Brahmina is a large Holarctic genus of scarab beetles in the tribe Melolonthini, containing over 90 species in three subgenera.[1]
Brahmina is a large Holarctic genus of scarab beetles in the tribe Melolonthini, containing over 90 species in three subgenera.
Brahmina er en slekt biller som hører til gruppen oldenborrer (Melolonthinae) i den store gruppen skarabider (Scarabaeoidea).
Middelsstore, blankt rødbrune til svarte oldenborrer. Oversiden kan ha oppstående hår.
Noen av artene er regnet som betydelige skadedyr i landbruket.
Gruppen er utbredt i Asia.
Artene blir noen ganger plassert i slekten Lasiopsis.
Brahmina er en slekt biller som hører til gruppen oldenborrer (Melolonthinae) i den store gruppen skarabider (Scarabaeoidea).
Brahmina – rodzaj chrząszczy z rodziny poświętnikowatych, podrodziny chrabąszczowatych i plemienia Melolonthini.
Rodzaj ten został wprowadzony w 1851 roku przez Chrlesa Émile'a Blancharda[1].
Chrząszcze z tego rodzaju zasiedlają wschód Azji, zarówno orientalny jak i palearktyczny[2]. W Indiach występuje najwięcej, bo 27 gatunków[2][3]. W Chinach stwierdzono występowanie osiemnastu. Około dziesięciu występuje na Tajwanie. Dziewięć gatunków znanych jest z Wietnamu, siedem gatunków z Mjanmy, kilka z Nepalu i Pakistanu, sześć z Afganistanu, pięć z Tybetu, po cztery z Turkmenistanu i Malezji (w tym jeden z Borneo), po trzy z Mongolii, Korei, syberyjskiej Rosji, Bangladeszu i Iranu. Pojedyncze gatunki znane są z Japonii, Kirgistanu, Kazachstanu, Iraku, Jawy czy Moluków, a dwa z Sumatry[2].
Liczne gatunki, jak B. crinicollis, B. coriaceus i B. flavoserica w Himachal Pradesh, notowane są jako szkodniki różnych roślin uprawnych: zarówno warzyw i zbóż jak i drzew leśnych i owocowych[3]
Opisano dotychczas ponad 110 gatunków[2]:
Brahmina – rodzaj chrząszczy z rodziny poświętnikowatych, podrodziny chrabąszczowatych i plemienia Melolonthini.
Rodzaj ten został wprowadzony w 1851 roku przez Chrlesa Émile'a Blancharda.
Chrząszcze z tego rodzaju zasiedlają wschód Azji, zarówno orientalny jak i palearktyczny. W Indiach występuje najwięcej, bo 27 gatunków. W Chinach stwierdzono występowanie osiemnastu. Około dziesięciu występuje na Tajwanie. Dziewięć gatunków znanych jest z Wietnamu, siedem gatunków z Mjanmy, kilka z Nepalu i Pakistanu, sześć z Afganistanu, pięć z Tybetu, po cztery z Turkmenistanu i Malezji (w tym jeden z Borneo), po trzy z Mongolii, Korei, syberyjskiej Rosji, Bangladeszu i Iranu. Pojedyncze gatunki znane są z Japonii, Kirgistanu, Kazachstanu, Iraku, Jawy czy Moluków, a dwa z Sumatry.
Liczne gatunki, jak B. crinicollis, B. coriaceus i B. flavoserica w Himachal Pradesh, notowane są jako szkodniki różnych roślin uprawnych: zarówno warzyw i zbóż jak i drzew leśnych i owocowych