dcsimg
 
  ar  
الأسماء في صفحات التنقل
صورة Cortinarius gentilis (Fr.) Fr. 1838
Life » … » Fungi » … » دعاميات » … » ختيريات » …

Cortinarius gentilis (Fr.) Fr. 1838

تصفية حسب اللغة
اعرض الكل الإنجليزية الفنلندية الفرنسية البولندية الرومانية، المولدوفية الروسية التركية
تصفية حسب المزود
اعرض الكل BioImages, the virtual fieldguide, UK North American Flora wikipedia EN wikipedia FI wikipedia FR wikipedia POL wikipedia RO wikipedia TR wikipedia русскую Википедию

Associations ( الإنجليزية )

المقدمة من BioImages, the virtual fieldguide, UK
In Great Britain and/or Ireland:
Foodplant / mycorrhiza / ectomycorrhiza
fruitbody of Cortinarius gentilis is ectomycorrhizal with live root of Pinus sylvestris ssp. sylvestris
Remarks: Other: uncertain

Foodplant / mycorrhiza / ectomycorrhiza
fruitbody of Cortinarius gentilis is ectomycorrhizal with live root of Pinus sylvestris (native Scottish form)
Remarks: Other: uncertain
Other: major host/prey

ترخيص
cc-by-nc-sa-3.0
حقوق النشر
BioImages
المشروع
BioImages
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
BioImages, the virtual fieldguide, UK

Comprehensive Description ( الإنجليزية )

المقدمة من North American Flora
Cortinarius punctatus Fries, Epicr. Myc. 299. 1838
Pileus slightly fleshy, campanulate-convex, umbonate or subumbonate, 2-5 cm. broad; surface glabrous, even, punctate, hygrophanous, vandyke-brown (R) when moist, fading to cinnamon-buff (R); context thin and equal except at the umbo, concolorous, the odor none; lamellae broadly adnate, rather broad, thick, distant, cinnamon at first, then hazel (R) to vandyke-brown (R), the edge entire; stipe equal or slightly enlarged toward base, 5-7 cm. long, 3-6 mm. thick, concolorous or paler, fuscescent, becoming darker downward, innately flbrillose-silky, stuffed, fuscescent within, white-mycelioid at base; cortina pallid, fuscescent, evanescent; universal veil thin, fuscescent, more or less obsolete; spores broadly ellipsoid or subovoid, coarsely tuberculate, 10— 12(— 13) X 6-8(-9) n, dark-rusty-brown under the microscope.
Type locality: Sweden.
Habitat: Under spruce and firs, in mountain forests.
Distribution: Colorado; also in Europe.
ترخيص
cc-by-nc-sa-3.0
الاقتباس الببليوغرافي
William Alphonso Murrill, Lee Oras Overholts, Calvin Henry Kauffman. 1932. (AGARICALES); AGARICACEAE (pars); AGARICEAE (pars), HYPODENDRUM, CORTINARIUS. North American flora. vol 10(5). New York Botanical Garden, New York, NY
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
North American Flora

Comprehensive Description ( الإنجليزية )

