الأسماء في صفحات التنقل
Der Halbgebänderte Plattschwanz (Laticauda semifasciata, auch als chinesische Seeschlange oder in Japan als erabu umi hebi oder in Okinawa als irabu bekannt) zählt innerhalb der Familie der Giftnattern (Elapidae) und der Unterfamilie der Laticaudinae zur Gattung der Plattschwänze (Laticauda). Erstmals wissenschaftlich beschrieben wurde die Art im Jahre 1837 von dem deutschen Naturwissenschaftler Kaspar Reinwardt. Die Art kommt ausschließlich in Asien im warmen Westpazifik zwischen Papua, Singapur und dem südlichen Japan wie etwa Okinawa vor.
Der Halbgebänderte Plattschwanz besitzt einen eher kurzen Kopf mit verhältnismäßig gedrungenem Rumpf, das Schwanzende besteht überwiegend aus Haut, die flossenähnlich verbreitert ist und keine feste Stützstruktur wie ein Skelett besitzt. Der Magen ist verhältnismäßig groß angelegt. Schwarze und dunkelbraune Bänder verlaufen entlang des Körpers an der Seite, was zur Namensgebung geführt hatte.[1]
Die Schlange bewohnt bevorzugt Korallenriffe in Küstennähe und brütet gerne in engen Spalten und Höhlen. Sie zeigt eine nachtaktive Lebensweise und ist untertags kaum anzutreffen. Da sie luftatmend ist, taucht sie mindestens alle sechs Stunden an die Oberfläche auf. Für eine ausdauernde Verfolgung der bevorzugten Beute, kleinere Fische, ist der Plattschwanz zu langsam, daher lauert er versteckt in den Korallen. Es wurden schon Jagdverbände aus Plattschwänzen mit anderen Räubern wie Mulloidichthys martinicus und Caranx melampygus beobachtet, die gemeinsam Beutefische aus engen Riffstellen heraustrieben, vergleichbar mit Jagdstrategien mancher Muränen.[2]
Beide Geschlechter werden ab etwa 70–80 cm Körperlänge fortpflanzungsfähig. Weibchen legen ihre Brut, meist bestehend aus 3–7 Eiern, an Land ab, wo diese nach weiteren 4–5 Monaten ausschlüpft.[3] Als ausgewachsene Exemplare erreichen sie Körperlängen von bis zu 170 cm.[4]
Halbgebänderte Plattschwänze sind überaus giftig, im Vergleich zu Kobragift ist das ihre etwa 10-mal stärker. Es kommt aber selten zu Attacken auf Menschen, da die Schlangen scheu sind und nur bei akuter Bedrohung beißen. Das Gift, Erabutoxin B, wirkt auf den nikotinischen Acetylcholinrezeptor in der Muskulatur und lähmt die Beute.[5]
Der Halbgebänderte Plattschwanz (Laticauda semifasciata, auch als chinesische Seeschlange oder in Japan als erabu umi hebi oder in Okinawa als irabu bekannt) zählt innerhalb der Familie der Giftnattern (Elapidae) und der Unterfamilie der Laticaudinae zur Gattung der Plattschwänze (Laticauda). Erstmals wissenschaftlich beschrieben wurde die Art im Jahre 1837 von dem deutschen Naturwissenschaftler Kaspar Reinwardt. Die Art kommt ausschließlich in Asien im warmen Westpazifik zwischen Papua, Singapur und dem südlichen Japan wie etwa Okinawa vor.
The black-banded sea krait (Laticauda semifasciata), also known commonly as the Chinese sea snake or erabu, is a species of venomous snake in the subfamily Laticaudinae of the family Elapidae. In Japan it is known as erabu umi hebi (ja:エラブウミヘビ), and in Okinawa as the irabu. It is found in much of the western Pacific Ocean.
This sea snake frequents coral reef areas. It has a short head, thick trunk, and no easily discernible neck. The tail is simply extended skin, spread wide like a fin, and unsupported by any bony projections from the vertebral column. The stomach is comparatively wide. Massing together near the shore, it breeds between narrow cracks in the reef and in caves. It is a nocturnal snake, rarely seen during the day. It breathes air; so it breaks the surface at least once every six hours.
Too slow to chase fish in open water, it hunts for fish by hiding in the coral reefs. Alternately, the black-banded sea krait is known to form hunting alliances with bluefin trevally, flushing potential prey from narrow crannies in a reef the same way some moray eels do.[3][4] The bite is highly venomous and paralyzes the prey. Females lay their eggs on land.
Generally, the species is found in Ryukyu Islands, Taiwan, the Philippines, and Indonesia. Its venom is ten times stronger than that of a cobra. The snake does not attack humans unless it feels threatened or provoked.
