El Cantharellus cibarius, mej cognossuu cont el nomm comun de Finferl, Finferlin, Gallinasc, o anca Gallett[1] (en lombàrt orientàl: Galüsì), l'è vun di fonsg pu cognossuu, casciaa e mansgiaa in tutt l'arch alpin e on poo depertutt.
I tratt caratteristegh di finferlitt hinn la forma e 'l color del capell e del gamb. El capell, che de sollet l'è d'on color che 'l va del sgioldolin al sgiold bell fort compagn del rosssumm de l'oeuv, a l'è largh di duu ai noeuv ghej (centimeter), anca se di voeult, ma proppi de rar, el riva finn a quindes centimeter de diameter. La sova forma la someja on poo quella d'on pedrioeu cont i pared ondulaa. El gamb, che l'è bell curtin, ciovè di trii a ses ghej (de rar, ma proppi de rar, el riva anca ai vott o nouev centimeter), el se slarga vers el coo e 'l se sfinna a la bas. La carna del finferlin l'è gnucca, "spagosa", ma minga dura e la gh'ha on savor linsgerin ma ponsgent. Quand ch'hinn bej fresch, i finferlitt gh'hann on odor compagn de quell di mognagh. I spoeur del corp spongios in del capell hinn bej piscinitt. [2].
I finferl cressen su putost ben in di bosch de latifoeuj e conifer, soratutt in loeugh indovè che gh'è pesc. I finferlitt se troeuven despess in istaa e utunn In Uropa, Nordamerega, Sudamerega, e Asia.
I finferlitt hinn staa drovaa in de la cusinaa uropeja degià de secoj e vegnen paciaa on poo depertutt in del Vegg Continent. Vegnen mansgiaa in soratutt in pitanz preparaa a la manera casciadora, e compagnen de sollet polenta, luganega, ris, e.i.v.
A l'è mej mansgiài minga cru i finferlitt perchè gh'hann dent la Chitina.[3]
Bollin de la DDR (1980)
Bollin de la Romania (1958)
Bollin de la Moldavia(1995)
Bollin de l'Union Sovietega (1964)
El Cantharellus cibarius, mej cognossuu cont el nomm comun de Finferl, Finferlin, Gallinasc, o anca Gallett (en lombàrt orientàl: Galüsì), l'è vun di fonsg pu cognossuu, casciaa e mansgiaa in tutt l'arch alpin e on poo depertutt.
_1980,_MiNr_2556.jpg)
