Cladonia foliacea, auch Blättrige Cladonie genannt, ist eine Flechte mit laubblattartigem Vegetationskörper (Lager). Sie kennzeichnet lichtreiche Standorte auf sauren, mageren Böden.
Cladonia foliacea liegt dem Boden locker auf. Sie bildet ein 1 bis 3 Zentimeter große Gebilde aus aufwärts wachsenden blattförmigen Lagern, die zu größeren Rasen zusammentreten können. Die Blättchen sind stark zerteilt, vielfach eingeschnitten und wachsen meist eingekrümmt. Während die Oberseiten grünlich, olivgrün bis graugrün sind, sind die Unterseiten dagegen blass gelblich bis fast weiß gefärbt. Die einzelnen Blättchen erreichen bis zu 3 Zentimeter Länge und 8 Millimeter Breite. Vereinzelt treten an den Rändern kleine schwarze Faserbüschel auf. Stämmchen (Podetien) und Fruchtkörper (Apothecien) werden selten gebildet. Die Podetien sind dann kurz und bechertragend.
Die Flechtenart ist vom Mittelmeergebiet bis in milde Lagen Skandinaviens verbreitet. In Mitteleuropa wächst sie vor allem im gemäßigten Westen und Norden. Sie besiedelt vorwiegend saure, nährstoffarme Böden oder felsige Untergründe in Sandtrockenrasen, an felsigen Hängen und in flachgründigen, lichten Wäldern.
Cladonia foliacea, auch Blättrige Cladonie genannt, ist eine Flechte mit laubblattartigem Vegetationskörper (Lager). Sie kennzeichnet lichtreiche Standorte auf sauren, mageren Böden.
Cladonia foliacea is a species of lichen belonging to the family Cladoniaceae.[1]
It has a cosmopolitan distribution.[1]
Cladonia foliacea is a species of lichen belonging to the family Cladoniaceae.
It has a cosmopolitan distribution.
Cladonia foliacea (Huds.) Willd. (1787) es una especie de liquen del género Cladonia, orden Lecanorales.
El nombre propio deriva del latino foliaceus, que significa «parecido a una hoja, frondoso», para la forma del tallo.[1]
El tallo primario se encuentra cubierto por escamas de hasta 1,5 centímetros, densamente agrupadas en almohadillas bastante consistentes, ligadas al sustrato. El pie es bastante irregular, caliciforme, de dimensiones reducidas y a menudo del todo asentado. Si se observan las escamas bajo la lupa binocular, se podrán observar pequeños filamentos de color negro, siendo una característica taxonómica de especie a especie.[2] El fotobionte es principalmente una alga verde del género Trentepohlia.[3]
Esta especialmente necesita de clima templado, crece sobre terrenos de una cierta acidez y humus. Se encuentra a menudo junto con C. convoluta, con la cual comparte el sustrato. Prefiere un pH del sustrato con valores intermedios entre muy ácido y subneutro hasta subneutro puro. La necesidad de humedad es mesofítica.[3]
La especie es bastante difundida, y ha sido introducida en las siguientes localidades:
En Italia es bastante rara:
Cladonia foliacea pertenece al género Cladonia; presentando las siguientes variedades:[4]
Cladonia foliacea (Huds.) Willd. (1787) es una especie de liquen del género Cladonia, orden Lecanorales.
El nombre propio deriva del latino foliaceus, que significa «parecido a una hoja, frondoso», para la forma del tallo.
Leht-porosamblik (Cladonia foliacea) on samblikuliik.
Samblik kasvab ka Eestis.[1]
Varem iseseisvaks liigiks arvatud vask-porosamblik (C. convoluta) on liidetud leht-porosamblikuga.
Leht-porosamblik (Cladonia foliacea) on samblikuliik.
Samblik kasvab ka Eestis.
Varem iseseisvaks liigiks arvatud vask-porosamblik (C. convoluta) on liidetud leht-porosamblikuga.
Cladonia foliacea (Huds.) Willd. (1787), è una specie di lichene appartenente al genere Cladonia, dell'ordine Lecanorales.
