Kurkuma (lat. Curcuma)[1] - zəncəfilkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.[2]
Sarıkök yalnız plov üçün ideal ədviyyat deyil, həm də bioloji aktiv maddədir. Sarıkök diabetin müalicəsində istifadə edilir. İsti südün içərisinə 1 çimdik sarıkök əlavə edib içməklə aktiv şəkildə arıqlamaq və döşlərin ölçüsünü böyütmək mümkündür.
Südlü sarıkök axşam içilərsə orqanizm üçün çox faydalı olar, həzm problemlərinin həllinə kömək edər, gecə rahat yuxunu təmin edər, immuniteti qaldırar, qanda xolesterinin miqdarını azaldar.
Cəmi bir ay bu təbii ədviyatı qida rasionunuza daxil etsəniz, bədəniniz əhəmiyyətli dərəcədə dəyişəcək.
Sarıköklə müalicə
1. Yeməyə sarıkık əlavə edəndə, mütləq ona bir çimdik də qara istiot da qatın. İstiot sarıkökün tamamilə mənimsənilməsinə kömək edəcək.
2. Orqanizminizi toksinlərdən təmizləmək üçün bir aylıq sarıköklə müalicə kursuna başlayın. Xüsusilə bu proseduru yazda edin. Səhərlər acqarına yarım çay qaşığı ədviyyatı su ilə qarışdırıb için. 15 dəqiqə heç nə yeməməyə çalışın.
3. Əgər az da olsa sizdə anemiyanın əlamətləri varsa, onda balla sarıkök qəbul edin. Bu orqanizmdəki dəmir qıtlığını aradan qaldırılacaq. ¼ çay qaşığı sarıkökü bir az balla qarışdırın. Bu dadlı dərmanı hər gün acqarına qəbul edin. İstəsəniz onu su ilə də içə bilərsiniz. Sarıkök mədə-bağırsaq sistemi üçün olduqca faydalıdır. Bizim həzm sistemimizə hər gün müxtəlif ziyanlı maddələr düşür və burada yığılır. Qana sovrularaq bu maddələr orqanizmi zəhərləyir, müxtəlif xəstəliklərin inkişafına təkan verir, orqanizmdə qocalma prosesləri sürətləndirir. Sarıkök bu ziyanlı maddələri yox edir.
Bundan əlavə sarıkök mədə-bağırsaq sistemində olan iltihabla mübarizə aparır.
Sarıkök köpdən əziyyət çəkən insanlara da yaxşı kömək edə bilər.
Sarıkök güclü ödqovucudur. Bu səbəbdən öd daşı xəstəliyi olan insanlara bu ədviyyatdan süi-istifadə etməməlidir.
Sarıkök qara ciyər üçün də çox xeyirlidir - qara ciyəri təmizləyir, onun fəaliyyətinə müsbət təsir edir.
Sarıkök orqanizmdə gedən mübadilə proseslərinə də çox müsbət təsir edir, qanda şəkərin səviyyəsinin normada saxlamağa kömək edir.
Sarıkök qanı təmizləyir, qanın tərkibini yaxşılaşdırır. Anemiyadan əziyyət çəkən insanlar balla sarıkökün dəmləməsindən istifadə edə bilərlər.
Sübut olunub ki, sarıkök beyinin fəaliyyətinə çox müsbət təsir edir, yaddaşı və təfəkkürü yaxşılaşdırır.
Artrit zamanı da sarıkök çox effektli müalicəvi təsir edir.
Sarıkök aşağıdakı xəstəliklərin müalicəsini nəzarət altına alır və əlamətlərini azaldır:
Kurkuma (lat. Curcuma) - zəncəfilkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.
Sarıkök yalnız plov üçün ideal ədviyyat deyil, həm də bioloji aktiv maddədir. Sarıkök diabetin müalicəsində istifadə edilir. İsti südün içərisinə 1 çimdik sarıkök əlavə edib içməklə aktiv şəkildə arıqlamaq və döşlərin ölçüsünü böyütmək mümkündür.
Südlü sarıkök axşam içilərsə orqanizm üçün çox faydalı olar, həzm problemlərinin həllinə kömək edər, gecə rahat yuxunu təmin edər, immuniteti qaldırar, qanda xolesterinin miqdarını azaldar.
Cəmi bir ay bu təbii ədviyatı qida rasionunuza daxil etsəniz, bədəniniz əhəmiyyətli dərəcədə dəyişəcək.
Sarıköklə müalicə
1. Yeməyə sarıkık əlavə edəndə, mütləq ona bir çimdik də qara istiot da qatın. İstiot sarıkökün tamamilə mənimsənilməsinə kömək edəcək.
2. Orqanizminizi toksinlərdən təmizləmək üçün bir aylıq sarıköklə müalicə kursuna başlayın. Xüsusilə bu proseduru yazda edin. Səhərlər acqarına yarım çay qaşığı ədviyyatı su ilə qarışdırıb için. 15 dəqiqə heç nə yeməməyə çalışın.
3. Əgər az da olsa sizdə anemiyanın əlamətləri varsa, onda balla sarıkök qəbul edin. Bu orqanizmdəki dəmir qıtlığını aradan qaldırılacaq. ¼ çay qaşığı sarıkökü bir az balla qarışdırın. Bu dadlı dərmanı hər gün acqarına qəbul edin. İstəsəniz onu su ilə də içə bilərsiniz. Sarıkök mədə-bağırsaq sistemi üçün olduqca faydalıdır. Bizim həzm sistemimizə hər gün müxtəlif ziyanlı maddələr düşür və burada yığılır. Qana sovrularaq bu maddələr orqanizmi zəhərləyir, müxtəlif xəstəliklərin inkişafına təkan verir, orqanizmdə qocalma prosesləri sürətləndirir. Sarıkök bu ziyanlı maddələri yox edir.
Bundan əlavə sarıkök mədə-bağırsaq sistemində olan iltihabla mübarizə aparır.