المقدمة من North American Flora
Cortinarius gentilis Fries, Epicr. Myc. 297. 1838
Pileus slightly fleshy, conic-campanulate at the very first, then campanulate and subexpanded or repand in age, usually abruptly umbonate, sometimes obtuse, the umbo small and acute, or prominent and more or less obtuse, 2-5 cm. broad; surface entirely glabrous when moist, silky-shining when dry, hygrophanous, Sudan-brown (R) to cinnamon-rufous (R) when moist, changing markedly on losing moisture and becoming wax-yellow (R) to amber-yellow (R) or paler, even; margin at first incurved and silky-cortinate or spotted by the yellowish shreds of the veil; context thin and equal except the umbo, scissile, hygrophanous, concolorous, fading, the odor none or slightly radishy, the taste mild; lamellae broadly adnate, 6-9 mm. broad, subdistant at first, finally very distant, thick and venose-connected, cinnamon (R) at first, then darker, antique-brown (R), the edge flocculose; stipe 5-9 (-10) cm. long, 3-5 (-7) mm. thick, strict at first, then flexuous and undulate, equal or tapering upward or downward, sometimes subradicating, slender, stuffed, then hollow, the cortex cartilaginous, naked at the apex, fibrillose-silky elsewhere, cingulate in the middle or zoned with amber-yellow (R) zones, antique-brown (R) when moist, concolorous within; universal veil thin, interwoven, yellowish to yellow-ocher; spores broadly ellipsoid, slightly rough, 8-9 (-10) X 6-7 p, yellow under the' microscope.
Type locality: Sweden.
Habitat: On deep moss or debris, tinder spruce and fir, in the higher mountains. Distribution: Colorado; also in Europe.
ترخيص
cc-by-nc-sa-3.0
الاقتباس الببليوغرافي
William Alphonso Murrill, Lee Oras Overholts, Calvin Henry Kauffman. 1932. (AGARICALES); AGARICACEAE (pars); AGARICEAE (pars), HYPODENDRUM, CORTINARIUS. North American flora. vol 10(5). New York Botanical Garden, New York, NY
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
North American Flora

Cortinarius gentilis ( الإنجليزية )

المقدمة من wikipedia EN

Cortinarius gentilis is a fungus of the subgenus Telamonia, normally found in North America and Europe.

Reportedly, no evidence has been found that the Finnish C. gentilis is toxic; thereby it differs from specimens from other countries.[2]

Description

The cap is bright tan and umbonate. The flesh is tan, with an odour of raw potatoes.[3] The stem resembles a root and has yellow veil remnants near the bottom.[3] The gills are distant, similarly coloured to the cap but sometimes reddish with age.[3]

Toxicity

The toxicity of the Cortinarius orellanus group of mushrooms became apparent in the 1950s. C. gentilis was considered toxic in Finnish mycological publications.[4] It was reported to belong to subgenus Leprocybe and to contain the toxin orellanine, but these details have since been disputed.[3]

The original opinion was primarily based on the study by Mottonen et al. (1975) and on a case study by Hulmi et al. (1975), papers which were cited in later publications. When the specimens on which the first-named study was based were rechecked, it turned out that the original material used for the rat feeding test by Mottonen with his co-workers as not adequately documented. In order to examine the possible toxicity of Finnish C. gentilis mushrooms, the present authors studied 28 samples of this species. An unspecific cell culture toxicity test and a feeding test on mice revealed no toxicity in C. gentilis.[2]

See also

References

  1. ^ "Cortinarius gentilis (Fr.) Fr. 1838". MycoBank. International Mycological Association. Retrieved 2011-03-19.
  2. ^ a b Hintikka, Eeva-Liisa (December 9, 2003). "A note on the claimed toxicity of Cortinarius gentilis" (PDF). Funga. Archived (PDF) from the original on 2018-07-21. Retrieved October 2, 2020.
  3. ^ a b c d Trudell, Steve; Ammirati, Joe (2009). Mushrooms of the Pacific Northwest. Timber Press Field Guides. Portland, OR: Timber Press. pp. 153–154. ISBN 978-0-88192-935-5.
  4. ^ Schumacher, Trond; Klaus Høiland (June 1983). "Mushroom poisoning caused by species of the genus Cortinarius Fries". Archives of Toxicology. 53 (2): 87–106. doi:10.1007/BF00302720. ISSN 1432-0738. PMID 6349583. S2CID 29016554.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EN

Cortinarius gentilis: Brief Summary ( الإنجليزية )

المقدمة من wikipedia EN

Cortinarius gentilis is a fungus of the subgenus Telamonia, normally found in North America and Europe.

Reportedly, no evidence has been found that the Finnish C. gentilis is toxic; thereby it differs from specimens from other countries.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EN

Keltavyöseitikki ( الفنلندية )

المقدمة من wikipedia FI

Keltavyöseitikki, vanh. kangasmyrkkyseitikki (Cortinarius gentilis) on ruskea sienilaji, joka kasvaa hyvin yleisenä kuusikoissa ja mäntymetsissä varsinkin sammalen seassa. Se on aluksi muodoltaan kellomainen, myöhemmin sienen lakki on muodoltaan laakea. Se on myös helppo tunnistaa jalan keltaisesta vyömuodostelmasta. Lajin lähisukulainen on myös laakamyrkkyseitikki.[2] Keltavyöseitikin on myös arveltu käsittävän kaksi lähilajia[3].