Il nome proprio deriva dal latino foliaceus, che significa simile ad una foglia, frondoso, per la forma del tallo.[1]
Il tallo primario è ricoperto da squamule lunghe fino a 1,5 centimetri, densamente accorpate in cuscinetti abbastanza consistenti, legati al substrato. I podezi sono piuttosto irregolari, caliciformi, di dimensioni ridotte e spesso del tutto assenti; il bordo delle squamule merita un'osservazione ravvicinata con lente d'ingrandimento: si potranno notare piccolissimi filamenti neri, peculiarità di poche specie di Cladonia. Il suo aspetto fogliaceo, ad un esame superficiale, la rende comunque confondibile con altre simili.[2] Il fotobionte è principalmente un'alga verde delle Trentepohlia.[3]
Questa specie necessita di clima mite e temperato, si rinviene su terreni di una certa acidità e umiferi. Ritrovata spesso insieme a C. convoluta, con la quale condivide il substrato. Predilige un pH del substrato con valori intermedi fra molto acido e subneutro fino a subneutro puro. Il bisogno di umidità è mesofitico.[3]
La specie è abbastanza diffusa, ed è stata rinvenuta nelle seguenti località:
In Italia è abbastanza rara:
Questa specie è attribuita alla sezione Cladonia;[4] a tutto il 2008 sono state identificate le seguenti forme, sottospecie e varietà:
Cladonia foliacea (Huds.) Willd. (1787), è una specie di lichene appartenente al genere Cladonia, dell'ordine Lecanorales.
Il nome proprio deriva dal latino foliaceus, che significa simile ad una foglia, frondoso, per la forma del tallo.
Lakštuotoji šiurė (lot. Cladonia foliacea, vok. Blättrige Cladonie, rus. Кладония листоватая) – šiurinių (Cladoniaceae) šeimos kerpių rūšis. Auga sausringuose plotuose Europoje, Azijoje, Tolimuosiuose Rytuose, šiaurinėje Afrikoje.
Lietuvoje ši kerpių rūšis įtraukta į Raudonąją knygą.[1] 3(R) kategorijai priklausanti kerpė yra reta, o jos populiacijų yra mažai dėl biologinių savybių. Lakštuotoji šiurė Lietuvoje auga ant smėlio pajūrio kopose, rečiau – smėlio sąnašynuose palei didžiąsias upes. Šios rūšies specifiškumą sudaro smėlėtas substratas ir jautrumas antropogeniniam poveikiui.
Lakštuotoji šiurė draikosi ant substrato, yra lakštų arba žvynelių pavidalo. Jos kūną sudaro besidriekiančios plokštelės, kurios grybų hifais suaugusios su substratu. Horizontalų daugialąstį gniužulą sudaro stambūs 5–45 mm ilgio ir 1–5 mm pločio žvyneliai. Giliai iškirpti, viršuje gelsvi ar melsvi, iš apačios – blyškiai gelsvi, atskirų jų dydis iki 3 cm x 8 mm. Stiebai (vertikalios išaugos) siekia 0,5–1,5 cm aukštį, cilindriškos formos, susidaro retai. Apoteciai rudi, išsidėstę scifų pakraščiuose. Dauginasi daugiausia vegetatyviniu būdu gniužulo fragmentais.
Lakštuotosios šiurės fikobiontu laikomas žaliadumblis Trentepohlia. Kerpė yra kserofitas – pakelia nuolatinę ar periodiškai pasikartojančią sausrą, taip pat mezofitas – tarpsta vidutinio drėgnumo augimvietėse. Auga humusingose ir karbonatinėse dirvose, sutinkama dykynėse, stepėse, pusdykumėse.
Lakštuotoji šiurė (lot. Cladonia foliacea, vok. Blättrige Cladonie, rus. Кладония листоватая) – šiurinių (Cladoniaceae) šeimos kerpių rūšis. Auga sausringuose plotuose Europoje, Azijoje, Tolimuosiuose Rytuose, šiaurinėje Afrikoje.