Sarıkök köpdən əziyyət çəkən insanlara da yaxşı kömək edə bilər.
Sarıkök güclü ödqovucudur. Bu səbəbdən öd daşı xəstəliyi olan insanlara bu ədviyyatdan süi-istifadə etməməlidir.
Sarıkök qara ciyər üçün də çox xeyirlidir - qara ciyəri təmizləyir, onun fəaliyyətinə müsbət təsir edir.
Sarıkök orqanizmdə gedən mübadilə proseslərinə də çox müsbət təsir edir, qanda şəkərin səviyyəsinin normada saxlamağa kömək edir.
Sarıkök qanı təmizləyir, qanın tərkibini yaxşılaşdırır. Anemiyadan əziyyət çəkən insanlar balla sarıkökün dəmləməsindən istifadə edə bilərlər.
Sübut olunub ki, sarıkök beyinin fəaliyyətinə çox müsbət təsir edir, yaddaşı və təfəkkürü yaxşılaşdırır.
Artrit zamanı da sarıkök çox effektli müalicəvi təsir edir.
Sarıkök aşağıdakı xəstəliklərin müalicəsini nəzarət altına alır və əlamətlərini azaldır:
şəkərli diabeti nəzarət altında saxlayır yaraların sağalmasına yardım edir ağrıları yüngülləşdirir dərini gözəlləşdirir Alsheymer xəstəliyinin əmələ gəlməsinin qarşısını alır ürəyin əzələsini möhkəmləndirir artrit əlamətlərini yüngülləşdirir həzmi sürətləndirir qara ciyəri təmizləyir xərçəng hüceyrələrinə qarşı mübarizə aparır dəridə piqmentasiya əlamətlərinin əmələ glməsinin qarşısını alır əhval-ruhiyəni yüksəldir. Sarıkökü suda isladıb gözlərin altına yaxdıqda həmin nahiyənin tündləşməsinin (qaralmasının) qarşısını alır. (5 gün etmək kifayətdir). Prostat xəstəliyinin profilaktikası baxımından çox əhəmiyyətlidir.
Curcuma és un gènere de prop de 80 espècies de la família Zingiberaceae. des del descobriment del gènere Curcuma per Linnaeus en 1753 al voltant de 130 espècies han estat descriptes.
Curcuma és un gènere de prop de 80 espècies de la família Zingiberaceae. des del descobriment del gènere Curcuma per Linnaeus en 1753 al voltant de 130 espècies han estat descriptes.
Curcuma ist eine Pflanzengattung innerhalb der Familie der Ingwergewächse (Zingiberaceae). Ihr gehört auch die Kurkuma oder Indische Gelbwurz (Curcuma longa), als auch die Javanische Gelbwurz (Curcuma zanthorrhiza, alias Curcuma xanthorrhiza) als wichtige Gewürzpflanze an, nicht aber die ebenfalls Gelbwurz genannte Xanthorhiza simplicissima. Die traditionell aus der Pflanze gewonnene Substanz Curcumin dient außer als Geschmacksträger auch als gelber Farbstoff, unter anderem zur Färbung von Lebensmitteln. Es gibt etwa 120 taxonomisch anerkannte Arten, die meist aus Süd- und Südostasien stammen, vom tropischen Asien bis Nordaustralien verbreitet sind und in den Tropen vielfach kultiviert werden.
Die Curcuma-Arten sind ausdauernde krautige Pflanzen. Sie bilden verzweigte, fleischige, aromatische Rhizome, an denen oftmals Knollen zu finden sind. Die meist grundständigen Laubblätter sind meist lanzettlich, länglich oder selten fast linealisch.
Oftmals vor der Ausbildung von Blättern treiben direkt aus dem Rhizom an Pseudotrieben oder separate Trieben, die endständigen, ährigen Blütenstände aus. Am aufrechten Blütenstand befinden sich Brakteen, die an der Spitze oftmals eine andere Farbe besitzen. Die unteren Hälften der Brakteen sind miteinander verwachsen, während die oberen Hälften sich verbreitern. Den so gebildeten Taschen stehen Wickel aus zwei bis sieben Blüten entgegen.
Die zwittrigen Blüten sind dreizählig. Der meist kurze, röhrenförmige Kelch ist auf einer Seite gespalten, ist zwei- oder dreilappig oder -gezähnt. Die Krone ist trichterförmig, die Kronblätter eiförmig oder länglich, nahezu gleich lang oder mit einem deutlich größeren zentralen Kronblatt, die Kronblattspitzen sind stark zugespitzt. Die äußeren Staminodien sind kronblattartig geformt, an der Basis mit den Staubfäden und dem Labellum verwachsen. Das Labellum besteht aus einem inneren, verdicktem Bereich und äußeren, dünneren Lappen, die die Staminodien teilweise überlappen. Die Staubfäden sind kurz und breit. Die Staubbeutel sind vielgestaltig, an der Basis für gewöhnlich angespornt.
Die meist ellipsoide Kapselfrucht ist dreifächerig und springt bei Reife auf.
Unter den etwa 120 der Gattung zugeordneten Arten ist die Kurkuma oder Gelbwurz (Curcuma longa) sicher die bekannteste, da aus ihr das bekannte Küchengewürz gewonnen wird. Curcuma alismatifolia ist eine südostasiatische Zierpflanze. Bei Curcuma mangga ist die Beschreibung von Valeton & van Zijp und damit der Artstatus derzeit nicht anerkannt; die Pflanze findet in der südindischen Küche Verwendung; sie wird sauer eingelegt.