Sienessä on arveltu olevan samoja myrkkyjä kuin suippumyrkkyseitikissä, tosin huomattavasti vähemmän[4]. Nykytiedon mukaan keltavyöseitikki ei ole laakamyrkkyseitikin tapaan orellaniinia sisältävä myrkkysieni, mutta ruokasieneksi sitä ei suositella[5]. Värjäyksessä sitä käytetään erilaisten keltaisen sävyjen luomiseen.[6]

Lähteet

  1. ↑ Taksonomian lähde: Index Fungorum Luettu 27.8.2008
  2. ↑ Phillips, R.: WSOY Suuri Sienikirja, s. 134. suomeksi toim. Lasse Kosonen. WSOY, 1981, suom. 1992. ISBN 951-0-17255-3.
  3. ↑ Suomen Sieniseura: Suursieniopas s. 174, 1976 Helsinki ISBN 951-95362-0-5
  4. ↑ Harmaja-Korhonen-Åkerblom: Myrkkysienet ja sienimyrkytykset s. 42, Weilin Göös, Helsinki 1976, ISBN 951-35-1482-X
  5. ↑ Suomen sieniopas s. 201, Kasvimuseo, WSOY 2006 ISBN 951-0-30359-3
  6. ↑ Coloria.net

Aiheesta muualla

Tämä sieniin liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedian tekijät ja toimittajat
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FI

Keltavyöseitikki: Brief Summary ( الفنلندية )

المقدمة من wikipedia FI

Keltavyöseitikki, vanh. kangasmyrkkyseitikki (Cortinarius gentilis) on ruskea sienilaji, joka kasvaa hyvin yleisenä kuusikoissa ja mäntymetsissä varsinkin sammalen seassa. Se on aluksi muodoltaan kellomainen, myöhemmin sienen lakki on muodoltaan laakea. Se on myös helppo tunnistaa jalan keltaisesta vyömuodostelmasta. Lajin lähisukulainen on myös laakamyrkkyseitikki. Keltavyöseitikin on myös arveltu käsittävän kaksi lähilajia.

Sienessä on arveltu olevan samoja myrkkyjä kuin suippumyrkkyseitikissä, tosin huomattavasti vähemmän. Nykytiedon mukaan keltavyöseitikki ei ole laakamyrkkyseitikin tapaan orellaniinia sisältävä myrkkysieni, mutta ruokasieneksi sitä ei suositella. Värjäyksessä sitä käytetään erilaisten keltaisen sävyjen luomiseen.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedian tekijät ja toimittajat
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FI

Cortinarius gentilis ( الفرنسية )

المقدمة من wikipedia FR

Cortinaire gentil

Cortinarius gentilis, de son nom vernaculaire en français le Cortinaire gentil, est une espèce de champignons basidiomycètes non comestible de la famille des Cortinariaceae.

Description du sporophore

L'hyménophore (chapeau) est de couleur marron jaune vif, convexe puis étalé. Le stipe (pied) est couleur de cannelle.

src=
En forêt, sous feuillus "photo avec flash"

Toxicité

src=
spécimens plus frêle, plus jeune

Cortinarius gentilis est un champignon mortel du genre Cortinarius, normalement trouvé en Amérique du Nord et en Europe. C'est un champignon vénéneux et pouvant causer des intoxications graves, une étude finlandaise[3] a montré que C. gentilis et C. orellanus, séchés et homogénéisés, puis introduits par voie orale chez le rat ont causé des lésions rénales seulement, dont des modifications correspondent à la néphrite tubulo-interstitielle. Il a été montré que C. gentilis est néphrotoxique pour les rats[4].

