nomes no trilho de navegação
The Red-and-green Macaw (Ara chloropterus) is a large, mostly red parrot with a long tail, conspicuous green upperwing coverts, and a large bill. It is most easily distinguished from the largely sympatric (i.e., geographically co-occurring) Scarlet Macaw (A. macao) by the fact that it has green upperwing coverts (bright yellow in Scarlet Macaw, although immature Red-and-green Macaws may show some yellowish green), red feathered lines on the twin white face patches, and a slightly larger size.
Red-and-green Macaws are usually seen in pairs, small flocks of several pairs, or (less frequently) family groups. They sometimes associate with Scarlet or Blue-and-yellow Macaws (Ara ararauna). In the northern part of their range, Red-and-green Macaws tend to inhabit terra firme rainforest (forests that do not experience seasonal flooding), apparently avoiding swampy areas. In the southern and eastern parts of the range, they are often found in more open and drier habitats. They have been reported to elevations of 1000 m in Panama, 500 m in Colombia, and 1400 m in Venezuela. Large trees with cavities are generally required for nesting, but in some areas they nest in crevices in rock faces. Red-and-green Macaws are generally absent near human population centers. Birds forage in the canopy, feeding on fruits and seeds.
Red-and-green Macaws are found in eastern Panama and South America south to (at least reported formerly, though conceivably based on escaped captives) northern Argentina. This species is generally uncommon due to population declines from capture for the pet trade, habitat loss, and hunting. It is locally distributed in Panama, Venezuela, and Bolivia, but widespread throughout much of the Amazon basin. It is also widespread in captivity.
Collar (1997) argues that the spelling of the specific epithet is probably more appropriately "chloroptera" rather than "chloropterus".
(Collar 1997 and references therein; Juniper and Parr 1998 and references therein)
An ara ruz ha glas (liester : araed ruz ha glas)[1] a zo ur spesad perokeded trovanel, Ara chloropterus an anv skiantel anezhañ.
Bevañ a ra diwar frouezh, greun ha had.
Kavout a reer ar spesad e Suamerika[2].
a vo kavet e Wikimedia Commons.
An ara ruz ha glas (liester : araed ruz ha glas) a zo ur spesad perokeded trovanel, Ara chloropterus an anv skiantel anezhañ.
El guacamai roig alaverd (Ara chloropterus) és una espècie d'au psitaciforme de la família Psittacidae.
Són grans guacamais que atreuen l'atenció pel seu vívid i espectacular colorit, i el seu anomenat estrident amb el qual es comuniquen durant el vol. Els exemplars joves s'assemblen als adults, però tenen la cua més curta.
En general, es troben en parelles o en grups petits, tal vegada familiars; de vegades s'associen amb altres guacamais, especialment en terra, on es reuneixen en grans grups per consumir sorres minerals exposades. S'alimenten de llavors, fruites i nous.
Aquesta espècie es distribueix en ampli rang per tota Sud-amèrica, des de l'est de Panamà, nord-oest i est de Colòmbia, aquest del Perú i Equador, tota Veneçuela, les tres Guayanas, Brasil, nord-est i est de Bolívia i Paraguai i el nord de l'Argentina.
És una mascota molt intel·ligent i inquisitiva però és potser de tots els grans guacamais el que pitjor porta la solitud, per la qual cosa és recomanable que visqui amb un altre ocell, que no ha de ser necessàriament de la seva espècie. La seva gran grandària i la seva enorme activitat fan que requereixi grans gàbies i lloc per moure's. La seva cria en captivitat és més complicada que la d'altres grans guacamais.
El guacamai roig alaverd (Ara chloropterus) és una espècie d'au psitaciforme de la família Psittacidae.
Són grans guacamais que atreuen l'atenció pel seu vívid i espectacular colorit, i el seu anomenat estrident amb el qual es comuniquen durant el vol. Els exemplars joves s'assemblen als adults, però tenen la cua més curta.
En general, es troben en parelles o en grups petits, tal vegada familiars; de vegades s'associen amb altres guacamais, especialment en terra, on es reuneixen en grans grups per consumir sorres minerals exposades. S'alimenten de llavors, fruites i nous.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Macaw coch a gwyrdd (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: macawiaid coch a gwyrdd) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Ara chloroptera; yr enw Saesneg arno yw Green-winged macaw. Mae'n perthyn i deulu'r Parotiaid (Lladin: Psittacidae) sydd yn urdd y Psittaciformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. chloroptera, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r macaw coch a gwyrdd yn perthyn i deulu'r Parotiaid (Lladin: Psittacidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Corbarot brongoch Micropsitta bruijnii Corbarot Finsch Micropsitta finschii Corbarot Meek Micropsitta meeki Corbarot penfelyn Micropsitta keiensis Corbarot wyneblwyd Micropsitta pusio
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Macaw coch a gwyrdd (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: macawiaid coch a gwyrdd) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Ara chloroptera; yr enw Saesneg arno yw Green-winged macaw. Mae'n perthyn i deulu'r Parotiaid (Lladin: Psittacidae) sydd yn urdd y Psittaciformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. chloroptera, sef enw'r rhywogaeth.
Ara zelenokřídlý (Ara chloropterus) je velký, pestře zbarvený papoušek, jeden z největších a nejrozšířenějších arů.
Nápadný, až 100 cm velký pták s rozpětím křídel kolem 125 cm a hmotností nad 1 kg. Stejně jako ostatní arové má nápadně zbarvené štíhlé tělo, nápadně dlouhý ocas a silný zobák. Má červené břicho, lopatky a hlavu s bílou kůží na obličeji, světle modrý kostřec, hřbet a křídla s temně zeleně zbarvenými předními krovkami. Samec i samice jsou zbarveni stejně, mladí ptáci se podobají dospělcům, ale mají kratší ocasy. Ve volné přírodě bývá velice často zaměňován s podobným arem arakangou (Ara macao), v jehož společnosti se běžně zdržuje.
Hojně se vyskytuje v tropických lesích na severu a středu Jižní Ameriky. Celá jihoamerická populace nebyla zatím vyčíslena, ale již se odhaduje, že žije na ploše větší jak 8 100 000 km2.[2] V současné době pro něj představuje největší hrozbu vymítání jeho přirozeného biotopu, vybíjení dospělých ptáků pro maso a pera a vybírání mláďat z hnízd pro oblíbený domácí chov.
Pro své výrazně zbarvené peří bývá tento pták součástí soukromých chovů, a to i přes skutečnost, že jeho odchov je relativně náročný, mimo jiné z důvodu jeho častého a pronikavého křiku.[3] V České republice lze tohoto výrazně zbarveného ptáka spatřit na vlastní oči v zoologických zahradách: ZOO Zlín, Zoo Praha, ZOO Jihlava, ZOO Liberec, Zoo Ústí nad Labem a Zoo Tábor.
Žije v párech nebo hejnech, často se mísí s hejny ostatních druhů arů. Dospělí ptáci se mezi sebou dorozumívají hlučnými skřeky, díky kterým můžeme jejich společnost zpozorovat i na delší vzdálenost. Je velice dobrým letcem, ale většinou nepodniká žádné dlouhé výpravy.
Živí se semeny, plody, květy a ořechy, jejichž tvrdou skořápku dokáže snadno zdolat díky velice silnému zobáku, který dokáže při pevném stisku rozlomit v polovině i násadu od koštěte.[4] Z důvodů potravní konkurence se živí i nezralými plody a rostlinami, které se chemicky postřikují proti okusu. Před otravou se pak brání polykáním zeminy, která v jeho žaludku působí jako protijed.
Ročně klade obvykle 3 vejce, na kterých sedí 23–27 dnů. Mláďata, o která pečují oba rodiče, opouštějí hnízdo asi po 12 týdnech. Pohlavní dospělosti ara zelenokřídlý dosahuje v 8. roce života a při dobrých podmínkách v zajetí se může dožít i 70–80 let.
Ara chloropterus
Ara chloroptera
Ara chloroptera
Ara chloropterus v Peru
Ara chloroptera
V tomto článku byly použity překlady textů z článků Green-winged Macaw na anglické Wikipedii a Grünflügelara na německé Wikipedii.
Obrázky, zvuky či videa k tématu ara zelenokřídlý ve Wikimedia Commons
Galerie ara zelenokřídlý ve Wikimedia CommonsAra zelenokřídlý (Ara chloropterus) je velký, pestře zbarvený papoušek, jeden z největších a nejrozšířenějších arů.
Mørkerød ara (latin: Ara chloropterus) er en papegøje, der lever i det nordlige Sydamerika.
Taksonomi fra Wikispecies Mørkerød ara (latin: Ara chloropterus) er en papegøje, der lever i det nordlige Sydamerika.
Der Grünflügelara oder Dunkelrote Ara (Ara chloroptera) ist eine Vogelart aus der Familie der Eigentlichen Papageien (Psittacidae).
Grünflügelaras zählen mit einer Körperlänge von bis zu 90 cm zu den größten Papageienarten. Ihr Gefieder ist hauptsächlich rot. Das weiße, nackte Gesicht ist mit kleinen roten Federstricheln besetzt. Die Iris ist hellgrau bis elfenbeinfarben. Die Flügel sind blau, die mittleren, namensgebenden Flügeldecken grün. Die oberen Schwanzdeckfedern sind bläulich, die Schwanzfedern rot, zur Spitze hin blau gefärbt. Der Schnabel ist wie bei den meisten Aras groß. Der Oberschnabel ist elfenbeinfarben mit dunkleren Schnabelklingen, der Unterschnabel schwarz gefärbt. Die kräftigen, zum Klettern geeigneten Füße weisen graue Farbtöne auf.
Grünflügelaras weisen keinen Geschlechtsdimorphismus auf, d. h. Männchen und Weibchen lassen sich äußerlich nicht unterscheiden. Das Geschlecht kann mittels Endoskopie bestimmt werden. In menschlicher Obhut werden den Aras sogenannte Transponderchips injiziert, auf denen Daten wie Geschlecht, Geburtstag etc. gespeichert sind.
Grünflügelaras sind im nördlichen Südamerika weit verbreitet anzutreffen. Man findet sie in Brasilien, außer im äußersten Süden und Osten; in Nord-Paraguay, Ost-Bolivien, Ost-Peru, Ost-Kolumbien und im Norden bis Panama; außerdem in Süd-Venezuela, Trinidad und Tobago, Guayana, Surinam und Französisch-Guayana. Das Verbreitungsgebiet deckt sich in etwa mit dem des Gelbbrustaras.
Der Grünflügelara bewohnt tropische Tiefländer entlang von Flüssen und Waldrändern.
Grünflügelaras ernähren sich hauptsächlich von Früchten und Nüssen, speziell von Uxi (Endopleura uchi), Jatoba (Hymenaea spec.) und Paranüssen (Bertholletia excelsa).
Der Beginn der Brutsaison variiert von Ende November im Süden bis Februar/März im Norden des Verbreitungsgebietes. Das Gelege besteht gewöhnlich aus bis zu drei Eiern, die etwa 28 Tage bebrütet werden. Nach 90 bis 100 Tagen verlassen die Jungen die Bruthöhle.
Zu unterschiedlichen Zeiten im Jahr besucht der Grünflügelara, wie viele andere Papageienarten auch, sogenannte Lehmlecken. Dies sind Plätze an steilen Flussufern, wo Lehm zutage tritt. Hier nehmen die Vögel, häufig in Schwärmen, Mineralien auf, die sie zur Entgiftung von durch die Nahrung aufgenommenen Schadstoffen benötigen. Der Mineralienbedarf richtet sich daher nach dem jeweiligen Nahrungsangebot. Die bekanntesten Plätze sind die Lehmlecken von Tambopata und Timpia.
Der Grünflügelara oder Dunkelrote Ara (Ara chloroptera) ist eine Vogelart aus der Familie der Eigentlichen Papageien (Psittacidae).
Balsauma, Balsahuma[2] icha Basauma wakamayu[3] (Ara chloropterus) nisqaqa, Puka wakamayu[4] icha Uchu wakamayu[5] nisqapas huk wakamayum, pukapas q'umirpas anqaspas phuruyuqmi.
Commons nisqaqa multimidya kapuyninkunayuqmi kay hawa: Balsauma wakamayu.
Wikispecies nisqaqa qillqasqa p'anqayuqmi kay hawa: Balsauma wakamayu
Balsauma, Balsahuma icha Basauma wakamayu (Ara chloropterus) nisqaqa, Puka wakamayu icha Uchu wakamayu nisqapas huk wakamayum, pukapas q'umirpas anqaspas phuruyuqmi.
