Helvella L. (piestrzyca) – rodzaj grzybów z rodziny piestrzycowatych (Helvellaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Helvella, Helvellaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy rodzaj ten zdiagnozował Karol Linneusz w 1753 i podana przez niego nazwa jest dotąd aktualna[1]. Synonimy naukowe: Acetabula (Fr.) Fuckel, Biverpa (Fr.) Boud., Boletolichen Juss., Coelomorum Paulet, Costapeda Falck, Cowlesia Nieuwl., Cyathipodia Boud., Fuckelina Kuntze, Globopilea Beauseign., Helvella subgen. Biverpa Fr., Leptopodia Boud., Macropodia Fuckel, Macroscyphus Nees ex Gray, Paxina Kuntze, Peziza sect. Acetabula Fr., Phaeomacropus Henn., Phleboscyphus Clem., Pindara Velen., Tubipeda Falck[2].
Nazwę polską nadał Franciszek Błoński w 1888 r[3].
Saprotrofy rosnące na ziemi. Owocniki podzielone na kapelusz i trzon lub kielichowate.Kapelusze kędzierzawe, siodłowate lub miseczkowate, pokryte warstwą rodzajną. Trzony podłużnie żeberkowane lub gładkie. Konsystencja łamliwa, rzadziej elastyczna. Wysyp zarodników biały. Zarodniki eliptyczne, gładkie do kropkowanych, przeważnie z jedną dużą oleistą kroplą[4][5].
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[12]. Wykaz gatunków i nazwy polskie według M.A Chmiel (z wyjątkiem tych zaznaczonych odrębnymi przypisami)[3].
Helvella L. (piestrzyca) – rodzaj grzybów z rodziny piestrzycowatych (Helvellaceae).