La llinaza ye la grana de la planta Linum usitatissimum (llinu). Ye usada pa consumu humanu, por casu en fervinchos o pa ellaborar el gofio. De la grana estrayi l'aceite de llinaza, que ye ricu n'ácidos grasos de les series Omega 3, Omega 6, y Omega 9 (ver más palantre). Esti aceite ye usáu amás na industria cosmético, na fabricación del llinoleu y na dilución para pintura de teles. La calidá d'ésti varia tantu cola calidá de la materia primo emplegada como colos procesos de prensado emplegaos pa la so estracción. Pueden estremase básicamente l'aceite llográu en fríu, de mayor calidá, del llográu con ayuda de temperatura. La calidá varia de diversos factores, ente ellos el conteníu de mucílagos.[1]
Los aceites secantes emplegaos primordialmente n'actividaes artístiques son: el de llinaza, adormidera y de nueces; toos ellos con carauterístiques nel ensugáu y emplegu particulares. Como una variación d'esti aceite atopa'l aceite negro, que'l so descubrimientu atribuyir a Jan Van Eyck. Produzse cociendo l'aceite de llinaza con carbonatu de chombu a un 10 per cientu y dientes d'ayu como catalizador. Llógrase un aceite trupo que se penerar cuando se decanta'l carbonatu de chombu, qu'apaez como gris plomizu. Esti aceite negro puede escolorar y convertir en roxu, batiéndolo con agua osixenada.
La llinaza tien propiedaes nutricionales interesantes y efeutos potencialmente beneficiosos pa la salú. Estes propiedaes deber a la so composición química (ver tabla 1), como la gran cantidá de fibra dietética, acedos grasos poliinsaturaos y fitoquímicos como los lignanos. Un 25-30% de la grana de llinaza componer de fibra dietética de la cual una tercer parte ye fibra soluble y el restu fibra insoluble.
La composición química de la llinaza recoyer na tabla 1. Sicasí, hai que señalar qu'esta composición depende de factores como la variedá, la zona de producción, la dómina en que se cultiva, etc.
Tabla 1. Composición química de les granes de llinaza, referida a 100 g de productu (AGS: ácidos grasos enchíos; AGM: ácidos grasos monoinsaturaos; AGP: ácidos grasos poliinsaturaos)[2],[3]
Enerxía (kcal/kJ) Grases (g) AGSL'aceite de llinaza ta formáu predominantemente por ácidos grasos insaturaos (más del 80%, ver tabla 2). Ente estos ácidos grasos insaturaos tiénense los ácidos grasos oléico (omega 9), linoléico (omega 6) y el α-linolénico (omega 3).
Tabla 2. Composición del aceite de llinaza, espresada como g sobre 100 g de productu.[4],[3]
ácidos grasosPor aciu tratamientos teunolóxicos pueden modificar estos conteníos n'ácidos grasos poliinsaturaos, de tal manera que'l conteníu d'acedu α-linolénico amontar hasta más del 85%.[5]
L'aceite de llinaza usar en medicina como laxante llixeru, por cuenta del so conteníu n'ácidu linoleico. Al contautu con agua, el pulgu de la grana de llinaza desenvuelve una baba que, al inxerise, aguiya'l receptores allugaos nes parés intestinales que s'espanden y xenera escreción como reflexu.
En medicina alternativa, l'aceite de llinaza tamién s'usa xuntu col quesu quark na Dieta de la Dra. Johana Budwig como un remediu natural contra'l cancer, anque nun demostró eficacia o un efeutu significativu nos pacientes. Sumáu a esto, hai series duldes sobre'l protocolu de les investigaciones de la Dra. Budwig.
En Bolivia, Perú y Colombia prepárase un refrescu a base de la grana de llinaza molida, acompañada d'un pocu de zusmiu de llimón.
L'aceite de llinaza o llinu tamién ye apreciáu nes dietes vexetarianes y/o veganas, yá que ye la principal fonte vexetal d'acedos omegues esenciales pal organismu. Puede inxerise una cuyarada diaria o añedir sobre ensalaes y siempres crudu, yá que nun sirve pa tostar alimentos cuidao que se descompon a más de 180 graos centígraos.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. La llinaza ye la grana de la planta Linum usitatissimum (llinu). Ye usada pa consumu humanu, por casu en fervinchos o pa ellaborar el gofio. De la grana estrayi l'aceite de llinaza, que ye ricu n'ácidos grasos de les series Omega 3, Omega 6, y Omega 9 (ver más palantre). Esti aceite ye usáu amás na industria cosmético, na fabricación del llinoleu y na dilución para pintura de teles. La calidá d'ésti varia tantu cola calidá de la materia primo emplegada como colos procesos de prensado emplegaos pa la so estracción. Pueden estremase básicamente l'aceite llográu en fríu, de mayor calidá, del llográu con ayuda de temperatura. La calidá varia de diversos factores, ente ellos el conteníu de mucílagos.
Los aceites secantes emplegaos primordialmente n'actividaes artístiques son: el de llinaza, adormidera y de nueces; toos ellos con carauterístiques nel ensugáu y emplegu particulares. Como una variación d'esti aceite atopa'l aceite negro, que'l so descubrimientu atribuyir a Jan Van Eyck. Produzse cociendo l'aceite de llinaza con carbonatu de chombu a un 10 per cientu y dientes d'ayu como catalizador. Llógrase un aceite trupo que se penerar cuando se decanta'l carbonatu de chombu, qu'apaez como gris plomizu. Esti aceite negro puede escolorar y convertir en roxu, batiéndolo con agua osixenada.
La llinaza tien propiedaes nutricionales interesantes y efeutos potencialmente beneficiosos pa la salú. Estes propiedaes deber a la so composición química (ver tabla 1), como la gran cantidá de fibra dietética, acedos grasos poliinsaturaos y fitoquímicos como los lignanos. Un 25-30% de la grana de llinaza componer de fibra dietética de la cual una tercer parte ye fibra soluble y el restu fibra insoluble.