Gua'a pytã[1] (lasioñe'ẽ: Ara chloropterus, karaiñe'ẽ: Guacamayo rojo) ha'e guyra gua'a oikóva ka'aguy oĩva Ñembyamérikape, Paranaguasu ka'aguy guasu-pe.
Gua'a pytã ha'e peteĩ guyra ijyvatéva 100 cm. Okaru ta'ỹi, yva ha yvapo.
Gua'a pytã (lasioñe'ẽ: Ara chloropterus, karaiñe'ẽ: Guacamayo rojo) ha'e guyra gua'a oikóva ka'aguy oĩva Ñembyamérikape, Paranaguasu ka'aguy guasu-pe.
Gua'a pytã ha'e peteĩ guyra ijyvatéva 100 cm. Okaru ta'ỹi, yva ha yvapo.
Зеленокрила ара (науч. Ara chloropterus) — претежно црвена папагал од родот ара (Ara).
Ова е најголемиот член на родот, широко распространет по шумите и кориите во северна и средна Јужна Америка. Меѓутоа, како и другите ари, птицата во последно време се соочува со значителен пад на бројноста, што се должи на уништување на живеалиштето и незаконско заловување за трговијата со домашни миленици. Папагалот може да се види во Зоолошката градина во Скопје.[3]
Зеленокрилата ара се разликува од црвената (A. macao) по тоа што, иако обете имаат црвени гради, зеленокрилата има претежно зелени горни крилни пердуви, додека (понекогаш со неколку жолти) над зелениот појас, додека пак црвената има претежно жолти, или пак изразено жолто-зелени горни крилни пердуви. Покрај ова, зеленокрилата ара има карактеристични црвени линии околу очите сочинети од низа пердувчиња наспроти голата бела кожа на тој дел од главата. На опашката, светкавите синозелени пардуви се обрабени со црвено. Споредени по големина, зеленокрилата ара е забележливо поголема од црвената.
По должина, овој папагал е пократок само од зумбуловата ара (A. hyacinthinus). Возрасните единки на зеленокрилата ара достигнуваат вкупна должина од 90-95 см.[4] Од измерени 12 единки, утврдена е просечна тежина од 1,2 кг.[5] Тежината обично им се движи од 1 до 1,7 кг.[4] Иако има тежински опсег сличен на оној на зумбулоата араа, ппросечната тежина ѝ е за малку помала од онаа на зумбуловата и големата зелена ара (A. ambiguus). Земајќи ги сите папагали во светот, како потежок вид може да се вброи и какапото (Strigops habroptilus).[4][5]
Зеленокрилата ара се задржува на еден доживотен партнер. Женката несе по две до три јајва во гнездо направено во дупка на дрво. Квачењето трае 28 дена, а пилињата се пособни за лет 90 дена откако ќе се испилат.[6]
Глава и врат
Две единки
Снимка
Четири единки во лет
_-Pittsburgh_-June2005.jpg)
_juvenile.JPG)
|accessdate= (помош) Зеленокрила ара (науч. Ara chloropterus) — претежно црвена папагал од родот ара (Ara).
Ова е најголемиот член на родот, широко распространет по шумите и кориите во северна и средна Јужна Америка. Меѓутоа, како и другите ари, птицата во последно време се соочува со значителен пад на бројноста, што се должи на уништување на живеалиштето и незаконско заловување за трговијата со домашни миленици. Папагалот може да се види во Зоолошката градина во Скопје.
சிவப்பு-பச்சை ஐவண்ணக்கிளி அல்லது பச்சை இறக்கை ஐவண்ணக்கிளி (Green-winged Macaw, Ara chloropterus, Red-and-green Macaw)[2] என்பது பெரிய, அதிக சிவப்பு நிறங் கொண்ட பஞ்ச வண்ணக்கிளி ஆகும்.
இது தென் அமெரிக்காவின் வட மற்றும் மத்திய காடுகளில் காணப்படுகின்றன. ஆயினும், ஏனைய ஐவண்ணக்கிளிகள் போன்று இதுவும் வாழ்விட இழப்பு மற்றும் கிளி வார்த்தகத்திற்காக சட்டவிரோதமாக பிடிக்கப்படுகின்றன.
சிவப்பு-பச்சை ஐவண்ணக்கிளி அல்லது பச்சை இறக்கை ஐவண்ணக்கிளி (Green-winged Macaw, Ara chloropterus, Red-and-green Macaw) என்பது பெரிய, அதிக சிவப்பு நிறங் கொண்ட பஞ்ச வண்ணக்கிளி ஆகும்.
இது தென் அமெரிக்காவின் வட மற்றும் மத்திய காடுகளில் காணப்படுகின்றன. ஆயினும், ஏனைய ஐவண்ணக்கிளிகள் போன்று இதுவும் வாழ்விட இழப்பு மற்றும் கிளி வார்த்தகத்திற்காக சட்டவிரோதமாக பிடிக்கப்படுகின்றன.
The red-and-green macaw (Ara chloropterus), also known as the green-winged macaw,[2] is a large, mostly-red macaw of the genus Ara.
This is the largest of the genus Ara, widespread in the forests and woodlands of northern and central South America. However, in common with other macaws, in recent years there has been a marked decline in its numbers due to habitat loss and illegal capture for the parrot trade.[3]
The green-winged macaw can be readily distinguished from the scarlet macaw. While the breast of both birds are bright red, the upper-wing covert feathers of the green-winged macaw is mostly green (as opposed to mostly yellow, or a strong mix of yellow and green in the scarlet macaw). In addition, the green-winged macaw has characteristic red lines around the eyes formed by rows of tiny feathers on the otherwise bare white skin patch; this is one of the biggest differences from a scarlet macaw to the casual viewer. Iridescent teal feathers are surrounded by red on the tail. If seen together, the green-winged macaw is clearly larger than the scarlet macaw as well.
