Megaceryle maxima (Pallas 1769)

Die reusevisvanger is die grootste visvanger in Afrika. Dit is 'n endemiese voël wat oor groot dele van die kontinent suid van die Sahara voorkom, met die uitsondering van die droë suidweste.

Daar is twee subspesies, M. m. maxima, in oop velde, en M. m. gigantea in die reënwoude.

Hulle broei vanaf Augustus tot Januarie, 3-5 eiers word in 'n ​​tonnel op rivierbanke gelê.

Die spesie teer op groot krappe, vis en paddas wat hulle vang deur tipies vanaf 'n sitplek in die water te duik.

Ander name

• Engelse naam: Giant Kingfisher
• Wetenskaplike naam: Megaceryle maxima

Sien ook

• Alfabetiese lys van Suid-Afrikaanse voëls
• Lys van Suid-Afrikaanse voëls (gegroepeer)
• Lys van Suider-Afrikaanse voëls volgens wetenskaplike name

Megaceryle maxima^[1] ye una especie d'ave coraciiforme de la familia Cerylidae mesma del continente africanu.

Subespecies

Conócense dos subespecies de Megaceryle maxima:^[2]

• Megaceryle maxima maxima - de Senegambia a Etiopía y Sudáfrica.
• Megaceryle maximus giganteus - pluviselva dende Liberia hasta l'oeste de Tanzania y norte d'Angola.

Referencies

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Megaceryle maxima .

Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.

Megaceryle maxima (lat. Megaceryle maxima) - megaceryle cinsinə aid heyvan növü.

Yarımnövləri

• Megaceryle maxima gigantea
• Megaceryle maxima maxima

Mənbə

L'alció gegant africà^[1] (Megaceryle maxima) és un ocell de la família dels alcedínids (Alcedinidae) que habita rius amb arbres de la major part de l'Àfrica Subsahariana, mancant únicament de les zones més àrides.

Referències

A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Alció gegant africà

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Pysgotwr mawr (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: pysgotwyr mawrion) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Megaceryle maxima; yr enw Saesneg arno yw Giant kingfisher. Mae'n perthyn i deulu'r Pysgotwyr (Lladin: Alcedinidae) sydd yn urdd y Coraciiformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. maxima, sef enw'r rhywogaeth.^[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.

Teulu

Mae'r pysgotwr mawr yn perthyn i deulu'r Pysgotwyr (Lladin: Alcedinidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Pysgotwr bach Swlawesi Ceyx fallax Pysgotwr bach y Dwyrain Ceyx erithacus Pysgotwr brith mawr Megaceryle lugubris Pysgotwr bychan Chloroceryle aenea Pysgotwr cain Ceyx lepidus Pysgotwr coch a gwyrdd Chloroceryle inda Pysgotwr coed penlas Actenoides monachus Pysgotwr coed y Philipinau Ceyx melanurus Pysgotwr gwregysog Megaceryle alcyon Pysgotwr gwyrdd Chloroceryle americana Pysgotwr mawr Megaceryle maxima Pysgotwr mwstasiog Actenoides bougainvillei Pysgotwr yr Amason Chloroceryle amazona

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Rybařík velký (Megaceryle maxima) je největší pták z čeledi ledňáčkovitých. Žije v Africe jižně od Sahary s výjimkou suchých oblastí na jihozápadě. Jedná se o největší africký druh rybaříka, je dlouhý 42–48 centimetrů.

Živí se převážně kraby, žábami a rybami.

Má dva poddruhy:

• M. m. maxima žije v otevřené krajině, světlejší
• M. m. gigantea žije v lesích a je tmavší

Reference

V tomto článku byl použit překlad textu z článku Giant Kingfisher na anglické Wikipedii.

1. ↑ Červený seznam IUCN 2018.1. 5. července 2018. Dostupné online. [cit. 2018-08-10]

• Obrázky, zvuky či videa k tématu rybařík velký ve Wikimedia Commons

Der Riesenfischer (Megaceryle maxima) ist der größte Eisvogel auf dem afrikanischen Kontinent; von der in ihrem Ursprungsgebiet unverwechselbaren Art werden zwei Unterarten (Megaceryle maxima maxima und Megaceryle maxima gigantea) beschrieben.

