Nummulites (numulity) – rodzaj wymarłych dużych otwornic o skorupce wapiennej występujący od późnego paleocenu do wczesnego oligocenu[1][2].
Mają spłaszczoną dyskowatą skorupkę zwiniętą spiralnie (ostatni skręt zakrywa starsze), podzieloną wewnątrz na liczne komory[3]. Przedstawiciele rodzaju osiągają do 16 cm średnicy skorupki[4]. Znanych jest około 300 gatunków tego rodzaju[1]. Prowadził bentoniczny tryb życia w płytkich wodach ciepłych mórz tetydzkich[1][2]. W Polsce tworzy wapienie i dolomity numulitowe wzdłuż północnej granicy Tatr[3]. Szczególnie licznie występował w eocenie, tworząc grube zespoły ławic wapieni numulitowych[1]. Skały te były wykorzystywane w różnych rejonach Europy i Afryki przez człowieka do celów budowlanych, m.in. wykonywano z nich bloki skalne wielkich piramid w Egipcie, korzystając z pobliskich złóż tych wapieni[1][2].
Nummulites (numulity) – rodzaj wymarłych dużych otwornic o skorupce wapiennej występujący od późnego paleocenu do wczesnego oligocenu.
Mają spłaszczoną dyskowatą skorupkę zwiniętą spiralnie (ostatni skręt zakrywa starsze), podzieloną wewnątrz na liczne komory. Przedstawiciele rodzaju osiągają do 16 cm średnicy skorupki. Znanych jest około 300 gatunków tego rodzaju. Prowadził bentoniczny tryb życia w płytkich wodach ciepłych mórz tetydzkich. W Polsce tworzy wapienie i dolomity numulitowe wzdłuż północnej granicy Tatr. Szczególnie licznie występował w eocenie, tworząc grube zespoły ławic wapieni numulitowych. Skały te były wykorzystywane w różnych rejonach Europy i Afryki przez człowieka do celów budowlanych, m.in. wykonywano z nich bloki skalne wielkich piramid w Egipcie, korzystając z pobliskich złóż tych wapieni.