Platylophus galericulatus (Cuvier 1816)

Platylophus galericulatus és un ocell de la família dels còrvids (Corvidae) i única espècie del gènere Platylophus. Habita els boscos de la Península Malaia, Sumatra, Java, i Borneo.

En diverses llengües rep el nom de "gaig crestat" (Anglès: Crested Jay. Espanyol: Arrendajo crestado).

Referències

A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Platylophus galericulatus

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Cigydd-sgrech gribog (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: cigydd-sgrechod cribog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Platylophus galericulatus; yr enw Saesneg arno yw Crested shrike-jay. Mae'n perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae) sydd yn urdd y Passeriformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. galericulatus, sef enw'r rhywogaeth.^[2]

Teulu

Mae'r cigydd-sgrech gribog yn perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Pioden Pica pica Pioden las bigfelen Urocissa flavirostris Pioden las Fformosa Urocissa caerulea Sgrech benlas Cyanolyca cucullata Sgrech borffor Garrulus lidthi Sgrech gefn borffor Cyanocorax beecheii Sgrech gribfawr Cyanocorax chrysops Sgrech hardd Cyanolyca pulchra Sgrech las Cyanocitta cristata Sgrech prysgwydd Aphelocoma coerulescens Sgrech San Blas Cyanocorax sanblasianus Sgrech-bioden dalcenddu Dendrocitta frontalis Sgrech-bioden yr India Dendrocitta vagabunda Ysgrech y Coed Garrulus glandarius

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Platylophus je rod ptáků z čeledi krkavcovití (Corvidae).

Systém

Seznam dosud žijících druhů:

• Sojka křiklavá - Platylophus galericulatus

Reference

1. ↑ Červený seznam IUCN 2018.1. 5. července 2018. Dostupné online. [cit. 2018-08-10]

Externí odkazy

• Obrázky, zvuky či videa k tématu Platylophus ve Wikimedia Commons
• Taxon Platylophus (Corvidae) ve Wikidruzích

Tento článek je příliš stručný nebo postrádá důležité informace.
Pomozte Wikipedii tím, že jej vhodně rozšíříte. Nevkládejte však bez oprávnění cizí texty.

Der Haubenhäher (Platylophus galericulatus) ist ein südostasiatischer Vogel. Früher zählte man den Haubenhäher zur Familie der Würger (Laniidae) oder den Rabenvögeln (Corvidae), seine genaue Zugehörigkeit ist umstritten. Die Art gilt als potenziell gefährdet.^[1]

Merkmale

Der etwa 33 cm lange Haubenhäher ist bis auf je einen weißen Flecken an den Seiten des Nackens dunkel rötlichbraun (Weibchen) oder schwarz (Männchen) gefärbt. Die lange Haube besteht hauptsächlich aus zwei großen, nach vorn gedrehten Federn. Diese Federkrone schnellt hin und her, wenn er seine krächzenden, rasselnden Schreie ertönen lässt. Die Flügel sind abgerundet. Sitzend nehmen die Vögel meist eine geduckte Position ein.^[2]

Vorkommen und Lebensraum

Der Haubenhäher lebt in tropischen Tiefland-Regenwäldern und in Bergwäldern bis zu 800 m Höhe. Das Verbreitungsgebiet umfasst die Malaiische Halbinsel, Sumatra, Borneo, Java und die kleineren Inseln in der Nähe. Die Vögel kommen dort in tropischen Tieflandregenwäldern vor.^[2]

Verhalten

Der Haubenhäher ernährt sich von großen Insekten und anderen Wirbellosen, die er im Blattwerk von Bäumen auf der mittleren und unteren Ebene des Waldes sucht. Vor Menschen und anderen Tieren zeigt der Vogel kaum Scheu. Während der Brutzeit werden sogar Menschen angegriffen, wenn diese den Nistplätzen zu nahe kommen.

Fortpflanzung

Über die Fortpflanzungsbiologie des Haubenhähers ist kaum etwas bekannt. Wahrscheinlich sind die Vögel monogam und beide Eltern kümmern sich um die Jungvögel. Die festen, schalenförmigen Nester werden meist zwischen den niedrigen Ästen eines Baums oder in einem Strauch gebaut. Die Gelege bestehen meist aus zwei Eiern. Brutdauer und Nestlingszeit sind unbekannt.^[2]

Systematik

Die Artbezeichnung galericulatus für den Haubenhäher wurde 1816 durch den französischen Zoologen Frédéric Cuvier eingeführt, im Jahr 1832 stellte der englische Ornithologe William Swainson die Gattung Platylophus auf, die seitdem monotypisch geblieben ist. Der Haubenhäher wird meist den Rabenvögeln (Corvidae) zugeordnet und gehört zweifellos zur Überfamilie Corvoidea. Sowohl morphologische^[3] als auch molekularbiologische Studien^[4][5][6] zeigen jedoch, dass die Art nicht nah mit den Rabenvögeln verwandt ist. Möglicherweise ist der Haubenhäher die Schwestergruppe der Würger (Laniidae).^[6][4] Einige Autoren stellen die Art deshalb in eine eigenständige Familie, die Platylophidae.^[2][7]