Merkmale

Der Riesenfischer gehört zu den größeren Eisvögeln und erreicht eine Größe von 46 cm. Kopf und Flügeloberseiten sind grau-weiß gesprenkelt. Das Männchen hat einen rostbraunen Fleck am Hals. Das Weibchen hat eine rostbraune Brust. Ihre Flügelunterseiten sind im vorderen Bereich ebenfalls rostbraun gefärbt.

Vorkommen

Das Verbreitungsgebiet des Riesenfischers liegt in Afrika südlich der Sahara. Es reicht von Senegal und Äthiopien im Norden bis nach Südafrika im Süden. Er lebt an Flüssen und Gewässern mit günstigen Ansitzmöglichkeiten zur Jagd nach Fischen, Krebsen und Amphibien.

Literatur

• C. Hilary Fry, Kathie Fry: Kingfishers, Bee-Eaters, & Rollers. Princeton, New Jersey 1992, 1999, ISBN 0-691-04879-7.

Weblinks

• Videos, Fotos und Tonaufnahmen zu Megaceryle maxima in der Internet Bird Collection
• Megaceryle maxima in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN 2013.2. Eingestellt von: BirdLife International, 2012. Abgerufen am 2. Februar 2014.
• Video: Jungenaufzucht beim Riesenfischer. Institut für den Wissenschaftlichen Film (IWF) 1995, zur Verfügung gestellt von der Technischen Informationsbibliothek (TIB), doi:10.3203/IWF/D-1850.

The giant kingfisher (Megaceryle maxima) is the largest kingfisher in Africa, where it is a resident breeding bird over most of the continent south of the Sahara Desert, other than the arid southwest.

Taxonomy

The first formal description of the giant kingfisher was by the German naturalist Peter Simon Pallas in 1769 under the binomial name Alcedo maxima.^[2] The current genus Megaceryle was erected by the German naturalist Johann Jakob Kaup in 1848.^[3]

There are two subspecies:^[4]

• M. m. maxima (Pallas, 1769) – Senegal and Gambia to Ethiopia and south to South Africa
• M. m. gigantea (Swainson, 1837) – Liberia to northern Angola and western Tanzania, island of Bioko

The nominate subspecies M. m. maxima occurs in wooded savanna while M. m. gigantea prefers tropical rainforest.^[5]

Description

The giant kingfisher is 42–46 cm (16.5–18 in) long, with a large shaggy crest, a large black bill and fine white spots on black upperparts. The male has a chestnut breast band and otherwise white underparts with dark flank barring. The female has a white-spotted black breast band and a chestnut belly.^[5] The forest race M. m. gigantea is darker, less spotted above, and more barred below than the nominate race, but the two forms intergrade along the forest edge zone.^[5]

The call is a loud wak wak wak.

Behaviour

Breeding

In South Africa breeding takes place between September and January, in Zimbabwe from August to March, in Zambia March to April and in Liberia December to January.^[5]

The giant kingfisher is monogamous and a solitary breeder. The nest is a long horizontal tunnel that is excavated into a river bank by both sexes using their feet and bills. The entrance hole is 11 cm (4.3 in) high and 15 cm (5.9 in) wide. The tunnel is typically 2 m (6 ft 7 in) in length but a tunnel of 8.5 m (28 ft) has been recorded. A clutch of around three eggs is laid in a chamber at the end of the tunnel.^[5]

Feeding

This large species feeds on crabs, fish, and frogs, caught by diving from a perch.

• 

  Female smashing a tilapia against a post to break its spine
  Lake Naivasha, Kenya

References

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Giant_kingfisher&oldid=1120292100"

La Giganta alciono, Megaceryle maxima, estas la plej granda el la alcionoj, tio estas birdoj el la superfamilio de la Alcededoj, en Afriko, kie ĝi estas loĝanta reproduktanta birdo en plej parto de la kontinento sude de la Sahara Dezerto escepte la arida sudokcidento.