Hier eine Auflistung der akzeptierten Arten mit Verbreitungsgebiet[1]:
Curcuma ist eine Pflanzengattung innerhalb der Familie der Ingwergewächse (Zingiberaceae). Ihr gehört auch die Kurkuma oder Indische Gelbwurz (Curcuma longa), als auch die Javanische Gelbwurz (Curcuma zanthorrhiza, alias Curcuma xanthorrhiza) als wichtige Gewürzpflanze an, nicht aber die ebenfalls Gelbwurz genannte Xanthorhiza simplicissima. Die traditionell aus der Pflanze gewonnene Substanz Curcumin dient außer als Geschmacksträger auch als gelber Farbstoff, unter anderem zur Färbung von Lebensmitteln. Es gibt etwa 120 taxonomisch anerkannte Arten, die meist aus Süd- und Südostasien stammen, vom tropischen Asien bis Nordaustralien verbreitet sind und in den Tropen vielfach kultiviert werden.
Curcuma (Cúr-cu-ma) iku sawijining génus saka watara 80 spésies sing mlebu kulawarga tuwuhan Zingiberaceae kaya ta spésies kunir lan Tulip Siam. Jeneng Curcuma asalé saka basa Arab kurkum (كركم) tegesé "kunir". Wiwit perakatin génus Curcuma déning Linnaeus taun 1753 watara 130 spésies wis dijelaské tekan saiki. Sapérangan dheskripsi spésies sing tanpa diagnosis Latin utawa spésimèn jinis, njalari status sah saka akèh spésies nyubriyani lan tetep ora cetha.
Curcuma aeruginosa
Curcuma sp.
Curcuma sp.
Curcuma (Cúr-cu-ma) iku sawijining génus saka watara 80 spésies sing mlebu kulawarga tuwuhan Zingiberaceae kaya ta spésies kunir lan Tulip Siam. Jeneng Curcuma asalé saka basa Arab kurkum (كركم) tegesé "kunir". Wiwit perakatin génus Curcuma déning Linnaeus taun 1753 watara 130 spésies wis dijelaské tekan saiki. Sapérangan dheskripsi spésies sing tanpa diagnosis Latin utawa spésimèn jinis, njalari status sah saka akèh spésies nyubriyani lan tetep ora cetha.
Куркума (латин Curcuma) – имбирь котырса быдмас увтыр. Сійӧ быдмӧ Азияын.
Куркума (лат. Curcuma) – имбирь котырись быдмас увтыр. Куркума увтырӧ пырöны 80 вид. Куркума пантасьӧ Азияын.
Куркума (лат. Curcuma) – имбирь котырись быдмас увтыр. Куркума увтырӧ пырöны 80 вид. Куркума пантасьӧ Азияын.
Куркума (латин Curcuma) – имбирь котырса быдмас увтыр. Сійӧ быдмӧ Азияын.
హరిద్ర లేక కుర్కుమా అనేది ఒక మొక్క జాతి పేరు. Zingiberaceae (అల్లం) కుటుంబానికి చెందిన ఈ రకపు మొక్కలలో 80 రకాలను గుర్తించి అంగీకరించారు.
హరిద్ర జాతి మొక్కలు పసువు, తులిప్ వంటి పూల మొక్కలను పోలి ఉంటాయి.
హరిద్రను ఇంగ్లీషులో కుర్కుమా అంటారు. కుర్కుమా అరబిక్ పదం. అరబిక్ లో కుర్కుమా అనగా పసుపు అని అర్ధం.
Linnaeus 1753 నుంచి హరిద్ర మొక్కల జాతికి దగ్గర పోలికలున్న 130 రకాల మొక్కల గుంపు గురించి వివరంగా వర్ణించాడు.
Curcuma aeruginosa
Curcuma sp.
Curcuma sp.
Kunyit inggih punika sarwa entik-entikan sané akéh kawigunannyané. Kunyit marupa sakadi jahé, nanging dagingnyané mawarna kuning. Kunyit ketahnyané kaanggén bumbu basa genep ring Bali. Kunyit talér kanggén lakar pewarna kuning sané dados kaanggén rikala ngewarnain ajeng-ajengan apang mawarna kuning. Kunyit ketahnyané ketanem ring natah krama Baliné, tur kaadol ring pasar. Kunyit talér kaanggon tamba yéning ragané sungkan.
Kunyit inggih punika sarwa entik-entikan sané akéh kawigunannyané. Kunyit marupa sakadi jahé, nanging dagingnyané mawarna kuning. Kunyit ketahnyané kaanggén bumbu basa genep ring Bali. Kunyit talér kanggén lakar pewarna kuning sané dados kaanggén rikala ngewarnain ajeng-ajengan apang mawarna kuning. Kunyit ketahnyané ketanem ring natah krama Baliné, tur kaadol ring pasar. Kunyit talér kaanggon tamba yéning ragané sungkan.
Curcuma (/ˈkɜːrkjʊmə/)[3] is a genus of plants in the family Zingiberaceae that contains such species as turmeric and Siam tulip. They are native to Southeast Asia, southern China, the Indian Subcontinent, New Guinea and northern Australia.[4] Some species are reportedly naturalized in other warm parts of the world such as tropical Africa, Central America, Florida, and various islands of the Pacific, Indian and Atlantic Oceans. Generally, most curcuma grows well in loose and sandy soil in shaded areas.[2][5]
Curcuma is a perennial, herbaceous plant that can reach a height of 1 meter. It emits numerous, edible rhizomes whose interiors are yellow or orange. These rhizomes are reduced to a powder, which is the spice called curcuma. Its lanceolate leaves are oblong or elliptical and are of a uniform green, and about 50cm long and 7 to 25 cm wide.[6]
The name is derived from the Sanskrit kuṅkuma, referring to turmeric. Turmeric is used to flavour or colour curry powders, mustards, butters, and cheeses; it may also be used as a substitute for saffron or other yellowish pigments.[7]
Plants of the World Online currently includes:[8]
Curcuma (/ˈkɜːrkjʊmə/) is a genus of plants in the family Zingiberaceae that contains such species as turmeric and Siam tulip. They are native to Southeast Asia, southern China, the Indian Subcontinent, New Guinea and northern Australia. Some species are reportedly naturalized in other warm parts of the world such as tropical Africa, Central America, Florida, and various islands of the Pacific, Indian and Atlantic Oceans. Generally, most curcuma grows well in loose and sandy soil in shaded areas.
