Cyanobacteria, tamién ditas bacterias azuls, algas azuls u algas cianofitas (lo termin "alga", anque d'emplego freqüent, no les sería apropiato, doncas as algas autenticas son eucariotas) son un filo de bacterias que obtienen a suya enerchía a partir de procesos eufotosinteticos. Lo nombre les vién d'a color que prenen as suyas celulas u colonias en muitos causos (en griego κυανός -kianós- ye «azul»), anque ixo no se i cumple siempre. Muitas d'as suyas especies son enormement importants en ecolochía de gran diversidat d'ambients per a suya capacidat d'afixar lo nitrocheno. A más, son a component más important en a biomasa productora d'ambients aquaticos, tanto d'auguas dulzas como marinas, pero i son tamién presents en os ambients terrestres, como o chenero Nostoc.
S'han trobato estromatolitos de cianobacterias productoras d'oxicheno fosilizatas d'en abe arredol de 2800 millons d'anyos, y la más gran parte d'as teorías modernas sobre la evolución biolochica en a tierra les atorgan lo papel d'haber estato las introductoras de l'oxicheno (enantes, un gas muit residual) en a atmosfera d'o planeta. A trascendencia d'o suyo metabolismo con habilidat ta fer fotosintesi oxichenica ye cabal, pos haberban asinas cambeyato l'atmosfera d'o planeta Tierra de prefundament reductora a prencipalment oxidadora, feito que haberba cambeyato dramaticament as perspectivas evolutivas en o planeta, mudando los graus de predominancia d'os diferents grupos d'organismos, y permetendo-ie la ulterior explosión d'a biodibersidat.
A Teoría d'a Endosimbiosi les atorga, a más, lo papel d'estar as precursoras d'os cloroplastos en plantas y algas eucariotas per un complexo proceso d'asimilación simbiontica, que mos haberba dato los antipasaus d'ixes organismos modernos.