Cortinarius gentilis photo sans flache.jpg

Notes et références

  • (en) Cet article est partiellement ou en totalité issu de l’article de Wikipédia en anglais intitulé .
  1. ↑ Bánki, O., Roskov, Y., Vandepitte, L., DeWalt, R. E., Remsen, D., Schalk, P., Orrell, T., Keping, M., Miller, J., Aalbu, R., Adlard, R., Adriaenssens, E., Aedo, C., Aescht, E., Akkari, N., Alonso-Zarazaga, M. A., Alvarez, B., Alvarez, F., Anderson, G., et al. (2021). Catalogue of Life Checklist (Version 2021-10-18). Catalogue of Life. https://doi.org/10.48580/d4t2, consulté le 3 mars 2019
  2. ↑ BioLib, consulté le 3 mars 2019
  3. ↑ M Möttönen, Nieminen, L et Heikkilä, H, « Damage caused by two finnish mushrooms, Cortinarius speciosissimus and Cortinarius gentilis on the rat kidney. », Zeitschrift für Naturforschung C, vol. 30, no 5,‎ sep–oct 1975, p. 668–71 (PMID )
  4. ↑ Trond Schumacher et Klaus Høiland, « Mushroom poisoning caused by species of the genus Cortinarius Fries », Archives of Toxicology, vol. 53, no 2,‎ juin 1983, p. 87–106 (ISSN , DOI )

Références taxinomiques

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FR

Cortinarius gentilis: Brief Summary ( الفرنسية )

المقدمة من wikipedia FR

Cortinaire gentil

Cortinarius gentilis, de son nom vernaculaire en français le Cortinaire gentil, est une espèce de champignons basidiomycètes non comestible de la famille des Cortinariaceae.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FR

Zasłonak żółtobrzegi ( البولندية )

المقدمة من wikipedia POL

Zasłonak żółtobrzegi (Cortinarius gentilis (Fr.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1821 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus gentilis. W 1838 r. ten sam autor przeniósł go do rodzaju Cortinarius[1].

Synonimy[2]:

  • Agaricus gentilis Fr. 1821)
  • Agaricus gentilis Fr. 1821) var. gentilis
  • Agaricus gentilis ? punctatus (Pers.) Fr. 1821)
  • Agaricus gentilis ? spurius (Pers.) Fr. 1821)
  • Agaricus punctatus Pers. 1801)
  • Agaricus spurius Pers. 1801)
  • Cortinarius punctatus (Pers.) Fr. 1838
  • Telamonia gentilis (Fr.) Wünsche 1877

Nazwę polską podał Andrzej Nespiak w 1975 r.[3]

Morfologia

Kapelusz

Średnica 2,5–5 cm, początkowo stożkowaty, potem dzwonkowaty, w końcu płaskowypukły. Powierzchnia wilgotna, gładka, o barwie od pomarańczowej do żółtobrązowej, początkowo z resztkami żółtej zasnówki[4].

Blaszki

Przyrośnięte, dość odległe, szerokie, początkowo żółtawobrązowe, potem rdzawe[4].

Trzon

Wysokość 2,5–7,5 cm, grubość 3-5 mm, cylindryczny, gładki, żółto-pomarańczowobrązowy. Początkowo pokryty brązowożółtą osłona, która potem zanika, pozostawiając po sobie tylko słabo widoczną strefę pierścieniową[4].

Zarodniki

Owalne, drobno brodawkowane, brązowawe, o rozmiarach 7–9 × 5,5–7 μm. Wysyp zarodników rdzawy[4].

Występowanie i siedlisko

Znany jest w Europie i Ameryce Północnej. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony; występuje od Hiszpanii po około 65° szerokości geograficznej na Półwyspie Skandynawskim[5]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 4 stanowiska[3].

Grzyb mikoryzowy. Rośnie na ziemi, w lasach iglastych, głównie pod świerkami[3]. Grzyb trujący[4].