In terms of length, this species is second only in size to the hyacinth macaw, the largest of the macaws. The red-and-green macaw attains a total body length of 90 to 95 cm (35 to 37 in) in adults.[4] Twelve adults were found to average 1,214 g (2.676 lb).[5] A weight range of between 1,050 and 1,708 g (2.315 and 3.765 lb) has been reported.[4] While its weight range is broadly similar to that of the hyacinth, the average weight of the red-and-green macaw is slightly surpassed by both the hyacinth and great green macaws, and amongst all living parrots additionally by the kakapo.[4][5]
The green-winged macaw generally mates for life.[6] The female typically lays two or three eggs in a nest made in a hole in a tree. The female incubates the eggs for about 28 days, and the chicks fledge from the nest about 90 days after hatching.[7]
Since 1999 a population has appeared on Trinidad. Although these might have escaped from captivity, it is also possible they have a wild origin.[8]
The historical range of this species is thought to have stretched southwards to include the Argentine provinces of Chaco, Corrientes, Formosa and Misiones. Hunting for meat, the pet trade and changes in land use are thought to have caused the species to be extirpated throughout its Argentine range by the 1960s. The species is listed as critically endangered in Argentina. In the mid-2010s birds were discovered to have colonised Iguazú National Park, and as of 2019 the species appears to have spread further into nearby Parque provincial Puerto Península.[9]
The species is furthermore the subject of a re-introduction programme to Iberá Provincial Reserve in the province of Corrientes by the World Parrot Trust, Aves Argentinas and Fundación CLT (Conservation Land Trust) (and perhaps BirdLife International), which is hoped may promote tourism to the area. Captive birds from Britain were imported in 2015 and the first pair of British birds was released in February 2019.[9][10] Its wild population is estimated to be currently between 50,000 and 100,000 individuals.
The red-and-green macaw (Ara chloropterus), also known as the green-winged macaw, is a large, mostly-red macaw of the genus Ara.
This is the largest of the genus Ara, widespread in the forests and woodlands of northern and central South America. However, in common with other macaws, in recent years there has been a marked decline in its numbers due to habitat loss and illegal capture for the parrot trade.
El guacamayo rojo o guacamayo aliverde (Ara chloropterus) es una especie de ave de la familia de los loros (Psittacidae), del orden Psittaciformes.
Son grandes guacamayos que atraen la atención por su vívido y espectacular colorido, y su llamado estridente con el que se comunican durante el vuelo. Los ejemplares jóvenes se parecen a los adultos, pero tienen la cola más corta.
Por lo general, se encuentran en parejas o en grupos pequeños, tal vez familiares; a veces se asocian con otros guacamayos, especialmente en tierra, donde se reúnen en grandes grupos para consumir arenas minerales expuestas. Se alimentan de semillas, frutas y nueces.
Esta especie se distribuye en amplio rango por toda Sudamérica, desde el este de Panamá, noroeste y este de Colombia, este del Perú y Ecuador, toda Venezuela, las tres Guayanas, Brasil, nordeste y este de Bolivia, Paraguay hacia Concepción y el noreste de Argentina.[2]
Cuando se utiliza como animal de compañía, es un ave inteligente e inquisitiva pero es quizás, de todos los grandes guacamayos, el que peor lleva la soledad, por lo que es recomendable que viva con otra ave, que no tiene que ser necesariamente de su especie. Su gran tamaño y su enorme actividad hacen que requiera grandes jaulas y sitio para moverse. Su cría en cautividad es más complicada que la de otros grandes guacamayos.[3]
El guacamayo rojo o guacamayo aliverde (Ara chloropterus) es una especie de ave de la familia de los loros (Psittacidae), del orden Psittaciformes.
Son grandes guacamayos que atraen la atención por su vívido y espectacular colorido, y su llamado estridente con el que se comunican durante el vuelo. Los ejemplares jóvenes se parecen a los adultos, pero tienen la cola más corta.
Por lo general, se encuentran en parejas o en grupos pequeños, tal vez familiares; a veces se asocian con otros guacamayos, especialmente en tierra, donde se reúnen en grandes grupos para consumir arenas minerales expuestas. Se alimentan de semillas, frutas y nueces.
Ara chloropterus Ara generoko animalia da. Hegaztien barruko Psittacidae familian sailkatua dago.
Ara chloropterus Ara generoko animalia da. Hegaztien barruko Psittacidae familian sailkatua dago.
Vihersiipiara (Ara chloropterus), on arojen sukuun kuuluva papukaija.
Vihersiipiaran kokonaispituus päästä pyrstön päähän on suurimmillaan noin 100 cm, ja siipien kärkiväli on suurimmillaan 125 cm luokkaa. Aikuinen painaa 1 250-1 700 grammaa. Höyhenpeitteensä vuoksi vihersiipiara sekoitetaan usein puna-araan, mutta niiden höyhenpeitteissä on eroja. Pää, niska, hartiat, rinta ja vatsa ovat punaisia, joskin silmiä ympäröivä lähes höyhenetön alue on pääasiassa valkoinen. Siivissä on vihreää, sinistä ja hiukan keltaista. Pyrstö on sininen ja punainen. Nokan ylempi osa on valkoinen ja alempi musta. Erään vihersiipiaran nokan puristusvoimaksi mitattiin 2000 psitä. Se voi katkaista nokallaan jopa normaalin puisen luudan kahtia. Nokan voimakkuus on kehittynyt vihersiipiaroille, jotta ne voivat avata jopa kaikkein kovimmatkin siementen kuoret.
Vihersiipiarat elävät Etelä-Amerikan pohjoisosissa ja Väli-Amerikan keski- ja eteläosissa.
Naaraspuoliset vihersiipiarat munivat yleensä 2-3 munaa puunkoloon tehtyyn pesään. Munia haudotaan noin 28 päivää ja poikaset tulevat lentokykyisiksi noin 90 päivän kuluttua kuoriutumisesta.
Vihersiipiarat ovat suosittuja lemmikkejä, mutta ne ovat kalliita ostaa ja ylläpitää, vaativia ja erittäin kuuluvia ja meluisia. Ne ovat arvostettuja kauniin höyhenpeitteensä ja ystävällisyytensä omistajiaan kohtaan takia. Vihersiipiarat tarvitsevat suurehkon häkin.
Vihersiipiara (Ara chloropterus), on arojen sukuun kuuluva papukaija.
Ara chloropterus
L'Ara chloroptère (Ara chloropterus), parfois dit Ara à ailes vertes, est une espèce de grands oiseaux de la famille des Psittacidae. Ce perroquet néotropical est souvent confondu avec l'Ara rouge (Ara macao).
Il mesure jusqu'à 95 centimètres de longueur et pèse jusqu'à 1,5 kg. Il a un corps robuste et trapu, une longue queue, une grande tête rouge avec des joues dont la peau blanche et nue est striée et tachée de rouge. Les plumes du corps et de la queue sont également rouges avec des traces jaunes vers le bas du ventre et quelques rectrices bleues. Les rémiges sont aussi de cette couleur tandis que les couvertures alaires sont vertes (d'où le nom spécifique de cet oiseau). Le bec est massif avec la mandibule supérieure rose chair et l'inférieure noire. Les pattes sont gris foncé et les iris noirs bordés de clair. Ses cris sont stridents.
Avec l’hyacinthe, c’est le plus gros de la famille des aras. Oiseau excessivement intelligent et docile. Sûrement le plus gentil et tolérant des aras autant envers les enfants, autres oiseaux ou animaux de la maison, ainsi qu’avec les étrangers. Oiseau familial. Demeure infantile très longtemps. Très interactif et empathique. Intimidant par sa grosseur et son bec. Moyennement bon parleur.
Il vit de manière diurne, à basse et moyenne altitude dans les forêts tropicales en particulier le long des fleuves.
Cette espèce est répandue dans toute l’Amérique du Sud, de l’est du Panama au nord-ouest et de l’est de la Colombie, à l’est du Pérou et de l’Équateur, dans tout le Venezuela, aux trois Guyanes, au Brésil, au nord-est et à l’est de la Bolivie, du Paraguay à Concepción et au nord-est d'Argentine.
Il s'agit d'un oiseau granivore et frugivore (Jacaranda, Tetragastris, Sclerolobium, Hymenaea, Copaifera, Caryocar etc.). Sa tendance à manger de l'argile lui offre la capacité de manger certains fruits remplis de toxines[1].
Il niche dans le creux des arbres. La femelle pond deux œufs qu'elle couve pendant 27 jours environ. Les jeunes s'envolent à l'âge de trois mois mais ne deviennent indépendants qu'entre quatre et six mois. Ces animaux forment des couples fidèles toute leur vie.
Ara chloropterus
L'Ara chloroptère (Ara chloropterus), parfois dit Ara à ailes vertes, est une espèce de grands oiseaux de la famille des Psittacidae. Ce perroquet néotropical est souvent confondu avec l'Ara rouge (Ara macao).
O Ara chloropterus é un gran papagaio do xénero Ara.
É o meirande do xénero Ara, e o seu hábitat espállase polas selvas e zonas arboradas do norte e o centro de América do Sur. Porén, ó igual que outras especies de papagaios, nos últimos anos o seu número está a minguar por mor da destrución de hábitat e a captura ilegal para o comercio de aves exóticas.
O Ara chloropterus é un gran papagaio do xénero Ara.
É o meirande do xénero Ara, e o seu hábitat espállase polas selvas e zonas arboradas do norte e o centro de América do Sur. Porén, ó igual que outras especies de papagaios, nos últimos anos o seu número está a minguar por mor da destrución de hábitat e a captura ilegal para o comercio de aves exóticas.
L'ara dalle ali verdi o ara rossa e verde (Ara chloropterus Gray, 1859) è un uccello della famiglia degli Psittacidi, diffuso nelle foreste del Sudamerica settentrionale[2]. È la più comune delle grandi ara e la più grande delle specie del genere omonimo.
Viene spesso scambiata per l'ara scarlatta a causa della sua colorazione prevalentemente rossa. L'ara scarlatta non presenta le linee oculari ed ha una barra gialla su entrambe le ali. Il petto dell'ara rossa e verde è rosso brillante e le penne inferiori delle ali sono verdi. Inoltre, l'ara rossa e verde presenta delle caratteristiche linee rosse intorno agli occhi, formate dalle barbule di piccole piume sullo sfondo della pelle nuda.
Nel peso è seconda solamente all'ara giacinto, il più grande uccello della famiglia delle ara. L'apertura alare dell'ara dalle ali verdi può raggiungere i 124 cm e la lunghezza totale del corpo i 99. Un adulto in salute pesa tra i 1250 e i 1700 grammi.
In cattività questi uccelli vivono in media 50-60 anni, sebbene sia stato confermato che un esemplare raggiunse gli 80 e ci siano delle voci riguardanti individui che vissero più di 100 anni.
Si nutre di noci e semi che frantuma con il potente becco. Il becco dell'ara dalle ali verdi può generare una pressione di 2000 psi e può spezzare a metà un manico di scopa.
L'ara dalle ali verdi o ara rossa e verde (Ara chloropterus Gray, 1859) è un uccello della famiglia degli Psittacidi, diffuso nelle foreste del Sudamerica settentrionale. È la più comune delle grandi ara e la più grande delle specie del genere omonimo.
Žaliasparnė ara (lot. Ara chloroptera, angl. Red-and-green Macaw, vok. Grünflügelara) – papūginių (Psittacidae) šeimos paukštis.
Šis su ornitologija susijęs straipsnis yra nebaigtas. Jūs galite prisidėti prie Vikipedijos papildydami šį straipsnį. Žaliasparnė ara (lot. Ara chloroptera, angl. Red-and-green Macaw, vok. Grünflügelara) – papūginių (Psittacidae) šeimos paukštis.
De groenvleugelara (Ara chloropterus) is een grote, kleurrijke vogel die behoort tot de familie der Psittacidae (papegaaien van Afrika en de Nieuwe Wereld). Het is de grootste soort binnen het geslacht Ara.
Het verenkleed is dieprood. De teugels, omgeving van de ogen en de wangen bestaan uit witachtig gekleurde naakte huid; teugels en bovenste deel van de naakte wangen zijn bezet met een half dozijn of meer smalle stroken van kleine, rode, stoppelachtige veertjes. De middelste vleugeldekveren, binnenste armpennen, schouderdekveren en de schouders zijn groen. Ook de basis van de kleine vleugeldekveren is groen. De grote vleugeldekveren en de buitenste armpennen zijn blauw, de buitenvlaggen van de handpennen donkerblauw. De rug, de stuit en de boven- en onderstaartdekveren zijn hemelsblauw. De bovenzijde van de middelste staartveren is donkerrood, de uiteinden zijn blauw; overige grote staartveren blauw met rode buitenvlag aan het uiteinde; de onderzijde van de staart is donkerrood. De bovensnavel is hoornkleurig met uitzondering van een kleine grijszwarte vlek langs de snijranden en aan de punt; ondersnavel grijszwart. De oog iris is lichtgeel. De poten zijn donkergrijs, de nagels grijszwart. Tussen man en pop is nauwelijks verschil; pop veelal iets kleiner, kop ronder, snavel smaller. De lichaamslengte bedraagt 90 cm en het gewicht 1 kg.
