Multimedia w Wikimedia Commons Wyrak karłowaty[3] (Tarsius pumilus) – gatunek naczelnego ssaka z rodziny wyrakowatych (Tarsiidae). Występuje w Indonezji[4]. Prowadzi nocny i nadrzewny tryb życia. Owadożerny.
Najmniejszy z wyraków, o długości ciała 85 do 160 mm, tj. o połowę mniejszy od wyraka filipińskiego. Długość silnie owłosionego ogona wynosi 135 do 275 mm. Ma łapy z ostrymi pazurami oraz spiczaste trójkątne uzębienie.
Żyje w stabilnych, zwykle monogamicznych parach, rozmnaża się dwa razy w roku, ciąża trwa średnio 178 dni, młode rodzą się w maju i w listopadzie-grudniu. Młode samice towarzyszą rodzicom aż do osiągnięcia dorosłości, młode samce opuszczają rodzinę wcześniej.
Wyrak karłowaty (Tarsius pumilus) – gatunek naczelnego ssaka z rodziny wyrakowatych (Tarsiidae). Występuje w Indonezji. Prowadzi nocny i nadrzewny tryb życia. Owadożerny.
Najmniejszy z wyraków, o długości ciała 85 do 160 mm, tj. o połowę mniejszy od wyraka filipińskiego. Długość silnie owłosionego ogona wynosi 135 do 275 mm. Ma łapy z ostrymi pazurami oraz spiczaste trójkątne uzębienie.
Żyje w stabilnych, zwykle monogamicznych parach, rozmnaża się dwa razy w roku, ciąża trwa średnio 178 dni, młode rodzą się w maju i w listopadzie-grudniu. Młode samice towarzyszą rodzicom aż do osiągnięcia dorosłości, młode samce opuszczają rodzinę wcześniej.
