrowe (Asteridae Takht.), nadrząd astropodobne (Asteranae Takht.), rząd astrowce (Asterales Lindl), rodzina astrowate (Asteraceae Dumort.), podrodzina Inuloideae (Cass.) Lindl. in Loud., plemię Inuleae Cass., rodzaj oman (Inula L.)[7].
Omany były uprawiane już w czasach antycznych ze względu na piękne kwiaty. Niektóre gatunki są używane w celach leczniczych. Są też roślinami miododajnymi. Są mrozoodporne i nie mają specjalnych wymagań co do gleby. Mogą rosnąć na stanowiskach słonecznych lub częściowo zacienionych. Rozmnaża się je zazwyczaj przez nasiona lub przez podział wiosną lub jesienią.
Oman (Inula L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Należy do niego około 90 gatunków występujących w Ameryce, Azji i Europie. Gatunkiem typowym jest Inula helenium L..