La culebra de Esculapio (Zamenis longissimus) es una especie de serpiente de la familia Colubridae. Su zona de distribución forma parte del Paleártico de Europa y del occidente de Asia.[1][2] Con una longitud de hasta 2 metros, se encuentra entre las serpientes europeas más grandes, aunque no es tan masiva como la Serpiente de cuatro rayas (Elaphe quatuorlineata) o la Serpiente de Montpellier (Malpolon monspessulanus). La serpiente de Esculapio ha tenido gran importancia cultural e histórica por su papel en la antigua mitología griega y romana y el simbolismo derivado de estas.
Habita en gran parte de la mitad sur de Europa: Desde la costa atlántica hasta los Balcanes, llegando a algunas zonas de Turquía y tan lejos como Irán. En la península ibérica solo se encuentra en la zona de los Pirineos y en algunas zonas de la Cordillera Cantábrica.
Carente de veneno, depreda sobre roedores, huevos, aves y otros reptiles, a los que ahoga mediante constricción. Las hembras producen 5-8 huevos en junio o julio.
Su nombre vernáculo se debe a que históricamente se ha representado a Asclepio, dios griego de la Medicina, con un bastón sobre el cual se enrollaba un ejemplar de la especie. Este bastón, denominado vara de Esculapio (⚕), difiere del caduceo de Hermes, dios de los viajes y el comercio, en el cual aparecen dos ejemplares y no sólo uno.
La clásica Vara de Esculapio como símbolo de la medicina humana.
La forma de V como símbolo de la medicina veterinaria.
La serpiente de Esculapio con la copa de Higía como símbolo de la farmacia.
La culebra de Esculapio (Zamenis longissimus) es una especie de serpiente de la familia Colubridae. Su zona de distribución forma parte del Paleártico de Europa y del occidente de Asia. Con una longitud de hasta 2 metros, se encuentra entre las serpientes europeas más grandes, aunque no es tan masiva como la Serpiente de cuatro rayas (Elaphe quatuorlineata) o la Serpiente de Montpellier (Malpolon monspessulanus). La serpiente de Esculapio ha tenido gran importancia cultural e histórica por su papel en la antigua mitología griega y romana y el simbolismo derivado de estas.
Navadni gož (znanstveno ime Zamenis longissimus, prej Elaphe longissima) je nestrupena evropska kača, ki je razširjena po skoraj vsej Sloveniji. Ta kača je človeku že od nekdaj burila domišljijo in jo najdemo celo v simbolu slavnega zdravilca Eskulapa.
Navadni gož je dolga kača, ki lahko preseže dolžino dveh metrov in tako spada med največje slovenske kače. Hrbtni del vitkega telesa je temno rjave do skoraj črne barve, ki je posut z drobnimi belimi pikicami, medtem ko je trebušni del kače večinoma bel ali rumenkast. Glede na močno telo ima navadni gož majhno glavo, ki je pokrita z devetimi večjimi luskami, kar je značilno za vse slovenske nestrupene kače. Za glavo ima svetlo liso, ki je izrazita zlasti pri mladih živalih. Gož lahko doseže do 225 cm, vendar so primerki, ki merijo več kot 200 cm, zelo redki; povprečna velikost goža je od 130 do 160 cm.
Gož spada med plazilce in vse življenje diha s pljuči.
Gož se prehranjuje z malimi sesalci. Hrani pa se tudi s ptiči in njihovimi jajci, saj je odličen plezalec in zlahka pride do gnezda.
Parijo se maja ali junija. Konec junija samice odložijo do 20 podolgovatih jajc, pogosto ob človeških bivališčih. Avgusta ali septembra se izvalijo do 25 cm dolgi mladiči. Navadni goži spolno dozorijo, ko dosežejo nekje med 80 in 100 cm dolžine. Živijo približno 25 let.
Živi v prisojnih, redko listnatih gozdovih, ne izogiba pa se niti človekovih bivališč. Tu je zelo koristen, saj lovi miši in ostalo golazen. Razširjen je po vsej Sloveniji, razen v Prekmurju, vendar njegova številčnost upada.
Navadni gož (znanstveno ime Zamenis longissimus, prej Elaphe longissima) je nestrupena evropska kača, ki je razširjena po skoraj vsej Sloveniji. Ta kača je človeku že od nekdaj burila domišljijo in jo najdemo celo v simbolu slavnega zdravilca Eskulapa.