Oriolus a zo ur genad e rummatadur an evned, ennañ glazaoured, krouet e 1766 gant an naturour Svedat Carl von Linné (1707-1778).
Nav spesad golvaneged warn-ugent a ya d'ober ar genad :
Nav isspesad bev ha tri-ugent (69) en holl.
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Oriolus a zo ur genad e rummatadur an evned, ennañ glazaoured, krouet e 1766 gant an naturour Svedat Carl von Linné (1707-1778).
Oriolus és un gènere d'ocells de la família dels oriòlids (Oriolidae ).
Segons la Classificació del Congrés Ornitològic Internacional (versió 2.6, 2010) aquest gènere està format per 29 espècies:
Žluva (Oriolus) je rod pěvců čítající celkem 28 druhů. Jsou to barevní ptáci žijící většinou v tropických oblastech Starého světa, pouze žluva hajní hnízdí v oblasti mírného pásma včetně území Česka. Dosahují velikosti 20−30 cm, samice jsou větší než samci. Kladou průměrně 2−3, někdy až 6 vajec do hlubokého hnízda visícího na větvích.
V tomto článku byl použit překlad textu z článku Oriolus na esperantské Wikipedii.
Obrázky, zvuky či videa k tématu žluva ve Wikimedia Commons
Žluva (Oriolus) je rod pěvců čítající celkem 28 druhů. Jsou to barevní ptáci žijící většinou v tropických oblastech Starého světa, pouze žluva hajní hnízdí v oblasti mírného pásma včetně území Česka. Dosahují velikosti 20−30 cm, samice jsou větší než samci. Kladou průměrně 2−3, někdy až 6 vajec do hlubokého hnízda visícího na větvích.
Oriolus er en slægt af fugle, der mestendels lever i de tropiske områder af Afrika, Asien og Australien. Fjerdragten domineres af sorte, gule eller røde farver. Arterne lever i trækronerne af insekter og bær.
Nogle af de 29 arter er:
Oriolus er en slægt af fugle, der mestendels lever i de tropiske områder af Afrika, Asien og Australien. Fjerdragten domineres af sorte, gule eller røde farver. Arterne lever i trækronerne af insekter og bær.
Die Eigentlichen Pirole (Oriolus)[1] sind eine Gattung der Pirole (Oriolidae) innerhalb der Singvögel (Passeri). Die 30 bunt gefärbten Arten sind in der Alten Welt und in Australien in tropischen und subtropischen Gebieten verbreitet. Nur der Pirol (Oriolus oriolus) lebt auch in Europa.
Die Vertreter der Gattung Oriolus sind rund 25 cm groß und es besteht ein ausgeprägter Sexualdimorphismus. Die Männchen sind auffällig gelbschwarz oder rotschwarz gefärbt, während die unscheinbareren Weibchen über ein graugrünes Federkleid verfügen.[1]
Eigentliche Pirole sind Baumbewohner in Wäldern, Parks und Obstgärten. Sie ernähren sich von Insekten, Früchten und Beeren. Die zwei bis fünf Eier werden in ein geflochtenes Nest in einer Astgabel gelegt.[1]
Die Gattung Oriolus wurde 1766 durch Carl von Linné in der 12. Auflage von Systema Naturae eingeführt.[2]
Der Gattungsname kommt wohl vom altfranzösischen Oriol bzw. Oryol, welches den typischen Ruf des Pirols wiedergeben soll. Eine andere Theorie besagt, dass sich der Name vom lateinischen aureolus ableitet, was „golden“ bedeutet und auf die leuchtend gelbe Farbe des Pirols anspielt.[3]
Die Gattung umfasst nach heutigem Stand 30 Arten:[4]
Die deutschen Namen der Arten entstammen Avibase.[6]
Von den 30 Arten der Gattung listet die Rote Liste gefährdeter Arten der IUCN 24 als nicht gefährdet (Least Concern), zwei als potenziell gefährdet (Near Threatened), eine als gefährdet (Vulnerable), eine als stark gefährdet (Endangered) und eine als vom Aussterben bedroht (Critically Endangered). Bei der letzten Art, dem Rotbrustpirol, kann aufgrund der unzureichenden Datengrundlage keine Einstufung vorgenommen werden (Data Deficient).