The erabu snake is a winter staple in southern Japan, where it is believed to replenish a female's womanhood. Irabu soup irabu-jiru (ja:イラブー汁)[5] is said to taste like miso and a bit like tuna. This soup was a part of the royal court cuisine of Ryukyu Kingdom; it is thought to have analeptic properties.
Males and females of the black-banded sea krait reach sexual maturity at snout-vent lengths (SVL) of 70 and 80 cm (28 and 31 in), respectively. Females lay 3–7 eggs that hatch after 4–5 months.[6] L. semifasciata can reach a total length (including tail) of 170 cm (67 in).[7]
The black-banded sea krait can be found in the warm waters of the western Pacific Ocean. However, researchers have recently found L. semifasciata in the waters surrounding southern South Korea. This area is located outside its "typical distribution range (Japan, China including Taiwan, Philippines and Indonesia)."[8] The same researchers state that the black-banded sea krait has been dispersing northward from its typical distribution range due to climate change which has caused deterioration of its habitat.[8]
{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) The black-banded sea krait (Laticauda semifasciata), also known commonly as the Chinese sea snake or erabu, is a species of venomous snake in the subfamily Laticaudinae of the family Elapidae. In Japan it is known as erabu umi hebi (ja:エラブウミヘビ), and in Okinawa as the irabu. It is found in much of the western Pacific Ocean.
This sea snake frequents coral reef areas. It has a short head, thick trunk, and no easily discernible neck. The tail is simply extended skin, spread wide like a fin, and unsupported by any bony projections from the vertebral column. The stomach is comparatively wide. Massing together near the shore, it breeds between narrow cracks in the reef and in caves. It is a nocturnal snake, rarely seen during the day. It breathes air; so it breaks the surface at least once every six hours.
Too slow to chase fish in open water, it hunts for fish by hiding in the coral reefs. Alternately, the black-banded sea krait is known to form hunting alliances with bluefin trevally, flushing potential prey from narrow crannies in a reef the same way some moray eels do. The bite is highly venomous and paralyzes the prey. Females lay their eggs on land.
Generally, the species is found in Ryukyu Islands, Taiwan, the Philippines, and Indonesia. Its venom is ten times stronger than that of a cobra. The snake does not attack humans unless it feels threatened or provoked.
The erabu snake is a winter staple in southern Japan, where it is believed to replenish a female's womanhood. Irabu soup irabu-jiru (ja:イラブー汁) is said to taste like miso and a bit like tuna. This soup was a part of the royal court cuisine of Ryukyu Kingdom; it is thought to have analeptic properties.
Laticauda semifasciata Laticauda generoko animalia da. Narrastien barruko Elapidae familian sailkatuta dago.
Laticauda semifasciata Laticauda generoko animalia da. Narrastien barruko Elapidae familian sailkatuta dago.
Laticauda semifasciata ou tricot rayé asiatique ou serpent de mer de Chine est une espèce de serpents marins de la famille des Elapidae[1].
Cette espèce se rencontre dans l'ouest du océan Pacifique dans les eaux de la Russie, du Japon, de Chine, de Taïwan, des Philippines, de l'Indonésie et jusqu'aux îles Samoa[1].
C'est un grand tricot rayé qui peut mesurer jusqu'à 1,70 m. Les femelles sont plus grandes et plus lourdes que les mâles : elles peuvent peser jusqu'à 900 g alors qu'ils ne pèsent qu'environ 500 g.
Le corps de ce serpent marin est gris pâle ou bleuté avec une cinquantaine de larges barres brunes s'estompant sur les flancs.
Il chasse surtout le soir et la nuit dans l'eau ; il revient sur la terre ferme pour se réchauffer, digérer, boire de l'eau douce et dormir.
Le tricot rayé asiatique traque et chasse en embuscade des petits poissons : apogons, gobies, poissons-chirurgiens et poissons-demoiselles...
Il peut être en apnée pendant 6 heures.
Les jeunes, les mâles et les femelles semblent avoir des régimes alimentaires différents.
Le serpent de mer de Chine est ovipare. La femelle pond 6 ou 7 œufs à terre entre août et novembre. Les petits serpenteaux naissent 4 ou 5 mois plus tard et il deviennent matures lorsqu'ils mesurent près de 70 cm.
Le tricot rayé asiatique ne constitue qu'une très faible menace pour l'homme car, quoi que très venimeux, il n'est pas agressif et donc très peu dangereux. Cependant, en cas d'une improbable morsure, il faut aller d'urgence à l'hôpital car son venin est mortel.