De vogel heeft een erg sterke snavel die een bijtdruk kan produceren van 138 bar en boomtakken in tweeën kan breken.[2][3] De snavel is daardoor in staat om zeer harde noten en zaden te kraken.
Het voedsel in de natuur bestaat uit zaden, noten, vruchten, bessen en ander plantaardig voedsel dat ze in hoofdzaak in de boomtoppen vergaren.
De pop legt meestal 3 eieren, bijna altijd komen er maar twee jongen groot. Vermoed wordt, dat de pop dit doet om bij voorbaat het risico van een beschadigd ei in te calculeren. De eieren worden met tussenpozen van 3 of 4 dagen gelegd, ze worden door de pop 4 weken bebroed. De man slaapt wel vaak 's nacht ook in het blok maar broedt niet mee.
Arajongen groeien in verhouding traag maar zijn wel zeer grote eters. De hoeveelheid voeding per dag moet hier zeker op aangepast worden. Pas na 3 maanden klimmen de jongen het nestblok uit, ze zitten dan volledig in de veren maar zien er vaak nog erg verfomfaaid uit.
Deze standvogel heeft zijn verspreidingsgebied in Oost-Panama, Noordwest-Colombia ten oosten van het Andesgebergte en Venezuela tot Guyana. Verder zuidelijk tot aan de staten Paraná en Mato Grosso in Brazilië en in Noordoost-Bolivia, Paraguay en Noord-Argentinië. Het landschap varieert van vochtig regenwoud tot berggebieden tot 1.500 meter hoogte.
Echter is het aantal, evenals de andere papegaaisoorten, sterk teruggelopen vanwege vernietiging van de habitat door de mens en het verzamelen van exemplaren voor handel in exotische dieren.
In gevangenschap wordt deze papegaai ook wel gekruist met andere rassen, met als doel nieuwe kruisingen voort te brengen. Wanneer de geelvleugelara met de blauwgele ara wordt gekruist, ontstaat er de 'catalina macaw'; in een kruising met de groenvleugelara ontstaat de 'ruby macaw'.
Bronnen, noten en/of referentiesDe groenvleugelara (Ara chloropterus) is een grote, kleurrijke vogel die behoort tot de familie der Psittacidae (papegaaien van Afrika en de Nieuwe Wereld). Het is de grootste soort binnen het geslacht Ara.
Grønnvingerødara (Ara chloropterus) er en fugl i gruppen araer og en av flere arter i slekten Ara.
Kroppen er dekket av røde fjær, mens vingefjærene er tredelte med røde, grønne og blå farger. Området rundt øyet er bart med unntak av striper av bittesmå fjær. Halefjærene er blå. Arten er den nest største av araene, etter hyasintara. Gjennomsnittslengden målt fra issen til halespissen er ca. 95 cm.
Grønnvingerødara lever i hovedsak i Brasil sør for Amazonas i områdene Mato Grosso og Mato Grosso do Sul.
Arten er en av de vanligste å holde som kjæledyr, men er sjeldne i norske hjem. Man kan se disse fuglene i Kristiansand Dyrepark. Det finnes mellom fem og ti oppdrettere i Norge (2005).
Grønnvingerødara (Ara chloropterus) er en fugl i gruppen araer og en av flere arter i slekten Ara.
Kroppen er dekket av røde fjær, mens vingefjærene er tredelte med røde, grønne og blå farger. Området rundt øyet er bart med unntak av striper av bittesmå fjær. Halefjærene er blå. Arten er den nest største av araene, etter hyasintara. Gjennomsnittslengden målt fra issen til halespissen er ca. 95 cm.
Grønnvingerødara lever i hovedsak i Brasil sør for Amazonas i områdene Mato Grosso og Mato Grosso do Sul.
Arten er en av de vanligste å holde som kjæledyr, men er sjeldne i norske hjem. Man kan se disse fuglene i Kristiansand Dyrepark. Det finnes mellom fem og ti oppdrettere i Norge (2005).
Multimedia w Wikimedia Commons 
Hasło w Wikisłowniku Ara zielonoskrzydła[3] (Ara chloropterus) – gatunek ptaka z podrodziny papug neotropikalnych (Arinae) w rodzinie papugowatych (Psittacidae). Ptak ten zamieszkuje lasy tropikalne Ameryki Środkowej i Południowej. Dymorfizm płciowy nie jest widoczny. Według IUCN nie jest zagrożony wyginięciem.
Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1859 roku angielski ornitolog George Robert Gray, jako nazwę zastępczą dla Macrocercus macao opisanego przez Vieillota i innych autorów[4]. Gray nie wskazał skąd pochodził holotyp[4].
Ara zielonoskrzydła występuje we wschodniej Panamie przez niziny Kolumbii, Wenezuelę, Gujanę i Brazylię, na południe do Paragwaju i zachodniej do wschodniej części Ekwadoru, wschodnie Peru i północno-wschodnią Boliwię; dawniej w północnej Argentynie[5][6].
Jest intensywnie ubarwiona. Dolna część dzioba i dół górnej są czarne. Policzki są białe z cienkimi, czerwonymi paskami. Głowa, szyja, gardło i górna część grzbietu również są czerwone. Przy złożonych skrzydłach środkowa część grzbietu i skrzydeł jest zielona. Reszta skrzydeł i ogon są czerwone, z niebieskimi brzegami. Ma jasne tęczówki, a nogi czarne. Łatwo nauczyć ją mówić. Długość ciała: 90-95 cm, masa ciała 1-1,7 kg[7].
Ara zielonoskrzydła (Ara chloropterus) – gatunek ptaka z podrodziny papug neotropikalnych (Arinae) w rodzinie papugowatych (Psittacidae). Ptak ten zamieszkuje lasy tropikalne Ameryki Środkowej i Południowej. Dymorfizm płciowy nie jest widoczny. Według IUCN nie jest zagrożony wyginięciem.
A arara-vermelha ou arara-vermelha-grande (nome científico: Ara chloropterus)[2] é uma espécie de ave psitaciforme, nativa das florestas do Panamá, Brasil, Paraguai e Argentina. Sua alimentação é baseada em sementes, frutas e coquinhos.
"Araracanga" e "aracanga" vêm do termo tupi arara'kãga.[2] "Arara" vem do tupi a'rara.[3] "Ararapiranga" vem do termo tupi para "arara vermelha".[4] araguai. No Brasil ocorre desde a Amazônia até oeste do Piauí, Bahia, Minas Gerais, Mato Grosso, Mato Grosso do Sul e São Paulo. Assim como a arara-canindé, também vive na cidade de Campo Grande. A observação de bandos de araras vermelhas expandindo e migrando está tornando possível a ocorrência desta espécie na divisa dos estados de Mato Grosso do Sul, São Paulo e Paraná, onde já era considerada extinta.
A arara-vermelha mede até noventa centímetros de comprimento e pesa até 1,5 quilogramas. Cada postura é composta por ovos de cinco centímetros, incubados por 29 dias.
O ninho dessa arara é feito em ocos de árvores, mas ela também se aproveita de buracos em paredes rochosas para colocar os ovos, os quais são chocados apenas pela fêmea, que fica no ninho. Quem cuida de garantir a alimentação tanto da fêmea como dos filhotes é o macho, que, nessa espécie, é fiel, mantendo a mesma companheira durante a vida inteira.
A Arara-Vermelha-Grande
A arara-vermelha ou arara-vermelha-grande (nome científico: Ara chloropterus) é uma espécie de ave psitaciforme, nativa das florestas do Panamá, Brasil, Paraguai e Argentina. Sua alimentação é baseada em sementes, frutas e coquinhos.
Grönvingad ara[2] (Ara chloropterus) är en sydamerikansk papegoja i släktet aror.[3]
Grönvingad ara är cirka 90 centimeter lång och har huvudsakligen röd fjäderdräkt. Den är mycket lik den röda aran (Ara macao) till utseendet, men saknar det markanta gula inslaget i fjäderdräkten som den ljusröda aran har. Ansiktet är vitt med små röda fjäderstreck. Vingarna är blå och de mittre vingtäckarna gröna. De övre stjärttäckfjädrarna är blåaktiga, stjärtfjädrarna röda och vid spetsen blå. Överdelen av näbben är elfenbensfärgad med mörkare näbb med svart kant, underdelen svart. Fötterna är grå. Iris är ljusgrå till elfenbensfärgad.
Grönvingad ara lever i stora delar av Sydamerika där den förekommer i Brasilien, förutom längst i öster och söder, norra Paraguay, östra Bolivia, östra Peru, östra Colombia och i norr upp till Panama, dessutom i södra Venezuela, Trinidad, Guyana, Surinam och Franska Guyana. Utbredningsområdet är ungefär detsamma som för blågul ara. Arten är dessutom införd till Puerto Rico.[1]
Grönvingad ara förekommer i tropiska lågländer vid floder och skogsbryn. Häckningssäsongen varierar från slutet av november i den södra delen till februari-mars i den norra delen av utbredningsområdet. Den lägger vanligen upp till tre ägg, som ruvas i omkring 28 dagar. Efter 90 till 100 dagar lämnar ungarna boet. Den lever av frukter och nötter.
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, men tros minska i antal, dock inte tillräckligt kraftigt för att den ska betraktas som hotad.[1] Internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar därför arten som livskraftig (LC).[1] Världspopulationen har inte uppskattats, men den beskrivs som relativt vanligt.[1]
Wikimedia Commons har media som rör grönvingad ara.
Grönvingad ara (Ara chloropterus) är en sydamerikansk papegoja i släktet aror.
Великий папуга; довжина тіла 78-90 см, хвоста 31-47 см; вага 950—1700 г. Має гарне, яскраве забарвлення. Основний колір темно-червоний, крила синьо-зелені. Щоки не оперені білого кольори, голе обличчя прикрашає маленьке червоне пір'я, розташоване в кілька рядів. Хвіст і надхвостя сині. Наддзьобок солом'яного кольору із чорним кінчиком, а піддзьобок сірчасто-чорного кольору.
Живе в Панамі, Колумбії, Венесуелі, Бразилії, Аргентині й ряді інших країн Південної Америки.
Населяють високостовбурні тропічні ліси, як у рівнинних, так і в гірських областях. Тримаються птахи звичайно парами. Поводяться обережно, їх важко помітити в листі дерев. Добре літають, розвиваючи швидкість до 60 км/год. Мають відмінний зір і слухом. Добре лазають по деревах. Активні у світлий час доби, а в жаркий годинник відпочивають у кроні дерев.
Живляться рослинною їжею, в основному горіхами пальм. Щодня літають на річкові мулисті обмілини, де облизують червону глину. Дотепер точна причина такої поведінки не встановлена. Припускають, що, таким чином, птаха нейтралізують токсини, що втримуються в неспілих плодах. Іноді завдають значної шкоди кукурудзяним плантаціям.
Гніздяться в дуплах старих дерев і часто доводять дупло до необхідних розмірів за допомогою свого дзьоба. Гніздової підстилки в такому дуплі немає. У кладці зазвичай 2-3 яйця. Насиджування триває 29 днів.
Досить спокійні птахи, нерідко їх утримують у домашніх умовах, у яких вони почувають себе добре. Можуть заучувати й говорити окремі слова й цілі фрази. Тривалість життя 30-50 років.
Ara chloropterus là một loài chim trong họ Psittacidae.[2] Đây là loài lớn nhất trong chi Ara, phổ biến rộng rãi trong các khu rừng và đất rừng của miền Bắc và Trung Nam Mỹ. Tuy nhiên, như đặc điểm chung với vẹt đuôi dài khác, trong những năm gần đây đã có một sự suy giảm đáng kể số lượng của loài vẹt này do mất môi trường sống và sự săn bắt bất hợp pháp để bán làm chim cảnh.
Ara chloropterus là một loài chim trong họ Psittacidae. Đây là loài lớn nhất trong chi Ara, phổ biến rộng rãi trong các khu rừng và đất rừng của miền Bắc và Trung Nam Mỹ. Tuy nhiên, như đặc điểm chung với vẹt đuôi dài khác, trong những năm gần đây đã có một sự suy giảm đáng kể số lượng của loài vẹt này do mất môi trường sống và sự săn bắt bất hợp pháp để bán làm chim cảnh.
Ara chloroptera G.R. Gray, 1859
Охранный статус
Зеленокрылый ара[1] (лат. Ara chloroptera) — птица семейства попугаевых.