Curcuma es un género de alrededor de ochenta especies de la familia Zingiberaceae. Desde el descubrimiento del género Curcuma por Carlos Linneo en 1753 alrededor de ciento treinta especies han sido descritas.
Curcuma aeruginosa
Curcuma alismatifolia
Curcuma alismatifolia
Curcuma es un género de alrededor de ochenta especies de la familia Zingiberaceae. Desde el descubrimiento del género Curcuma por Carlos Linneo en 1753 alrededor de ciento treinta especies han sido descritas.
Kollajuur ehk kurkum ehk kurkuma (Curcuma) on taimeperekond ingveriliste (Zingiberaceae) sugukonnas.
Esimesena kirjeldas kollajuure perekonda teaduslikult Linnaeus. Perekonnas on ligikaudu 130 liiki.
Mõne liigi risoomist saadakse india safrani nimelist vürtsi ehk kurkumit, mis sisaldab eeterlikke õlisid ja kollast värvainet kurkumiini. Sõltuvalt liigist varieerub kollajuurte sõlmjate risoomide värvus sinepikollasest sidrunikollaseni. Kurkumi saamiseks taime risoom keedetakse, kuivatatakse ja jahvatatakse. Kurkumi saamiseks kultiveeritakse kollajuurt Hiinas, Indias, Indoneesias, Filipiinidel, Taiwanil, Haitil, Jamaical ja Peruus. Kultuuris on levinuim harilik kollajuur (Curcuma longa). Pillirootaoline taim kasvab umbes 1 meetri kõrguseks.
Kollajuur ehk kurkum ehk kurkuma (Curcuma) on taimeperekond ingveriliste (Zingiberaceae) sugukonnas.
Esimesena kirjeldas kollajuure perekonda teaduslikult Linnaeus. Perekonnas on ligikaudu 130 liiki.
Mõne liigi risoomist saadakse india safrani nimelist vürtsi ehk kurkumit, mis sisaldab eeterlikke õlisid ja kollast värvainet kurkumiini. Sõltuvalt liigist varieerub kollajuurte sõlmjate risoomide värvus sinepikollasest sidrunikollaseni. Kurkumi saamiseks taime risoom keedetakse, kuivatatakse ja jahvatatakse. Kurkumi saamiseks kultiveeritakse kollajuurt Hiinas, Indias, Indoneesias, Filipiinidel, Taiwanil, Haitil, Jamaical ja Peruus. Kultuuris on levinuim harilik kollajuur (Curcuma longa). Pillirootaoline taim kasvab umbes 1 meetri kõrguseks.
Curcuma Zingiberaceae familiako landare-iraunkor belarkara errizomatsuen genero bat da. 80 bat espezie ezagutzen dira.
Izena hizkuntza semitarretatik dator, eta harremana du hebreerako כרכום (karkōm), aramerako ܟܟܘܪܟܟܡܡܐ (kurkama) eta arabierako كركم (kurkum) hitzekin. Azken honek arabieraz azafrai eta kurkuma esan nahi du.[1] Sanskrito klasikoan ere कुङ्कुमं (kunkumam) hitza erabiltzen zen azafrai esateko, eta hala agertzen da Sushruta Samhita liburuan. Ziurenik honek ere semitar jatorria du.[2]
_W2_IMG_2440.jpg)
.jpg)
_001.jpg)
Curcuma Zingiberaceae familiako landare-iraunkor belarkara errizomatsuen genero bat da. 80 bat espezie ezagutzen dira.
Kurkumat (Curcuma) on kasvisuku, joka kuuluu inkiväärikasvien heimoon. Suvussa on yhteensä 93 lajia.[2] Siihen sisältyy useita mauste- ja huonekasvina kasvatettuja lajeja.[1]
Kurkumat (Curcuma) on kasvisuku, joka kuuluu inkiväärikasvien heimoon. Suvussa on yhteensä 93 lajia. Siihen sisältyy useita mauste- ja huonekasvina kasvatettuja lajeja.
Curcuma est un genre de plantes à fleurs de la famille des Zingibéracées. Il contient une quarantaine d'espèces d'origine tropicale.
Le Curcuma est une épice tirée de la racine de l'espèce Curcuma longa.
Selon World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) (20 sept 2011)[1] :
Selon World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) (20 sept 2011)[1] :
Ce genre est originaire de l'Asie tropicale : sous-continent indien, Indochine, Chine (Yunnan), Indonésie, et du nord de l'Australie.
Curcuma est un genre de plantes à fleurs de la famille des Zingibéracées. Il contient une quarantaine d'espèces d'origine tropicale.
Le Curcuma est une épice tirée de la racine de l'espèce Curcuma longa.
Curcuma é un xénero de arredor de 80 especies da familia Zingiberaceae. Dende o descubrimento do xénero Curcuma por Linné en 1753 arredor de 130 especies foron descritas como tales. A cúrcuma (colorante e especie amarela), extráese da raíz da planta Curcuma longa.
Curcuma aeruginosa
Curcuma é un xénero de arredor de 80 especies da familia Zingiberaceae. Dende o descubrimento do xénero Curcuma por Linné en 1753 arredor de 130 especies foron descritas como tales. A cúrcuma (colorante e especie amarela), extráese da raíz da planta Curcuma longa.
Šafranov korijen (lat. Curcuma), rod korisnih trajnica iz porodice đumbirovki (Zingiberaceae) kojemu pripada preko 90 vrsta[1] porijeklom iz suptropskih i tropskih krajeva Azije, Tajland, Laos, Burma. Mnoge vrste kurkume danas se uzgajaju kao začinsko bilje, pa je nazivaju i kraljicom začina..
