الأسماء في صفحات التنقل
Multimedia w Wikimedia Commons Ranunculus muricatus L. – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Występuje naturalnie w Afryce Północnej, Europie Południowej oraz Zachodniej i Środkowej. Ponadto gatunek został naturalizowany w innych częściach świata w klimacie śródziemnomorskim[3][4][5].
Rośnie naturalnie w Maroku, północnej Algierii, w Tunezji, północnych częściach Libii i Egiptu, w Portugalii (także na Maderze), Hiszpanii (wliczając Wyspy Kanaryjskie oraz Baleary), Francji (także na Korsyce), Włoszech (wliczając Sardynię i Sycylię), Chorwacji, Bośni i Hercegowinie, Czarnogórze, Albanii, Grecji (wliczając Kretę), Macedonii, zachodnich częściach Bułgarii i Rumunii, na Krymie, w Gruzji, Azerbejdżanie, Armenii, Turcji, na Cyprze, w Syrii, Libanie, Izraelu, Jordanii, Arabii Saudyjskiej, Iraku, Iranie, Uzbekistanie, Turkmenistanie, Tadżykistanie, Afganistanie, Pakistanie oraz w Indiach (w stanach Dżammu i Kaszmir i Himachal Pradesh)[4]. Ponadto został naturalizowany w Stanach Zjednoczonych (między innymi w Kalifornii, Oregonie, Luizjanie i Alabamie), w południowej Brazylii, północno-wschodniej Argentynie, w Republice Południowej Afryki (w Prowincji Przylądkowej Zachodniej), na wyspie Reunionie, w zachodnich Chinach, w Japonii, Australii (południowo-wschodnia część Queenslandu, Nowa Południowa Walia, Wiktoria, Tasmania, południowa część Australii Południowej oraz południowo-zachodnia część Australii Zachodniej) i Nowej Zelandii[3][5].
We Francji został zaobserwowany w departamentach Ain, Aisne, Alpy Nadmorskie, Ardèche, Delta Rodanu, Charente-Maritime, Corrèze, Korsyka Południowa, Górna Korsyka, Gard, Hérault, Ille-et-Vilaine, Pireneje Atlantyckie, Pireneje Wschodnie oraz Var. Ponadto być może występuje również w Drôme, natomiast w Vaucluse ten gatunek wyginął[6]. Na Malcie na status gatunku autochtonicznego[7]. We Włoszech gatunek jest obecny we wszystkich regionach z wyjątkiem Piemontu, Lombardii, Doliny Aosty oraz Trydentu-Górnej Adygi. W Lombardii występował wcześniej, lecz obecnie tam nie został zaobserwowany. W Piemoncie występowanie nie zostało potwierdzone[8]. Na Cyprze na status gatunku autochtonicznego. Rośnie na terenie całej wyspy[9]. W Izraelu występuje powszechnie na Równinie Szaron oraz w Górnej Galilei. Jest rzadko spotykany na Wzgórzach Golan, Równinie Filistyńskiej oraz Szefeli, natomiast w Dolinie Hula, Dolnej Galilei, na górze Karmel, w Dolinie Jezreel, Samarii, Dolinie Dolnego Jordanu oraz na Wyżynie Judzkiej jest spotykany bardzo rzadko[10]. W Stanach Zjednoczonych został naturalizowany w stanach Waszyngton, Oregon, Kalifornia, Teksas, Arkansas, Luizjana, Missisipi, Alabama, Georgia, Karolina Południowa, Floryda[11] oraz na Hawajach[12]. W Kalifornii występuje w Dolinie Kalifornijskiej, w górach Sierra Nevada, w Dolinie Santa Clara oraz na południowym wybrzeżu tego stanu w okolicach Los Angeles[13].
Rośnie na łąkach, terenach uprawnych i nieużytkach, w miejscach wilgotnych. Występuje na wysokości do 2000 m n.p.m. Kwitnie od marca do kwietnia[5][14]. Świeże części rośliny są trujące – zawierają protoanemoninę[8]. Toksyny są niszczone przez ciepło lub przez suszenie. Posiada również silnie kwaśny sok, który może powodować powstawanie pęcherzy na skórze[16].
Preferuje stanowiska w pełnym nasłonecznieniu lub półcieniu. Dobrze rośnie na glebach o lekko kwaśnym odczynie. Może rosnąć zarówno na piaszczystym, gliniastym, jak i ciężkim podłożu. Preferuje wilgotne gleby[6][16].
Kwiaty są obupłciowe (posiadają zarówno męskie i żeńskie narządy). Roślina jest owadopylna[16].
W medycynie niekonwencjonalnej roślina ma zastosowanie przy obniżaniu gorączki oraz w leczeniu dny moczanowej i astmy[16].
Ranunculus muricatus L. – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Występuje naturalnie w Afryce Północnej, Europie Południowej oraz Zachodniej i Środkowej. Ponadto gatunek został naturalizowany w innych częściach świata w klimacie śródziemnomorskim.