Przypisy

  1. ↑ a b c Index Fungorum (ang.). [dostęp 2018-01-10].
  2. ↑ Species Fungorum (ang.). [dostęp 2018-01-10].
  3. ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. ↑ a b c d e Cortinarius gentilis (Deadly Cort). [dostęp 2018-01-10].
  5. ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2018-01-10].
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia POL

Zasłonak żółtobrzegi: Brief Summary ( البولندية )

المقدمة من wikipedia POL

Zasłonak żółtobrzegi (Cortinarius gentilis (Fr.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae).

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia POL

Văloasă delicată ( الرومانية، المولدوفية )

المقدمة من wikipedia RO
Toxic.png

Cortinarius gentilis (Elias Magnus Fries, 1838),[1] sin. Hydrocybe helvola (Pierre Bulliard ex Meinhard Michael Moser, 1953),[2] din încrengătura Basidiomycota în familia Cortinariaceae și de genul Cortinarius, denumită în popor Văloasă delicată,[3] este o ciupercă otrăvitoare cu consecință mortală, dar neconținând atât de multă oralină ca de exemplu Cortinarius orellanus. Buretele se poate găsi în România, Basarabia și Bucovina de Nord pe terenuri acre și umede, în păduri de conifere, solitar sau în grupuri mici, mai ales sub pini, și molizi tineri, unde pământul este acoperit cu mușchi, dar de asemenea, el se dezvoltă cu mare drag printre afine și coabitează, fiind un simbiont micoriza (formează micorize pe rădăcinile arborilor). El apare din iunie până în noiembrie.[4][5]

Descriere

Cooke-Illustrations of British Fungi-Pl.806.jpg
  • Pălăria: Ea are un diametru de 2,5-5,5 cm, este tare higrofilă, inițial conică, ascuțit cocoșată, aplatizându-se odată cu vârsta. Marginea atunci este răsfrântă unghiular în jos și brăzdată. Ea nu poartă în tinerețe fragmente ale vălului parțial în formă de cortină. Cuticula este netedă, de obicei umedă. Când vremea este uscată are un colorit galben, de altfel arată un ruginiu ce pălește la bătrânețe.
  • Lamelele: Ele sunt largi, bombate și foarte distanțate, cu nervuri conectate precum aderente la picior, fiind la început galbene apoi brune ca scorțișoară. Sporii sunt ovoidali-rotunjori, aspru-verucoși și galbeni, având o mărime de 7-9 x 6-7 microni. Pulberea sporilor este gălbui-maronie.
  • Piciorul: El are o înălțime de 2,5-7,5 cm și o lățime de 0,5–1 cm, este de aceiași grosime, mai întâi împăiat, apoi gol în interior și țeapăn precum de aceiași culoare cu pălăria, având o zonă inelară sesizabilă și un văl trecător gălbui.
  • Carnea: Ea este pronunțat galbenă, relativ fragilă în pălărie, cu un miros ușor ca de ridiche și gust delicat.[4][5] Nu degeaba buretele poartă acest nume.

Toxicitate

Toxine

src=
C. orellanus
src=
C. rubellus

Văloasa delicată conține o doză mai mică a toxinei orelanină care provoacă sindromul orelanian (parafaloidian). Dar orelanina nu este singura toxină activantă, în afară de aceasta sunt dovedite și polipeptide (în total zece) ca de exemplu phallatoxina și amatoxina. Cercetările sublinez aceeași toxicitate pentru animale (șobolani) ca la om. Cazurile de deces au fost relativ puține, aproximativ numai 15 la sută dintre consumatori. Acest fapt este probabil datorit mărimii ciuperci, care astfel a fost adăugată la mâncăruri împreuna cu bureți comestibili. Sindromul orelanian este unul grav, cu debut foarte tardiv (se manifestă după 5-14 zile, chiar trei săptămâni de la consum) și cu efecte distructive asupra rinichilor care pot fi distruși complet.[6][7][8]