Es werden vier Unterarten unterschieden:^[8]

• Platylophus galericulatus ardesiacus (Bonaparte, 1850), Malaiische Halbinsel
• Platylophus galericulatus coronatus (Raffles, 1822), Sumatra und Borneo (ohne den Norden)
• Platylophus galericulatus galericulatus (Cuvier, 1816), Java
• Platylophus galericulatus lemprieri Nicholson, 1883, Nordborneo

Belege

1. ↑ Platylophus galericulatus in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN 2019. Eingestellt von: BirdLife International, 2019. Abgerufen am 17. November 2020.
2. ↑ ^{a b c d} David W. Winkler, Shawn M. Billerman, Irby J. Lovette: Bird Families of the World: A Guide to the Spectacular Diversity of Birds. Lynx Edicions (2015), ISBN 978-8494189203. Seite 381.
3. ↑ A. Manegold: Composition and phylogenetic affinities of vangas (Vangidae, Oscines, Passeriformes) based on morphological characters. Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research, Volume 46, Issue 3, doi: 10.1111/j.1439-0469.2008.00458.x
4. ↑ ^{a b} Knud A. Jønsson, Martin Irestedt, Jérôme Fuchs, Per G.P. Ericson, Les Christidis, Rauri C.K. Bowie, Janette A. Norman, Eric Pasquet, Jon Fjeldså. 2008. Explosive avian radiations and multi-directional disperal across Wallacea: evidence from the Campephagidae and other Crown Corvida (Aves). Molecular Phylogenetics and Evolution 47: 221–236. DOI: 10.1016/j.ympev.2008.01.017
5. ↑ Knud A. Jønsson, Pierre-Henri Fabre, Robert E. Ricklefs und Jon Fjeldså: Major global radiation of corvoid birds originated in the proto-Papuan archipelago. PNAS Februar 8, 2011 108 (6) 2328–2333; doi: 10.1073/pnas.1018956108
6. ↑ ^{a b} Marie Aggerbeck, Jon Fjeldså, Les Christidis, Pierre-HenriFabrea, Knud Andreas Jønssonae: Resolving deep lineage divergences in core corvoid passerine birds supports a proto-Papuan island origin. Molecular Phylogenetics and Evolution, Volume 70, Januar 2014, Seite 272–285, doi: 10.1016/j.ympev.2013.09.027
7. ↑ Jimmy Gaudin, George Sangster, and Murray D. Bruce: A family name for the Crested Shrikejay Platylophus galericulatus. Bulletin of the British Ornithologists’ Club 141(3), 366–368, (10 September 2021). doi: 10.25226/bboc.v141i3.2021.a12
8. ↑ Crows, mudnesters, birds-of-paradise in der IOC World Bird List v10.2

Weblinks

• Videos, Fotos und Tonaufnahmen zu Platylophus galericulatus in der Internet Bird Collection

The crested jayshrike or crested shrikejay (Platylophus galericulatus), formerly known as the crested jay (despite not being a true jay) is a species of bird found in Brunei, Indonesia, Malaysia, Myanmar, and Thailand. It is the only member of the genus Platylophus and the family Platylophidae.

Although traditionally placed in the family Corvidae, its taxonomy has been under contention since the 2000s, as phylogenetic analyses indicate that it is not a true corvid, but rather a basal member of the Corvoidea radiation. Some authorities have suggested that it may belong to the helmetshrikes.^[2] In 2019, eBird and the Clements Checklist renamed the species the crested shrikejay and placed it in its own family, the Platylophidae, which was undescribed at the time. In 2021, the family Platylophidae was officially described, and in 2022 the International Ornithological Congress reclassified the species into Platylophidae.^[3][4] However, the family name Lophocittidae, originally described as Lophocitteae in 1855 by Johann Jakob Kaup, may have referred to the crested shrikejay, and if so would take precedence over Platylophidae.^[3][5]

Its natural habitats are subtropical or tropical moist lowland forest and subtropical or tropical moist montane forest. It is threatened by habitat loss.

References

Cited texts

• dos Anjos, Luiz (2007). "Family Corvidae (Crows)". In del Hoyo, Josep; Elliott, Andrew; Christie, David (eds.). Handbook of the Birds of the World. Vol. 9: Bush-shrikes to Old World Sparrows. Barcelona: Lynx Editions.

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Crested_jayshrike&oldid=1136335292"

La Krestogarolo aŭ Platilofo (Platylophus galericulatus) estas specio de birdo de la familio de Korvedoj, kvankam tiu atribuo ne estas entere certa. Ĝi estas monotipa, tio estas ununura specio en la genro Platylophus. La Krestogarolo estis tradicie inkludita en la Korvedoj, sed ĝi povas ne esti vera membro de tiu familio, probable pli proksima al la kaskolanioj (Malakonotedoj) aŭ lanioj (Laniedoj); ĝi plej bone estu konsiderata Corvoidea incertae sedis (necerta loko) por tuja estonteco.^[1][2]

Aspekto

Ĝi estas malgranda birdo tute ĉu malhelbruna ĉu nigra kun du videbla karakteroj: tre elstara kresto kaj tre kontrasta blanka larĝa strio kiel kolumo (escepte antaŭe).

