dcsimg

Amenazas ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por Conabio
Factores de riesgo

Principalmente la destrucción y fragmentación del hábitat debido a la deforestación resultado de la ganadería, agricultura y extracción ilegal de especies maderables, invasión de terrenos dentro de las reservas, así como incendios forestales y perturbaciones ocasionadas por el hombre debido a la ignorancia y a los mitos existentes en torno a ellos.

Situación actual del hábitat con respecto a las necesidades de la especie

Las selvas altas se destruyen o fragmentan a un ritmo alarmante, se estima que han sido reducidas a un 10% de su área original (Pennington y Sarukhán, 1998), para las selvas bajas la situación es similar debido a perturbaciones antropogénicas (agricultura, ganadería, etcétera); en los bosques de coníferas la principal problemática es la extracción forestal por parte de los aserraderos y los pobladores locales.
licença
cc-by-nc-sa-2.5
direitos autorais
CONABIO
citação bibliográfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Enchisthenes hartii. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visite a fonte
site do parceiro
Conabio

Biología de poblaciones ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por Conabio
Antecedentes del estado de la especie o de las poblaciones principales

Es un murciélago con amplia distribución, pero poco común o raro y no se sabe si esta presente en todo su rango de distribución (Arroyo-Cabrales y Owen, 1997).
licença
cc-by-nc-sa-2.5
direitos autorais
CONABIO
citação bibliográfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Enchisthenes hartii. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visite a fonte
site do parceiro
Conabio

Biología del taxón ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por Conabio
Relevancia de la especie

Debido a sus hábitos frugívoros puede ser un dispersor de las semillas de los frutos de los cuales se alimenta, principalmente amate (Ficus spp.).
licença
cc-by-nc-sa-2.5
direitos autorais
CONABIO
citação bibliográfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Enchisthenes hartii. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visite a fonte
site do parceiro
Conabio

Comportamiento ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por Conabio
El único refugio diurno registrado es bajo la cornisa de una casa en Arizona (Arroyo-Cabrales y Owen, 1997), aunque este es dudoso porque podría tratarse de otra especie ya que esta fuera de su rango de distribución. Se cree que vuela alto en los niveles superiores de la vegetación, por lo que las mayorías de las capturas han sido en redes de niebla colocadas sobre cuerpos de agua como arroyos al momento en que bajan a beber (Reid, 1997). Los únicos depredadores reportados son búhos ya que fueron encontrados restos del murciélago en egagropilas en Tamaulipas y Ecuador (Arroyo-Cabrales y Owen, 1997).
licença
cc-by-nc-sa-2.5
direitos autorais
CONABIO
citação bibliográfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Enchisthenes hartii. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visite a fonte
site do parceiro
Conabio

Conservación ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por Conabio
Su subsistencia dependerá en gran medida de la conservación y recuperación del hábitat, campañas de educación ambiental y colaboración internacional como es el programa para la Conservación de Murciélagos Migratorios de México (PCMM), así como estudios para conocer muchos aspectos de su biología que aún se ignoran.
licença
cc-by-nc-sa-2.5
direitos autorais
CONABIO
citação bibliográfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Enchisthenes hartii. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visite a fonte
site do parceiro
Conabio

Descripción ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por Conabio
Murciélago filostómido pequeño. El color del pelaje dorsal es café obscuro, casí negro en la cabeza y los hombros, las partes ventrales son mas pálidas; la cara y la cabeza estan marcadas por 2 líneas delgadas cafés de unos 12 mm de longitud que se extienden posteriormente de la hoja nasal hasta la corona. El pelaje es corto (4-5 mm), denso y aterciopelado (Reid, 1997). Los 2/3 proximales del antebrazo, el uropatagio y la parte superior de la tibia y las patas están cubiertas de pelo. La hoja nasal es relativamente corta y ancha. Los bordes de los labios tienen pápilas cónicas con verrugas en el inferior. El uropatagio es extremadamente corto (3-4 mm de longitud) en forma de "V" y carecen de cola. El cráneo es corto y ancho. Las medidas externas y craneales promedio para machos y hembras respectivamente en mm son: LT 60.3, 61; LO 15.9,15.8; LP 21.1,12; LA 39.2, 39.2; longitud máxima del cráneo 20.8 (ambos sexos) (Arroyo-Cabrales y Owen, 1997). La formula dentaría es i 2/2, c 1/1, p 2/2, m 3/3 =32 (Villa, 1966) y el peso promedio en machos es de 18.02 y 17.5 en hembras (Eisenberg, 1989).

Historia de la vida

Vivíparos, homeotermos.
licença
cc-by-nc-sa-2.5
direitos autorais
CONABIO
citação bibliográfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Enchisthenes hartii. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visite a fonte
site do parceiro
Conabio

Distribución ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por Conabio
Actual

MEXICO / CHIAPAS

8 Km. al N de Berriozabal.

MEXICO / GUERRERO

MEXICO / JALISCO

3.2 Km. al N de Ciudad Guzmán y a 16 Km. al SE de Talpa de Allende (Hall, 1981).

MEXICO / MICHOACAN

MEXICO / OAXACA

MEXICO / PUEBLA

MEXICO / TAMAULIPAS

En el Aserradero del Infiernillo y en el Rancho del Cielo (Hall, 1981).