Ime roda dolazi po arapskoj riječi kurkum. [2] Poznatije vrste su kurkuma (Curcuma longa) i sijamski tulipan (Curcuma alismatifolia). Biljka je ljekovita posebno zbog žutonarančastog sastojka koji se zove kurkumin, za koji kažu da ima najsnažnije protuupalno djelovanje u biljnom svijetu, sa više od 150 potencijalno terapijskih djelatnosti, te se biljka koristi u ajurvedskoj medicini.[3]
Curcuma australasica
kurkuma
rizom kurkume
Šafranov korijen (lat. Curcuma), rod korisnih trajnica iz porodice đumbirovki (Zingiberaceae) kojemu pripada preko 90 vrsta porijeklom iz suptropskih i tropskih krajeva Azije, Tajland, Laos, Burma. Mnoge vrste kurkume danas se uzgajaju kao začinsko bilje, pa je nazivaju i kraljicom začina..
Ime roda dolazi po arapskoj riječi kurkum. Poznatije vrste su kurkuma (Curcuma longa) i sijamski tulipan (Curcuma alismatifolia). Biljka je ljekovita posebno zbog žutonarančastog sastojka koji se zove kurkumin, za koji kažu da ima najsnažnije protuupalno djelovanje u biljnom svijetu, sa više od 150 potencijalno terapijskih djelatnosti, te se biljka koristi u ajurvedskoj medicini.
Kurkuma (Curcuma) je ród ze swójby jumbjerowych rostlinow (Zingiberaceae). Wobsahuje sćěhowace družiny:
Curcuma L., 1753 è un genere di piante appartenente alla famiglia Zingiberaceae.[1]
Le piante appartenenti a questo generesono utilizzate a scopo alimentare e officinale. La spezia più utile è Curcuma longa o zafferano delle indie (molto spesso indicata come curcuma senz'altre specificazioni). Il vivace colore giallo della radice polverizzata viene utilizzato come colorante alimentare del tutto innocuo; se ne segnala l'uso anche per i tessuti, ma sbiadisce rapidamente. In certe regioni dell'India una radice di curcuma appesa al collo della ragazza fa parte del rito della promessa matrimoniale.
Il genere comprende le seguenti specie:[1]
Lo stesso argomento in dettaglio: Curcumina § Studi sugli eventuali effetti sulla salute. Le radici polverizzate giallo-ocra della curcuma sono l'ingrediente principale del curry. I rizomi vengono fatti bollire e quindi seccati in forno per ore e infine macinati per produrre un colorante alimentare o la spezia omonima.
Partite di curcuma in polvere di infima qualità sono state addizionate con Sudan, un colorante tossico, per migliorarne il colore. Si produce curcumina sintetica ricca di derivati chimici non alimentari, che si usano nella sintesi.[2]
La polvere di curcuma è aggiunta a molti cibi per conferirle un colore giallo, ma spesso invece di curcuma è venduto il colorante per tessuti Giallo di Metanilo e il Kesari Dhal, una pianta tossica. Questi prodotti che sostituiscono spesso la curcuma originale sono altamente cancerogeni. Nella confezioni di curcuma falsa è stata riscontrata anche della polvere di cromato di piombo, un colorante altamente tossico.[3] Conseguenza è che all'analisi sono risultate contaminate anche molte partite di curry.
Curcuma L., 1753 è un genere di piante appartenente alla famiglia Zingiberaceae.
Le piante appartenenti a questo generesono utilizzate a scopo alimentare e officinale. La spezia più utile è Curcuma longa o zafferano delle indie (molto spesso indicata come curcuma senz'altre specificazioni). Il vivace colore giallo della radice polverizzata viene utilizzato come colorante alimentare del tutto innocuo; se ne segnala l'uso anche per i tessuti, ma sbiadisce rapidamente. In certe regioni dell'India una radice di curcuma appesa al collo della ragazza fa parte del rito della promessa matrimoniale.
Curcuma (ex Arabico كركم kurkum) est genus circa octoginta specierum acceptarum in familia Zingiberacearum, quae insigniter C. longam condimentum et C. alismatifoliam continet. Post annum 1753, cum Linnaeus genus contraxit, circa 130 species iam descriptae sunt. Nonnullae autem descriptiones Latina diagnosi vel holotypo carent; ergo status multarum specierum suspecti obscurique manent. Prospectus classificationis taxinomicae, cum accommodatissimarum litterarum de speciebus Curcumae memoria, apud Wikispeciem[1] invenitur.
Vide "Curcumam" apud Vicispecies. 
Situs scientifici: Tropicos • GRIN • ITIS • NCBI • Biodiversity • Encyclopedia of Life • Plant Name Index • Plantes d'Afrique • Flora of China • Flora of North America • USDA Plants Database Curcuma (ex Arabico كركم kurkum) est genus circa octoginta specierum acceptarum in familia Zingiberacearum, quae insigniter C. longam condimentum et C. alismatifoliam continet. Post annum 1753, cum Linnaeus genus contraxit, circa 130 species iam descriptae sunt. Nonnullae autem descriptiones Latina diagnosi vel holotypo carent; ergo status multarum specierum suspecti obscurique manent. Prospectus classificationis taxinomicae, cum accommodatissimarum litterarum de speciebus Curcumae memoria, apud Wikispeciem invenitur.
Ciberžolė (lot. Curcuma) – imbierinių (Zingiberaceae) šeimos augalų gentis. Daugumos rūšių stiebai ir šakniastiebiai turi eterinių aliejų ir geltonų dažų (kurkumino) bei auginamos kaip prieskoniai ar vaistiniai augalai.
Gentyje yra apie 80 rūšių.
ir kt.
Dažinė ciberžolė (Curcuma longa)
Geltonoji ciberžolė (Curcuma zedoaria)
Ciberžolė (lot. Curcuma) – imbierinių (Zingiberaceae) šeimos augalų gentis. Daugumos rūšių stiebai ir šakniastiebiai turi eterinių aliejų ir geltonų dažų (kurkumino) bei auginamos kaip prieskoniai ar vaistiniai augalai.
Gentyje yra apie 80 rūšių.
Curcuma is een geslacht uit de gemberfamilie (Zingiberaceae). De soorten komen voor in Zuidoost-Azië, Zuid-China, het Indisch subcontinent, Nieuw-Guinea en Noord-Australië. Een bekende soort uit dit geslacht is Curcuma longa, waar de specerij kurkuma uit gewonnen wordt.
Curcuma is een geslacht uit de gemberfamilie (Zingiberaceae). De soorten komen voor in Zuidoost-Azië, Zuid-China, het Indisch subcontinent, Nieuw-Guinea en Noord-Australië. Een bekende soort uit dit geslacht is Curcuma longa, waar de specerij kurkuma uit gewonnen wordt.
Multimedia w Wikimedia Commons Ostryż, kurkuma, szafranica, żółcień (Curcuma L.) – rodzaj bylin z rodziny imbirowatych. Zalicza się do niego 93 gatunki[2].
Kurkuma (czyli ekstrakt kłączy ostryżu) jest używana jako przyprawa do wielu potraw. Jest też składnikiem mieszanek przyprawowych, m.in. curry, któremu nadaje złocistożółty kolor.
Różne gatunki z rodzaju Curcuma znane są w lecznictwie co najmniej od XIX w. W Indiach kurkuma jest rozpowszechniona jako środek przyspieszający gojenie się ran oraz kojący niestrawność żołądka[3].
Zawarty w kurkumie barwnik - kurkumina - nie rozpuszcza się w wodzie, a jedynie w alkoholu lub tłuszczach. Kurkuma zaczęła cieszyć się zainteresowaniem firm farmaceutycznych, gdy odkryto, że zawarte w niej substancje wykazują silne działanie przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze. Trwają badania nad zastosowaniem tych substancji w profilaktyce i leczeniu chorób, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, cukrzyca, choroba Alzheimera, a ich wyniki były oceniane w roku 2006 jako pozytywne[4]. W medycynie ludowej kurkumę stosuje się m.in. w leczeniu chorób pęcherzyka żółciowego, nerek, a także przy dolegliwościach żołądkowych[5].
Ostryż, kurkuma, szafranica, żółcień (Curcuma L.) – rodzaj bylin z rodziny imbirowatych. Zalicza się do niego 93 gatunki.
Curcuma L. é um gênero da família Zingiberaceae.
Curcuma L. é um gênero da família Zingiberaceae.
Curcuma este un gen de plante din familia Zingiberaceae, cu aproape 100 de specii acceptate.
Descriere : plantă erbacee de 60 – 90 cm înălțime cu frunze lungi lanceolate de culoare verde deschis. Florile alb gălbui apar pe o tijă cu aspect de spic. În vârful spicului bractele de culoare albă sau alb roz dau impresia unei flori mari cu multe petale. Nu produc semințe viabile.
Durata de viață: plantă perenă.
Origine: Sudul Asiei
Temperatură: are nevoie de temperaturi între 20 °C si 30 °C .
Înmulțire: având în vedere că planta nu produce semințe viabile, se înmulțește prin replantarea rizomilor.
Beneficii: rizomii sunt recoltați, fierți câteva ore, uscați în cuptoare și apoi măcinați într-o pudră galben-portocalie. Praful de curcuma se utilizează ca ingredient de bază în bucătăria asiatică, ca și condiment (ingredient esențial al preparatelor de curry) sau colorant alimentar. În medicina Ayurvedică este folosit ca antiseptic, antibacterian și antiinflamator. Cercetări actuale sugerează posible efecte pozitive în lupta împotriva cancerului, a bolii Alzheimer și a bolilor de ficat.
Curcuma aeruginosa
Curcuma longa
Curcuma sp.
Curcuma sp.
_001.jpg)
.jpg)
_001.jpg)
_Im_IMG_2441.jpg)
_001.jpg)
_001.jpg)
_001.jpg)
_Im_IMG_2441.jpg)
|access-date= (ajutor)
Carte · 
Categorie · 
Portal · 
WikiProiect Curcuma este un gen de plante din familia Zingiberaceae, cu aproape 100 de specii acceptate.
Descriere : plantă erbacee de 60 – 90 cm înălțime cu frunze lungi lanceolate de culoare verde deschis. Florile alb gălbui apar pe o tijă cu aspect de spic. În vârful spicului bractele de culoare albă sau alb roz dau impresia unei flori mari cu multe petale. Nu produc semințe viabile.
Durata de viață: plantă perenă.
Origine: Sudul Asiei
Temperatură: are nevoie de temperaturi între 20 °C si 30 °C .
Înmulțire: având în vedere că planta nu produce semințe viabile, se înmulțește prin replantarea rizomilor.
Beneficii: rizomii sunt recoltați, fierți câteva ore, uscați în cuptoare și apoi măcinați într-o pudră galben-portocalie. Praful de curcuma se utilizează ca ingredient de bază în bucătăria asiatică, ca și condiment (ingredient esențial al preparatelor de curry) sau colorant alimentar. În medicina Ayurvedică este folosit ca antiseptic, antibacterian și antiinflamator. Cercetări actuale sugerează posible efecte pozitive în lupta împotriva cancerului, a bolii Alzheimer și a bolilor de ficat.
Gurkmejasläktet (Curcuma) är ett växtsläkte i familjen ingefärsväxter med cirka 50 arter som förekommer naturligt i sydöstra Asien. En art är från Australien.
Gurkmejasläktet (Curcuma) är ett växtsläkte i familjen ingefärsväxter med cirka 50 arter som förekommer naturligt i sydöstra Asien. En art är från Australien.