Simptome

Tot ca și rudele ei mai mari, Cortinarius orellanus și Cortinarius rubellus, manifestările încep deseori foarte târziu de la ingerare (vezi mai sus), astfel, identificarea cauzei fiind foarte grea. Ele sunt la început nespecifice, asemănătoare unei intoxicații digestive, incluzând greață, vărsături, crampe, dureri musculare, sete și urinări dese. Abia mai târziu apar semne specifice ale disfuncționalității rinichilor cauzate de aceste toxine, concret printr-o nefropatie tubulointerstizială acompaniată de albuminurie, edeme) și meningiene, imitând o boală infecțioasă, pentru ca în final să se instaleze insuficiența renală. Caracteristică este senzația de arsură epigastrică, ce nu dispare la consumul de lichide precum reducerea masivă a urinării în stadiul avansat.[9] Un antidot efectiv nu există, tratamentul cu Corticosteroizi este îndoielnic.[10]

Confuzii

Acest burete poate fi confundat, pe lângă cu Cortinarius varius și Cortinarius rubellus, în primul rând cu alte specii mici de genul Cortinarius, ca de exemplu: Cortinarius brunneus (otrăvitor),[11] Cortinarius (Dermocybe) cinnamomeobadius (otrăvitor),[12] Cortinarius colus (necomestibil),[13] Cortinarius hinuleus (necomestibil),[14] Cortinarius palustris (suspect) [1],[15] Cortinarius puniceus (suspect) [2],[16] Cortinarius rigens (otrăvitor),[17] Cortinarius saniosus (mortal) [3][18],[5] Cortinarius sertipes (necomestibil),[19] Cortinarius speciosissimus (mortal),[20] Cortinarius tophaceus (otrăvitor),[21] Cortinarius tortuosus (otrăvitor)[22] sau Cortinarius trivialis (necomestibil).[23]

Culegeți și consumați niciodată ciuperci de genul Cortinarius mici și cu carne colorată.

Specii asemănătoare

  • src=

    Cortinarius brunneus

  • src=

    Cortinarius cinnamomeoluteus

  • src=

    Cortinarius colus

  • src=

    Cortinarius hinnuleus

  • src=

    Cortinarius rigens

  • src=

    Cortinarius speciosissimus

  • src=

    Cortinarius tortuosus

  • src=

    Cortinarius trivialis

Note

  1. ^ Index Fungorum
  2. ^ Mycobank
  3. ^ Văloasa delicată (Cortinarius gentilis)
  4. ^ a b Bruno Cetto: „Der große Pilzführer”, vol. 2, Editura BLV Verlagsgesellschaft, München, Berna, Viena 1980, p. 186-187, ISBN 3-405-12081-0
  5. ^ a b c Marcel Bon: “Pareys Buch der Pilze”, Editura Kosmos, Halberstadt 2012, p. 222-223, ISBN 978-3-440-13447-4
  6. ^ S. Grzymala: „L'isolement de l'orellanine poison du Cortinarius orellanus Fries et l'étude de ses effects anatomopathologiques", Bulletin de la Société Mycologique de France, vol. 78, Paris 1962, p. 394-404
  7. ^ Medicina de urgență
  8. ^ Trond Schumacher, Klaus Høiland: „Mushroom poisoning caused by species of the genus Cortinarius fries”, în: „Archives of Toxicology”, vol. 53, nr. 2 (iunie), Editura Springer, Berlin 1983, p. 87–106
  9. ^ D. G. Spoerke, B. H. Rumack: „Handbook of Mushroom Poisoning: Diagnosis and Treatment”, Editura CRC Press, 1994, p. 250–255, ISBN 0-8493-0194-7
  10. ^ M. Clarkson, L. Giblin, F. O'Connell: „Acute interstitial nephritis: clinical features and response to corticosteroid therapy”, în jurnalul „Nephrol Dial Transplant”, vol. 19, nr. 11, Oxford 2004, p. 2778–83
  11. ^ I funghi dal vero, vol. 6, Editura Arte Grafiche Saturnia, Trento 1989, p. 258-259, ISBN 88-85013-46-5
  12. ^ I funghi dal vero, vol. 5, Editura Arte Grafiche Saturnia, Trento 1986, p. 128-129, ISBN 88-85013-37-6
  13. ^ I funghi dal vero, vol. 7, Editura Arte Grafiche Saturnia, Trento 1993, p. 182-183, ISBN 88-85013-57-0 (editat postum)
  14. ^ Bruno Cetto: „Der große Pilzführer”, vol. 2, Editura BLV Verlagsgesellschaft, München, Berna, Viena 1980, p. 204-205, ISBN 3-405-12081-0
  15. ^ Bruno Cetto: „Der große Pilzführer”, vol. 3, Editura BLV Verlagsgesellschaft, München, Berna, Viena 1980, p. 131-132, ISBN 3-405-12124-8
  16. ^ Bruno Cetto: „Der große Pilzführer”, vol. 2, Editura BLV Verlagsgesellschaft, München, Berna, Viena 1980, p. 196-197, ISBN 3-405-12081-0
  17. ^ Bruno Cetto: „I funghi dal vero”, vol. 4, Editura Arte Grafiche Saturnia, Trento 1983, p. 220-221, ISBN 88-85013-25-2
  18. ^ [Cortinarius saniosus http://www.natur-in-nrw.de/HTML/Pilze/Agaricales/PA-195.html]
  19. ^ I funghi dal vero, vol. 5, Editura Arte Grafiche Saturnia, Trento 1986, p. 206-209, ISBN 88-85013-37-6
  20. ^ Bruno Cetto: „Der große Pilzführer”, vol. 2, Editura BLV Verlagsgesellschaft, München, Berna, Viena 1980, p. 200-201, ISBN 3-405-12081-0
  21. ^ Bruno Cetto: „Der große Pilzführer”, vol. 2, Editura BLV Verlagsgesellschaft, München, Berna, Viena 1980, p. 188-189, ISBN 3-405-12081-0
  22. ^ I funghi dal vero, vol. 6, Editura Arte Grafiche Saturnia, Trento 1989, p. 250-251, ISBN 88-85013-46-5
  23. ^ Rose Marie și Sabine Maria Dähncke: „700 Pilze in Farbfotos”, Editura AT Verlag, Aarau - Stuttgart 1979 și 1980, p. 450-451, ISBN 3-85502-0450