MEXICO / VERACRUZ

Original

MEXICO

Sólo se conocía en 2 localidades una en Jalisco y otra en Tamaulipas (Villa, 1966).
licença
cc-by-nc-sa-2.5
direitos autorais
CONABIO
citação bibliográfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Enchisthenes hartii. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visite a fonte
site do parceiro
Conabio

Estado de conservación ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por Conabio
NOM-059-SEMARNAT-2001

Pr sujeta a protección especial

NOM-059-SEMARNAT-2010

Pr sujeta a protección especial
licença
cc-by-nc-sa-2.5
direitos autorais
CONABIO
citação bibliográfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Enchisthenes hartii. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visite a fonte
site do parceiro
Conabio

Estrategia trófica ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por Conabio
Frugívoro, se alimenta principalmente de pequeños higos (Ficus spp.) de alrededor de 1 cm. de diámetro por lo que suele concentrarse en árboles en fructificación (Arroyo-Cabrales y Owen, 1997).
licença
cc-by-nc-sa-2.5
direitos autorais
CONABIO
citação bibliográfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Enchisthenes hartii. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visite a fonte
site do parceiro
Conabio

Hábitat ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por Conabio
Se presentan usualmente en hábitats con árboles maduros y con una fuerte cobertura de sotobosque como selvas altas perennífolias, selvas bajas caducífolias, bosques de niebla, bosques de pino-encino e incluso cultivos como cafetales (Arroyo-Cabrales y Owen, 1997).

Macroclima

Habita principalmente en climas subcálidos (AC) aunque también en templados (C), desde el nivel del mar hasta los 3500 msnm, aunque en México la mayoría de registros son en tierras bajas menores a 1000 msnm (Arroyo-Cabrales y Owen, 1997).

Uso de hábitat

Se les ha observado volar en los niveles superiores de la vegetación a alturas considerables y se les ha colectado en veredas y claros dentro de la vegetación madura, así como sobre cuerpos de agua (arroyos) (Arroyo-Cabrales y Owen, 1997).
licença
cc-by-nc-sa-2.5
direitos autorais
CONABIO
citação bibliográfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Enchisthenes hartii. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visite a fonte
site do parceiro
Conabio

Reproducción ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por Conabio
Los único datos que se tienen acerca de su reproducción indican que son reproductivamente activos durante todo el año. Se han registrado hembras preñadas en mayo en Colombia, en enero, mayo y junio en Costa Rica y en febrero en el Salvador; hembras lactantes durante mayo, junio y julio en el SE de México y Costa Rica (Arroyo-Cabrales y Owen, 1997).
licença
cc-by-nc-sa-2.5
direitos autorais
CONABIO
citação bibliográfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Enchisthenes hartii. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visite a fonte
site do parceiro
Conabio

Behavior ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Son nocturnos.
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
site do parceiro
INBio

Habitat ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Bosques húmedos.
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
site do parceiro
INBio

Distribution ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Distribucion en Costa Rica: Se encuentra principalmente en las tierras altas del país, aunque se ha recolectado en las tierras bajas, tanto de la vertiente caribe, como de la pacífica (donde aparentemente es escaso). Se localiza entre los 50 m. y los 2.000 m.s.n.m., aproximadamente.
Distribucion General: Desde México hasta Bolivia y Venezuela. Se localizan desde las tierras bajas hasta los 2.600 m.s.n.m.
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
site do parceiro
INBio

Trophic Strategy ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Se alimentan de frutos (frugívoros).
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
site do parceiro
INBio

Reproduction ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Son reproductivamente activos durante todo el año.
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
site do parceiro
INBio

Diagnostic Description ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Longitud de la cabeza y cuerpo 55-68 mm, longitud de la cola 0 mm, longitud del pie 11-14 mm, longitud de la oreja 14-18 mm, longitud del antebrazo 38-42 mm, peso 14-18 g..Es pequeño. La parte dorsal, barbilla y el cuello son de color café parduzco. Los extremos de las orejas no son escarchados. El pelaje es corto (4-5 mm.), denso y suave. Las líneas faciales son de color café amarillento pálido, pero diferentes. Las orejas y la hoja nasal son negruzcas. La herradura y hojas nasales están fusionadas por debajo de las ventanas de la nariz; la lanceta es pequeña y ancha. El uropatagio es muy corto (4-6 mm.) en forma de V, escasamente peludo y los bordes tienen franjas claras. Las patas son escasamente peludas.
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
site do parceiro
INBio

Diagnostic Description ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Localidad del tipo: Trinidad y Tobago, Trinidad, Puerto España.
Depositario del tipo:
Recolector del tipo:
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
site do parceiro
INBio

Ratpenat frugívor de Hart ( Catalão; Valenciano )

fornecido por wikipedia CA

El ratpenat frugívor de Hart (Enchisthenes hartii) és una espècie de ratpenat que viu a Bolívia, Colòmbia, Costa Rica, l'Equador, El Salvador, Guatemala, Hondures, Mèxic, Panamà, Perú, Estats Units i Veneçuela.[1]

Referències

Enllaços externs


 src= Podeu veure l'entrada corresponent a aquest tàxon, clade o naturalista dins el projecte Wikispecies.


licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autors i editors de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CA

Ratpenat frugívor de Hart: Brief Summary ( Catalão; Valenciano )

fornecido por wikipedia CA

El ratpenat frugívor de Hart (Enchisthenes hartii) és una espècie de ratpenat que viu a Bolívia, Colòmbia, Costa Rica, l'Equador, El Salvador, Guatemala, Hondures, Mèxic, Panamà, Perú, Estats Units i Veneçuela.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autors i editors de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CA

Schokoladen-Fruchtzwerg ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE

Der Schokoladen-Fruchtzwerg (Enchisthenes hartii) ist die einzige Art der Gattung Enchisthenes aus der Unterfamilie der Fruchtvampire der Fledermäuse.