Крупный попугай; длина тела 78—90 см, хвоста 31—47 см; вес 950—1700 г. Очень похож на красного ару, но в отличие от него не имеет жёлтого цвета в оперении. Имеет красивую, яркую окраску. Основной цвет тёмно-красный, крылья сине-зелёные. Щёки не оперённые белого цвета, голое лицо украшают маленькие красные перья, расположенные в несколько рядов. Хвост и надхвостье синие. Надклювье соломенного цвета с чёрным кончиком, а подклювье сернисто-чёрного цвета.
Обитает в Панаме, Колумбии, Венесуэле, Бразилии, Аргентине и ряде других стран Южной Америки.
Населяют высокоствольные тропические леса, как в равнинных, так и в горных областях. Держатся птицы обычно парами. Ведут себя осторожно, их трудно заметить в листве деревьев. Хорошо летают, развивая скорость до 60 км/ч. Обладают отличным зрением и слухом. Хорошо лазают по деревьям. Активны в светлое время суток, а в жаркие часы отдыхают в кроне деревьев.
Питаются растительной пищей, в основном орехами пальм. Ежедневно летают на речные илистые отмели, где облизывают красную глину. До сих пор точная причина такого поведения не установлена. Предполагают, что таким образом птицы нейтрализуют токсины, содержащиеся в неспелых плодах. Иногда наносят значительный ущерб кукурузным плантациям.
Гнездятся в дуплах старых деревьев и часто доводят дупло до необходимых размеров при помощи своего клюва. Гнездовой подстилки в таком дупле нет. В кладке обычно 2—3 яйца. Насиживание длится 29 дней.
Довольно спокойные птицы, нередко их содержат в домашних условиях, в которых они чувствуют себя хорошо. Могут заучивать и говорить отдельные слова и целые фразы. Продолжительность жизни 30—50 лет. В зоопарках и при вольерном содержании иногда размножаются, известен случай гибридизации с красным ара, что доказывает близкое родство этих видов.
Зеленокрылый ара (лат. Ara chloroptera) — птица семейства попугаевых.
绿翅金刚鹦鹉(学名：Ara chloroptera英文名：red-and-green macaw) 该种分布在中美洲部分地区，以及南美北部的哥伦比亚、委内瑞拉、巴西北部、玻利维亚和阿根廷。在外形上绿翅与绯红金刚鹦鹉很接近。最大的区别在于绯红身上的颜色排布为红黄蓝，该种为红绿蓝。因此也有将该种称为红绿金刚鹦鹉的习惯。
成年身长九十厘米左右。寿命约五十年。它的叫声极大，但是并不十分刺耳。 繁殖期从4月开始，在繁殖期间具有攻击性，每窝产2-3颗蛋，但并不是全部受精。26日后孵化，至3个月后羽化完全。
绿翅金刚鹦鹉(学名：Ara chloroptera英文名：red-and-green macaw) 该种分布在中美洲部分地区，以及南美北部的哥伦比亚、委内瑞拉、巴西北部、玻利维亚和阿根廷。在外形上绿翅与绯红金刚鹦鹉很接近。最大的区别在于绯红身上的颜色排布为红黄蓝，该种为红绿蓝。因此也有将该种称为红绿金刚鹦鹉的习惯。
保全状況評価 LEAST CONCERN
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : オウム目 Psittaciformes 科 : インコ科 Psittacidae 属 : コンゴウインコ属 Ara 種 : ベニコンゴウインコベニコンゴウインコ（学名：Ara chloropterus、英名：Green-winged Macaw または Red-and-green Macaw）は、オウム目インコ科に分類される鳥類の一種。
その赤を主とした羽毛の色彩からしばしばコンゴウインコ（Ara macao）と取り違えられる。 ベニコンゴウインコの胸も明るい赤だが、翼の下部の羽根は緑である。さらにベニコンゴウインコは、コンゴウインコでは裸の皮膚である目の回りに、小さな羽根の列によって形作られる特徴的な赤いラインを持つ。大型のコンゴウインコの仲間では最もポピュラーな存在で、最大のコンゴウインコ属（Ara genus）の鳥であり、南アメリカ北部の森林に広く分布している。しかし他の種類のコンゴウインコ同様に、居住環境の破壊とペット取引のための違法な捕獲によって著しい個体数の減少が近年続いている。
コンゴウインコは一見ベニコンゴウインコに似ているが、目の回りのラインが無く、両方の翼に黄色い縞が入っている。コンゴウインコ属の飼い主や専門家の中にはベニコンゴウインコのことを”優しい巨人”と呼ぶものもある。コンゴウインコやルリコンゴウインコよりも大きな体にも関わらず、これらのより一般的な種類の鳥よりも、ペットとしてより望まれるおとなしい性質を備えているからである。ベニコンゴウインコは大きさにおいてスミレコンゴウインコ（Hyacinth Macaw）に劣るだけで、コンゴウインコ属では最大の鳥である。その翼長は125cmにまで達することがあり、体長は100cmにまで達する。健康な成体の体重は1,250gから1,700g前後である。飼育下における平均的な寿命はおよそ50年から60年であるが、80年以上生きた個体が確認されており、100年以上生きると主張する人々もいる。
ベニコンゴウインコはコンゴウインコ及びインコ科の中で最も強力な嘴を持ち、14MPa（2000psi）もの圧力を生み出すことができる。そしてこの嘴で箒の柄も真っ二つにすることができる[1]。この強力な嘴はオウム目の鳥は固いナッツや種ですら砕いたり割ったりすることができるように作られている。
この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（ポータル鳥類 - PJ鳥類）。
ベニコンゴウインコ（学名：Ara chloropterus、英名：Green-winged Macaw または Red-and-green Macaw）は、オウム目インコ科に分類される鳥類の一種。
その赤を主とした羽毛の色彩からしばしばコンゴウインコ（Ara macao）と取り違えられる。 ベニコンゴウインコの胸も明るい赤だが、翼の下部の羽根は緑である。さらにベニコンゴウインコは、コンゴウインコでは裸の皮膚である目の回りに、小さな羽根の列によって形作られる特徴的な赤いラインを持つ。大型のコンゴウインコの仲間では最もポピュラーな存在で、最大のコンゴウインコ属（Ara genus）の鳥であり、南アメリカ北部の森林に広く分布している。しかし他の種類のコンゴウインコ同様に、居住環境の破壊とペット取引のための違法な捕獲によって著しい個体数の減少が近年続いている。
_juvenile.JPG)
_juvenile.JPG)
.jpg)