Estas du subspecioj, M. m. maxima, kiu troviĝas en malferma kamparo, kaj M. m. gigantea en pluvarbaro. La arbara raso estas pli malhela, malpli punktita supre, kaj pli striita sube ol maxima, sed la du formoj koincidas ĉe la arbarbordo.

Reproduktado okazas el aŭgusto ĝis januaro, la ino demetas 3-5 ovojn en riverborda tunelo.

La Giganta alciono estas 42–48 cm longa kaj 275-426 g peza la masklo kaj 255-398 g la ino, kun granda kresto kaj fine punktita je blanko en nigraj supraj partoj ĝis la vosto. La masklo havas ruĝbrunan brustan zonon kaj blankajn kolumojn kaj subajn partojn kun malhela flanka striado, kaj la ino havas blankopunktitan nigran brustozonon, sube blankan larĝan strion kaj sube ruĝbrunan ventron. Ambaŭ seksoj havas blankan gorĝon kaj fortikan nigran fortan kaj bazlarĝan bekon.

La voĉo estas laŭta gvak gvak gvak.

Tiu granda afrotropisa specio manĝas krabojn, fiŝojn kaj ranojn, predataj laŭ la tipa alcionmaniero de plonĝado ekde gvatejo. La nombro de tiuj birdoj ŝajne malpliiĝi, probable kiel konsekvenco de lauzado de pesticidoj.

Referencoj

• BirdLife International (2004). Megaceryle maxima. Internacia Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj, eldono de 2006. IUCN 2006. Elŝutita 11a Majo 2006. Ne Minacata
• C H Fry & Kathie Fry; illustrated by Alan Harris. (2000) Kingfishers, Bee-eaters and Rollers. Princeton University Press. ISBN 0691048797.

El martín gigante africano (Megaceryle maxima)^[1]​ es una especie de ave coraciiforme de la familia Cerylidae propia del continente africano.

Subespecies

Se conocen dos subespecies de Megaceryle maxima:^[2]​

• Megaceryle maxima maxima - de Senegambia a Etiopía y Sudáfrica.
• Megaceryle maximus giganteus - pluviselva desde Liberia hasta es oeste de Tanzania y norte de Angola.

Referencias

Megaceryle maxima Megaceryle generoko animalia da. Hegaztien barruko Alcedinidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Megaceryle
• Alcedinidae

Megaceryle maxima

Le Martin-pêcheur géant (Megaceryle maxima) est une espèce d'oiseaux de la famille des Alcedinidae.

Répartition

Cet oiseau vit en Afrique subsaharienne.

Taxonomie

Il comprend deux sous-espèces, M. m. maxima, qui vit dans les milieux ouverts, et M. m. gigantea, qui vit en forêt.

Il est très voisin du Martin-pêcheur d'Amérique (Megaceryle alcyon).

Description

Cet oiseau mesure de 42 à 48 cm de longueur. Il présente un dimorphisme sexuel. Le dessus de son plumage est noir ponctué de blanc. Le mâle présente un cou brun, des flancs barrés et le reste du dessous du corps blanc, la femelle a le cou noir tacheté de blanc et un ventre brun.

• ♀

• ♂

Écologie

Il fréquente le bord des cours d'eau et des lagunes en Afrique tropicale ; il est le pendant africain du martin-pêcheur d'Amérique en Amérique du Nord et du kookaburra en Australie.

Son cri est un rire fort et bruyant (comme chez le Kookaburra).

Il se pose sur des perchoirs d'où il pique sur ses proies.

Alimentation

Son régime alimentaire est composé de poissons, d'amphibiens, de gros insectes et de crustacés.

Reproduction

Comme le Martin-pêcheur d'Europe, il pond de 3 à 5 œufs, dans un tunnel creusé par les adultes dans une berge ou un talus. La saison de reproduction s'étale d'août à janvier.

Conservation

Il semble que l'effectif de l'espèce ait décliné sous l'effet de l'usage de pesticides.

Il martin pescatore gigante (Megaceryle maxima (Pallas, 1769)) è un uccello della famiglia Alcedinidae, diffuso nell'Africa subsahariana.^[2]

Descrizione

Biologia

Distribuzione e habitat

La specie ha un ampio areale subsahariano essendo presente in: Angola, Benin, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Camerun, Repubblica Centrafricana, Ciad, Repubblica del Congo, Repubblica Democratica del Congo, Costa d'Avorio, Guinea Equatoriale, Eritrea, Etiopia, Gabon, Gambia, Ghana, Guinea, Guinea-Bissau, Kenya, Lesotho, Liberia, Malawi, Mali, Mauritania, Mozambico, Namibia, Niger, Nigeria, Ruanda, Senegal, Sierra Leone, Sudafrica, Sudan, Sudan del Sud, Swaziland, Tanzania, Togo, Uganda, Zambia e Zimbabwe.^[1]

Si può osservare nelle foreste tropicali e nelle savane alberate, in prossimità dei corsi d'acqua.

Tassonomia

Sono note due sottospecie:^[2]

• Megaceryle maxima maxima (Pallas, 1769)
• Megaceryle maxima gigantea(Swainson, 1837)

Note

Vogels

De Afrikaanse reuzenijsvogel (Megaceryle maxima) is een vogel uit de familie ijsvogels (Alcedinidae). Het is de grootste vertegenwoordiger uit deze familie in Afrika.

Kenmerken

De Afrikaanse reuzenijsvogel wordt 42 tot 46 cm lang en weegt 255 tot 426 gram, mannetjes gemiddeld zwaarder dan vrouwtjes. De vogel heeft een forse zwarte (donkergrijze) snavel. De bovenzijde is zwart-donkergrijs met witte spikkeling. Het mannetje heeft een kastanjekleurige borst en een witte buik met donkere spikkeling en donkere banden langs de zijde. Het vrouwtje heeft juist een witte borst met donkere spikkeling met kastanjekleurige buik.^[2]

Leefwijze

Het volwassen dier leeft van krabben, vis en kikkers, die hij duikend vanaf een tak boven het water vangt.

Voortplanting

De Afrikaanse reuzenijsvogel broedt van augustus tot januari in een holte in rivieroevers. Hij legt drie tot vijf eieren.

Verspreiding en leefgebied

Er worden twee ondersoorten onderscheiden:

• Megaceryle maxima maxima (Pallas, 1769) in open landschappen van Senegal oostelijk tot het westen van Ethiopië en zuidelijk tot in Z-Angola, Botswana en vooral het oosten van Zuid-Afrika.
• Megaceryle maxima gigantea (Swainson, 1837) in bosrijke gebieden in Liberia, N-Nigerië, Tanzania en bosrijk gebied in Angola.

In overgangsgebied vindt vermenging van deze ondersoorten plaats. Deze ijsvogel komt voor in tal van landschappen, mits water aanwezig, dus rivieren door bossen of door savannelandschappen, lagunes langs zeekusten en riviermondingen, maar ook bij plassen, gedeeltelijk opgedroogde rivieren, irrigatiekanalen, visvijvers en siervijvers in tuinen. In Tanzania komt de soort voor tot 1600 m boven zeeniveau.^[2]

Status

De Afrikaanse reuzenijsvogel heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar de vogel is plaatselijk algemeen. De indruk bestaat dat de vogel achteruit gaat in aantal. Echter, het tempo van achteruitgang ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze ijsvogel als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.^[1]

Bronnen, noten en/of referenties

Multimedia w Wikimedia Commons

Rybaczek wielki^[3] (Megaceryle maxima) – gatunek średniej wielkości ptaka występujący w Afryce, obok kukabury chichotliwej największy przedstawiciel rodziny zimorodkowatych (Alcedinidae)^[4].

Charakterystyka gatunku

Wygląd

Dziób długi, duża głowa zwieńczona nieregularnym czubkiem. Pióra w większości czarne, na skrzydłach i ogonie upstrzone białymi plamkami. Samiec o piersi kasztanowej i w większości białych piórach brzucha, samica z czarno-białą piersią, kasztanowym brzuchem i spodem skrzydeł^[5].

Wymiary

• Długość ciała 42–46/48 cm^[6][5];
• Masa ciała: 255–398 g (samica), 275-425 g (samiec)^[6][7].

Pożywienie

Łowi głównie ryby, skorupiaki i płazy w typowy dla zimorodków sposób – nurkując z czatowni na gałęzi^[5].

Lęgi

Okres lęgowy od sierpnia do stycznia (w zależności od regionu). Samica składa 3 do 5 jaj do wykopanego przez parę tunelu o długości do 180 cm. Gniazduje nad wysokimi brzegami rzek lub innych zbiorników wodnych. Wysiadywaniem zajmują się zarówno samice jak i samce. Karmieniem w gnieździe zajmują się obydwoje rodzice przez 30 dni. Kolejne 5 dni młode karmi już tylko samica. Młode po opuszczeniu gniazda są dokarmiane przez samicę jeszcze przez 3 tygodnie^[6].

Występowanie i zagrożenie

Biotop

Jak inne zimorodki występuje nad brzegami wód. Preferuje duże rzeki i brzegi jezior o sporym zadrzewieniu, a także porośnięte lasami mangrowymi morskie wybrzeża i laguny^[7][6].

Zasięg występowania

Występuje w niemal całej Afryce na południe od Sahary, z wyjątkiem suchych terenów Kalahari i Namib na południowym zachodzie oraz Rogu Afryki na północnym wschodzie kontynentu.

Zagrożenie i ochrona

Bardzo szeroki zasięg występowania i znaczna (choć nieznana) liczebność populacji nie kwalifikują gatunku do traktowania go jako zagrożonego. Wprawdzie lokalnie obserwuje się spadek liczebności, nie jest on jednak w skali globalnej drastyczny. Z tego powodu przez IUCN sklasyfikowany został jako gatunek najmniejszej troski (Least concern – LC) i nie wymaga ochrony czynnej^[2].

Systematyka

Taksonomia

Po raz pierwszy opisany w 1769 roku jako Alcedo maxima przez niemieckiego zoologa Petera Simona Pallasa na podstawie okazu z okolic Przylądka Dobrej Nadziei w Afryce Południowej^[7]

Podgatunki

• M. m. maxima – podgatunek nominatywny, preferuje bardziej otwarte środowiska^[6], występuje od Senegalu i Gambii po Etiopię na wschodzie i Botswanę i Afrykę Południową na południu^[8][9].
• M. m. gigantea – ciemniejszy w ubarwieniu i większy od M. m. maxima, występuje w lasach deszczowych środkowej części kontynentu^[6], od Liberii po północną Angolę i zachodnią Tanzanię oraz na Bioko^[8][9].

Przypisy

Bibliografia

• Andrew Gosler: Atlas Ptaków Świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Guarda-rios gigante (Megaceryle maxima) é o maior guarda-rios da África. É dividido em duas subespécies, M. m. maxima, encontrado em campo aberto, e M. m. gigantea, na floresta tropical.^[1]

Ver também

• Lista de aves de Angola
• Lista de aves de Sibley-Monroe 4

Referências

Jättekungsfiskare^[2] (Megaceryle maxima) är en fågel i familjen kungsfiskare inom ordningen praktfåglar.^[3]

Utbredning och systematik

Jättekungsfiskare delas upp i två underarter:^[3]

• M. m. maxima – förekommer från Senegal till Etiopien och Sydafrika
• M. m. gigantea – regnskog i Liberia till västra Tanzania och norra Angola

Status

IUCN kategoriserar arten som livskraftig.^[1]

Referenser

1. ^ [a b] Birdlife International 2012 Megaceryle maxima Från: IUCN 2014. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2014.3 www.iucnredlist.org. Läst 2015-01-20.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2014) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter Arkiverad 18 oktober 2014 hämtat från the Wayback Machine., läst 2015-01-01
3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2014) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.9 <http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download>, läst 2015-01-01

Bói cá khổng lồ (danh pháp hai phần: Megaceryle maxima) là loài chim bói cá^[1] lớn nhất ở châu Phi, nơi nó là loài chim sinh sản cư trú trên hầu hết phần châu lục phía nam sa mạc Sahara, ngoại trừ vùng tây nam khô cằn.

Có hai phân loài, M. m. maxima, được tìm thấy trong vùng đồng đất thoáng đãng, và M. m. gigantea trong vùng rừng nhiệt đới. Loài trong rừng sẫm màu hơn, ít đốm ở trên. Chúng sinh sản từ tháng 8 - tháng 1, tổ có 3-5 trứng nằm trong hang bên bờ sông.

Bói cá khổng lồ có chiều dài 42–48 cm, với một mào lớn và phần lông lưng màu đen đốm trắng đều. Chim trống có một dải ngực màu hạt dẻ còn phần còn lại của bụng màu trắng và phần hông có vạch tối màu, và chim mái có một dải ngực trắng đốm đen và bụng màu hạt dẻ.

Loài này ăn cua, cá, ếch nhái. Chúng bắt bằng cách lao xuống từ một chỗ đậu gần mặt nước.

Chú thích

Tham khảo

• Dữ liệu liên quan tới Megaceryle maxima tại Wikispecies
• Wikimedia Commons có thư viện hình ảnh và phương tiện truyền tải về Bói cá lớn
  • BirdLife International (2004). Megaceryle maxima. Sách đỏ 2006. IUCN 2006. Truy cập ngày 11 tháng 5 năm 2006. Database entry includes justification for why this species is of least concern.
  • C H Fry & Kathie Fry; illustrated by Alan Harris (2000). Kingfishers, Bee-eaters and Rollers. Princeton University Press. ISBN 0691048797. Chú thích sử dụng tham số |coauthors= bị phản đối (trợ giúp)Bản mẫu:Sơ khai Họ Bói cá

Царство: Животные

Подцарство: Эуметазои

Без ранга: Двусторонне-симметричные

Без ранга: Вторичноротые

Тип: Хордовые

Подтип: Позвоночные

Инфратип: Челюстноротые

Надкласс: Четвероногие

Класс: Птицы

Подкласс: Настоящие птицы

Инфракласс: Новонёбные

Отряд: Ракшеобразные

Семейство: Зимородковые

Род: Большие пегие зимородки

Вид: Гигантский пегий зимородок

Вызывающие наименьшие опасения
IUCN 3.1 Least Concern: 22683616

• 1 Описание
• 2 Распространение
• 3 Примечания
• 4 Литература

二名法 Megaceryle maxima
(Pallas, 1769)

The Distribution of the Giant Kingfisher

大鱼狗（学名：Megaceryle maxima）是非洲最大的翠鸟，其栖息地覆盖撒哈拉沙漠南部大部分地区。

该物种有两个亚种，一种为M. m. maxima，分布在地势开阔的国家，另一种为M. m. gigantea，分布在雨林地带。雨林地带的品种颜色略深，上半部分的斑点较少，下半部分斑块较多。两个品种在森林边缘有杂交。

孵育季节为8月至次年1月，每次产卵3-5枚。大鱼狗长度为42–48厘米，冠很大。

该物种以螃蟹，鱼，青蛙为食。

参考资料

维基共享资源中相关的多媒体资源：Giant Kingfisher

• Megaceryle maxima. IUCN Red List of Threatened Species 2006. International Union for Conservation of Nature. 2004. Database entry includes justification for why this species is of least concern.
• C H Fry & Kathie Fry; illustrated by Alan Harris. Kingfishers, Bee-eaters and Rollers. Princeton University Press. 2000. ISBN 0691048797. 引文使用过时参数coauthors (帮助)

取自“https://zh.wikipedia.org/w/index.php?title=大鱼狗&oldid=25626193”