Beschreibung

Aussehen und Maße

Der Schokoladen-Fruchtzwerg ist schwanzlos und durchschnittlich 60 mm lang und 17 g schwer, größere Variationen gibt es weder zwischen den verschiedenen Populationen, noch gibt es einen offensichtlichen Geschlechtsdimorphismus.[1] Generell ähnelt der Schokoladen-Fruchtzwerg sehr stark den kleineren Arten der Gattung Eigentliche Fruchtvampire, lediglich der Aufbau der oberen inneren Schneidezähne – sie sind beim Schokoladen-Fruchtzwerg zweiwurzelig – sowie die viel stärkere Ausprägung der dritten oberen und unteren Molare sind deutlich unterschiedlich.[2] Das Fell der Tiere ist auf der Oberseite des Körpers dunkelbraun mit einem auffälligen weißen dorsalen Streifen, an Kopf und Schultern bis ins Schwarze gehend, an der Unterseite jedoch erkennbar heller.[2] Die durchschnittlich 40 mm langen, die Flugmembran spannenden Unterarme sind überwiegend stark behaart, die Flughaut zwischen den Beinen (Interfemorale Membran) ist nur 3–4 mm kurz[1] und stark behaart.[2] Der Schädel ist 20–22 mm lang, mit 16 mm langen Ohren. Die für Fruchtvampire typischen blattartigen Hautbildungen, welche die Nase umgeben, sind relativ kurz und breit, weisen aber einen auffälligen, nach oben weisenden Auswuchs auf, der der Gattung Enchisthenes ihren Namen gab.[1]

Verhalten

Über das Verhalten des Schokoladen-Fruchtzwergs ist nicht viel bekannt, beobachtet wurde er meist im freien Luftraum, über Gewässern, Lichtungen oder oberhalb der Baumkrone. Die Tiere schlafen häufig in Kolonien mit zahlreichen anderen Fledermausarten. Sie fressen kleine Früchte – Feigen zum Beispiel bis zu einer Größe von 1 cm. Die Feigen werden im Flug gepflückt und an einem Ast hängend verzehrt.[2] Es gibt Anzeichen, dass sie ihren Aufenthaltsort an die Reifezeiten von bestimmten Früchten anpassen, so wurden die Tiere in Kolumbien während der Reifezeit von Feigenbäumen dort vermehrt gesichtet.[1]

Fortpflanzung

Auch über die Fortpflanzung der Tiere ist wenig bekannt; einige Autoren gehen von einer ganzjährigen Fruchtbarkeit aus, während es einige lokale Beobachtungen gibt, die auf eine saisonale Unfruchtbarkeit hindeuten. Insgesamt gibt es aber nicht genug Beobachtungen, die eine gesicherte Aussage zu dieser Frage zulassen.[1]

Verbreitung

Das Verbreitungsgebiet des Schokoladen-Fruchtzwergs endet im Norden in den mexikanischen Bundesstaaten Jalisco und Tamaulipas und erstreckt sich über Mittelamerika bis nach Bolivien und Nordwest-Peru, beiderseits des Andenhauptkamms im Süden und Trinidad im Osten.[2] Ob die Art in diesem Bereich durchgängig oder in einzelnen weit isolierten Populationen vorkommt, ist nicht geklärt, fehlende Sichtungen in Nicaragua und Nord-Kolumbien sprechen aber für letzteres; insgesamt gilt der Schokoladen-Fruchtzwerg mit Ausnahme einiger Regionen in Südamerika als selten bis sehr selten.[1]

Der Schokoladen-Fruchtzwerg kommt in Höhenlagen vom Meeresniveau bis zu Höhen über 3000 m vor; mit der Ausnahme von Mexiko, wo er überwiegend in Höhen bis 1000 m vorkommt, liegt der Schwerpunkt auf mäßigen bis größeren Höhen.[1] Er kommt in verschiedenen Waldformen vor, im zentralen Mexiko meist in Nebelwäldern oder in gemäßigten subtropischen Trockenwäldern wie dem Eichen-Kiefer-Mischwald.[3] Weiter südlich ist der Lebensraum des Schokoladen-Fruchtzwergs stärker mit feuchten Wäldern verbunden, wie Regen- und Nebelwald, er wird aber seltener auch in trockeneren Bereichen aufgefunden.[1]

Fressfeinde und Parasiten

Die einzigen nachgewiesenen Fressfeinde sind Eulen, in Ecuador wurden Eulengewölle mit bis zu 20 Schädeln der Art gefunden. Dagegen konnten mindestens neun Arten von Fledermausfliegen der Familie der Streblidae sowie Milben der Taxa Labidocarpidae, Spinturnicidae und Trombiculidae als Ektoparasiten nachgewiesen werden.[4]

Gefährdung

Der Schokoladen-Fruchtzwerg wird von der IUCN als nicht gefährdet eingestuft,[5] die mexikanische Bundesregierung betrachtet es dagegen als nötig, die Art in Mexiko besonders zu schützen.[3]

Systematik

Die Einordnung des Schokoladen-Fruchtzwerges in die biologische Systematik in eine eigene Gattung bzw. in die Gattung Artibeus oder Dermanura wechselte in der Vergangenheit mehrfach, überwiegend wird er heute in eine eigene Gattung eingeordnet. Bei der Erstbeschreibung wurde er in die Gattung Artibeus gestellt, jedoch 1906 von Anderson wegen des von den bekannten Artibeus-Arten abweichenden Gebisses – insbesondere die Struktur der Schneidekante der inneren unteren Schneidezähne – erstmals in eine eigene Gattung gestellt. Bei einer späteren Aufteilung des Taxons Artibeus wurde der Schokoladen-Fruchtzwerg dem Taxon Dermanura zugeordnet (Dermanura wird teils als Untergattung von Artibeus, teils als Schwestergattung zu Artibeus gewertet). Entgegen der älteren morphologischen Befunde konnte bei genetischen Untersuchungen der Verwandtschaftsverhältnisse jedoch keine engere Verwandtschaft zwischen dem Schokoladen-Fruchtzwerg und den Taxa Artibeus oder Dermanura bestätigt werden und in der Folge seine Klassifizierung als eigene Gattung wieder herrschend.[1] Dies wurde bei einer genetischen Untersuchung 2016 bestätigt. Demnach steht die Gattung basal innerhalb der Tribus Stenodermatini mit allen anderen Arten (der Gattungen Chiroderma, Uroderma, Ectophylla, Artibeus, Stenoderma) als Schwestergruppe[6].

Name

Der Gattungsname Enchisthenes bedeutet mit einem Speer bewaffnet und bezieht sich auf einen auffälligen ab- und aufstehenden Teil der blattartigen Hautbildungen, die die Nase umgeben. Das Artepitheton Hartii ist zu Ehren des Direktors des Botanischen Gartens in Trinidad J. H. Hart benannt, der den späteren Holotyp an das British Museum sandte.[1] Wegen der Einsortierung des Schokoladen-Fruchtzwerges durch einige Autoren in die Taxa Eigentliche Fruchtvampire bzw. Dermanura wird die Art wissenschaftlich teilweise auch als Artibeus hartii oder Dermanura hartii bezeichnet.

Die genaue Herkunft des ungewöhnlichen deutschen Namens Schokoladen-Fruchtzwerg ist nicht klar.[7]

Einzelnachweise

  1. a b c d e f g h i j Joaquin Arroyo-Cabrales, Robert D. Owen: Enchisthenes hartii. (PDF; 500 kB) In: Mammalian Species No. 546. American Society of Mammalogists, 9. Mai 1997, S. 1–4, archiviert vom Original am 4. November 2014; abgerufen am 5. November 2009.
  2. a b c d e Ronald M. Nowak: Walker’s Mammals of the World. 6. Auflage. The Johns Hopkins University Press, Baltimore/London 1999, ISBN 0-8018-5789-9, Band 2, S. 395 ff.
  3. a b Carmen L. Orozco-Lugo ua.: Velvety Fruit-Eating Bat (Enchisthenes hartii; Phyllostonidae) in Morelos, Mexico. In: The Southwestern Naturalist 53 (2008), Southwestern Association of Naturalists, S. 517 ff.
  4. Suely A. Marques-Aguiar: Genus Enchisthenes. In: Alfred L. Gardner (Her.): Mammals of South America, Volume 1: Marsupials, Xenarthrans, Shrews, and Bats, University of Chicago Press, Chicago 2008, ISBN 978-0-226-28240-4, S. 326 ff.
  5. Enchisthenes hartii in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN. Eingestellt von: Bear Specialist Group, 2008. Abgerufen am 5. November 2009.
  6. Robert J. Baker, Sergio Solari, Andrea Cirranello, Nancy S. Simmons (2016): Higher level classification of phyllostomid bats with a summary of DNA synapomorphies. Acta Chiropterologica 18(1): 1–38. doi:10.3161/15081109ACC2016.18.1.001
  7. Murray Wrobel: Elsevier’s dictionary of mammals: in Latin, English, German, French and Italian, 2007, ISBN 0-444-51877-0, S. 33
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Schokoladen-Fruchtzwerg: Brief Summary ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE

Der Schokoladen-Fruchtzwerg (Enchisthenes hartii) ist die einzige Art der Gattung Enchisthenes aus der Unterfamilie der Fruchtvampire der Fledermäuse.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Velvety fruit-eating bat ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

The velvety fruit-eating bat (Enchisthenes hartii), also known as Hart's little fruit bat, is a species of bat in the family Phyllostomidae. It is the only species within the genus Enchisthenes. It is found in Central America, Mexico, the United States, and northern South America.[1]

Taxonomy and etymology

It was described as a new species in 1892 by British zoologist Oldfield Thomas. Thomas initially placed it in the genus Artibeus, with the scientific name Artibeus hartii. The eponym for the species name "hartii" is J. H. Hart, who provided the holotype to Thomas. Hart was the superintendent of the Botanic Gardens in Trinidad, which is the type locality.[2]