Lietuvoje ši kerpių rūšis įtraukta į Raudonąją knygą. 3(R) kategorijai priklausanti kerpė yra reta, o jos populiacijų yra mažai dėl biologinių savybių. Lakštuotoji šiurė Lietuvoje auga ant smėlio pajūrio kopose, rečiau – smėlio sąnašynuose palei didžiąsias upes. Šios rūšies specifiškumą sudaro smėlėtas substratas ir jautrumas antropogeniniam poveikiui.
Lakštuotoji šiurė draikosi ant substrato, yra lakštų arba žvynelių pavidalo. Jos kūną sudaro besidriekiančios plokštelės, kurios grybų hifais suaugusios su substratu. Horizontalų daugialąstį gniužulą sudaro stambūs 5–45 mm ilgio ir 1–5 mm pločio žvyneliai. Giliai iškirpti, viršuje gelsvi ar melsvi, iš apačios – blyškiai gelsvi, atskirų jų dydis iki 3 cm x 8 mm. Stiebai (vertikalios išaugos) siekia 0,5–1,5 cm aukštį, cilindriškos formos, susidaro retai. Apoteciai rudi, išsidėstę scifų pakraščiuose. Dauginasi daugiausia vegetatyviniu būdu gniužulo fragmentais.
Lakštuotosios šiurės fikobiontu laikomas žaliadumblis Trentepohlia. Kerpė yra kserofitas – pakelia nuolatinę ar periodiškai pasikartojančią sausrą, taip pat mezofitas – tarpsta vidutinio drėgnumo augimvietėse. Auga humusingose ir karbonatinėse dirvose, sutinkama dykynėse, stepėse, pusdykumėse.
Lakštuotoji šiurė šiaurės vakarų Vokietijoje, BinnendüneChrobotek rosochaty (Cladonia foliacea (Huds.) Willd.) – gatunek grzybów należący do rodziny chrobotkowatych (Cladoniaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cladonia, Cladoniaceae, Lecanorales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował Hudson nadając mu nazwę Lichen foliaceus (w tłumaczeniu na język polski: porost liściasty). Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1787 Willdenow, przenosząc go do rodzaju Cladonia[1].
Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].
Plecha pierwotna listkowata, duża i trwała, złożona z listków o długości do 3 cm. Listki te przylegają do podłoża lub wznoszą się i zazwyczaj tworzą murawki. Są głęboko podzielone na odcinki o szerokości 1-3 mm. Górna powierzchnia gładka, o barwie żółtozielonej lub szarozielonej, dolna żółtawa lub żółta i barwa ta nie zależy od stopnia wilgotności plechy[4][5]. .
Podecja powstają rzadko. Mają wysokość 1 – 1,5 cm, zazwyczaj są pojedyncze, rzadko tylko rozgałęzione. Maja szczyty tępe lub zakończone wąskimi kieliszkami. Apotecja wyrastają na nich bardzo rzadko. Mają brązowe tarczki o średnicy 0,5 – 2,5 mm. Zarodniki są bezbarwne i mają rozmiar 8-14× 2-4 μm. W jednym worku powstaje po 8 zarodników[4].
Reakcje barwne: C-, K-, KC + żółty, czerwony Pd +[5].
Najliczniej występuje w Ameryce Północnej, Europie, Azji i Afryce Północnej. Na nielicznych stanowiskach notowany jest także w Ameryce Południowej i Australii[6]. W Polsce jest dość szeroko rozprzestrzeniony. Na niżu występuje w rozproszeniu, w górach jest dość częsty[4]. Często występują ciemnobrązowe pyknidia[5].
Rośnie na glebie, zarówno piaszczystej, jak gliniastej i żwirowatej, rzadziej na próchnicy. Najczęściej występuje w świetlistych lasach sosnowych. Preferuje miejsca suche i słoneczne[4]. Występuje także na skałach i w ich szczelinach, zarówno na wapieniach, jak i skałach kwaśnych[5].
Chrobotek rosochaty zawiera takie kwasy porostowe, jak: kwas usninowy, atranorin i kwas fumarioprotocetrariowy. Wykazują one duża skuteczność w zwalczaniu wielu bakterii i grzybów[7].
Bardzo podobny jest chrobotek listkowaty (Cladonia convoluta), niektórzy lichenolodzy uważają nawet, że są to ekotypy tego samego gatunku[8]. Cladonia foliacea ma większe listki, nie tak gęsto skupione i mniejszy jest kontrast między barwą górnej i dolnej powierzchni (dolna powierzchnia listków jest bardziej żółta, górna jaśniejsza)[9]. Podobna jest także plecha pierwotna chrobotka okółkowego (Cladonia cervicornis). Ten ostatni gatunek bardzo łatwo odróżnić po kształcie podecjów, jeśli jednak ich brak, odróżnienie go od chrobotka rosochatego tylko na podstawie plechy pierwotnej jest trudne[8].
Chrobotek rosochaty (Cladonia foliacea (Huds.) Willd.) – gatunek grzybów należący do rodziny chrobotkowatych (Cladoniaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.
Älghornslav (Cladonia foliacea) är en lav som växer på öppen mark och i glesa skogar. Dess utbredning i Skandinavien är sydlig, laven förekommer i Danmark och södra till mellersta Sverige, samt i Norge och Finlands sydligaste kusttrakter. Älghornslaven kännetecknas av att det man ser av laven främst utgörs av en speciell sort bladlika bildningar, så kallade fyllokladier. Dessa är fingrade, grågröna på ovansidan och gulaktiga på undersidan. Det är sällan podetier (de uppstående utskott som är en del av fruktkroppen hos släktet Cladonia) bildas, men om podetier förekommer kännetecknas de av att de till utseendet är bägarlika. Höjden på podetierna kan vara upp till en centimeter.
Älghornslav (Cladonia foliacea) är en lav som växer på öppen mark och i glesa skogar. Dess utbredning i Skandinavien är sydlig, laven förekommer i Danmark och södra till mellersta Sverige, samt i Norge och Finlands sydligaste kusttrakter. Älghornslaven kännetecknas av att det man ser av laven främst utgörs av en speciell sort bladlika bildningar, så kallade fyllokladier. Dessa är fingrade, grågröna på ovansidan och gulaktiga på undersidan. Det är sällan podetier (de uppstående utskott som är en del av fruktkroppen hos släktet Cladonia) bildas, men om podetier förekommer kännetecknas de av att de till utseendet är bägarlika. Höjden på podetierna kan vara upp till en centimeter.
Cladonia foliacea (Huds.) Willd., 1787
СинонимыКладо́ния листова́тая (лат. Cladonia foliacea) — вид лишайников рода Кладония (Cladonia) семейства Кладониевые (Cladoniaceae).
Таллом горизонтальный, состоящий из чешуек длиной 4—5 мм и 1—5 мм шириной. Чешуйки глубоко разрезанные, сверху желтоватого или сизого цвета, а снизу — бледно-желтоватого. Подеции высотой 0,5—1,5 см, цилиндрической формы, образуются редко. Апотеции коричневые, расположены по краям сциф[1][2].
Фикобионт — зелёная водоросль Трентеполия.
Ксерофит и мезофит. Обитает на гумусовых и карбонатных почвах; встречается в верещатниках, степях, полупустынях[1].
В России встречается в Арктике, в европейской части, на Кавказе и Дальнем Востоке. За рубежом обитает в Европе, Малой Азии, Монголии, Индии, Северной Африке[1].
Вид занесён в Красные книги Калмыкии, Башкирии, Марий Эл, Ростовской области, Белгородской области, Московской области, Воронежской области, Липецкой области. Вид отмечен на территории нескольких Особо охраняемых территорий России [3].
Кладо́ния листова́тая (лат. Cladonia foliacea) — вид лишайников рода Кладония (Cladonia) семейства Кладониевые (Cladoniaceae).