Schinus terebinthifolia (binomen a Iosepho Raddi anno 1820 sub forma S. terebinthifolius statutum) est frutex in Brasilia meridio-orientali, Argentina septentrionali et Paraguaia sponte florens, temporibus recentibus propter fructus parvos aromaticos culta.
Fructus desiccati aut in fercula a coquis immittuntur, sed rarius, aut in mixturis condimentariis inferuntur. Apud Francicos misci solent grana quattuor coloribus varia, videlicet Piperis nigri immatura viridia, matura atra, matura expolita candida, S. terebinthifoliae rosea. Fructus duarum specierum in commercio aegre distinguuntur: qui ab insula Reunionis exportantur e specie S. terebinthifolia, a Turcia e specie S. molle proveniunt.[1]
Fructus etiam usum pharmaceuticum habent, sicut et fructus speciei cognatae S. mollis. Apud pharmacologos "fructus Schini terebinthifolii" appellari solent.
Schinus terebinthifolia (binomen a Iosepho Raddi anno 1820 sub forma S. terebinthifolius statutum) est frutex in Brasilia meridio-orientali, Argentina septentrionali et Paraguaia sponte florens, temporibus recentibus propter fructus parvos aromaticos culta.