Mursen yn nheulu'r Calopterygidae yw'r Vestalis amethystina. Fel llawer o fursennod (a elwir yn gyffredinol hefyd yn 'weision neidr') eu cynefin yw pyllau o ddŵr, llynnoedd, nentydd neu afonydd glân.
Mursen yn nheulu'r Calopterygidae yw'r Vestalis amethystina. Fel llawer o fursennod (a elwir yn gyffredinol hefyd yn 'weision neidr') eu cynefin yw pyllau o ddŵr, llynnoedd, nentydd neu afonydd glân.
Vestalis amethystina is een libellensoort uit de familie van de beekjuffers (Calopterygidae), onderorde juffers (Zygoptera).[2]
De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd, beoordelingsjaar 2007.[1]
De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1965 door Lieftinck.
Bronnen, noten en/of referentiesVestalis amethystina – gatunek ważki z rodzaju Vestalis należącego do rodziny świteziankowatych.
Vestalis amethystina – gatunek ważki z rodzaju Vestalis należącego do rodziny świteziankowatych.
Населяє дощові ліси Малайзії, Сінгапуру, Суматри і Таїланду.
Вузьке тіло з зелено-блакитним металевим відливом досягає в довжину 50-56 міліметрів. Тонкі напівпрозорі крила виростають до 30-35 мм, розмах крил до — 75 мм.
Самиці і самці виду Vestalis amethystina практично не відрізняються один від одного: великі сферичні очі, потовщена головогрудь, колір якої помітно відрізняється від забарвлення тіла, три пари дуже довгих і тонких ніжок. Однак відрізнити хто є хто можна і досить просто — у самця на задньому кінці тулуба розташована пара анальних придатків.
Її можна зустріти в дощових тропічних лісах поблизу прісноводних водойм. Ці бабки ніколи далеко не віддаляються від прісноводних водойм, причому вони віддають перевагу більш-менш спокійним озерам, струмочкам і болотам. У воді ростуть і розвивають їхні личинки- німфи, які відрізняються агресивнішою поведінкою в порівнянні з дорослим особинами.
Vestalis amethystina là loài chuồn chuồn trong họ Calopterygidae. Loài này được Lieftinck mô tả khoa học đầu tiên năm 1965.[1]
Vestalis amethystina là loài chuồn chuồn trong họ Calopterygidae. Loài này được Lieftinck mô tả khoa học đầu tiên năm 1965.