Bei nur einer Art wachsen die Bestände. Bei zwölf Arten wird von einer stabilen Population ausgegangen. Bei weiteren zwölf Arten sinken die Bestände sogar. Für die restlichen fünf Arten liegen keine ausreichenden Daten zur Einschätzung der Bestandsänderung vor.[7]
Die Eigentlichen Pirole (Oriolus) sind eine Gattung der Pirole (Oriolidae) innerhalb der Singvögel (Passeri). Die 30 bunt gefärbten Arten sind in der Alten Welt und in Australien in tropischen und subtropischen Gebieten verbreitet. Nur der Pirol (Oriolus oriolus) lebt auch in Europa.
Kubwilu, kubwiro au naiwa ni ndege wa familia Oriolidae. Wanatokea Afrika, Asia, Australia na Ulaya. Spishi nyingi zina rangi za manjano na nyeusi, lakini nyingine zina rangi za majani, nyekundu au kahawa pamoja na nyeusi. Ndege hawa wana sauti tamu bainifu. Hula matunda, beri na arithropodi. Hulijenga tago lao kwa umbo wa kikombe kilichofuma na hili limening'inizwa kutoka tawi kama susu. Jike huyataga mayai 2-3, hata hadi 6.
Kubwilu kichwa-cheusi
Kibwilu wa Ulaya
Black-naped oriole
Black-and-crimson oriole
Green oriole
Olive-backed oriole
Maroon oriole
Black-hooded oriole
Green figbird
Kubwilu, kubwiro au naiwa ni ndege wa familia Oriolidae. Wanatokea Afrika, Asia, Australia na Ulaya. Spishi nyingi zina rangi za manjano na nyeusi, lakini nyingine zina rangi za majani, nyekundu au kahawa pamoja na nyeusi. Ndege hawa wana sauti tamu bainifu. Hula matunda, beri na arithropodi. Hulijenga tago lao kwa umbo wa kikombe kilichofuma na hili limening'inizwa kutoka tawi kama susu. Jike huyataga mayai 2-3, hata hadi 6.
Orioles are colourful Old World passerine birds in the genus Oriolus, the type genus of the corvoidean family Oriolidae. They are not closely related to the New World orioles, which are icterids (family Icteridae) that belong to the superfamily Passeroidea.
The genus Oriolus was erected in 1766 by the Swedish naturalist Carl Linnaeus in the 12th edition of his Systema Naturae.[1] The type species is the golden oriole (Oriolus oriolus).[2] In 1760, French ornithologist Mathurin Jacques Brisson in his Ornithologie used Oriolus as a subdivision of the genus Turdus,[3] but the International Commission on Zoological Nomenclature ruled in 1955 that "Oriolus Brisson, 1760" should be suppressed.[4] Linnaeus added more than a dozen additional genera when he updated his 10th edition, but he generally based new genera on those that had been introduced by Brisson in his Ornithologie. Oriolus is now the only genus for which Linnaeus's 12th edition is cited as the original publication.[5][6] The name is derived from the old French word oriol, which is echoic in origin, derived from the call of the bird,[7] but others have suggested origins in classical Latin aureolus meaning "golden". Various forms of "oriole" have existed in Romance languages since the 12th and 13th centuries.[8]
szalayi
melanotis
flavocinctus
sagitattusphaeochromus
bouroensis
forsteni
chlorocephalus
brachyrhynchus
xanthornus
nigripennis
percivali
larvatus
monacha
diffusus
oriolus
kundoo
chinensis (part)
melanisticus
maculatus
auratus
hosii
cruentus
mellianus
trailli
xanthonotus
steerei
albiloris
isabellae
Relatedness of species within the genus: Two forms that have not been included in the sequencing and analysis are O. crassirostris, which is expected to be close to O. brachyrhynchus, and O. tenuirostris, which is expected to be close to O. diffusus[9]The genus contains 30 species:[6][10]
Formerly, some authorities also considered these species (or subspecies) as species within the genus Oriolus:
The orioles are a mainly tropical group, although one species, the Eurasian golden oriole, breeds in temperate regions.
Orioles are colourful Old World passerine birds in the genus Oriolus, the type genus of the corvoidean family Oriolidae. They are not closely related to the New World orioles, which are icterids (family Icteridae) that belong to the superfamily Passeroidea.
Orioloj estas koloraj paserinaj birdoj de la Malnova Mondo kaj de la familio de Orioledoj kaj genro Oriolus. Ili ne estas rilataj al la Amerikaj orioloj, kiuj estas de la familio de Ikteredoj.
La orioloj estas ĉefe tropika grupo de la Malnova Mondo, kvankam unu specio reproduktiĝas en pli mezvarmaj regionoj.
Oni proponis, ke aliaj genroj eliru el Oriolus. Ekzemple, La specioj de Afrikaj nigrokapuloj estas foje lokitaj en la genro Baruffius. La familio distribuiĝas tra Afriko, Eŭropo, Azio suben ĝis Aŭstralio. La malmultaj specioj nestumantaj en mezvarmaj regionoj estas migrantaj, kaj kelkaj tropikaj specioj faras ankaŭ sezonajn movojn.
La orioloj estas mezgrandaj paserinoj, ĉirkaŭ 20–30 cm longaj, kaj la inoj estas iomete pli malgrandaj ol la maskloj. La beko estas iomete kurba kaj hokoforma, kaj, escepte ĉe la Figbirdo, tiom longa kiom la kapo. La plumaro de plej parto de specioj estas brila kaj bombasta, kvankam la inoj ofte havas pli senkolorajn plumarojn ol la maskloj. La plumaro de multaj aŭstralaziaj orioloj mimetismas tiujn de la friarbirdoj (genro de grandaj mielmanĝuloj), probable por malpliigi agreson kontraŭ la plej malgrandaj orioloj.[1] La koloroj de ties plumaro estas nigra, flava kaj verda ĉefe, sed kelkaj specioj montras iom da purpuro aŭ avelkoloro; krome inoj estas ĝenerale iom pli senkoloraj kaj striaj.
Orioloj estas arboremaj kaj kutime manĝas en la folikupolo. Multaj specioj povas survivi en malferma arbaro, kvankam kelkaj loĝas en fermaj arbaroj. Ili estas oportunemaj ĉiomanĝantoj, kaj la ĉefaj komponantoj de ilia dieto estas fruktoj, beroj kaj artropodoj.
Orioloj estas monogamaj, kiuj reproduktiĝas per teritoriaj paroj (kvankam la Figbirdo reproduktiĝas en izolitaj kolonioj). Nestolokojn povas elekti ĉe agresemaj specioj kiel drongoj, laniedoj aŭ friarbirdoj, kiuj havigas iom da protektado. La nesto estas profunda pokalo hokita kiel hamako el branĉo. La ino demetas kutime 2 aŭ 3 ovojn, sed foje eĉ ĝis ses.
Orioloj estas koloraj paserinaj birdoj de la Malnova Mondo kaj de la familio de Orioledoj kaj genro Oriolus. Ili ne estas rilataj al la Amerikaj orioloj, kiuj estas de la familio de Ikteredoj.
La orioloj estas ĉefe tropika grupo de la Malnova Mondo, kvankam unu specio reproduktiĝas en pli mezvarmaj regionoj.
Oni proponis, ke aliaj genroj eliru el Oriolus. Ekzemple, La specioj de Afrikaj nigrokapuloj estas foje lokitaj en la genro Baruffius. La familio distribuiĝas tra Afriko, Eŭropo, Azio suben ĝis Aŭstralio. La malmultaj specioj nestumantaj en mezvarmaj regionoj estas migrantaj, kaj kelkaj tropikaj specioj faras ankaŭ sezonajn movojn.
Oriolus es un género de aves paseriformes, representativo de la familia Oriolidae. Aunque es un grupo de hábitat mayormente tropical, se encuentran algunas especies en regiones templadas, como la oropéndola común (O. oriolus).
Oriolus es un género de aves paseriformes, representativo de la familia Oriolidae. Aunque es un grupo de hábitat mayormente tropical, se encuentran algunas especies en regiones templadas, como la oropéndola común (O. oriolus).
Oriolus Oriolidae familiako hegazti paseriformeen generoa da. Espezie gehienak tropikoetan bizi badira ere, badaude eskualde epeletan bizi direnak, tartean urretxoria.
Oriolus Oriolidae familiako hegazti paseriformeen generoa da. Espezie gehienak tropikoetan bizi badira ere, badaude eskualde epeletan bizi direnak, tartean urretxoria.
Kuhankeittäjät (Oriolus) on kuhankeittäjien heimoon kuuluva varpuslintusuku. Kuhankeittäjien sukuun kuuluu BirdLifen mukaan 28 lajia[1].
Kuhankeittäjät (Oriolus) on kuhankeittäjien heimoon kuuluva varpuslintusuku. Kuhankeittäjien sukuun kuuluu BirdLifen mukaan 28 lajia.
Le genre Oriolus regroupe 29 espèces de loriots, des passereaux chanteurs arboricoles, de taille moyenne et souvent de couleurs vives.
Leur nom latin a la même étymologie que le terme oriole donné plus fréquemment aux oiseaux du genre Icterus.
Ils ont la taille d'un étourneau ou d'un merle, mais leur corps est plus mince. Le bec est étroit et court. Les ailes sont longues et pointues. Les pattes sont assez courtes, mais puissantes.
Le plumage des mâles est orné, dans la majorité des cas, de brillantes couleurs jaunes, jaune, rouge ou marron pourprés, mêlée de noir ou plus rarement de gris. En général les femelles sont plus sombres, gris olivâtre et souvent rayées sous le ventre. Les jeunes ressemblent aux femelles.
Leur aire de répartition s'étend de l'Europe à l'Afrique, à l'Inde et la Chine, jusqu'en Indonésie, la Nouvelle-Guinée et l'Australie.
D'après la classification de référence (version 5.2, 2015) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :
Les vrais loriots ne vivent que dans l'ancien Monde, mais leur nom a souvent été donné à certaines espèces comme les orioles ou loriots américains du genre Icterus, dont le plumage jaune et noir est identique.
Le genre Oriolus regroupe 29 espèces de loriots, des passereaux chanteurs arboricoles, de taille moyenne et souvent de couleurs vives.
Leur nom latin a la même étymologie que le terme oriole donné plus fréquemment aux oiseaux du genre Icterus.
Vālodzes, vālodžu ģints (Oriolus) ir viena no vālodžu dzimtas (Oriolidae) ģintīm, kas apvieno 29 dziedātājputnu sugas,[1] kas sastopamas Āfrikā, Eiropā, Āzijā, Filipīnās un Austrālijā. Lielākā sugu dažādība sastopama tropos un subtropos.[2] Tikai viena suga ligzdo mērenajā joslā — vālodze (Oriolus oriolus).[3]
Latvijā sastopama viena vālodžu ģints suga — vālodze (Oriolus oriolus),[4] kas ir samērā parasta un izplatīta ligzdotāja.[5]
Vālodzes ir vidēji lieli putni, ķermeņa garums 20—30 cm. Apspalvojums lielākajai daļai sugu košs, visbiežāk dzeltens vai zaļš ar melnu. Raksturīgs dzimumu dimorfisms: mātītes nav tik košas kā tēviņi, kā arī tās ir nedaudz mazākas. Vālodzēm ir spēcīgs, ass, viegli noliekts knābis, kas ir vienā garumā ar galvu.[6]
Vālodžu ģints (Oriolus)
Vālodzes, vālodžu ģints (Oriolus) ir viena no vālodžu dzimtas (Oriolidae) ģintīm, kas apvieno 29 dziedātājputnu sugas, kas sastopamas Āfrikā, Eiropā, Āzijā, Filipīnās un Austrālijā. Lielākā sugu dažādība sastopama tropos un subtropos. Tikai viena suga ligzdo mērenajā joslā — vālodze (Oriolus oriolus).
Oriolus is een geslacht van zangvogels uit de familie Oriolidae (wielewalen en vijgvogels). Er zijn bijna 30 soorten van dit geslacht.
Ze komen voornamelijk voor in de tropen van de Oude Wereld (Azië en Afrika) en Zuid-Australië. Slechts één soort komt als trekvogel voor in West-Europa, de wielewaal. Wielewalen zijn gebonden aan half-open bossen en verblijven bijna uitsluitend in het dichte gebladerte van boomtoppen en worden daardoor, ondanks hun opvallende verenkleed, weinig gezien.
Het geslacht kent de volgende soorten:[1]
Oriolus is een geslacht van zangvogels uit de familie Oriolidae (wielewalen en vijgvogels). Er zijn bijna 30 soorten van dit geslacht.
Oriolus (ekte piroler) er ei slekt i pirolfamilien. Dette er sangfugler som hører hjemme i ordenen spurvefugler. Slekten består av 29 arter og en rekke underarter.
Ekte piroler regnes som mindre opprinnelige enn fikenfuglene (Sphecotheres), og har trolig oppstått etter disse.[1] Fuglene i denne slekten mangler den store hudflekken rundt øynene, som fikenfugler har. Hannene er stort sett mer fargesterke enn hunnene.[1]
Artene er utbredt over store deler av Den gamle verden.[1]
Artene er i henhold til «Handbook of the Birds of the World». Norske artsnavn er i henhold til Norsk Ornitologisk Forening. Navn i parentes er ikke-autoriserte navn. Noen velger også å dele de ekte pirolene inn i klader, avhengig av slektsforholdet.[2]
Kladene I–VI består utelukkende av piroler (Oriolus). En pirolart faller imidlertid utenfor kladene, fordi opphavet er ubestemmelig og vanskelig plassere.[2]
Denne kladen består av en basal gruppe med piroler. Den inkluderer alle de brune pirolene fra Wallacea og de tre Papua-australske pirolene.[2]
Denne kladen inkluderer noen av de afrikanske sorthodede pirolene. Den er polytomisk med klade III og trolig IV.[2]
Denne kladen inkluderer noen av de afrikanske sorthodede pirolene. Den er polytomisk med klade II og trolig IV.[2]
Denne kladen inkluderer gule piroler fra Asia og Afrika (som ikke inkluderes i klade III). Den er trolig polytomisk med klade II og III. Studier indikerer at O. chinensis kan være en polyfyletisk art.[2]
Denne kladen inkluderer røde og sorte asiatiske piroler.[2]
Denne kladen inkluderer filippinske piroler. To av artene, O. albiloris og O. isabellae, er så like at det kan være snakk om å sammenføye dem i samme art.[2]
Tradisjonelt har denne arten blitt regnet til de røde og sorte asiatiske pirolene i klade V, selv om den er mer lik de sorthodede afrikanske pirolene i fjærdrakten. Liten oppløsning i dataene gjør det imidlertid svært vanskelig å plassere denne arten i en bestemt klade, selv om de data man har peker mot kladen med de sorthodede afrikanske pirolene.[2]
Oriolus (ekte piroler) er ei slekt i pirolfamilien. Dette er sangfugler som hører hjemme i ordenen spurvefugler. Slekten består av 29 arter og en rekke underarter.
Ekte piroler regnes som mindre opprinnelige enn fikenfuglene (Sphecotheres), og har trolig oppstått etter disse. Fuglene i denne slekten mangler den store hudflekken rundt øynene, som fikenfugler har. Hannene er stort sett mer fargesterke enn hunnene.
Artene er utbredt over store deler av Den gamle verden.
Multimedia w Wikimedia Commons Wilgi[12] (Oriolinae) – podrodzina ptaków z rodziny wilgowatych (Orilolidae).
Podrodzina obejmuje gatunki zamieszkujące w większości strefę międzyzwrotnikową (z wyjątkiem wilgi zwyczajnej, która na czas lęgów przylatuje do strefy umiarkowanej)[13].
Długość ciała 13–32 cm; masa ciała 30–125 g[14].
Do podrodziny należy jeden rodzaj z następującymi gatunki[12]:
Wilgi (Oriolinae) – podrodzina ptaków z rodziny wilgowatych (Orilolidae).
Oriolus, grangurii este un gen de păsări arboricole din familia oriolidelor (Oriolidae), ordinul paseriformelor (Passeriformes) care cuprinde 29 de specii răspândite în Africa, Asia și Europa. Sunt de mărimea graurilor. Au un cioc puternic, lung și drept, ușor curbat spre vârf și zimțat în partea terminală. Aripile sunt lungi și ascuțite, iar coada scurtă și trunchiată. Penajul este frumos și viu colorat în galben, roșu, verde și negru, prezentând un accentuat dimorfism sexual și de vârsta. Își construiesc cuiburi deschise, în formă de cupă sau farfurie, adesea țesute artistic, suspendate ca un hamac între ramurile laterale ale vârfurilor crengilor. Hrana constă din insecte, larve, fructe moi, cărnoase și muguri pe care le ciugulesc numai de pe arbori. Cântecul este plăcut și sonor, asemănător cu sunetul de flaut.
În Europa și România trăiește numai o specie: grangurul (Oriolus oriolus), pasăre călătoare, răspândita și în Asia centrală.
Genul Oriolus cuprinde 29 de specii, repartizate în 6 clade
Clada I
Clada II
Clada III
Clada IV
Clada V
Clada VI
Specii izolate
Oriolus, grangurii este un gen de păsări arboricole din familia oriolidelor (Oriolidae), ordinul paseriformelor (Passeriformes) care cuprinde 29 de specii răspândite în Africa, Asia și Europa. Sunt de mărimea graurilor. Au un cioc puternic, lung și drept, ușor curbat spre vârf și zimțat în partea terminală. Aripile sunt lungi și ascuțite, iar coada scurtă și trunchiată. Penajul este frumos și viu colorat în galben, roșu, verde și negru, prezentând un accentuat dimorfism sexual și de vârsta. Își construiesc cuiburi deschise, în formă de cupă sau farfurie, adesea țesute artistic, suspendate ca un hamac între ramurile laterale ale vârfurilor crengilor. Hrana constă din insecte, larve, fructe moi, cărnoase și muguri pe care le ciugulesc numai de pe arbori. Cântecul este plăcut și sonor, asemănător cu sunetul de flaut.
În Europa și România trăiește numai o specie: grangurul (Oriolus oriolus), pasăre călătoare, răspândita și în Asia centrală.
Oriolus är ett stort fågelsläkte i familjen gyllingar inom ordningen tättingar.[1] Släktet dominerar familjen och inkluderar bland annat den i Sverige förekommande sommargyllingen (O. oriolus). Släktet omfattar 29 arter som förekommer i Europa, Asien, Australien och Afrika:[1]
Wikimedia Commons har media som rör Oriolus.
Oriolus är ett stort fågelsläkte i familjen gyllingar inom ordningen tättingar. Släktet dominerar familjen och inkluderar bland annat den i Sverige förekommande sommargyllingen (O. oriolus). Släktet omfattar 29 arter som förekommer i Europa, Asien, Australien och Afrika:
Papuagylling (O. szalayi) Halmaheragylling (O. phaeochromus) Seramgylling (O. forsteni) Burugylling (O. bouroensis) Tanimbargylling (O. decipiens) Timorgylling (O. melanotis) "Wetargylling" (O. [m.] finschi) – urskiljs som egen art av Birdlife International Grönryggig gylling (O. sagittatus) Gulgrön gylling (O. flavocinctus) Strimgylling (O. xanthonotus) Filippingylling (O. steerii) Vittyglad gylling (O. albiloris) Isabelagylling (O. isabellae) Sommargylling (O. oriolus) Indisk sommargylling (O. kundoo) Afrikansk sommargylling (O. auratus) Smalnäbbad gylling (O. tenuirostris) Svartnackad gylling (O. chinensis) Grönhuvad gylling (O. chlorocephalus) Sãotomégylling (O. crassirostris) Djungelgylling (O. brachyrhynchus) syn. brachyrynchus Etiopisk gylling (O. monacha) Berggylling (O. percivali) Svarthuvad gylling (O. larvatus) Svartvingad gylling (O. nigripennis) Orientgylling (O. xanthornus) Svartgylling (O. hosii) Svartröd gylling (O. cruentus) O. [c.] consanguineus – urskiljs som egen art av Birdlife International Karmosingylling (O. traillii) Silvergylling (O. mellianus)Sarıasma (Oriolus), sarıasmagiller (Oriolidae) familyasından Oriolus cinsini oluşturan kuş türlerinin ortak adı.
Sarıasma (Oriolus), sarıasmagiller (Oriolidae) familyasından Oriolus cinsini oluşturan kuş türlerinin ortak adı.
Це незавершена стаття з орнітології.Oriolus là một chi chim trong họ Oriolidae.[1]
Hiện tại người ta công nhận 29-31 loài:[2]
Chi Oriolus có thể tách thành 4 chi hoặc 4 nhóm như sau:
И́волги (лат. Oriolus) — род певчих птиц семейства иволговых, обитающих преимущественно в тропическом и субтропическом климате восточного полушария. На территории России гнездятся 2 вида — обыкновенная иволга на западе страны до бассейна Енисея и Западного Саяна, и китайская черноголовая иволга на Дальнем Востоке.
В честь латинского названия иволги назван астероид (701) Ориола, открытый в 1910 году американским астрономом Джозефом Хелффричем в Гейдельбергской обсерватории
И́волги (лат. Oriolus) — род певчих птиц семейства иволговых, обитающих преимущественно в тропическом и субтропическом климате восточного полушария. На территории России гнездятся 2 вида — обыкновенная иволга на западе страны до бассейна Енисея и Западного Саяна, и китайская черноголовая иволга на Дальнем Востоке.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
,_parque_nacional_Kruger,_Sud%C3%A1frica,_2018-07-25,_DD_29.jpg)