Disvastiĝo

Ili troviĝas en Sudorienta Azio nome en Brunejo, Indonezio, Malajzio, Birmo kaj Tajlando. Ties natura habitato estas subtropikaj aŭ tropikaj humidaj arbaroj de malaltaj teroj aŭ montetoj. La specio estas minacata pro perdo de habitato. La birdoj el insuloj Sumatro kaj Borneo formas distingan subspecio, diference el tiuj de la kontinento kaj laŭ plumaro kaj laŭ voĉo. Tiuj diferencoj povus sufiĉi por disigo – kiu sendube metus la insula formo en la listo de endanĝeritaj specioj.

Kutimoj

Ili moviĝas en etaj grupoj tra malalta tavolo de la arbaro. Ili estas bruemaj kaj adoptas tre starajn sintenojn, sed estas malfacile videblaj.

Notoj

1. ↑ madge
2. ↑ Goodwin (1986)

Fonto

• BirdLife International 2004. Platylophus galericulatus. 2006 IUCN Ruĝa Listo de Minacataj Specioj. Elŝutita la 26an de julio de 2007.

El arrendajo crestado (Platylophus galericulatus)^[2]​ es una especie de ave paseriforme de la familia Corvidae propia del sudeste asiático. Es la única especie del género Platylophus.^[3]​

Distribución y hábitat

Se la encuentra en la península malaya, Sumatra, Borneo, Java, y las islas menores circundantes. Sus hábitats naturales son los bosques húmedos tropicales y. Se encuentra amenazado por pérdida de hábitat.

Referencias

Bibliografía

• dos Anjos, Luiz (2007). «Family Corvidae (Crows)». En Josep del Hoyo Josep del Hoyo; Andrew Elliott; David Christie, eds. Handbook of the Birds of the World. 9. Bush-shrikes to Old World Sparrows. Barcelona: Lynx Editions.

Platylophus galericulatus Platylophus generoko animalia da. Hegaztien barruko Corvidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Platylophus
• Corvidae

Viidakkotöyhtönärhi (Platylophus galericulatus)^[3] on varisten heimoon kuuluva varpuslintu. Se on sukunsa ainoa laji.

Levinneisyys

Viidakkotöyhtönärheä esiintyy Kaakkois-Aasiassa. Sitä tavataan Bruneissa, Indonesiassa, Malesiassa, Myanmarissa ja Thaimaassa. Lajin populaatiota ei ole arvioitu, mutta sitä pidetään paikallisesti yleisenä. Laji on kuitenkin luokiteltu silmälläpidettäväksi.^[1]

Elinympäristö

Viidakkotöyhtönärhi elää alankometsissä alle 1 500 metrin korkeudella.^[1]

Lähteet

Platylophus galericulatus

Le Geai longup (Platylophus galericulatus) est une espèce de passereaux appartenant à la famille des Corvidae, seule au sein du genre Platylophus. Il vit en Asie du Sud-Est : péninsule malaise, Sumatra, Java et Borneo.

Description

De taille moyenne au sein des Corvidés (31-33 cm pour 78-114g), le Geai longup est un oiseau presque entièrement sombre, à l'exception d'un croissant blanc sur le côté du cou et d'une marque blanche interrompue à l'arrière de l'œil. La sous-espèce nominale est noire, tandis que ssp coronatus est couleur rouille et ssp malaccensis gris foncé à teinte olivâtre. Le Geai longup doit son nom à sa longue huppe, légèrement évasée et penchant souvent vers l'avant. Les vibrisses nasales sont vestigiales, mais celles de la commissure du bec sont bien marquées.

Les deux sexes sont identiques. Le juvénile se distingue par un plumage brun roux, avec une tête orange-brun arborant une courte huppe, le dessous légèrement moucheté et des marques crème à l'extrémité des couvertures et des tertiaires. L'immature est plus proche de l'adulte, mais conserve un dessous légèrement pommelé ou barré de pâle.

Habitat

Il se trouve dans les forêts de faible altitude, aussi bien primaires que secondaires.

Comportement

Son comportement est mal connu. Il vit en couple ou en petits groupes familiaux dans le feuillage, dans les étages inférieur et médian de la canopée. Il se nourrit essentiellement d'invertébrés.

Sous-espèces

Cet oiseau est représenté par quatre sous-espèces :

• Platylophus galericulatus malaccensis (Cabanis, 1866) dans la péninsule malaise ;
• Platylophus galericulatus coronatus (Raffles, 1822) à Sumatra et dans la plus grande partie de Bornéo ;
• Platylophus galericulatus lemprieri (Nicholson, 1883) au nord de Bornéo ;
• Platylophus galericulatus galericulatus (Cuvier, 1816) à Java.

Voir aussi

Tangkar ongklet (Platylophus galericulatus) adalah spesies burung pada famili Corvidae. Ia bersifat monotipe pada genusnya, Platylophus.^[1]

Ia ditemukan di Brunei, Indonesia, Malaysia, Myanmar, dan Thailand. Habitat alaminya hutan dataran rendah lembap subtropis atau tropis dan hutan montane lembap tropis atau subtropis. Ia terancam kelihangan habitat.

Referensi

Informasi lanjutan

• dos Anjos, Luiz (2009). "Family Corvidae (Crows)". Dalam del Hoyo, Josep; Elliott, Andrew; Christie, David. Handbook of the Birds of the World. 9. Bush-shrikes to Old World Sparrows. Barcelona: Lynx Editions.
• BirdLife International 2008. Platylophus galericulatus. 2006 IUCN Red List of Threatened Species. Downloaded on 11 Jan 2010.

Pranala luar

Artikel bertopik burung ini adalah sebuah rintisan. Anda dapat membantu Wikipedia dengan mengembangkannya.

La ghiandaia crestata (Platylophus galericulatus (Cuvier, 1816)) è un uccello passeriforme della famiglia Corvidae, nell'ambito della quale rappresenta l'unica specie ascritta al genere Platylophus Swainson, 1832^[2].

Etimologia

Il nome scientifico del genere, Platylophus, deriva dall'unione delle parole greche πλατυς (platys/platus, "largo") e λοφος (lophos, "cresta"), col significato di "dall'ampia cresta": il nome della specie, galericulatus, deriva dal latino e significa "munito di parrucca". Ambedue i nomi, così come il nome comune, sono un riferimento alla caratteristica cresta cefalica.

Descrizione

Dimensioni

Misura 31-33 cm di lunghezza, per 78-114 g di peso^[3].

Aspetto

Si tratta di uccelli dall'aspetto robusto, muniti di grossa testa arrotondata con lunga cresta erettile sul vertice, becco conico e non molto lungo, ali appuntite, coda lunga e dall'estremità squadrata e forti zampe: nel complesso, l'aspetto della ghiandaia crestata ricorda molto quello di alcune specie di averla dall'elmo.

Il piumaggio è completamente nero e di aspetto sericeo (tranne che su ali e parte piumata delle zampe, che sono lievemente più opache), con presenza di una banda bianca a forma di mezzaluna che va da un lato all'altro del collo, cingendo la nuca: attorno agli occhi è presente un cerchio perioculare nero, con una macchia bianca sopra e sotto l'occhio, non del tutto centrata ma lievemente sbilanciata verso la parte posteriore, a dare una sorta di "effetto Pierrot".
Mentre il dimorfismo sessuale è trascurabile, sussiste una certa variabilità fra le popolazioni, con tendenza ad acquisire sfumature castane nella livrea tanto più accentuata quanto più si va in direttrice SE-NO.

Il becco e le zampe sono di colore nerastro, mentre gli occhi sono di colore azzurro-grigiastro.

Biologia

Si tratta di uccelli dalle abitudini diurne, che vivono da soli o al più in coppie, passando la maggior parte della giornata nella canopia alla ricerca di cibo, rivelandosi molto chiassosi e tenendosi in contatto costante fra loro mediante richiami che vanno dagli aspri gracchi alle serie liquide di cinguettii, che rendono questi uccelli piuttosto facili da individuare nella foresta.

Alimentazione

La dieta di questi uccelli non è ancora stata studiata nel dettaglio, ma è tendenzialmente onnivora, componendosi in massima parte da insetti ed altri invertebrati e dalle loro larve (bruchi, millepiedi ecc.^[3]), nonché di bacche e di piccoli frutti maturi.

Riproduzione

Si tratta di uccelli monogami, che si riproducono in periodi differenti a seconda della porzione dell'areale presa in considerazione (giugno-luglio e ottobre-febbraio nel sud, febbraio-marzo nel nord^[3]).

Il nido, a forma di coppa e piuttosto profondo, viene costruito alla biforcazione o all'intreccio della parte distale di un ramo, intrecciando fibre vegetali e viticci di rampicanti: al suo interno (foderato alla buona con pelame o piumino) la femmina depone 2-3 uova, che provvede a covare (imbeccata dal maschio, che frattanto sorveglia i dintorni) per circa una ventina di giorni, al termine dei quali schiudono pulli ciechi e ricoperti da rada peluria marroncina.
I nidiacei vengono accuditi da ambedue i genitori: essi vengono imbeccati e accuditi per lungo tempo, e anche dopo l'involo (che avviene a circa tre settimane e mezzo dalla schiusa) continuano a rimanere coi genitori, seguendoli nei loro spostamenti e chiedendo loro (sebbene sempre più sporadicamente) l'imbeccata per lungo tempo, prima di affrancarsene in maniera definitiva.

Distribuzione e habitat

La ghiandaia crestata è diffusa in un areale che comprende la penisola di Malacca (estremo sud-est della Thailandia e del Tenasserim e Malaysia peninsulare) e le Grandi Isole della Sonda (Sumatra, Borneo e Giava), oltre alle isole minori circonvicine.

L'habitat di questi uccelli è rappresentato dalla foresta pluviale di latifoglie, dal livello del mare a 1800 m di quota^[3].

Tassonomia

Se ne riconoscono quattro sottospecie^[2]:

• Platylophus galericulatus galericulatus (Cuvier, 1816) - la sottospecie nominale, diffusa a Giava;
• Platylophus galericulatus lemprieri Nicholson, 1883 - endemica del nord del Borneo;
• Platylophus galericulatus coronatus (Raffles, 1822) - diffusa a Sumatra e nel Borneo centro-meridionale;
• Platylophus galericulatus ardesiacus (Bonaparte, 1820) - diffusa nella penisola di Malacca.

• Esemplare impagliato della sottospecie nominale.

• Maschio impagliato della sottospecie coronatus.

• Esemplare impagliato della sottospecie ardesiacus.

Alcuni autori riconoscerebbero anche le sottospecie scapulatus e malaccensis (la prima sinonimizzata con la nominale^[3], la seconda sostituita da ardesiacus per il principio di priorità^[2]), mentre altri sinonimizzerebbero la sottospecie lemprieri con coronatus^[3].

La posizione tassonomica della ghiandaia crestata è piuttosto enigmatica: tradizionalmente classificati fra i corvidi, questi uccelli ne rappresentano in realtà un clade molto basale e divergente, grossomodo equidistante fra essi e le averle, tanto che alcuni autori li accorpano a queste ultime, mentre altri rendono questa posizione equidistante ponendo il genere Platylophus in una famiglia monotipica a sé stante, i Platylophidae^[3].

Note

Javas cekulsīlis (Platylophus galericulatus) ir reti sastopams vārnu dzimtas (Corvidae) putns, kas ir vienīgā suga Javas cekulsīļu ģintī (Platylophus).^[1] Izdala 4 pasugas.^[1] Sugas izdzīvošanu apdraud piemērotas dzīves vides samazināšanās.^[2]

Izplatība

Javas cekulsīlis sastopams Dienvidaustrumāzijas Zunda reģionā, kas ietver Malakas pussalu un lielākās tuvējās salas — Borneo, Javu, Sumatru, kā arī citas apkārtējās nelielās salas. Mājo subtropu un tropu mitrajos platlapu koku mežos. Galvenokārt sastopams zemienēs, bet arī kalnos līdz 1800 m virs jūras līmeņa.^[2][3]

Izplatības areāls plešas Malaizijā, Mjanmā, Taizemē, Borneo, Sumatrā, Javā, Indonēzijā un Brunejā.^[2]

Izskats

Javas cekulsīlis ir neliels vārnu dzimtas putns ar izteiksmīgu, garu cekulu un baltiem kakla laukumiem. Tēviņš nedaudz lielāks nekā mātīte, kā arī tā cekuls nedaudz garāks kā mātītei (tēviņam apmēram 100 mm, mātītei 92 mm).^[4] Ķermeņa garums 31—33 cm, svars 78—114 g.^[3]

Apspalvojums melns vai kanēļbrūns (atkarībā no pasugas).^[5] Malakas pussalas pasugas cekulsīlim galva un krūtis piesātināti melnas, mugura un spārni tumši brūni, pavēdere tumši pelēka. Visām pasugām kakla sānos mēnesveida balti laukumi, kā arī ap tumšajām acīm ādas gredzens ir daļēji balts (divi balti punkti). Cekula divas vidējās spalvas īpaši garas. To gali nedaudz paplatināti un viegli noliecas uz priekšu.^[3][4][6]

Melnais knābis vidēji garš, slaids, ar liektu galu. Nāsis sedz mīkstas, īsas spalviņas. Aste vidēji gara ar noapaļotu galu. Kājas melnas. Abi dzimumi izskatās vienādi. Jaunajiem putniem cekuls ir īsāks un apspalvojums oranžīgi brūns, spārnu apspalvojums raibumots.^[4][6]

Ekoloģija

Javas cekulsīļi uzturas pa pāriem vai nelielos baros, kas kopīgi barojas un, lēkājot pa koku zariem, savā stapā visu laiku sasaucas. Barojas galvenokārt ar bezmugurkaulniekiem, piemēram, vabolēm, sienāžiem, cikādēm, lapsenēm, circeņiem, tauriņiem un tūkstoškājiem.^[6][7]

Par ligzdošanas ieradumiem zināmi tikai daži fakti.^[3][6] Ligzdošanas sezona atkarībā no izplatības reģiona ir atšķirīga, kopumā no jūnija līdz martam. Veido monogāmus pārus. Kausveida ligzda vīta no zariem, no iekšpuses izklāta ar smalkām paparžu plūksnām. Tā atrodas mazāku koku augšējos zaros, apmēram 2 m augstumā. Dējumā 1—2 gaiši pelēkas vai gaiži zilzaļas olas ar sarkanbrūniem raibumiņiem.^[3][7]

Sistemātika

Javas cekulsīlim ir 4 pasugas:^[1]

• Platylophus galericulatus galericulatus — nominālpasuga, sastopams Javas salā;
• Platylophus galericulatus ardesiacus — sastopams Malakas pussalā;
• Platylophus galericulatus coronatus — sastopams Sumatrā un Borneo (izņemot ziemeļdaļā);
• Platylophus galericulatus lemprieri — sastopams Borneo ziemeļos.

Atsauces

Burung Menjerit adalah salah satu daripada haiwan yang boleh didapati di Malaysia. Nama sainsnya ialah Platylophus galericulatus.

Ciri-ciri

Burung Menjerit ialah haiwan yang tergolong dalam golongan benda hidup, alam : haiwan, filum : kordata, sub-filum : bertulang belakang (vertebrata), kelas : burung. Burung Menjerit ialah haiwan berdarah panas, mempunyai sayap dan badan yang dilitupi bulu pelepah. Paruh Burung Menjerit tidak bergigi.

Makanan

Pembiakan

Burung Menjerit membiak dengan bertelur. Telur Burung Menjerit bercangkerang keras.

Habitat

Pautan luar

Carian Google.

Senarai burung A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z

Vogels

De Maleise kuifgaai (Platylophus galericulatus) is soort gaai uit het monotypische geslacht Platylophus de familie kraaien (Corvidae). Deze gaai is mogelijk minder verwant aan de andere soorten gaaien en kraaien en meer aan de klauwieren.^[2][3]

Kenmerken

De Maleise kuifgaai is 28-33 cm lang. Het is een overwegend bruinzwart gekleurde vogel met een kuif en een opvallende witte vlek op de zijkant van de nek. De kuif wordt vaak rechtop gezet. Onvolwassen vogels zijn bruinachtig van boven, met een kastanjebruine mantel en roodbruine vlekken op de vleugeldekveren.^[4][5]

Volksgeloof

Deze vogel speelt een belangrijke rol in het volksgeloof van de Ibans op Borneo. De roep van deze vogel, bij het begin van een activiteit zoals op jacht gaan of werken in de moestuin, is (of was) een teken van voorspoed.^[5]

Verspreiding en leefgebied

De Maleise kuifgaai komt voor op het schiereiland Malakka, Sumatra, Borneo en Java. Het is een vogel van goed ontwikkeld, altijd groen regenwoud of hoogopgaand secondair bos, tot op een hoogte van 1500 m boven de zeespiegel.

De soort telt vier ondersoorten:

• P. g. ardesiacus: Malakka.
• P. g. coronatus: Sumatra en Borneo (behalve het noorden).
• P. g. lemprieri: noordelijk Borneo.
• P. g. galericulatus: Java.

Status

De Maleise kuifgaai heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op uitsterven niet groot. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. Op de Grote Soenda-eilanden vindt veel ontbossing plaats door illegale houtkap en omzetting in terrein voor agrarisch gebruik. In de jaren 1990 kwamen daar nog grote bosbranden bij op Kalimantan. Daardoor is het leefgebied van vogels als de Maleise kuifgaai sterk ingekrompen. Daarom staat deze kuifgaai als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.^[1]

Bronnen, noten en/of referenties

Spirskrikje (Platylophus galericulatus) er ein mellomstor, støyande og særs kjenneleg mørk sporvefugl med ekstrem lang fjørtopp som lever i Søraust-Asia. Han var tidlegare trudd å vere ein kråkefugl, men frå 2018 er han klassifisert i sin eigen familie Platylophidae.

Skildring

Spirskrikja har storleik som ei kaie, ca. 31-33 centimeter i kroppslengd og masse på 78-114 gram. To av tre underartar har mørk brun til svart fjørdrakt, ein tredje underart på Borneo er noko lysare brun. Alle har ein kjenneleg nokså brei kvit sigdforma flekk langs sidene av halsen, samt to små kvite flekker ved auget. Den oppreiste fjørtoppen på hovudet er uvanleg lang og består av berre to kraftige fjører. Både beina og nebbet er svarte, nebbet er relativt lite med ein kort krok på tuppen. Kjønna er like, men ungfuglar skil seg frå vaksne med meir raudbrun farge.

Dei lever lågt i lauvskog i utbreiingsområdet sitt på sørlege Malayahalvøya, Sumatra, Borneo og Java. Her beitar dei på virvellause dyr og insekt, einskildvis eller i små grupper. Dei er tillitsfulle ovanfor menneske. Dette er ein standfugl.

Populasjonen er ikkje estimert og er trudd å vere minkande grunna tap av habitat. Arten er klassifisert som globalt nært truga, NT.^[1]

Kjelder

• Debus, S. & Sharpe, C.J. (2018) Crested Shrikejay (Platylophus galericulatus) I: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.) (2016). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Henta den 18. august 2018

Referansar

Bakgrunnsstoff

Multimedia w Wikimedia Commons

Kruczak^[5] (Platylophus galericulatus) – gatunek ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Platylophus^[6].

Systematyka

Wyróżniono kilka podgatunków P. galericulatus^[6][3]:

• kruczak malajski (P. galericulatus ardesiacus) – Półwysep Malajski.
• kruczak brązowy (P. galericulatus coronatus) – Sumatra i Borneo.
• P. galericulatus lemprieri – północne Borneo.
• kruczak długoczuby (P. galericulatus galericulatus) – Jawa.

Występowanie

Występuje w Brunei, Indonezji, Malezji, Mjanmie i Tajlandii. Jego naturalnym siedliskiem są subtropikalne i tropikalne wilgotne lasy, obecnie (2009) bliski zagrożenia.

Przypisy

Varovkyňa, staršie sojka, (lat. Platylophus) je rod vtákov z čeľade krkavcovité (Corvidae). Zahŕňa jediný druh varovkyňa chochlatá/sojka chochlatá (Platylophus galericulatus).

Iné projekty

• Commons ponúka multimediálne súbory na tému Varovkyňa (vták)
• Wikidruhy ponúkajú informácie na tému Varovkyňa (vták)

Tofsskrika^[2] (Platylophus galericulatus) är en säregen sydostasiatisk tätting vars systematik är omtvistad.

Utseende och läte

Tofsskrikan är en 31-33 cm lång omisskännlig fågel. Den har kort stjärt, övervägande svart fjäderdräkt med en stor vit halsfläck och en mycket speciell lång och framåtriktad smal tofs. Ungfågeln liknar den adulta men är svagt streckad. Sången är märklig, en plötslig gäll vissling följt av en flöjtande fras: "psssssiu HI-WU". Det vanligaste lätet är ett metalliskt skaller.^[3]

Utbredning och systematik

Tofsskrika placeras som enda art i släktet Platylophus. Den delas in i tre underarter med följande utbredning:^[4]

• Platylophus galericulatus ardesiacus – förekommer i södra Burma, på Thailändska halvön och Malackahalvön
• Platylophus galericulatus coronatus – förekommer på Borneo och Sumatra
• Platylophus galericulatus galericulatus – förekommer på Java

Vissa urskiljer även underarten lemprieri med utbredning på norra Borneo.^[5]

Familjetillhörighet

Tofsskrikan har traditionellt placerats bland kråkfåglarna (Corvidae) och görs så i stor utsträckning fortfarande. DNA-studier visar dock att den snarare står närmare törnskatorna (Laniidae).^[6][7][8] Avståndet har dock bedömts vara så pass avlägset att den allt oftare lyfts ut till den egna familjen Platylophidae.^[4]

Levnadssätt

Tofsskrikan förekommer i låglänt städsegrön skog upp till 1.220 meters höjd. Den ses ofta i små grupper i skogens nedre delar. På Java häckar fågeln mellan juni och juli samt mellan oktober och februari. Den bygger ett ordentligt skålformat bo som placeras på en trädgren två meter ovan mark. Däri lägger den ett till två vitaktiga till blekt blågröna rödbrunfläckade ägg.^[3]

Status och hot

Arten är relativt fåtalig och begränsad till skogsmiljöer. Den anses hotad av habitatförlust. Internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar arten som nära hotad, men noterar att populationsutvecklingen bör följas noga.^[1]

Referenser

1. ^ [a b] Birdlife International 2017 Platylophus galericulatus . Från: IUCN 2017. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2017.3. Läst 2018-02-01.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2018) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2018-02-14
3. ^ [a b] Craig Robson (2007) Birds of South-east Asia, New Holland Publisher, London, sid:178-179, ISBN 978-1-84330-746-4
4. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2018) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2018 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2018-08-11
5. ^ Gill, F & D Donsker (Eds). 2018. IOC World Bird List (v 8.1). doi : 10.14344/IOC.ML.8.1.
6. ^ Jønsson, K.A., Irestedt, M., Fuchs, J., Ericson, P.G.P., Christidis, L., Bowie, R.C.K., Norman, J.A., Pasquet, É. & Fjeldså, J. (2008) Explosive avian radiations and multi-directional dispersal across Wallacea: evidence from the Campephagidae and other Crown Corvida (Aves). Mol. Phylogenet. Evol. 47(1): 221–236
7. ^ Jønsson, K.A., Fabre, P.H., Ricklefs, R.E. & Fjeldså, J. (2011) Major global radiation of corvoid birds originated in the proto-Papuan archipelago. Proc. Natn. Acad. Sci. USA 108(6): 2328–2333.
8. ^ Aggerbeck, M., Fjeldså, J., Christidis, L., Fabre, P.H. & Jønsson, K.A. (2014) Resolving deep lineage divergences in core corvoid passerine birds supports a proto-Papuan island origin. Mol. Phylogenet. Evol. 70(2): 272–285.

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör tofsskrika.
  Bilder & media
• Wikispecies har information om Platylophus galericulatus.
  Artförteckning
• Bilder och filmer på Internet Bird Collection
• Läten på xeno-canto.org

• 1 Опис
• 2 Спосіб життя
• 3 Примітки
• 4 Посилання

1. ↑ BirdLife International (2012). Platylophus galericulatus: інформація на сайті МСОП (версія 2013.2) (англ.) 26 November 2013
2. ↑ Фесенко Г. В. Вітчизняна номенклатура птахів світу. — Кривий Ріг : ДІОНАТ, 2018. — 580 с. — ISBN 978-617-7553-34-1.

Quạ thông mào, tên khoa học Platylophus galericulatus, là một loài chim trước đây xếp trong họ Corvidae.^[2] Nó cũng là loài duy nhất trong chi Platylophus.^[3] nhưng gần đây được cho là có quan hệ họ hàng gần với chi Eurocephalus của họ Laniidae. Vị trí của nó có thể là cơ sở trong Corvidae hoặc là có quan hệ họ hàng với Laniidae.^[4][5][6] Do đó một số tác giả như Winkler et al. (2015) coi nó như một họ đơn chi, đơn loài gọi là Platylophidae (xem phiên bản 2018 tại eBird).

Loài này có thể được tìm thấy ở Brunei, Indonesia, Malaysia, Myanmar và Thái Lan.

Phân loài

• P. g. ardesiacus (Bonaparte, 1850): Nam Myanmar, Thái Lan bán đảo, Mã Lai bán đảo.
• P. g. coronatus (Raffles, 1822): Sumatra và Borneo (trừ phía bắc).
• P. g. lemprieri Nicholson, 1883: Bắc Borneo.
• P. g. galericulatus (Cuvier, 1816): Java.

Chú thích

Tham khảo

Wikimedia Commons có thêm hình ảnh và phương tiện truyền tải về Quạ thông mào

• Dữ liệu liên quan tới Platylophus galericulatus tại Wikispecies
• dos Anjos, Luiz (2007). “Family Corvidae (Crows)”. Trong del Hoyo, Josep; Elliott, Andrew; Christie, David. Handbook of the Birds of the World. 9. Bush-shrikes to Old World Sparrows. Barcelona: Lynx Editions.

Царство: Животные

Подцарство: Эуметазои

Без ранга: Двусторонне-симметричные

Без ранга: Вторичноротые

Тип: Хордовые

Подтип: Позвоночные

Инфратип: Челюстноротые

Надкласс: Четвероногие

Класс: Птицы

Подкласс: Настоящие птицы

Инфракласс: Новонёбные

Отряд: Воробьинообразные

Подотряд: Певчие воробьиные

Инфраотряд: Corvida

Надсемейство: Corvoidea

Семейство: Врановые

Род: Хохлатые малайские сойки

Вид: Хохлатая малайская сойка

Близки к уязвимому положению
IUCN 3.1 Near Threatened: 22705602

• 1 Описание
• 2 Местообитание
• 3 Питание
• 4 Размножение
• 5 Примечания
• 6 Литература

二名法 Platylophus galericulatus
Cuvier, 1816

冠鸦（学名：Platylophus galericulatus），是鸦科冠鸦属的一种，分布于缅甸、文莱、泰国、印度尼西亚和马来西亚。全球活动范围约为1,530,000平方千米。该物种的保护状况被评为近危。 冠鴉在傳統上被視為鴉科的一屬，但在親緣關係上，它可能更接近於叢鵙科（Malaconotidae）或伯勞科（Laniidae）；因此，目前冠鴉被視為所屬不明而被歸入鴉科。

冠鸦的平均体重约为77.9克。栖息地包括亚热带或热带的湿润低地林和亚热带或热带的湿润山地林。

参考文献

维基共享资源中相关的多媒体资源：冠鸦

• Platylophus galericulatus. BirdLife.org. [2011-06-27].

Madge & Burn (1993) Goodwin (1986)

取自“https://zh.wikipedia.org/w/index.php?title=冠鸦&oldid=44282116”

カンムリカケス 保全状況評価 LEAST CONCERN
(IUCN Red List Ver.3.1 (2001))
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : スズメ目 Passeriformes 科 : カラス科 Corvidae 属 : カンムリカケス属
Platylophus 種 : カンムリカケス
P. galericulatus 学名 Platylophus galericulatus 和名 カンムリカケス 英名 Crested Jay

カンムリカケス（学名：Platylophus galericulatus）は、スズメ目カラス科に分類される鳥類の一種。

分布[編集]

東南アジア

Sibley分類体系上の位置[編集]

シブリー・アールキスト鳥類分類 ウィキメディア・コモンズには、カンムリカケスに関連するメディアがあります。 この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（ポータル鳥類 - PJ鳥類）。

「https://ja.wikipedia.org/w/index.php?title=カンムリカケス&oldid=61223411」から取得