Курку́ма (Curcuma) — рід багаторічних рослин, схожих на очерет. Сягають метрової висоти. Належать до родини Імбирних (Zingiberaceae). Найвідоміша та найрозповсюдженіша куркума домашня (Curcuma domestica) або індійський шафран.
Куркума належить до тропічних спецій, що походять з Південно-східної Індії. Її розводять у Китаї, Індії (у західній частині), на Яві. До Європи вона потрапила ще в давнину разом з арабськими купцями[джерело?].
Розмножується вона тонкими частинами кореневищ; перший врожай одержують вже через 10 місяців після посадки.
В Україні вирощування можливе як кімнатної рослини, або ж як дворічної. У перший рік складається великий корінь куркуми. До осені він встигає утворити відростки (1-2 см).
Відростки можна дорощувати в горщику або наступного року в землі.
Зібрані і промиті кореневища обдають окропом, а потім поволі сушать на сонці; фарбник з ефіроолійних клітин проникає в навколишню рослинну тканину; вся вона набуває бажаного кольору, який надалі визначить ринкову ціну спеції, а кореневище настільки затвердіє, що його можна молоти, перетворюючи на дрібний порошок. Кореневища сортують, розділяючи на коротші і товщі осьові частки (Curcuma rotunda) і побічні паростки (Curcuma longa), досягаючи 8 см в довжину і що мають пальцевидну форму.
Спеції готують з її ароматного кореневища, що містить в своїх ефіроносних клітинах інтенсивний оранжево-жовтий фарбник, за який цю рослину також називають «індійським шафраном». Проте на відміну від шафрану фарбувальна речовина, що міститься в куркумі, розчинна в жирах. Вона повністю нешкідлива і використовується для підфарбовування масла, маргарину, сирів і гірчиці[джерело?]. Куркума входить до складу суміші «карі», ворчестерського соусу і багатьох інших сумішей як завдяки своєму фарбнику, так і сильному пряному смаку.
В Європі, за винятком Англії, куркума не належить до поширених спецій, але в США, навпаки, її люблять додавати до яєчні, класти в кремові соуси, майонези, паштети і рибні салати. Особливо добре натирати нею курчат, призначених для смаження на грилі, завдяки чому зникає не дуже приємний запах пташника, до того ж поверхня м'яса набуває красивого золотистого кольору, немов вона вкрита хрусткою обсмаженою скоринкою. Спецію можна додавати до всіх м'ясних страв, що швидко готуються, наприклад, до свинячих відбивних на кісточці.
В індійській кухні куркумою підфарбовують рис і солодкі страви.
В Україні і Польщі куркуму часто додають при виробництві макаронів.
Природний антибіотик; попереджує хворобу Альцгеймера.
Куркума домашня Курку́ма (Curcuma) — рід багаторічних рослин, схожих на очерет. Сягають метрової висоти. Належать до родини Імбирних (Zingiberaceae). Найвідоміша та найрозповсюдженіша куркума домашня (Curcuma domestica) або індійський шафран.
Chi Nghệ (danh pháp khoa học: Curcuma) là một chi trong họ thực vật Zingiberaceae (họ Gừng)[3] chứa các loài như nghệ và nga truật hay uất kim hương Thái Lan.
Ở Việt Nam có chừng 18 loài nghệ gồm các loài: Curcuma aromatica, Curcuma cochinchinensis, Curcuma thrichosantha, Curcuma domestica, Curcuma aeruginosa, Curcuma pierreanna, Curcuma angustifolia, Curcuma zedoaria, Curcuma xanthorhiza, Curcuma elata Roxb., Curcuma rubescens, Curcuma singularis, Curcuma harmandii, Curcuma parviflora. Nhiều loài nghệ trong số này đã dược nghiên cứu ở Việt Nam. Một số loài tuy có tên trong sách phân loại nhưng hiện nay không tìm thấy, ngược lại một số loài nghệ khác được tìm thấy nhưng chưa được định danh.
Trước đây, người ta dựa vào đặc điểm hình thái thực vật để phân biệt các loài nghệ. Ngày nay, ngoài đặc điểm thực vật, có thể dựa vào thành phần hóa học để giúp phân biệt các loài nghệ. Theo tài liệu của Phạm Hoàng Hộ thì tại Việt Nam còn có một loài nghệ được gọi là Curcuma rubens Roxb. Loài nghệ này có nạc củ màu ngà, lá có sọc tía, thân lá có màu tía. Cụm hoa có các chót lá hoa màu tím. Tại Tây Nguyên có một loài nghệ được mô tả như loài nghệ trên. Tuy nhiên màu nạc củ của loài nghệ này thay đổi có thể có màu tím như khoai tía hoặc có màu ngà, tùy theo sự phát triển.
(tiếng Anh)
Chi Nghệ (danh pháp khoa học: Curcuma) là một chi trong họ thực vật Zingiberaceae (họ Gừng) chứa các loài như nghệ và nga truật hay uất kim hương Thái Lan.
Из множества видов куркумы только три находят применение в кулинарии. В первую очередь для приготовления специй и приправ идёт Куркума длинная (Curcuma longa). Второй вид — Куркума ароматная (Curcuma aromatica) используется преимущественно в кондитерском производстве, где ценится выше, чем длинная куркума. Третий вид Куркума цедоария (Curcuma zedoaria) обычно готовится не в виде порошка, корень режется на мелкие дольки, которые используются при производстве ликёров, где заменяет куркуму длинную. Все эти три вида могут упоминаться под названием индийский шафран. Четвёртый вид Куркума круглая (Curcuma leucorrhizae) идёт обычно на крахмал и является скорее технической культурой, нежели пищевой.
Вне индийской кухни корень куркумы длинной, обычно упоминаемый как турмерик, употребляется в качестве дешёвого заменителя шафрана, который подкрашивает блюда в приятный нежно-жёлтый цвет. Он особенно важен в коммерческих карри-смесях, где должен быть выдержан определённый цвет, характеризующий приправу.
