ਬਲੈਕਕਰੰਟ ਜਾਂ ਕਾਲੀ ਕਰੰਟ (ਰਾਇਬਸ ਨਿਗਰਾਮ) ਇਹ ਵਾਲੇ ਉਗਣ ਵਾਲੇ ਗ੍ਰੋਸੂਲਾਰਸੀਆ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਲੱਕੜੀ ਦਾ ਬੂਟਾ ਹੈ। ਇਹ ਮੱਧ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਯੂਰਪ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਸੁਨਹਿਰੀ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਗਿੱਲੀ ਉਪਜਾਊ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਵਪਾਰਕ ਅਤੇ ਘਰੇਲੂ ਤੌਰ ਤੇ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ਤੇ ਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਸਰਦੀਆਂ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰੰਤੂ ਬਸੰਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਠੰਡਾ ਮੌਸਮ ਫਸਲਾਂ ਦੇ ਆਕਾਰ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਛੋਟੇ, ਚਮਕਦਾਰ ਕਾਲੇ ਫਲਾਂ ਦੇ ਸਮੂਹ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਡੰਡੀ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਵਿਕਸਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਹੱਥ ਜਾਂ ਮਸ਼ੀਨ ਦੁਆਰਾ ਕਟਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਕੱਚਾ ਫਲ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਿਟਾਮਿਨ ਸੀ ਅਤੇ ਪੌਲੀਫੇਨੋਲ ਫਾਈਟੋ ਕੈਮੀਕਲ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਬਲੈਕਕਰਾਂਟ ਨੂੰ ਕੱਚਾ ਖਾਧਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਪਰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮਿੱਠੇ ਪਕਵਾਨਾਂ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਜੈਮ, ਜੈਲੀ ਅਤੇ ਸ਼ਰਬਤ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜੂਸ ਦੀ ਮਾਰਕੀਟ ਲਈ ਵਪਾਰਕ ਤੌਰ ਤੇ ਉਗਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਫਲਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਅਲਕੋਹਲ ਵਾਲੇ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਫਲ ਅਤੇ ਪੌਦਿਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਰਵਾਇਤੀ ਦਵਾਈ ਅਤੇ ਰੰਗਾਂ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਸਕਾਟਲੈਂਡ, ਪੋਲੈਂਡ, ਲਿਥੁਆਨੀਆ, ਨਾਰਵੇ, ਅਤੇ ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਵਿਚ ਇਹ ਨਸਲ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਵਧੀਆ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਗੁਣਾਂ ਅਤੇ ਝਾੜੀਆਂ ਵਿਚ ਵਧੇਰੇ ਕਠੋਰਤਾ ਅਤੇ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਟਾਕਰੇ ਵਾਲੇ ਫਲ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਜਾ ਸਕਣ। [2]
ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦਾ ਰਾਈਬਸ ਨਿਗਰਾਮ ਇਕ ਦਰਮਿਆਨੇ ਆਕਾਰ ਦੀ ਝਾੜੀ ਹੈ, ਜਿਹੜੀ ਡੇਢ ਮੀਟਰ ਤੱਕ ਵੱਧਦੀ ਹੈ। ਪੱਤੇ ਵਿਕਲਪਿਕ, ਸਧਾਰਣ, 3 to 5 cਮੀ (0.1 to 0.2 ਫ਼ੁੱਟ) ਵਿਆਪਕ ਅਤੇ ਲੰਬੇ ਪੰਜ ਪੈਲਮੇਟ ਲੋਬਜ਼ ਅਤੇ ਇਕ ਸੇਰੇਟਿਡ ਹਾਸ਼ੀਏ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪੌਦੇ ਦੇ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸੇ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਖੁਸ਼ਬੂ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਲੰਬੇ ਪੌਦੇ ਵਿਚ ਦਸ ਤੋਂ ਵੀਹ ਫੁੱਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਹਰ ਫੁੱਲ ਵਿਚ ਇਕ ਵਾਲਾਂ ਦਾ ਛਿੱਟਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਪੀਲੀਆਂ ਗਲੈਂਡੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਪੰਜ ਲੋਬ ਅਸਪਸ਼ਟ ਪੇਟੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਲੰਬੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਕਲੰਕ ਅਤੇ ਸ਼ੈਲੀ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਪੰਜ ਸਟੈਮੇਨ ਅਤੇ ਦੋ ਫਿਉਜਡ ਕਾਰਪਲੇਸ ਹੁੰਦੇ ਹਨ[3]ਜੋ ਫੁੱਲ ਤਣੇ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਖੁੱਲ੍ਹਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿਚ ਜਿਆਦਾਤਰ ਕੀੜੇ- ਮਕੌੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਕੁਝ ਬੂਰ ਹਵਾ ਦੁਆਰਾ ਉੱਡ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਪਰਾਗ ਅਨਾਜ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਲੰਕ 'ਤੇ ਉਤਰਨ ਨਾਲ ਅੰਡਾਕਾਰ ਨੂੰ ਸ਼ੈਲੀ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਪਤਲੇ ਪਰਾਗ ਟਿਉ ਬ ਵਿਚ ਭੇਜਦੀਆਂ ਹਨ।ਗਰਮ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਇਹ ਫਲ ਆਉਣ ਵਿਚ ਲਗਭਗ 48 ਘੰਟੇ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਠੰਡੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਇਹ ਇੱਕ ਹਫਤਾ ਲੈ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੱਕ, ਅੰਡਕੋਸ਼ ਉਸ ਪੜਾਅ ਤੋਂ ਲੰਘ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਗ੍ਰਹਿਣਸ਼ੀਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਲਗਭਗ 35 ਤੋਂ ਘੱਟ ਅੰਡਕੋਸ਼ ਖਾਦ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਫਲ ਵਿਕਸਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਡਿੱਗਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਤਾਪਮਾਨ −1.9 °C (28.6 °F) ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ −1.9 °C (28.6 °F) ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਫਰੌਸਟ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਅਤੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਤਾਰ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਫੁੱਲ ਪੱਤਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਵਧੇਰੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। [4]
