الأسماء في صفحات التنقل
Zasłonak żółtobrzegi (Cortinarius gentilis (Fr.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1821 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus gentilis. W 1838 r. ten sam autor przeniósł go do rodzaju Cortinarius[1].
Nazwę polską podał Andrzej Nespiak w 1975 r.[3]
Średnica 2,5–5 cm, początkowo stożkowaty, potem dzwonkowaty, w końcu płaskowypukły. Powierzchnia wilgotna, gładka, o barwie od pomarańczowej do żółtobrązowej, początkowo z resztkami żółtej zasnówki[4].
Przyrośnięte, dość odległe, szerokie, początkowo żółtawobrązowe, potem rdzawe[4].
Wysokość 2,5–7,5 cm, grubość 3-5 mm, cylindryczny, gładki, żółto-pomarańczowobrązowy. Początkowo pokryty brązowożółtą osłona, która potem zanika, pozostawiając po sobie tylko słabo widoczną strefę pierścieniową[4].
Owalne, drobno brodawkowane, brązowawe, o rozmiarach 7–9 × 5,5–7 μm. Wysyp zarodników rdzawy[4].
Znany jest w Europie i Ameryce Północnej. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony; występuje od Hiszpanii po około 65° szerokości geograficznej na Półwyspie Skandynawskim[5]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 4 stanowiska[3].
Grzyb mikoryzowy. Rośnie na ziemi, w lasach iglastych, głównie pod świerkami[3]. Grzyb trujący[4].
Zasłonak żółtobrzegi (Cortinarius gentilis (Fr.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae).