Также турмерик придаёт цвет многим другим смесям или приправам, например, горчичному соусу. Корень куркумы как красящий компонент отлично противостоит солнечному свету, что повлияло на его добавление во многие коммерческие приправы, чтобы они не теряли «товарный вид». Также известны применения турмерика в качестве красителя сыра, йогурта, картофельных и кукурузных чипсов, печенья, салатных заправок и маргарина.
В индийской кухне (и в южно-азиатской в целом), турмерик используется не только как краситель, но и как полноценная специя.
Целебные свойства куркумы были известны в Индостане с древности. Считалось, что куркума «очищает организм». Также куркума имеет иммуномодулирующие свойства.[4][неавторитетный источник?]
Куркума — природный антибиотик.[4][неавторитетный источник?]
Милан Фиал (Milan Fiala) из университета штата Калифорния, Лос-Анджелес (UCLA), показал in vitro, что один из минорных куркуминов, бисдеметоксикуркумин (p, p'-гидроксициннамоилферулоилметан), является иммуномодулятором, стимулирующим фагоцитоз бета-амилоида (накопление которого является причиной болезни Альцгеймера в соответствии с амилоидной гипотезой) моноцитами[5]. Косвенным подтверждением теории является малая распространенность болезни Альцгеймера в Индии, где ею поражено только 5 % населения старше 60 лет, что существенно ниже, чем в западных странах[6][7].
Из множества видов куркумы только три находят применение в кулинарии. В первую очередь для приготовления специй и приправ идёт Куркума длинная (Curcuma longa). Второй вид — Куркума ароматная (Curcuma aromatica) используется преимущественно в кондитерском производстве, где ценится выше, чем длинная куркума. Третий вид Куркума цедоария (Curcuma zedoaria) обычно готовится не в виде порошка, корень режется на мелкие дольки, которые используются при производстве ликёров, где заменяет куркуму длинную. Все эти три вида могут упоминаться под названием индийский шафран. Четвёртый вид Куркума круглая (Curcuma leucorrhizae) идёт обычно на крахмал и является скорее технической культурой, нежели пищевой.
Вне индийской кухни корень куркумы длинной, обычно упоминаемый как турмерик, употребляется в качестве дешёвого заменителя шафрана, который подкрашивает блюда в приятный нежно-жёлтый цвет. Он особенно важен в коммерческих карри-смесях, где должен быть выдержан определённый цвет, характеризующий приправу.
Также турмерик придаёт цвет многим другим смесям или приправам, например, горчичному соусу. Корень куркумы как красящий компонент отлично противостоит солнечному свету, что повлияло на его добавление во многие коммерческие приправы, чтобы они не теряли «товарный вид». Также известны применения турмерика в качестве красителя сыра, йогурта, картофельных и кукурузных чипсов, печенья, салатных заправок и маргарина.
В индийской кухне (и в южно-азиатской в целом), турмерик используется не только как краситель, но и как полноценная специя.
Лечебные свойстваЦелебные свойства куркумы были известны в Индостане с древности. Считалось, что куркума «очищает организм». Также куркума имеет иммуномодулирующие свойства.[неавторитетный источник?]
Куркума — природный антибиотик.[неавторитетный источник?]
Милан Фиал (Milan Fiala) из университета штата Калифорния, Лос-Анджелес (UCLA), показал in vitro, что один из минорных куркуминов, бисдеметоксикуркумин (p, p'-гидроксициннамоилферулоилметан), является иммуномодулятором, стимулирующим фагоцитоз бета-амилоида (накопление которого является причиной болезни Альцгеймера в соответствии с амилоидной гипотезой) моноцитами. Косвенным подтверждением теории является малая распространенность болезни Альцгеймера в Индии, где ею поражено только 5 % населения старше 60 лет, что существенно ниже, чем в западных странах.
姜黄属（学名：Curcuma）是姜科下的一个属，为多年生草本植物。该属共有50余种，分布于亚洲东南部。[1]
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
ウコン属 (Curcuma) は、ショウガ目ショウガ科の1属。クルクマ属、クルクマとも。「Curcuma」はアラビア語でウコンを意味する كركم (Kurkum) からきて、語源は「黄色」。
熱帯アジア、アフリカ、オーストラリアなどに分布する多年草。40～50種が含まれる。
根茎や塊根が香辛料、健康食品、生薬、食品着色料、染料に使われるほか、花は鑑賞用にされる。
「アッシリア植物誌」に着色用植物としてあることから、B.C.600年ごろ、すでに中近東で用いられていたといわれる。インドでは、B.C.900年頃から栽培されていたとの説もある。日本では、平安時代中期に、中国からもたらされた。薬用としては、1454年の「撮壌集」に鬱金の名前が出てくるため、室町時代より以前に用いられていたとされる。16世紀頃の琉球王朝では、王府がウコンの専売制をしき、財源にしていた。1609年に薩摩藩が琉球に侵攻した後は、薩摩藩により、専売制がしかれる。江戸時代の享保年間（1716ー1735）に、幕府の麻布御薬園で栽培されていた記録がある。[1]
ウコンの種は、世界で約50種あるといわれている。日本では、沖縄で特になじみ深く、一般的にウコンといえば、「秋ウコン」をさす場合が多い。[2]
食品・生薬としての名称は混乱しており、必ずしもこれらの名称で流通しているとは限らない。
中国では、ウコンを薑黄・姜黄、キョウオウを鬱金といい、日本と逆になっている。さらに生薬としては、ウコン・キョウオウ・ガジュツの塊根を鬱金、ウコン・キョウオウの根茎を薑黄・姜黄（ガジュツの根茎は蓬莪術）という。
ウコン属 (Curcuma) は、ショウガ目ショウガ科の1属。クルクマ属、クルクマとも。「Curcuma」はアラビア語でウコンを意味する كركم (Kurkum) からきて、語源は「黄色」。
