nomes no trilho de navegação
Capel fin a 15 cm, carnos, brinà, da òcra giàun a ross. Bòrd con fibrile bianche. Lamele s-ciasse, strèite, bes ciàir. Gamba àuta fin a 15 cm e larga fin a 2,5 cm, bianca, fassà ëd bianch, peui un pòch òcra rossastr. Carn bianca.
A chërs dzortut sota ij sapin, dle vire sota le biole.
A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
A ven dàit për comestìbil.
Cortinarius claricolor (Fries) Fries
Capel fin a 15 cm, carnos, brinà, da òcra giàun a ross. Bòrd con fibrile bianche. Lamele s-ciasse, strèite, bes ciàir. Gamba àuta fin a 15 cm e larga fin a 2,5 cm, bianca, fassà ëd bianch, peui un pòch òcra rossastr. Carn bianca.
AmbientA chërs dzortut sota ij sapin, dle vire sota le biole.
Comestibilità A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
A ven dàit për comestìbil.
Zasłonak zawoalowany (Cortinarius claricolor (Fr.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1818 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus multiformis d claricolor. Ten sam autor w 1838 r. przeniósł go do rodzaju Cortinarius[1].
Niektóre synonimy naukowe[2]:
Nazwę polską nadał Andrzej Nespiak w 1975 r[3].
Średnica 4- 14 cm, u młodych owocników półkulisty, z czasem staje się łukowaty, w końcu płaski z tępym garbem. Brzeg początkowo podwinięty i połączony z trzonem białawą zasnówką, jej resztki zwykle pozostają na brzegu. Powierzchnia gładka, równa lub promieniście pomarszczona. W stanie wilgotnym jest śliska i błyszcząca, w stanie suchym matowa. Ma barwę od jasnożółtej do czerwonawoochrowej[4]
Wąskie, brzuchate, do trzonu wąsko przyrośnięte. U młodych okazów są niemal białe, potem brudnokremowe, u starszych ochrowobrązowe[4][5].
Wysokość 5-12 cm, grubość 1-2,5 cm, kształt walcowaty. Jest pełny i głęboko osadzony w podłożu. Powierzchnia pokryta białą zasnówką, która z czasem tworzy na kapeluszu nierówne strefy pierścieniowe[4].
Biały, gruby, bez wyraźnego zapachu i smaku[4].
Zarodniki o barwie ochrowobrązowej i rozmiarach 8–9,5 × 4–4,5 μm[5].
Wiele stanowisk tego gatunku opisano w Europie i Ameryce Północnej, notowany jest także w Korei, Japonii i Maroku[6]. Na terenie Polski trzy wymienione w piśmiennictwie naukowym stanowiska pochodzą z lat 1889 i 1900[3]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek narażony, który zapewne w najbliższej przyszłości przesunie się do kategorii wymierających, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[7]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech[3].
Rośnie na ziemi w lasach mieszanych, pod brzozami, sosnami, świerkami i modrzewiami na kwaśnych glebach, oraz pod bukami na podłożu wapiennym. Owocniki wytwarza od lipca do października[4].
Grzyb mikoryzowy[3]. Przez niektórych autorów uważany jest za grzyb niejadalny[4], przez innych za jadalny i smaczny[5]. Odradza się jednak zbierania zasłonaków w celach spożywczych, liczne z nich są bowiem śmiertelnie trujące, a rozpoznawanie poszczególnych gatunków jest bardzo trudne, bardzo łatwo więc o pomyłkę[8].
.JPG)
Zasłonak zawoalowany (Cortinarius claricolor (Fr.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae).