Bibliografie

  • Marcel Bon: „Pareys Buch der Pilze”, Editura Kosmos, Halberstadt 2012, ISBN 978-3-440-13447-4
  • Bruno Cetto, vol. 2-7 (vezi sus)
  • Jean-Louis Lamaison & Jean-Marie Polese: „Der große Pilzatlas“, Editura Tandem Verlag GmbH, Potsdam 2012, ISBN 978-3-8427-0483-1
  • J. E. și M. Lange: „BLV Bestimmungsbuch - Pilze”, Editura BLV Verlagsgesellschaft, München, Berna Viena 1977, ISBN 3-405-11568-2
  • Hans E. Laux: „Der große Pilzführer, Editura Kosmos, Halberstadt 2001, ISBN 978-3-440-14530-2
  • René Flammer, Egon Horak: „Giftpilze – Pilzgifte. Pilzvergiftungen - Ein Nachschlagewerk für Ärzte, Apotheker, Biologen, Mykologen, Pilzexperten und Pilzsammler”, Editura Schwabe, Basel 2003, ISBN 3-7965-2008-1.
  • Meinhard Michael Moser, „ Röhrlinge und Blätterpilze - Kleine Kryptogamenflora Mitteleuropas” ediția a 5-ea, vol. 2, Editura Gustav Fischer, Stuttgart 1983

Legături externe

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia autori și editori
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia RO

Văloasă delicată: Brief Summary ( الرومانية، المولدوفية )

المقدمة من wikipedia RO
Toxic.png

Cortinarius gentilis (Elias Magnus Fries, 1838), sin. Hydrocybe helvola (Pierre Bulliard ex Meinhard Michael Moser, 1953), din încrengătura Basidiomycota în familia Cortinariaceae și de genul Cortinarius, denumită în popor Văloasă delicată, este o ciupercă otrăvitoare cu consecință mortală, dar neconținând atât de multă oralină ca de exemplu Cortinarius orellanus. Buretele se poate găsi în România, Basarabia și Bucovina de Nord pe terenuri acre și umede, în păduri de conifere, solitar sau în grupuri mici, mai ales sub pini, și molizi tineri, unde pământul este acoperit cu mușchi, dar de asemenea, el se dezvoltă cu mare drag printre afine și coabitează, fiind un simbiont micoriza (formează micorize pe rădăcinile arborilor). El apare din iunie până în noiembrie.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia autori și editori
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia RO

