Multimedia w Wikimedia Commons Sępnik żółtogłowy[3], urubu żółtogłowy (Cathartes melambrotus) – gatunek dużego ptaka z rodziny kondorowatych (Cathartidae). Zamieszkuje Amerykę Południową. Do lat 60. XX wieku uważany był za podgatunek sępnika pstrogłowego. Dopiero później wprowadzono rozróżnienie pomiędzy tymi taksonami na podstawie precyzyjnych badań ich wielkości.
Takson po raz pierwszy opisał Alexander Wetmore w 1964 roku[4]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu (samiec znajdujący się w National Museum of Natural History w Filadelfii o numerze katalogowym 483532) autor wskazał Kartabo w Gujanie[4].
Nazwa rodzajowa: gr. καθαρτης kathartēs – czyściciel < καθαριζω katharizō – czyścić[5].
Epitet gatunkowy: gr. μελαμ- melam- – czarny < μελας melas, μελανος melanos – czarny; βροτος brotos – umarły (por. μελαμβροτος melambrotos – ziemia Czarnych)[6].
Długość ciała 64–76 cm; masa ciała 1170–1500 g; rozpiętość skrzydeł 166–178 cm[7]. Pokryty jest czarnymi piórami. Jego głowa ma żółtawy kolor. Sępnik żółtogłowy żyje w rejonach drzewiastych o różnej gęstości. Odżywia się padliną i odpadkami.
Sępnik żółtogłowy, urubu żółtogłowy (Cathartes melambrotus) – gatunek dużego ptaka z rodziny kondorowatych (Cathartidae). Zamieszkuje Amerykę Południową. Do lat 60. XX wieku uważany był za podgatunek sępnika pstrogłowego. Dopiero później wprowadzono rozróżnienie pomiędzy tymi taksonami na podstawie precyzyjnych badań ich wielkości.