The genus Enchisthenes was described in 1908 by Danish mammalogist Knud Andersen. He noted that Enchisthenes was closely related to Artibeus, and designated A. hartii as the type species and the only member of the genus.[3] Though the opinion of the taxonomic validity of Enchisthenes has varied since its description, it has most recently been recognized as a valid monotypic genus.[4]

Description

Its fur is nearly black in color, and its face has a few faint lines that are paler in color. It has a forearm length of 36–41 mm (1.4–1.6 in). Individuals weigh 14–18 g (0.49–0.63 oz). Its dental formula is 2.1.2.32.1.2.3 for a total of 32 teeth.[4]

Range and habitat

Its range includes Bolivia, Colombia, Costa Rica, Ecuador, El Salvador, Guatemala, Honduras, Mexico, Panama, Peru, Trinidad and Tobago, and Venezuela. There is a single record from the United States state of Arizona.[1]

Conservation

As of 2008, it is evaluated as a least-concern species by the IUCN.[1]

References

  1. ^ a b c d Solari, S. (2018). "Enchisthenes hartii". IUCN Red List of Threatened Species. 2018: e.T2130A21996891. doi:10.2305/IUCN.UK.2018-2.RLTS.T2130A21996891.en. Retrieved 17 November 2021.
  2. ^ Thomas, O. (1892). "XLVIII.—Description of a new bat of the genus Artibeus from Trinidad". The Annals and Magazine of Natural History; Zoology, Botany, and Geology. 6. 10 (59): 409.
  3. ^ Andersen, K. (1908). "A monograph of the chiropteran genera Uroderma, Enchisthenes, and Artibeus". Proceedings of the Zoological Society of London. 78 (2): 221–224.
  4. ^ a b Cabrales, J. A. (2014). Ceballos, G. (ed.). Mammals of Mexico. JHU Press. pp. 735–736. ISBN 978-1421408439.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Velvety fruit-eating bat: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

The velvety fruit-eating bat (Enchisthenes hartii), also known as Hart's little fruit bat, is a species of bat in the family Phyllostomidae. It is the only species within the genus Enchisthenes. It is found in Central America, Mexico, the United States, and northern South America.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Enchisthenes hartii ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

El murciélago frugívoro achocolatado[2]​ o murciélago frugívoro menor (Enchisthenes hartii) es una especie de la familia Phyllostomidae. Es el único miembro del género monotípico Enchisthenes.[3]

Distribución geográfica

Se encuentra en Bolivia, Colombia, Costa Rica, Ecuador, El Salvador, Estados Unidos (Arizona), Guatemala, Honduras, México, Panamá, Perú, Trinidad y Tobago y Venezuela.[1]

Hábitat

Se encuentra por debajo de los 2.700 m de altitud, preferentemente en bosques de montaña entre los 1.500 y 2.300 m.s.n.m. Vuela entre el bosque o en su estrato alto y también sobre los ríos y fuentes de agua y en lugares abiertos.[1][2]

Descripción

Alcanza entre 55 y 68 mm de longitud cabeza-cuerpo y un peso entre 14 y 18 g. Pelo corto de 4 a 5 mm, color marrón, denso, suave, aterciopelado. Presenta orejas y nariz negruzcas, dos líneas frontales paralelas entre de la nariz a la cabeza de color ante y otras dos del mismo color en los bordes de las orejas.[2]

Alimentación

Se alimenta de frutos, principalmente del género Ficus.[2]

Referencias

  1. a b c Muños, A., Lew, D., Sampaio, E., Lim, B., Peters, S., Arroyo-Cabrales, J., Álvarez-Castañeda, S.T., Cuarón, A.D. & de Grammont, P.C. (2008) Enchisthenes hartii; The IUCN Red List of Threatened Species 2008: e.T2130A9266386. Consultada el 18 de julio de 2017. doi 10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T2130A9266386.en
  2. a b c d Zapata Escobar, Carolina (2011) Enchisthenes hartii; Mamíferos Silvestres del Valle de Aburrá. Area Metropolitana del Valle de Aburrá. Medellín.
  3. SIMMONS, N. B. Order Chiroptera. In: WILSON, D. E.; REEDER, D. M. (Eds.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference. 3. ed. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2005. v. 1, p. 312-529.
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Enchisthenes hartii: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

El murciélago frugívoro achocolatado​ o murciélago frugívoro menor (Enchisthenes hartii) es una especie de la familia Phyllostomidae. Es el único miembro del género monotípico Enchisthenes.​

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Enchisthenes hartii ( Basco )

fornecido por wikipedia EU

Enchisthenes hartii Enchisthenes generoko animalia da. Chiropteraren barruko Stenodermatinae azpifamilia eta Phyllostomidae familian sailkatuta dago

Erreferentziak

  1. (Ingelesez)Mammals - full taxonomy and Red List status Ugaztun guztien egoera 2008an
  2. Thomas (1892) 10 Ann. Mag. Nat. Hist. 409. or..

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EU

Enchisthenes hartii: Brief Summary ( Basco )

fornecido por wikipedia EU

Enchisthenes hartii Enchisthenes generoko animalia da. Chiropteraren barruko Stenodermatinae azpifamilia eta Phyllostomidae familian sailkatuta dago

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EU

Enchisthenes hartii ( Italiano )

fornecido por wikipedia IT

Enchisthenes hartii (Thomas, 1892) è un pipistrello della famiglia dei Fillostomidi, unica specie del genere Enchisthenes (Andersen, 1906), diffuso nell'America centrale e meridionale.[1][2]

Etimologia

Il termine generico deriva dalla combinazione delle due parole greche Eγχεος-, ovvero lancia e -σθένος, armato, con riferimento alla presenza di una foglia nasale lanceolata, mentre l'epiteto specifico deriva dal cognome di J.H.Hart, allora sovrintendente del giardino botanico dell'isola di Trinidad e raccoglitore dell'olotipo.

Descrizione

Dimensioni

Pipistrello di piccole dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 55 e 68 mm, la lunghezza dell'avambraccio tra 38 e 42 mm, la lunghezza del piede tra 11 e 14 mm, la lunghezza delle orecchie tra 14 e 18 mm e un peso fino a 18 g.[3]

Caratteristiche craniche e dentarie

Il cranio è corto e largo, con il profilo tra la cresta sagittale e le ossa nasali concavo. Il palato è corto. Gli incisivi interni superiori sono semplici, il terzo molare superiore è disposto lungo la linea alveolare. La seconda falange del terzo dito della mano è relativamente corta, circa meno di una volta e mezzo la lunghezza della prima falange.

Sono caratterizzati dalla seguente formula dentaria:

3 2 1 2 2 1 2 3 3 2 1 2 2 1 2 3 Totale: 32 1.Incisivi; 2.Canini; 3.Premolari; 4.Molari;

Aspetto

La pelliccia è corta, densa e vellutata. Le parti superiori sono marroni scure, quasi nere sulla testa e le spalle. Le parti ventrali sono più chiare. Sono presenti su ogni lato della testa due sottili strisce bruno-giallastre. La prima si estende sopra l'occhio, dal naso fino a sopra la fronte, mentre l'altra scorre sotto l'occhio dall'angolo del muso alla base anteriore dell'orecchio. I due terzi dell'avambraccio, la superficie superiore della tibia e il piede sono densamente ricoperti di peli. Un ciuffo di corti peli è presente alla base del metacarpo del pollice. La foglia nasale è relativamente corta, larga, lanceolata e nerastra. I bordi di entrambe le labbra sono ricoperti di papille coniche, mentre una verruca ben distinta è presente sul labbro inferiore. Le orecchie sono separate e nerastre. Il trago presenta una proiezione appuntita sotto l'estremità sul margine interno. Le membrane alari sono attaccate posteriormente lungo le anche. È privo di coda, mentre l'uropatagio è ridotto ad una sottile membrana lungo la parte interna degli arti inferiori, ricoperto di una fitta peluria, a forma di V e con il margine libero frangiato di peli. Il cariotipo è 2n=30-31 FN=56.

Biologia

Alimentazione

Si nutre di piccoli frutti di specie native di Ficus.

Riproduzione

Si riproduce durante tutto l'anno, sebbene possa essere presente un periodo di inattività.

Distribuzione e habitat

Questa specie è diffusa nell'America centrale, dagli stati messicani di Michoacán, Jalisco e Tamaulipas attraverso il Guatemala, Honduras, Nicaragua ed El Salvador settentrionali, Costa Rica e a Panama fino all'America meridionale, dalla Colombia, Venezuela, Ecuador, Perù fino alla Bolivia centro-occidentale. Un individuo, probabilmente vagante, è stato catturato anche nei pressi di Tucson, in Arizona. È inoltre presente sull'isola di Trinidad.

Vive in ambienti umidi e foreste tropicali a multistrato fino a 2.400 metri di altitudine. Può inoltrarsi anche in foreste pluviali e foreste decidue secche.

Stato di conservazione

La IUCN Red List, considerato il vasto areale e la popolazione presumibilmente numerosa, classifica E.hartii come specie a rischio minimo (LC).[1]

Note

  1. ^ a b c (EN) Muños, A., Lew, D., Sampaio, E., Lim, B., Peters, S., Arroyo Cabrales, J., Alvarez Castaneda, S.T., Cuarón, A.D. & de Grammont, P.C. 2008, Enchisthenes hartii, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020.
  2. ^ (EN) D.E. Wilson e D.M. Reeder, Enchisthenes hartii, in Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference, 3ª ed., Johns Hopkins University Press, 2005, ISBN 0-8018-8221-4.
  3. ^ Reid, 2009.

Bibliografia

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori e redattori di Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia IT

Enchisthenes hartii: Brief Summary ( Italiano )

fornecido por wikipedia IT

Enchisthenes hartii (Thomas, 1892) è un pipistrello della famiglia dei Fillostomidi, unica specie del genere Enchisthenes (Andersen, 1906), diffuso nell'America centrale e meridionale.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori e redattori di Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia IT

Enchisthenes hartii ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Enchisthenes hartii is een zoogdier uit de familie van de bladneusvleermuizen van de Nieuwe Wereld (Phyllostomidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Thomas in 1892.

Bronnen, noten en/of referenties
Geplaatst op:
05-08-2012
Dit artikel is een beginnetje over biologie. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. Beginnetje
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Enchisthenes hartii ( Português )

fornecido por wikipedia PT

Enchisthenes hartii é uma espécie de morcego da família Phyllostomidae. É a única espécie descrita para o gênero Enchisthenes.[1] Pode ser encontrada no México, Guatemala, Belize, El Salvador, Honduras, Nicarágua, Costa Rica, Panamá, Colômbia, Venezuela, Trinidad e Tobago, Brasil, Equador, Peru e Bolívia.[2]

Referências

  1. a b Simmons, N.B. (2005). Wilson, D.E.; Reeder, D.M. (eds.), eds. Mammal Species of the World 3 ed. Baltimore: Johns Hopkins University Press. pp. 312–529. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494
  2. a b Muños, A.; Lew, D.; Sampaio, E.; Lim, B.; Peters, S.; Arroyo-Cabrales, J.; Álvarez-Castañeda, S.T.; Cuarón, A.D.; de Grammont, P.C. (2008). Enchisthenes hartii (em inglês). IUCN 2014. Lista Vermelha de Espécies Ameaçadas da IUCN de 2014 . Página visitada em 19 de fevereiro de 2015..
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Enchisthenes hartii: Brief Summary ( Português )

fornecido por wikipedia PT

Enchisthenes hartii é uma espécie de morcego da família Phyllostomidae. É a única espécie descrita para o gênero Enchisthenes. Pode ser encontrada no México, Guatemala, Belize, El Salvador, Honduras, Nicarágua, Costa Rica, Panamá, Colômbia, Venezuela, Trinidad e Tobago, Brasil, Equador, Peru e Bolívia.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Enchisthenes hartii ( Sueco )

fornecido por wikipedia SV

Enchisthenes hartii[2] är en fladdermusart som beskrevs av Thomas 1892. Enchisthenes hartii är ensam i släktet Enchisthenes som ingår i familjen bladnäsor.[3][4] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[3] Arten listades tidigare i släktet Artibeus.[5][6][7][8][9]

Arten når en kroppslängd (huvud och bål) av cirka 60 mm och en vikt av cirka 17 g, en svans saknas. De olika populationerna är lika stora och det finns ingen könsdimorfism.[10] Allmänt liknar Enchisthenes hartii de mindre arterna i släktet Artibeus. Artens inre övre framtänder har däremot två rötter och de tredje övre molarerna är förstorade. Pälsen har på ryggen en mörkbrun färg med en vit strimma i mitten och på buken är pälsen ljusare.[11] Påfallande är de 16 mm långa öronen vid den 20 till 22 mm långa skallen.[10]

Denna fladdermus förekommer i norra Sydamerika, främst vid Anderna, och i Centralamerika. Utbredningsområdet sträcker sig från centrala Mexiko till centrala Bolivia. I bergstrakter når arten 2400 meter över havet. Enchisthenes hartii lever även på ön Trinidad. Habitatet utgörs av bergsskogar.[1]

Det är inte mycket känt om artens levnadssätt. Individer iakttas vanligen när de flyger över vattendrag, lundar eller högre än trädkronorna. De bildar vid viloplatsen kolonier, ofta tillsammans med andra fladdermöss. Födan utgörs främst av små frukter, till exempel 1 cm stora fikon.[11] Troligen vandrar de till områden där frukterna blir mogna. I Colombia iakttogs flest individer under fikonens skördetid.[10] Det är inte helt utrett om honor parar sig hela året eller om de har särskilda parningstider.[10]

Källor

  1. ^ [a b] Muños, A. et al. 2008 Enchisthenes hartii Från: IUCN 2012. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2012.2 <www.iucnredlist.org>. Läst 2014-11-04.
  2. ^ (2005) , website Enchisthenes, Mammal Species of the World
  3. ^ [a b] Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.) (23 april 2011). ”Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2011 Annual Checklist.”. Species 2000: Reading, UK. http://www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2011/search/all/key/artibeus+hartii/match/1. Läst 24 september 2012.
  4. ^ ITIS: The Integrated Taxonomic Information System. Orrell T. (custodian), 2011-04-26
  5. ^ (1996) , database, NODC Taxonomic Code
  6. ^ Banks, R. C., R. W. McDiarmid, A. L. Gardner, and W. C. Starnes (2003) , Checklist of Vertebrates of the United States, the U.S. Territories, and Canada
  7. ^ Wilson, Don E., and DeeAnn M. Reeder, eds. (1992) , Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, 2nd ed., 3rd printing
  8. ^ Wilson, Don E., and F. Russell Cole (2000) , Common Names of Mammals of the World
  9. ^ Banks, R. C., R. W. McDiarmid, and A. L. Gardner (1987) Checklist of Vertebrates of the United States, the U.S. Territories, and Canada, Resource Publication, no. 166
  10. ^ [a b c d] Joaquin Arroyo-Cabrales, Robert D. Owen (9 maj 1997). Enchisthenes hartii (på engelska). Mammalian Species. American Society of Mammalogists. Arkiverad från originalet den 4 november 2014. https://web.archive.org/web/20141104211501/http://www.science.smith.edu/msi/pdf/i0076-3519-546-01-0001.pdf. Läst 4 november 2014.
  11. ^ [a b] Ronald M. Nowak, red (1999). ”Enchisthenes” (på engelska). Walker’s Mammals of the World. The Johns Hopkins University Press. sid. 395. ISBN 0-8018-5789-9
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia författare och redaktörer
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SV

Enchisthenes hartii: Brief Summary ( Sueco )

fornecido por wikipedia SV

Enchisthenes hartii är en fladdermusart som beskrevs av Thomas 1892. Enchisthenes hartii är ensam i släktet Enchisthenes som ingår i familjen bladnäsor. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. Arten listades tidigare i släktet Artibeus.

Arten når en kroppslängd (huvud och bål) av cirka 60 mm och en vikt av cirka 17 g, en svans saknas. De olika populationerna är lika stora och det finns ingen könsdimorfism. Allmänt liknar Enchisthenes hartii de mindre arterna i släktet Artibeus. Artens inre övre framtänder har däremot två rötter och de tredje övre molarerna är förstorade. Pälsen har på ryggen en mörkbrun färg med en vit strimma i mitten och på buken är pälsen ljusare. Påfallande är de 16 mm långa öronen vid den 20 till 22 mm långa skallen.

Denna fladdermus förekommer i norra Sydamerika, främst vid Anderna, och i Centralamerika. Utbredningsområdet sträcker sig från centrala Mexiko till centrala Bolivia. I bergstrakter når arten 2400 meter över havet. Enchisthenes hartii lever även på ön Trinidad. Habitatet utgörs av bergsskogar.

Det är inte mycket känt om artens levnadssätt. Individer iakttas vanligen när de flyger över vattendrag, lundar eller högre än trädkronorna. De bildar vid viloplatsen kolonier, ofta tillsammans med andra fladdermöss. Födan utgörs främst av små frukter, till exempel 1 cm stora fikon. Troligen vandrar de till områden där frukterna blir mogna. I Colombia iakttogs flest individer under fikonens skördetid. Det är inte helt utrett om honor parar sig hela året eller om de har särskilda parningstider.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia författare och redaktörer
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SV

Enchisthenes hartii ( Ucraniano )

fornecido por wikipedia UK

Середовище проживання

Країни проживання: Болівія, Колумбія, Коста-Рика, Еквадор, Сальвадор, Гватемала, Гондурас, Мексика, Панама, Перу, США (штат Аризона), Венесуела. Висота проживання: до 2400 м. Живуть в гірських лісах.

Екологія

Харчується фруктами. Може розмножуватися протягом усього року. Тварини часто сплять в колоніях з багатьма іншими видами кажанів.

Морфологічні та генетичні особливості

Довжиною голови і тіла від 55 до 68 мм, довжина передпліччя між 38 і 42 мм, довжина ступні від 11 до 14 мм, довжина вух від 14 до 18 мм і маса до 18 гр. Шерсть коротка, щільна і гладка. Верх темно-коричневий, майже чорний на голові й плечах. Низ світліший. Присутні на кожній стороні голови дві тонкі смужки жовтувато-коричневого кольору. Вуха відокремлені, чорнуваті. Не має хвоста. Зубна формула: 2/2, 1/1, 2/2, 3/3 = 32. Каріотип 2n = 30-31, FN = 56.

Джерела

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Автори та редактори Вікіпедії
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia UK

Enchisthenes hartii ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Enchisthenes hartii là một loài động vật có vú trong họ Dơi mũi lá, bộ Dơi. Loài này được Thomas mô tả năm 1892.[3]

Chú thích

  1. ^ Muños, A., Lew, D., Sampaio, E., Lim, B., Peters, S., Arroyo Cabrales, J., Ticul Alvarez Castaneda, S., Cuarón, A.D. & de Grammont, P.C. (2008) Enchisthenes hartii Trong: IUCN 2009. IUCN Red List of Threatened Species. Ấn bản 2009.2. www.iucnredlist.org Truy cập ngày 7 tháng 2 năm 2010.
  2. ^ Wilson, D. E.; Reeder, D. M. biên tập (2005). “Enchisthenes”. Mammal Species of the World . Baltimore: Nhà in Đại học Johns Hopkins, 2 tập (2.142 trang). ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.
  3. ^ Wilson, D. E.; Reeder, D. M. biên tập (2005). “Enchisthenes hartii”. Mammal Species of the World . Baltimore: Nhà in Đại học Johns Hopkins, 2 tập (2.142 trang). ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.

Tham khảo


Hình tượng sơ khai Bài viết dơi này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

Enchisthenes hartii: Brief Summary ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Enchisthenes hartii là một loài động vật có vú trong họ Dơi mũi lá, bộ Dơi. Loài này được Thomas mô tả năm 1892.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

벨벳과일먹는박쥐 ( Coreano )

fornecido por wikipedia 한국어 위키백과

벨벳과일먹는박쥐(Enchisthenes hartii)는 주걱박쥐과에 속하는 남아메리카 박쥐의 일종이다. 벨벳과일먹는박쥐속(Enchisthenes)의 유일종이다.[1] 볼리비아콜롬비아, 코스타리카, 에콰도르, 엘살바도르, 과테말라, 온두라스, 멕시코, 파나마, 페루 그리고 미국베네수엘라에서 발견된다.[1]

각주

  1. Muños, A., Lew, D., Sampaio, E., Lim, B., Peters, S., Arroyo Cabrales, J., Ticul Alvarez Castaneda, S., Cuarón, A.D. & de Grammont, P.C. (2008). Enchisthenes hartii. 《멸종 위기 종의 IUCN 적색 목록. 2009.2판》 (영어). 국제 자연 보전 연맹. 2010년 2월 7일에 확인함.
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia 작가 및 편집자