الأسماء في صفحات التنقل
Suillia gigantea is a European species of Heleomyzidae.[1]
Suillia gigantea is a European species of Heleomyzidae.
Suillia gigantea est une espèce d'insecte de la famille des Heleomyzidae. C'est une petite mouche allongée aux yeux orangés.
Elle permet au chercheur de truffe de localiser le champignon. Elle-même le cherche pour y pondre ses œufs. En surveillant son vol, on peut facilement trouver le champignon à l'endroit où elle se pose.
En France, cette espèce est présente en Provence et sert d'indicateur lors de la recherche de truffes.
Suillia gigantea is een vliegensoort uit de familie van de afvalvliegen (Heleomyzidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1830 door Meigen.
Bronnen, noten en/of referenties
Suillia gigantea – gatunek muchówki z rodziny błotniszkowatych.
Gatunek ten opisany został w 1830 roku przez Johanna Wilhelma Meigena jako Helomyza gigantea[1].
Muchówka o ciele długości od 7,2 do 12 mm. Czułki jej mają pierzasto owłosioną aristę, przy czym długość włosków w części nasadowej aristy jest nie mniejsza niż szerokość trzeciego członu czułków. Tułów jej cechują jasne i ledwie widoczne owłosienie propleurów, nagie pteropleury i mezopleury oraz całkiem zarośnięty włoskami dysk tarczki. U samca przednia para odnóży ma kolec w wierzchołkowej okolicy spodu pierwszego członu stopy, a środkowa para liczne i grube szczecinki w nasadowej okolicy spodu uda. Odwłok samicy wyróżnia się siódmym sternitem o przedniej krawędzi tak długiej jak boczne i owłosieniu obecnym tylko w tylnej ⅓[2].
Owad znany z Hiszpanii, Francji, Szwajcarii, Austrii, Włoch[2], Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Grecji, europejskiej części Rosji, Bliskiego Wschodu[1] i Kaukazu[2].
Suillia gigantea – gatunek muchówki z rodziny błotniszkowatych.
Gatunek ten opisany został w 1830 roku przez Johanna Wilhelma Meigena jako Helomyza gigantea.
Muchówka o ciele długości od 7,2 do 12 mm. Czułki jej mają pierzasto owłosioną aristę, przy czym długość włosków w części nasadowej aristy jest nie mniejsza niż szerokość trzeciego członu czułków. Tułów jej cechują jasne i ledwie widoczne owłosienie propleurów, nagie pteropleury i mezopleury oraz całkiem zarośnięty włoskami dysk tarczki. U samca przednia para odnóży ma kolec w wierzchołkowej okolicy spodu pierwszego członu stopy, a środkowa para liczne i grube szczecinki w nasadowej okolicy spodu uda. Odwłok samicy wyróżnia się siódmym sternitem o przedniej krawędzi tak długiej jak boczne i owłosieniu obecnym tylko w tylnej ⅓.
Owad znany z Hiszpanii, Francji, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Grecji, europejskiej części Rosji, Bliskiego Wschodu i Kaukazu.
