Lěkarske kosćadło (Symphytum officinale) je rostlina ze swójby wódrakowych rostlinow (Boraginaceae).
Kćenja lěkarskeho kosćadła
Wopis
Lěkarske kosćadło je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač do 100 cm.
Lancetojte łopjena su wotstejo kosmate a na stołpiku wotběžu. Wone docpěwaja dołhosć wot hač do 25 cm.
Kćenja
Kćěje wot meje hač do julija. Nygace kćenja su nažołć běłe, purpurowe abo čerwjeno-wioletne a docpěwaja dołhosć wot 1 hač do 2 cm. Wone steja w dwójnych wijelach[3].
Zemske čmjeły z krótkim rydleškom krónowu rołku wotboka nakusaja, zo bychu nektar docpěwali.
Stejnišćo
Rosće na brjohach, na pućowach kromach, na mokrych łukach, w hrjebjach a w łučinowych lěsach. Preferuje włóžne hač mokre, wutkate a bazowe pódy.
Rozšěrjenje
Wužiwanje
Podobna družina
Nóžki
-
↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 211.
-
↑ W internetowym słowniku: Beinwell
-
↑ Strasburger, E. et al.: Lehrbuch der Botanik für Hochschulen. 35. Auflage, Spektrum Akademischer Verlag 2002, strona 855 (němsce)
Žórła
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 54 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)