Cortinarius gentilis ( التركية )

المقدمة من wikipedia TR

Cortinarius gentilis, Cortinariaceae familyasından çok tehlikeli bir zehirli mantar türüdür. Taşıdığı zehirin en önemli özelliği, etkilerinin çok uzun bir süre hissedilmemesidir. 20 güne kadar geciken ve böbreklerde yıkıma yol açan etki nedeniyle tedavisi çok güç olabilir.

Ayrıca bakınız

Stub icon Mantar ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia yazarları ve editörleri
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia TR

Cortinarius gentilis: Brief Summary ( التركية )

المقدمة من wikipedia TR

Cortinarius gentilis, Cortinariaceae familyasından çok tehlikeli bir zehirli mantar türüdür. Taşıdığı zehirin en önemli özelliği, etkilerinin çok uzun bir süre hissedilmemesidir. 20 güne kadar geciken ve böbreklerde yıkıma yol açan etki nedeniyle tedavisi çok güç olabilir.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia yazarları ve editörleri
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia TR

Паутинник благородный ( الروسية )

المقدمة من wikipedia русскую Википедию
Царство: Грибы
Подцарство: Высшие грибы
Подотдел: Agaricomycotina
Порядок: Агариковые
Семейство: Паутинниковые
Подрод: Leprocybe
Вид: Паутинник благородный
Международное научное название

Cortinarius gentilis (Fr.) Fr. 1838

Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе NCBI 47323EOL 160046MB 222010

Паутинник благородный[1] (лат. Cortinarius gentilis) — вид грибов, включённый в подрод Leprocybe рода Паутинник.

Биологическое описание

Шляпка 1,5—5 (до 6) см в диаметре, гигрофанная, вначале коническая или колокольчатая, затем выпуклая, с бугорком в центральной части. Поверхность шляпки шелковисто-волокнистая или бархатисто-войлочная, иногда с небольшими прижатыми чешуйками ближе к краю, влажная — желтовато- или рыжевато-бурая, подсохшая — охристо-оранжевая или желто-охристая.

Кортина жёлтого или жёлто-оранжевого цвета. Пластинки приросшие к ножке зубцом, нисходящим на неё, расположены довольно редко, широкие, толстые, у молодых грибов светло-охристые, затем темнеющие до тёмно-бурых.

Ножка 5—15×0,2—0,7 см, не утолщающаяся к основанию, полая, обычно с заметным, покрытым белым мицелиальным налётом корневидным отростком, волокнистая, оранжево-охристая, с несколькими более или менее заметными оранжево-желтыми поясками образованными остатками общего покрывала.

Мякоть жёлтая, иногда с оранжево-бурым оттенком, со слабым, иногда вовсе незаметным, редечным запахом.

Распространение и сходные виды

Гриб встречается в хвойных и смешанных лесах, образуя микоризу с сосной и елью. Плодоношение наблюдается обычно с июля по октябрь.

Съедобность

Сильно ядовитый гриб, полипептиды которого вызывают нарушение работы почек. Сходное отравление вызывают паутинник горный и паутинник блестящий. Наличие ядовитых веществ в грибе было доказано опытами на крысах.

Номенклатурные синонимы

  • Agaricus gentilis Fr., 1821
  • Telamonia gentilis (Fr.) Wünsche, 1877

Примечания

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Авторы и редакторы Википедии
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia русскую Википедию

Паутинник благородный: Brief Summary ( الروسية )

المقدمة من wikipedia русскую Википедию

Паутинник благородный (лат. Cortinarius gentilis) — вид грибов, включённый в подрод Leprocybe рода Паутинник.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Авторы и редакторы Википедии
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia русскую Википедию
موسوعة الحياة يتم استضافتها من قبل: