dcsimg

Associations ( Inglês )

fornecido por BioImages, the virtual fieldguide, UK
Foodplant / open feeder
Patina pellucida forma pellucida grazes on frond of Fucus
Other: minor host/prey

In Great Britain and/or Ireland:
Foodplant / parasite
Trailia ascophylli parasitises Fucus
Remarks: Other: uncertain

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
BioImages
projeto
BioImages

Fukus ( Azerbaijano )

fornecido por wikipedia AZ

Fukus (lat. Fucus)[1]fucaceae fəsiləsinə aid bitki cinsi.[2]

Növləri

İstinadlar

  1. Nurəddin Əliyev. Azərbaycanın dərman bitkiləri və fitoterapiya. Bakı, Elm, 1998.
  2. Elşad Qurbanov. Ali bitkilərin sistematikası, Bakı, 2009.

Həmçinin bax

Dahlia redoute.JPG Bitki ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. Etdiyiniz redaktələri mənbə və istinadlarla əsaslandırmağı unutmayın.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia AZ

Fukus: Brief Summary ( Azerbaijano )

fornecido por wikipedia AZ

Fukus (lat. Fucus) — fucaceae fəsiləsinə aid bitki cinsi.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia AZ

Blæretang-slægten ( Dinamarquês )

fornecido por wikipedia DA

Blæretang-slægten (Fucus) er havalger, der er udbredt over det mest af kloden, hvor arterne vokser i tidevandszonen langs kysterne. Blæretang hører til blandt brunalgerne. Det betyder, at den grøne farve fra klorofylet i løvet er skjult af et eller flere farvestoffer, der tilsammen giver den karakteristiske, brune farve. Denne slægt er forsynet med luftfyldte blærer, der holder løvet oprejst i vandet.

Klassifikation

Slægt: Fucus

  • Fucus ceranoides
  • Fucus cottoni
  • Fucus distichus
  • Fucus evanescens
  • Fucus gardneri
  • Fucus serratus
  • Fucus spiralis
  • Fucus vesiculosus (Blæretang)
  • Fucus virsoides

Kilder

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-forfattere og redaktører
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DA

Blæretang-slægten: Brief Summary ( Dinamarquês )

fornecido por wikipedia DA

Blæretang-slægten (Fucus) er havalger, der er udbredt over det mest af kloden, hvor arterne vokser i tidevandszonen langs kysterne. Blæretang hører til blandt brunalgerne. Det betyder, at den grøne farve fra klorofylet i løvet er skjult af et eller flere farvestoffer, der tilsammen giver den karakteristiske, brune farve. Denne slægt er forsynet med luftfyldte blærer, der holder løvet oprejst i vandet.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-forfattere og redaktører
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DA

Fucus ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE

Fucus ist eine Seetang-Gattung der Braunalgen.

Beschreibung

Die Fucus-Arten sind stattliche, mehrjährige Makroalgen. Ihr lederartig derber, braungrüner Thallus ist abgeflacht, in einer Ebene gabelig verzweigt und von einer Mittelrippe durchzogen. Er erreicht bis etwa 50 cm Länge. An der Basis ist er mit einem scheibenförmigen Haftorgan fest mit dem Untergrund verbunden. Bei älteren Exemplaren bildet die Mittelrippe nach Verlust der Thallusränder einen festen Stiel. Oft sind Gasblasen vorhanden, die dem Tang im Wasser Auftrieb verleihen.

Vermehrung

 src=
Rezeptakeln, gepunktet durch zahlreiche Konzeptakeln
 src=
Thallusquerschnitt mit eingesenkten Konzeptakeln

Die Fucus-Tange sind stets diploid. Zur Reifezeit bilden sich an den Thallusenden die meist geschwollenen Fruchtkörper, so genannte Rezeptakeln, an denen die Gameten aus krugförmig eingesenkten Organen (Konzeptakeln) freigesetzt werden. Bei den meisten Arten sind männliche und weibliche Konzeptakeln auf verschiedene Exemplare verteilt (Diözie). Einige Arten sind monözisch mit männlichen und weiblichen Sexualorganen auf demselben Thallus. Manche der monözischen Arten sind zwittrig (beispielsweise der Spiraltang), andere getrenntgeschlechtig.

Innerhalb der Konzeptakel werden die männlichen Gameten (Zoosporen, Schwärmer) durch Meiose an verzweigten Antheridienständen gebildet. Die Eizellen entstehen an kurz gestielten Oogonien. Wenn die Algen bei Niedrigwasser austrocknen, werden die Gameten an die Oberfläche herausgedrückt und mit der ansteigenden Flut abgewaschen und vermischt. Die Eizellen locken die männlichen Geschlechtszellen mit Hilfe des Kohlenwasserstoffs Fucoserraten an. Nach der Befruchtung und Verschmelzung der Zellkerne (Karyogamie) setzt sich die Zygote fest, keimt aus und bildet einen neuen diploiden Thallus.

Nach der Hauptreifezeit erneuern sich die Fruchtkörper.

Vorkommen

Die Fucus-Arten sind im kühlen Wasser von Nordatlantik und Nordpazifik verbreitet. In der Nordsee und Ostsee kommen sie vor allem an steinigen Küsten vor. Sie besiedeln festen Untergrund, wie Hafenmauern, Felswatt oder Muschelbänke von der oberen bis zur unteren Gezeitenzone. Die einzelnen Arten bevorzugen unterschiedliche Höhenzonen: am weitesten oben kommt der Spiraltang vor, nach unten folgen Fucus guiryi, Blasentang und Sägetang.

Systematik

 src=
Sägetang (Fucus serratus)
 src=
Spiraltang (Fucus spiralis)
 src=
Blasentang (Fucus vesiculosus)

Die Gattung Fucus wurde 1753 durch Carl von Linné in Species plantarum, Band 2, S. 1158 aufgestellt. Der Gattungsname Fucus ist eine lateinische Ableitung von griechisch: Phykos (Tang). Als Typusart wurde die Art Fucus vesiculosus L. bestimmt (Lectotypus). Die Gattung gehört zur Ordnung der Fucales. Sie umfasst nach Guiry (in Algaebase 2012) derzeit 15 Arten:

  • Fucus ceranoides L.: Er kommt im Nordostatlantik von Spitzbergen bis Portugal und Spanien vor und ist auch in der Nordsee heimisch.
  • Fucus cottonii M. J. Wynne & Magne: Er kommt an den Küsten von Norwegen, Großbritannien, Irland und Frankreich vor.
  • Fucus distichus L.: Er ist weit verbreitet im Nordatlantik und Nordpazifik (Grönland, Japan, in Nordamerika von Kalifornien bis Kanada und Alaska, in Europa in Skandinavien, Großbritannien und Irland)
  • Fucus evanescens C. Agardh: Er ist weit verbreitet im Nordatlantik und Nordpazifik und kommt auch in der Ostsee vor.
  • Fucus gardneri P. C. Silva: Er ist an den Küsten von Nordamerika und in der Beringsee verbreitet.
  • Fucus guiryi G. I. Zardi, K. R. Nicastro, E. S. Serrão & G. A. Pearson (Syn. Fucus spiralis var. platycarpus): Er kommt im Nordostatlantik von Großbritannien und Irland bis nach Marokko vor.
  • Fucus lagasca Clemente: (Verbreitung in algaebase nicht angegeben)
  • Fucus parksii Gardner: Endemisch in Kalifornien.
  • Fucus radicans L. Bergström & L. Kautsky: Endemisch in der Ostsee an der Küste von Schweden.
  • Sägetang (Fucus serratus L.), mit gesägtem Thallusrand, ohne geschwollene Rezeptakel: Im Nordatlantik von Spitzbergen bis zu den Kanarischen Inseln und in Nordamerika verbreitet. Er kommt auch in der Nordsee und Ostsee vor.
  • Fucus setaceus Poiret: (Verbreitung nicht angegeben)
  • Fucus spataeformis Esper: (Verbreitung nicht angegeben)
  • Spiraltang (Fucus spiralis L.): In Europa von Skandinavien bis zu den Kanarischen Inseln und nach Marokko verbreitet, auch in der Nordsee und Ostsee. In Nordamerika an den Küsten von Atlantik und Pazifik.
  • Blasentang (Fucus vesiculosus L.), von dem es auch eine blasenlose Form gibt: Im Nordatlantik von Nordeuropa, Nord- und Ostsee bis nach Marokko verbreitet, in Amerika von Kanada bis zur Karibik und nach Brasilien.
  • Fucus virsoides J. Agardh: endemisch im Mittelmeer (Adria)

Nutzung

Sägetang und Blasentang werden in Irland und Frankreich zur Herstellung von Seetang-Extrakt für Kosmetikprodukte genutzt. Als Tangbäder werden die getrockneten Algen auch in der Thalassotherapie eingesetzt.

Quellen

Einzelnachweise

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Fucus: Brief Summary ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE

Fucus ist eine Seetang-Gattung der Braunalgen.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Fucus ( Frísio do Norte )

fornecido por wikipedia emerging languages
Amrum.pngTekst üüb Öömrang

Fucus as en skööl faan songplaanten uun det klas faan a brün algen (Phaeophyceae).

Slacher

F. acicularis – F. angulatus – F. articulatus – F. bastera – F. bipinnatus – F. callopilophorus – F. ceranoides – F. chalonii – F. cottonii – F. deformis – F. diffusus – F. distichus – F. edentatus – F. evanescens – F. fibrilla – F. fimbriatus – F. flaccidus – F. flagellaris – F. flexilis – F. fulvescens – F. geniculatus – F. guiryi – F. hirtus – F. humboldtii – F. lagasca – F. lichenoides – F. ligulatus – F. mamillaris – F. membranaceus – F. membranifolius – F. nereideus – F. ovifrons – F. palmetta – F. papillosus – F. parksii – F. plumula – F. polyphyllus – F. racemosus – F. radicans – F. serratus – F. setaceus – F. spataeformis – F. sphaerocephalus – F. spiralis – F. squamulosus – F. undulatus – F. uniformis – F. vesiculosus – F. virsoides – F. zeylanicus

Bilen

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Fucus: Brief Summary ( Frísio do Norte )

fornecido por wikipedia emerging languages

Fucus as en skööl faan songplaanten uun det klas faan a brün algen (Phaeophyceae).

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Fuko ( Ido )

fornecido por wikipedia emerging languages

Fuko esas algi marala quin ondi jetas sur litoro.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Fukusi ( Albanês )

fornecido por wikipedia emerging languages
 src=
Fukusi

Fukusi bën pjesë në grupin e algave te detit. Përveç pigmentit të gjelbërt përmbanë edhe pigmentin e murrmët. Jeton në detin Adriatik. Talusi (tali) i kësaj alge përbëhet prej shumë shtresave qelizash, është i gjatë deri në 30 cm dhe shumëherë bigëzohet. Në pjesën e sipërme te trupit gjenden trashjet sferike të mbushura me ajër.Ato njihet si "sallata e detit".

ildo-bime-dije

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorët dhe redaktorët e Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Tang ( Escoceses )

fornecido por wikipedia emerging languages

Tang, whiles wrack or ware, is the name for ordinar gien tae the lairge, coorse sea plants that growes on rocks abuin the law-watter merk. Species o tang includes the prickly tang Fucus serratus an the black tang Fucus vesiculosus.

Ither species is:

  • Ascophyllum mackaii
  • Yellae tang (Ascophyllum nodosum)
  • cowe-tang (Pelvetia canaliculata ) that is better conseedert a specie o wrack.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Fucus ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Fucus is a genus of brown algae found in the intertidal zones of rocky seashores almost throughout the world.

Description and life cycle

The thallus is perennial with an irregular or disc-shaped holdfast or with haptera.[1] The erect portion of the thallus is dichotomous or subpinnately branched, flattened and with a distinct midrib. Gas-filled pneumatocysts (air-vesicles) are present in pairs in some species, one on either side of the midrib. The erect portion of the thallus bears cryptostomata and caecostomata (sterile surface cavities). The base of the thallus is stipe-like due to abrasion of the tissue lateral to the midrib and it is attached to the rock by a holdfast. The gametangia develop in conceptacles embedded in receptacles in the apices of the final branches. They may be monoecious or dioecious.[2]

These algae have a relatively simple life cycle and produce only one type of thallus which grows to a maximum size of 2 m. Fertile cavities, the conceptacles, containing the reproductive cells are immersed in the receptacles near the ends of the branches. After meiosis oogonia and antheridia, the female and male reproductive organs, produce egg cells and sperm respectively that are released into the sea where fertilisation takes place. The resulting zygote develops directly into the diploid plant. This contrasts with the life cycle of the flowering plant,[3][4] where the egg cells and sperm are produced by a haploid multicellular generation, albeit very strongly reduced, and the egg cells are fertilised within the ovules of the parent plant and then released as seeds.

Distribution and ecology

Species of Fucus are recorded almost worldwide. They are dominant on the shores of the British Isles,[5] the northeastern coast of North America[6] and California.[3]

In the British Isles these larger brown algae occur on sheltered shores in fairly well defined zones along the shore from high-water mark to below low water mark. On the more exposed shores not all of these species can be found and on very exposed shores few, if any, occur. Pelvetia canaliculata forms a zone at the top of the shore. Just below this Fucus spiralis, Fucus vesiculosus, Fucus serratus and Laminaria form clear zones, one below the other, along the shore down to low water mark. On sheltered shores Ascophyllum nodosum usually forms a broad and dominating zone along the shore at the mid-littoral. Other brown algae can be found at the low-littoral such as Himanthalia, Laminaria saxatilis and Alaria esculenta. Small green and red algae and animals occur, protected under these large brown algae.[7] When washed up on beaches, kelp flies such as Coelopa pilipes feed and breed on Fucus algae.

Uses

In Scotland and Norway, up until the mid-19th century, several seaweed species from Fucus and other genera were harvested, dried, burned to ash, and further processed to become "kelp", which was a type of soda ash that was less costly in Britain than the barilla imported from Spain. It has an alkali content of about 2.5%–5% that was mainly sodium carbonate (Na2CO3), used in soapmaking, glassmaking, and other industries. The purest barilla had a sodium carbonate concentration of about 30%. The seaweed was also used as fertilizer for crop land in the same areas in which it was harvested.[8][Note 1]

Fucus species can also be used for thalassotherapy, along with other species such as Turkish towel (Chondracanthus exasperatus), feather boa (Egregia menziesii), and finger kelp (Laminaria digitata).[9]

In 2005, it was announced that bacteria grown on Fucus have the ability to attack and kill the MRSA superbacterium.[10]

Because of their easily accessible apolar eggs and free-floating zygotes, several Fucus species have been used as model organisms to study cell polarity, the development of growth axes, and the role of the cell wall in establishing and maintaining cell identity.[11][12][13][14][15]

Predator

The seaweed fly, Coelopa frigida, together with other species of Coelopa, are known to feed, mate, and create habitats out of different species of Fucus. This is of particular notice when the Fucus is stranded on the beach and not when it is submerged under seawater. With increasing amounts of seaweed washing up on shores, there is an increasing recognition of Fucus and their close pairing with Coelopa.

Taxonomy

Two species of Fucus growing next to each other in the intertidal zone, F. serratus in the front, F. vesiculosus in the back
Conceptacle of F. vesiculosus, with filaments protruding; Scale bar: 20 μm

This list of species of Fucus excludes names of uncertain status:[16][17]

* Species recorded around the coast of Britain.[5]

Fucus distichus

F. distichus is up to 10 cm long with a short stout cylindrical stipe, branching dichotomous, flat and with a mid-rib.[18] F. distichus subsp. edentatus was first described from Shetland by Börgesen in 1903. Powell found F. distichus subsp. anceps on the north coast of Caithness. It had also been recorded from: Orkney, Fair Isle, St Kilda and the Outer Hebrides in Scotland; in Ireland it had been recorded from Counties Clare, Donegal and Kerry.[19][20] Two subspecies of F. distichus (subsp. anceps and subsp. edentatus) have been described from the British Isles.[19]

Fucus distichus is the organism used as a model to study the development of cell polarity, since it forms an apolar zygote that can develop polarity given a varying number of gradients.

Fucus serratus

F. serratus, toothed wrack, is the most distinctive of all the Fucus species. It clearly shows a distinctive serrated edge to the frond not shown by the other species of the genus.[21]

Fucus spiralis

F. spiralis is one of the three most common algae on the shores of the British Isles. It grows to about 40 cm long and does not show air bladders as found on F.vesiculosus or toothed edges as found on F. serratus. It forms a zone near the top of the shore above the zones of F. vesiculosus and F. serratus.

Fucus vesiculosus

This is one of the most common species of Fucus, common on most shores in the mid-littoral. It has the common name "bladder wrack", and is readily identified by a distinct mid-rib and air vesicles in pairs on either side of the mid-rib.[22]

Notes

  1. ^ Clow and Clow indicate four species of seaweed as sources for kelp: Fucus vesiculosus, Ascophyllum nodosum (formerly Fucus nodosus L.), Fucus serratus, and Laminaria digitata (Hudson) J.V. Lamouroux (formerly Fucus digitatus L.).[8]

References

  1. ^ H. Stegenga, J. J. Bolton & R. J. Anderson (1997). Seaweeds of the South African West Coast. Contributions from the Bolus Herbarium Volume 18. Rondebosch: Bolus Herbarium, University of Cape Town. ISBN 978-0-7992-1793-3.
  2. ^ Michael Guiry. "Fucus". NUI Galway. Archived from the original on 2007-03-04. Retrieved 2007-04-28.
  3. ^ a b I. A. Abbott & G. J. Hollenberg (1976). Marine Algae of California. Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-0867-8.
  4. ^ C. van den Hoek, D. G. Mann & H. M. Jahns (1995). Algae: An Introduction to Phycology. Cambridge University Press, Cambridge. ISBN 978-0-521-30419-1.
  5. ^ a b F. G. Hardy & M. D. Guiry (2006). A Checklist and Atlas of the Seaweeds of Britain and Ireland. British Phycological Society, London. ISBN 978-3-906166-35-3.
  6. ^ W. R. Taylor (1972). Marine Algae of the Northeastern Coast of North America. Ann Arbor, MI: University of Michigan Press. ISBN 978-0-472-04904-2.
  7. ^ J. R. Lewis (1964). The Ecology of Rocky Shores. The English Universities Press Ltd, London.
  8. ^ a b A. Clow & N. L. Clow (1952). Chemical Revolution. Freeport, N.Y.: Books for Libraries Press. pp. 65–90. ISBN 978-0-8369-1909-7.
  9. ^ Lewallen, Eleanor; Lewallen, John (21 March 1996). "Bathing with Seaweed". Sea Vegetable Gourmet Cookbook and Wildcrafter's Guide (1st ed.). Mendocino, CA: Mendocino sea Vegetable Company. pp. 62–63. ISBN 978-0964764378.
  10. ^ "Sponge puzzles superbug experts". BBC News. December 26, 2005.
  11. ^ Kropf, Darryl L; Bisgrove, Sherryl R; Hable, Whitney E (1999). "Establishing a growth axis in fucoid algae". Trends in Plant Science. Elsevier BV. 4 (12): 490–494. doi:10.1016/s1360-1385(99)01509-5. ISSN 1360-1385. PMID 10562734.
  12. ^ Kropf, D.; Kloareg, B; Quatrano, R. (1988-01-08). "Cell wall is required for fixation of the embryonic axis in Fucus zygotes". Science. American Association for the Advancement of Science (AAAS). 239 (4836): 187–190. doi:10.1126/science.3336780. ISSN 0036-8075. PMID 3336780.
  13. ^ Quatrano, Ralph S.; Shaw, Sidney L. (1997). "Role of the cell wall in the determination of cell polarity and the plane of cell division in Fucus embryos". Trends in Plant Science. Elsevier BV. 2 (1): 15–21. doi:10.1016/s1360-1385(96)10049-2. ISSN 1360-1385.
  14. ^ Shaw, S.L.; Quatrano, R.S. (1996-09-01). "The role of targeted secretion in the establishment of cell polarity and the orientation of the division plane in Fucus zygotes". Development. The Company of Biologists. 122 (9): 2623–2630. doi:10.1242/dev.122.9.2623. ISSN 1477-9129. PMID 8787737.
  15. ^ Berger, F.; Taylor, A.; Brownlee, C. (1994-03-11). "Cell Fate Determination by the Cell Wall in Early Fucus Development". Science. American Association for the Advancement of Science (AAAS). 263 (5152): 1421–1423. doi:10.1126/science.263.5152.1421. ISSN 0036-8075. PMID 17776514. S2CID 41196632.
  16. ^ M. D. Guiry (2006). "Fucus Linnaeus 1753: 1158". AlgaeBase. Retrieved August 21, 2006.
  17. ^ Guiry, M.D. (2011). "Fucus Linnaeus, 1753". WoRMS. World Register of Marine Species. Retrieved 2012-02-29.
  18. ^ G. Russell (1978). D. E. G. Irvine & J. H. Price (ed.). Modern Approaches to the Taxonomy of Red and Brown Algae. Systematics Association. pp. 339–369.
  19. ^ a b H. T. Powell (1957). "Studies in the genus Fucus L. II. Distribution and ecology of forms of Fucus distichus L. emend. Powell in Britain and Ireland" (PDF). Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom. 36 (3): 663–693. doi:10.1017/S0025315400025923. S2CID 56433449.
  20. ^ H. T. Powell (1957). "Studies in the genus Fucus L. I. Fucus distichus L. emend. Powell" (PDF). Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom. 36 (2): 407–432. doi:10.1017/S002531540001688X. S2CID 85774776.
  21. ^ H. T. Powell (1963). "Speciation in the genus Fucus L., and related genera". In J. P. Harding & N. Tebble (ed.). Speciation in the Sea. Systematics Association Publications. Vol. 5. pp. 63–77.
  22. ^ Lily Newton (1931). A Handbook of the British Seaweeds. London: British Museum.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Fucus: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Fucus is a genus of brown algae found in the intertidal zones of rocky seashores almost throughout the world.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Fucus ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Fucus es un género de algas pardas (clase Phaeophyceae) que se encuentra en las zonas intermareales de las costas rocosas. El fuco es muy común en las costas atlánticas de Europa y Norteamérica.

Descripción y ciclo vital

El talo es perenne y se une a la roca mediante un pie discoide.[1]​ La porción erecta del talo es dicotómica o ramificada subpennadamente, aplanada y con una nervadura central. Las vesículas llenas de gas (neumatocistos) se presentan en pares en algunas especies, a ambos lados del de la nervadura central. La base del talo toma forma de estipe debido a la abrasión del tejido lateral a la nervadura central. La gametangia se desarrolla en conceptáculos incrustados en receptáculos en los apices de las ramificaciones finales. Pueden ser monoicos o dioicos.[2]

Estas algas tienen un ciclo de vida relativamente simple y producen un solo tipo de talo, que crece a un tamaño máximo de 2 metros. Las cavidades fértiles, los conceptáculos, que contienen las células reproductoras están contenidas en receptáculos cerca de los extremos de las ramas. Después de la meiosis, se producen y liberan oogonios y anteridios, a continuación se produce la fertilización y el zigoto se desarrolla directamente en la planta diploide. Este ciclo de vida puede considerarse análogo al de las plantas con flores,[3][4]​ pero en las algas, los oogonios son liberados y fecundados en el mar, mientras que en las plantas con flores, los óvulos son fertilizados mientras permanecen en la planta madre y después son liberados como semillas.

Especies

Dentro del género Fucus destacan tres especies:

Usos

 src=
Bosque de Fucus

Fucus vesiculosus es un alga que se encuentra en las costas del Mar del Norte, el Mar Báltico occidental, y los océanos Atlántico y Pacífico. Fue la fuente original de yodo, descubierto en 1812, que se utilizaba para tratar el bocio, una enfermedad de la glándula tiroides causada por deficiencia de ese elemento. En los años 1860, se afirmaba que era un estimulante de las tiroides, podía contrarrestar la obesidad incrementando la tasa metabólica, y desde entonces, ha sido empleada en muchos remedios para la pérdida de peso.

Galería

Referencias

  1. H. Stegenga, J. J. Bolton & R. J. Anderson (1997). Seaweeds of the South African West Coast. Contributions from the Bolus Herbarium Volume 18. ISBN 0-7992-1793-X.
  2. Michael Guiry. «Fucus». National University of Ireland, Galway. Archivado desde el original el 2 de mayo de 2007. Consultado el 28 de abril de 2007.
  3. I. A. Abbott & G. J. Hollenberg (1976). Marine Algae of California. Stanford University Press. ISBN 0-8047-0867-3.
  4. C. van den Hoek, D. G. Mann & H. M. Jahns (1995). Algae: An Introduction to Phycology. Cambridge University Press, Cambridge. ISBN 0-521-39419-9 |isbn= incorrecto (ayuda).
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Fucus: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Fucus es un género de algas pardas (clase Phaeophyceae) que se encuentra en las zonas intermareales de las costas rocosas. El fuco es muy común en las costas atlánticas de Europa y Norteamérica.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Põisadru (perekond) ( Estônio )

fornecido por wikipedia ET

Põisadru (Fucus) on perekond pruunvetikaid. Põisadrud on levinud Atlandi ookeani Euroopa ja Põhja-Ameerika litoraalis, eelistades kasvukohana kiviseid rannaalasid.

Perekonna üks tuntumaid liike on harilik põisadru (Fucus vesiculosus), keda leidub ka Läänemeres.

Põisadrude tallus on tüüpiliselt dihhotoomselt harunev ja põõsasjas, sageli on tallusel õhupõied.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Vikipeedia autorid ja toimetajad
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ET

Fucus ( Francês )

fornecido por wikipedia FR
 src=
Fucus vesiculosus.

Le Fucus, Fucus, est un genre d'algues brunes de la famille des Fucaceae, comportant de nombreuses espèces. Sur des côtes rocheuses subissant des marées d'amplitude importante (comme en Bretagne), un étagement de Fucus peut être observé : Fucus spiralis, Fucus vesiculosus puis Fucus serratus du haut vers le bas de la zone de balancement des marées. La couverture végétale en Fucus peut être très importante sur certaines côtes et dépasser 80 %[2].

Certaines variétés de Fucus se rencontrent parfois dans des préparations pharmaceutiques. Entre autres les dragées laxatives Fuca dans leur formulation en France (mais pas dans la formulation en Belgique) en contiennent.

Liste d'espèces

Selon AlgaeBase (25 août 2017)[1] :

Selon ITIS (25 août 2017)[3] :

Notes et références

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Fucus: Brief Summary ( Francês )

fornecido por wikipedia FR
 src= Fucus vesiculosus.

Le Fucus, Fucus, est un genre d'algues brunes de la famille des Fucaceae, comportant de nombreuses espèces. Sur des côtes rocheuses subissant des marées d'amplitude importante (comme en Bretagne), un étagement de Fucus peut être observé : Fucus spiralis, Fucus vesiculosus puis Fucus serratus du haut vers le bas de la zone de balancement des marées. La couverture végétale en Fucus peut être très importante sur certaines côtes et dépasser 80 %.

Certaines variétés de Fucus se rencontrent parfois dans des préparations pharmaceutiques. Entre autres les dragées laxatives Fuca dans leur formulation en France (mais pas dans la formulation en Belgique) en contiennent.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Fucus ( Indonésio )

fornecido por wikipedia ID

Fucus merupakan contoh alga cokelat yang merupakan gulma yang hidup pada batuan, banyak hidup dilaut beriklim dingin atau iklim sedang. Fucus dapat dilihat dalam jumlah besar, yaitu menempel pada batuan laut dangkal, atau pada waktu air surut. Focus seperti Laminariales, juga biasa digunakan untuk berlindung tiram, berbagai jenis udang, dan kepiting.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Penulis dan editor Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ID

Fucus: Brief Summary ( Indonésio )

fornecido por wikipedia ID

Fucus merupakan contoh alga cokelat yang merupakan gulma yang hidup pada batuan, banyak hidup dilaut beriklim dingin atau iklim sedang. Fucus dapat dilihat dalam jumlah besar, yaitu menempel pada batuan laut dangkal, atau pada waktu air surut. Focus seperti Laminariales, juga biasa digunakan untuk berlindung tiram, berbagai jenis udang, dan kepiting.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Penulis dan editor Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ID

Fucus ( Italiano )

fornecido por wikipedia IT

Fucus è un genere di alghe largamente distribuite in tutte le acque fredde, comuni lungo le coste marine. I fucus appartengono alle Phaeophyta e sono caratterizzati dal pigmento bruno, la fucoxantina, che nasconde la clorofilla. Ha il tallo ad organizzazione parenchimatosa complessa. Se ne contano oltre novecento specie, delle quali solo tre non sono marine.

Caratteristiche

Caratteristica di questo genere è un ciclo monogenetico diplonte, con uno sporofito molto sviluppato, in ciò differiscono dalla grande maggioranza delle Phaeophytae, che presentano invece un'evidente alternanza di generazione.

Lo sporofito è macroscopico, di forma fogliacea, con tallo parenchimatico dicotomicamente ramificato, talvolta ancorato al substrato per mezzo di un appressorio (disco). Sulla superficie del tallo sono presenti dei concettacoli (scafidi) in cui avviene la meiosi.

La riproduzione sessuale è oogama, ovvero con gameti morfologicamente e funzionalmente distinti. I concettacoli maschili sono caratterizzati al loro interno da brevi filamenti che all'apice portano cisti uniloculari oblunghe; la cellula madre subisce meiosi e forma 4 cellule aplodi (tetrade) che subiscono mitosi 4 volte per dare 64 spermatozoidi flagellati provvisti di proboscis. I concettacoli femminili invece presentano cisti sferiche portate da brevi peduncoli, la cellula madre si divide mitoticamente in una cellula basale sterile e in una fertile, quest'ultima subisce meiosi per dare 4 cellule aploidi che infine subiscono mitosi producendo 8 oosfere. Le oosfere sono racchiuse in un involucro detto esochiton, il quale lacerandosi le mette in libertà. Dalla fecondazione trae origine lo zigote che in seguito allo sviluppo porta alla formazione di un nuovo sporofito.

Il ciclo biologico di Fucus è diplonte con meiosi gametica e si può riassumere come segue:

Sporofito (2n) R!-> Spermatozoide maschile (n)/ Oosfera femminile (n) K!-> Zigote (2n) -> ...

R! = Meiosi

K! = Copulazione

Usi terapeutici

Medicina alternativa e complementare

Nella specie Vesiculosus il Fucus viene utilizzato in erboristeria[1] (in polvere) per normalizzare la funzione tiroidea in quei soggetti ove essa sia compromessa dalla carenza di iodio. Viene inoltre utilizzato in decotto[2] o in estratti di vario genere, nelle diete, come dimagrante e anticellulite, perché lo iodio in esso contenuto, aiuta la sintesi degli ormoni tiroidei, che stimolando il metabolismo accelerano lo scioglimento dei depositi di grasso.[3] La parte che si utilizza è il tallo, da cui si ricava anche l'estratto secco o la tintura madre.

Note

  1. ^ SapereSalute.it, Fucus: proprietà, a cosa serve, utilizzi, controindicazioni, effetti collaterali, su saperesalute.it.
  2. ^ Vedi www.figliadellerborista.it/dimagrire
  3. ^ "In linea con la fitoterapia", di Roberta Pasero, pubbl. su Sapere&Salute, anno 4, luglio 1999, num.21, pag.28-31

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori e redattori di Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia IT

Fucus: Brief Summary ( Italiano )

fornecido por wikipedia IT

Fucus è un genere di alghe largamente distribuite in tutte le acque fredde, comuni lungo le coste marine. I fucus appartengono alle Phaeophyta e sono caratterizzati dal pigmento bruno, la fucoxantina, che nasconde la clorofilla. Ha il tallo ad organizzazione parenchimatosa complessa. Se ne contano oltre novecento specie, delle quali solo tre non sono marine.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori e redattori di Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia IT

Fucus ( Latin )

fornecido por wikipedia LA
Schlaegel und eisen yellow.svg -2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Fucus est genus algarum fuscarum (Phaeophyceae) ad ordines Laminariales (genus Macrocystis pyrifera) aut Fucales (genera Fucum, Durvillaeam) pertinens.

In mari tenui, frigida (20°C), atque clara crescit, silvas formans. {?}

Algae fuscae crescere possunt velociter: genus Macrocystis usque ad 30cm per diem, donec totum corpus 30–60m longum est.

Thallus algarum permagnarum ex tribus partibus constat, quae sunt: rhizoidum, cauloidum, phylloidum. Nonnullae species habent pneumatocystas, quibus sursum feruntur {?} in aqua.

Cineres algarum fuscarum multum calciorum, iodiorum, et alkaliorum continent.

Ex eis perfici possunt natrii carbonae, vel vitrum.

Flabella generis edibilis Durvillaeae antarcticae (Hispanice Tziliense: cochayuyo) velut olera consumuntur.

Fons

Nexus interni

Nexus externi

Wikidata-logo.svg Situs scientifici:ITISNCBIEncyclopedia of LifeWoRMS: Marine SpeciesFossilworks Wikispecies-logo.svg Vide "Fucum" apud Vicispecies.
Commons-logo.svg Vicimedia Communia plura habent quae ad Fucum spectant.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Et auctores varius id editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia LA

Fucus: Brief Summary ( Latin )

fornecido por wikipedia LA
Schlaegel und eisen yellow.svg -2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Fucus est genus algarum fuscarum (Phaeophyceae) ad ordines Laminariales (genus Macrocystis pyrifera) aut Fucales (genera Fucum, Durvillaeam) pertinens.

In mari tenui, frigida (20°C), atque clara crescit, silvas formans. {?}

Algae fuscae crescere possunt velociter: genus Macrocystis usque ad 30cm per diem, donec totum corpus 30–60m longum est.

Thallus algarum permagnarum ex tribus partibus constat, quae sunt: rhizoidum, cauloidum, phylloidum. Nonnullae species habent pneumatocystas, quibus sursum feruntur {?} in aqua.

Cineres algarum fuscarum multum calciorum, iodiorum, et alkaliorum continent.

Ex eis perfici possunt natrii carbonae, vel vitrum.

Flabella generis edibilis Durvillaeae antarcticae (Hispanice Tziliense: cochayuyo) velut olera consumuntur.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Et auctores varius id editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia LA

Fucus ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Fucus of zee-eik is een geslacht van bruinwieren die in de intergetijdenzone voorkomen op harde substraten. Hun thalli zijn parenchymatisch en taai. Hun laminae zijn afgeplat, subdichotoom en voorzien van een middennerf en van haartoefjes verspreid over het oppervlak. De voortplantingsstructuren zijn beschut in conceptacula die gegroepeerd zijn in eindelingse receptacula.

Soorten

Externe links

  • (en) Fucus, www.algaebase.org
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Fucus: Brief Summary ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Fucus of zee-eik is een geslacht van bruinwieren die in de intergetijdenzone voorkomen op harde substraten. Hun thalli zijn parenchymatisch en taai. Hun laminae zijn afgeplat, subdichotoom en voorzien van een middennerf en van haartoefjes verspreid over het oppervlak. De voortplantingsstructuren zijn beschut in conceptacula die gegroepeerd zijn in eindelingse receptacula.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Morszczyn ( Polonês )

fornecido por wikipedia POL
 src= Nie mylić z: Morsztyn. Ilustracja
Fucus serratus Systematyka Domena eukarionty Królestwo protisty Typ chryzofity Gromada brunatnice Rząd Fucales Rodzina Fucaceae Rodzaj morszczyn Nazwa systematyczna Fucus

Morszczyn (Fucus) – rodzaj wodnych glonów należących do brunatnic[1].

Charakterystyka

Jego ciało jest dość twarde. Przyrasta do podłoża tarczowatą przylgą. Ciało ma postać płaskiej wstęgi. Ma kolor brunatnozielony, po wyschnięciu brunatnieje. Komórki morszczynu mają zgrubiałe i ściśle z sobą zrośnięte ściany. Zawierają chlorofil oraz fukoksantynę, która nadaje mu brunatny kolor[1].

Rozmnaża się głównie płciowo. Nastąpiła u niego znaczna zmiana w tradycyjnej przemianie pokoleń gametofit-sporofit: całkowitej redukcji uległ gametofit tak, że morszczyn występuje tylko w postaci sporofitu i wytwarza od razu haploidalne gamety – zamiast haploidalnych spor – z których wyrasta znów młody sporofit.

Niektóre gatunki

W obrębie rodzaju akceptowanych jest współcześnie ok. 150 gatunków[2]:

Wybrane gatunki

Przypisy

  1. a b J. Tołpa, S. Radomski: Botanika dla Techników Rolniczych. Warszawa: PWRiL, 1971. ISBN 978-83-89648-71-6.
  2. Guiry, M.D. & Guiry, G.M.: Fucus (ang.). W: AlgaeBase [on-line]. National University of Ireland, Galway. [dostęp 2013-02-15].
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia POL

Morszczyn: Brief Summary ( Polonês )

fornecido por wikipedia POL

Morszczyn (Fucus) – rodzaj wodnych glonów należących do brunatnic.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia POL

Fucus ( Português )

fornecido por wikipedia PT
 src=
Conceptáculo de F. vesiculosus com filamentos salientes (escala: 20 μm).

Fucus L. é um género de algas castanhas (classe Phaeophyceae) de distribuição natural cosmopolita comum na zona intertidal de costas rochosas. O género é de ocorrência comum nas costas atlânticas da Europa e da América do Norte.

Descrição

O talo é perene e fixa-se sobre a rocha mediante um rizoide discoide (o ).[1] A parte erecta do talo é dicotómica ou subpenadamente ramificada, com uma nervura central plana. Em algumas espécies estão presentes vesículas preenchidas com gás (pneumatocistos), em geral agrupados em pares localizados em ambos os lados da nervura central. A base do talo tem a forma de uma estipe devido à abrasão do tecido lateral à nervura central.

Os gametângios desenvolvem-se em conceptáculos agrupados em receptáculos incrustados no ápice das ramificações terminais, podendo ser monóicos ou dióicos.[2]

Estas algas têm um ciclo de vida relativamente simples, produzindo apenas um tipo de talo, o qual cresce até um tamanho máximo de 2 metros. As cavidades férteis (os conceptáculos) que contêm os gametângios desenvolvem-se inseridos em receptáculos localizados perto das extremidades distais dos talos. Após a meiose, são produzidos e libertadas 8 oosferas dos oogónios (gametângio feminino) e anterozoides dos anterídeos (gametângio masculino), sendo que a fertilização é externa. O zigoto desenvolve-se diretamente no indivíduo diploide. Este ciclo de vida pode ser considerado análogo aos das plantas com flor,[3][4] mas nas algas os oogónios são libertados e fecundados no mar, enquanto que nas plantas com flor os óvulos são fertilizados permanecendo na planta, só sendo libertados após maturarem em sementes.

A espécie Fucus vesiculosus é uma alga que ocorre com abundância nas costas do mar do Norte, mar Báltico ocidental e nas costas das regiões temperadas dos oceanos Atlântico e Pacífico. Foi a fonte original do iodo, descoberto em 1812, tendo sido usada extensivamente para tratar o bócio, uma doença da glândula tiroide causada por deficiência de iodo. Na década de 1860 afirmava-se que aquela alga era um estimulante da tiroide, podendo reduzir a obesidade por aumentar a taxa metabólica, sendo desde então utilizada em preparações destinadas a promover a perda de peso.

Os cultores do herbalismo afirmam que a ingestão de Fucus ajuda a regular a quantidade de gorduras no organismo, sendo-lhe atribuídas pequenas perdas de peso corporal. Não existem evidências científicas que o provem inequivocamente.

Espécies

Excluindo os nomes com estatuto incerto, encontram-se validamente descritas as seguintes espécies de Fucus:[5][6]

Notas

  1. H. Stegenga, J. J. Bolton & R. J. Anderson (1997). Seaweeds of the South African West Coast. Contributions from the Bolus Herbarium Volume 18. [S.l.: s.n.] ISBN 0-7992-1793-X
  2. Michael Guiry (28 de abril de 2007). National University of Ireland, Galway, ed. «Fucus»
  3. I. A. Abbott & G. J. Hollenberg (1976). Stanford University Press, ed. Marine Algae of California. [S.l.: s.n.] ISBN 0-8047-0867-3 A referência emprega parâmetros obsoletos |año= (ajuda)
  4. C. van den Hoek, D. G. Mann & H. M. Jahns (1995). Cambridge University Press, Cambridge, ed. Algae: An Introduction to Phycology. [S.l.: s.n.] ISBN 0-521-39419-9 Verifique |isbn= (ajuda)
  5. M. D. Guiry (2006). «Fucus Linnaeus 1753: 1158». AlgaeBase. Consultado em 21 de agosto de 2006
  6. Guiry, M.D. (2011). «Fucus Linnaeus, 1753». World Register of Marine Species. Consultado em 29 de fevereiro de 2012

Galeria

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Fucus: Brief Summary ( Português )

fornecido por wikipedia PT
 src= Conceptáculo de F. vesiculosus com filamentos salientes (escala: 20 μm).

Fucus L. é um género de algas castanhas (classe Phaeophyceae) de distribuição natural cosmopolita comum na zona intertidal de costas rochosas. O género é de ocorrência comum nas costas atlânticas da Europa e da América do Norte.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Fucus ( Sueco )

fornecido por wikipedia SV

Fucus är ett algsläkte av familjen Fucaceæ.

Vid Sveriges kuster förekommer tre arter, av vilka blåstången, Fucus vesiculosus, är allmännast, växande vid hela kusten från norska gränsen till södra delen av Bottniska viken. Sågtången, Fucus serratus, förekommer på något djupare vatten än den föregående och går inte lika långt norrut i Östersjön. Tångarterna uppkastas ofta i stora massor på stränderna, ruttnar lätt och utgör sedan gammalt på flera ställen i södra Sverige ett viktigt gödslingsämne för de sandiga åkrarna. De har också använts för att binda och gödsla flygsandsfält för skogsodling.

Källor

Noter

  1. ^ [a b c d] Thomas Silberfeld, Florence Rousseau & Bruno de Reviers, An Updated Classification of Brown Algae (Ochrophyta, Phaeophyceae), vol. 35, 2, Cryptogamie Algologie, 2014, s. 117-156, doi: 10.7872/CRYA.V35.ISS2.2014.117
  2. ^ [a b] Carl von Linné, Genera plantarum eorumque characteres naturales, secundum numerum figuram, situm, & proportionem omnium fructificationis partium, femte utgåvan, 1754, s. 491, doi: 10.5962/BHL.TITLE.746, BHL Page ID: 651499
  3. ^ Carl von Linné, Species Plantarum : Exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, vol. 2, 1753, s. 1158, BHL Page ID: 359179
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia författare och redaktörer
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SV

Fucus: Brief Summary ( Sueco )

fornecido por wikipedia SV

Fucus är ett algsläkte av familjen Fucaceæ.

Vid Sveriges kuster förekommer tre arter, av vilka blåstången, Fucus vesiculosus, är allmännast, växande vid hela kusten från norska gränsen till södra delen av Bottniska viken. Sågtången, Fucus serratus, förekommer på något djupare vatten än den föregående och går inte lika långt norrut i Östersjön. Tångarterna uppkastas ofta i stora massor på stränderna, ruttnar lätt och utgör sedan gammalt på flera ställen i södra Sverige ett viktigt gödslingsämne för de sandiga åkrarna. De har också använts för att binda och gödsla flygsandsfält för skogsodling.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia författare och redaktörer
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SV

Фукус ( Ucraniano )

fornecido por wikipedia UK

Опис

У представників цього роду водоростей велика слань — до 50 см заввишки й більше, у вигляді дихотомічно розгалуженого куща, що прикріпляється до каменя конічною підошвою. Стволик невеликий, округлий. Гілки пласкі, шкірясті із серединною жилкою і повітряними бульбашками (здуттями) або без них. Краї гілок гладенькі, гофровані або зубчасті. На гілках маються кріптостоми. У багаторічних форм нижня частина слані оголюється і стає паличкоподібною. Органи розмноження розміщаються в поглибленнях рецептакулів — бородавчастих здуттях на кінцях гілок.

Це багаторічні рослини.

Застосування

Ці водорості використовуються у медицині, косметології, як домішки до їжі людини, що пов'язано із змістом у водоростях амінокислот, важливих вітамінів, фукоїдану, який має противірусну та протипухлинну властивості.

Розповсюдження

Представники зустрічаються на літоралі і в субліторалі майже усюди. Найчастіше трапляються біля узбережжя Британських островів, північно-східного узбережжя Північної Америки.

Види

Джерела

  • F. G. Hardy & M. D. Guiry (2006). A Checklist and Atlas of the Seaweeds of Britain and Ireland. British Phycological Society, London. ISBN 3-906166-35-X.
  • P. Kornmann, P.H. Sahling: Meeresalgen von Helgoland — Benthische Grün-, Braun- und Rotalgen. Biologische Anstalt Helgoland, Hamburg, 1983. ISSN 0017-9957, S. 162–167.

Посилання

Ульва Це незавершена стаття з альгології.
Ви можете допомогти проекту, виправивши або дописавши її.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Автори та редактори Вікіпедії
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia UK

Фукус ( Russo )

fornecido por wikipedia русскую Википедию

Фукус — идеальный способ изучения размножения, репродуктивной изоляции и генов видообразования, поскольку род состоит из двух линий, как с гермафродитным, так и с двудомным видом, гибридизирующимся в некоторой части их ареала[2].

Систематика

В списке видов приведены только принятые в настоящее время таксоны рода Fucus:

Примечания

  1. Фукусовые / Виноградова К. Л. // Уланд — Хватцев. — М. : Большая российская энциклопедия, 2017. — С. 648. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов ; 2004—2017, т. 33). — ISBN 978-5-85270-370-5.
  2. Klochkova, Marina. Reproductive genes of Fucus distichus and Fucus serratus. — Дата обращения: 02.03.2018. (Reproductive genes of Fucus distichus and Fucus serratus. Masteroppgave i marin økologi - Nord universitet, 2016.)
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Авторы и редакторы Википедии

Фукус: Brief Summary ( Russo )

fornecido por wikipedia русскую Википедию
 src= Фукус пузырчатый (Fucus vesiculosus)

Фукус — идеальный способ изучения размножения, репродуктивной изоляции и генов видообразования, поскольку род состоит из двух линий, как с гермафродитным, так и с двудомным видом, гибридизирующимся в некоторой части их ареала.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Авторы и редакторы Википедии

ヒバマタ属 ( Japonês )

fornecido por wikipedia 日本語
Question book-4.svg
この記事は検証可能参考文献や出典が全く示されていないか、不十分です。
出典を追加して記事の信頼性向上にご協力ください。2011年11月
ヒバマタ属 Fucusdistichus.jpg
ヒバマタ Fucus distichus
分類 ドメ
イン
: 真核生物 Eukaryota 階級なし : ディアフォレティケス Diaphoretickes 階級なし : SARスーパーグループ Sar 階級なし : ストラメノパイル Stramenopiles : 不等毛植物門 Heterokontophyta : 褐藻綱 Phaeophyceae : ヒバマタ目 Fucales : ヒバマタ科 Fucaceae : ヒバマタ属 Fucus 学名 Fucus L. 1753[1] 和名 ヒバマタ属

本文参照

ヒバマタ属(ヒバマタぞく、学名Fucus)は、褐藻類ヒバマタ目ヒバマタ科に分類される海藻の仲間、日本にはヒバマタ F. distichus ssp. evanescensシノニムF. evanescens)の1(亜)種のみが分布する[1]が、世界にはユーラシア大陸や北アメリカ大陸北部沿岸域に多数の種が生育する。日本においては、主に北海道の太平洋・オホーツク海沿岸で見られるが、日本海沿岸、あるいは東北地方の太平洋沿岸で見られることもある。

潮間帯の岩礁に生育している。付着器をもって岩礁に付着し、葉状体を叉状分岐しながら成長させていき、扇形の胞子体を形成する。胞子体の大きさは通常15〜20cmであるが、50cm近くに達することもある。灰褐色であるが乾燥すると黒変する。岩礁上で繁殖し、大規模な群落もしばしば見られる。

多くの藻類が単相の配偶体としての世代を持ち生殖を行うのに対して、ヒバマタは種子植物受粉に似た生殖を行う。すなわち夏季になると葉状体の先端に生殖巣を形成して精子を水中に排出する。精子が他の生殖巣に到達して生殖巣内の卵子との受精が行われると、受精卵は発芽して新たな胞子体を形成する。この配偶体を形成しない生活形式を「ヒバマタ型」と呼ぶことがある。

日本においては、ヒバマタ属の採集・利用について顕著な記録はない。しかし、イギリス北部・北欧においては、ブラダーラック F. vesiculosus: bladder wrack)が草木灰の原料として古くから利用されてきた。またハーブとしても用いられ、料理の香辛料としたりハーブティーとして飲用されることもあった。世界でも突出した海藻食文化を持つ日本人があえて食用としなかった海藻を、日本以外の民族が食用としていたまことに珍しい例である。

ヨウ素を豊富に含むことが発見されたため、19世紀から甲状腺機能低下症などの治療薬として活用された。さらに近年ではミネラルアルギン酸を含むことが注目され、ヒバマタを原料としたサプリメントが美容や健康にいいと標榜され、大いにもてはやされている。日本にも上述のブラダーラックを原料としたサプリメントが盛んに輸入されている。この状況を受け、厚生労働省はヒバマタを成分本質 (原材料) では医薬品でないもののリストに含めている。

脚注[編集]

執筆の途中です この項目は、原生生物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めていますポータル 生き物と自然プロジェクト 生物)。
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
ウィキペディアの著者と編集者
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 日本語

ヒバマタ属: Brief Summary ( Japonês )

fornecido por wikipedia 日本語

ヒバマタ属(ヒバマタぞく、学名Fucus)は、褐藻類ヒバマタ目ヒバマタ科に分類される海藻の仲間、日本にはヒバマタ F. distichus ssp. evanescens (シノニム:F. evanescens)の1(亜)種のみが分布するが、世界にはユーラシア大陸や北アメリカ大陸北部沿岸域に多数の種が生育する。日本においては、主に北海道の太平洋・オホーツク海沿岸で見られるが、日本海沿岸、あるいは東北地方の太平洋沿岸で見られることもある。

潮間帯の岩礁に生育している。付着器をもって岩礁に付着し、葉状体を叉状分岐しながら成長させていき、扇形の胞子体を形成する。胞子体の大きさは通常15〜20cmであるが、50cm近くに達することもある。灰褐色であるが乾燥すると黒変する。岩礁上で繁殖し、大規模な群落もしばしば見られる。

多くの藻類が単相の配偶体としての世代を持ち生殖を行うのに対して、ヒバマタは種子植物受粉に似た生殖を行う。すなわち夏季になると葉状体の先端に生殖巣を形成して精子を水中に排出する。精子が他の生殖巣に到達して生殖巣内の卵子との受精が行われると、受精卵は発芽して新たな胞子体を形成する。この配偶体を形成しない生活形式を「ヒバマタ型」と呼ぶことがある。

日本においては、ヒバマタ属の採集・利用について顕著な記録はない。しかし、イギリス北部・北欧においては、ブラダーラック F. vesiculosus(: bladder wrack)が草木灰の原料として古くから利用されてきた。またハーブとしても用いられ、料理の香辛料としたりハーブティーとして飲用されることもあった。世界でも突出した海藻食文化を持つ日本人があえて食用としなかった海藻を、日本以外の民族が食用としていたまことに珍しい例である。

ヨウ素を豊富に含むことが発見されたため、19世紀から甲状腺機能低下症などの治療薬として活用された。さらに近年ではミネラルアルギン酸を含むことが注目され、ヒバマタを原料としたサプリメントが美容や健康にいいと標榜され、大いにもてはやされている。日本にも上述のブラダーラックを原料としたサプリメントが盛んに輸入されている。この状況を受け、厚生労働省はヒバマタを成分本質 (原材料) では医薬品でないもののリストに含めている。

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
ウィキペディアの著者と編集者
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 日本語