En revanche, l'homme est pour le tricot rayé asiatique une très grave menace : par exemple, près de 450 000 de ces serpents ont été massacrés pour leur peau et pour leur viande vendue fumée en 1974 aux Philippines, et , depuis cette date, la population a diminué de 90%[2].
Laticauda semifasciata ou tricot rayé asiatique ou serpent de mer de Chine est une espèce de serpents marins de la famille des Elapidae.
Laticauda semifasciata é uma espécie de serpente-marinha da ordem Squamata, família Elapidae.[1] Possui um potente veneno. Vive nos mares do Sudeste Asiático e da Austrália.
Laticauda semifasciata é uma espécie de serpente-marinha da ordem Squamata, família Elapidae. Possui um potente veneno. Vive nos mares do Sudeste Asiático e da Austrália.
Kara kuşaklı deniz yılanı (Laticauda fasciata), Elapidae ya da Hydrophiidae familyasında denizlerde yaşayan yılan türüdür. Laticauda, Hydrophiidae üyeleri içinde deniz yaşamına en az adapte olmuş cinstir. Genel olarak Geniş şeritli mavi deniz yılanı olarak bilinir. Bu türü Reinwardt 1837 yılında keşfetmiştir [1]. Tıpkı karayılanlarında olduğu gibi ventralinde geniş pullar bulunur ve bir tane az gelişmiş kuyruk yüzgeci vardır. Laticulada kıyıya yakın ve kısa zamanlı olarak karada yaşarlar çünkü karada hareket etmeleri kolaydır [2][3]. Dillerinin etrafını çevreleyen tuz bezleri, deniz suyunca hayvanın ozmotik dengesini sağlamasına yardımcı olur. Tüm yılanlar gibi karnivordurlar. Gerçek deniz yılanları genelde balıklarla, çoğunlukla da belirli balık türleriyle beslenirler [4]. Akciğerleri yüzünden nefes almak için yüzeye çıkmaları gerekmektedir. Deniz yılanlarında deri ile oksijen alınımı olduğu kanıtlanmıştır [5]. Deniz yılanları dünyada en çok bulunan ve tüm zehirli sürüngenlerin %70’ini oluşturan, geniş yayılım gösteren bir gruptur [6].
Deniz yılanları genelde tropik okyanuslarda, genelde Hint Okyanusu ve Büyük Okyanusta yaşar. Bulunduğu yerler ise Brunei, Çin, Hong Kong, Endonezya, Japonya, Kuzey Kore, Güney Kore, Malezya, Filipinler, Tayvan ve Vietnam’dır [7]. Laticauda ovipardır ve karaya 1-10 yumurta bırakır.
Erginlerin uzunlukları genelde 70 cm civarındadır. Genel görünümleri uzunluk olarak cinsine göre orta uzunlukta, orta boyda ve cinsin de en kalın olanıdır. Boyun ince ve büyüklükle değişmez. Vücudu uzun ve yuvarlaktır. Kuyrul lateral olarak basık, posterior ve açık şekilde kürek şeklindedir. 1.5 m’ye kadar uzayabilirler. Baş kısa, yuvarlak ve boyundan biraz uzaktadır. Gözler çok az küçük olup göz bebekleri yuvarlaktır. İris siyah-kahverengidir. Dorsal pullar düz ve kiremit şeklindedir. Ventral pullar ise düz, geniş ve yanındaki dorsal pullara göre üç kat daha büyüktür (ventral pullar vücudun yarısından fazlasını kaplar). Bazı örneklerde posterior ventral pullarda orta omurga bulunur [7].
Tüm deniz yılanları çok zehirlidir. Deniz yılanları genelde saldırgan değillerdir fakat birçoğu kıyıda bulunduğu için insanların bu yılanlardan zarar görme ihtimali de bulunmaktadır [8]. Fakat genelde elle tutulduğunda ya da provoke edildiğinde ısırmakta isteksizdirler [7]. Laticauda semifasciata Filipinlerde bulunan zehirli bir yılandır. Laticauda zehirini savunmak ve avını felç etmek için kullanır. Zehirinde lektinaz, antikoagulaz, hyaluronidaz ve nörotoksinler gibi birçok protein çeşidi bulunmaktadır. Zehirinde bulunan nörotoksin en aktif olanıdır. Bu nörotoksin asetilkolin reseprötüne bağlanıp iskelet kaslarının felç olmasına ve solunum yetmezliği sebebiyle ölüme yol açar [8].
Deniz yılanları karayılanlarından daha zehirlidir ve nörotoksin içeriğine göre aktiviteleri değişmektedir. Nörotoksinin etki mekanizması biyosentezi kadar dikkate değerdir. Laticauda semifasciata zehirinde bulunan nörotoksinler erabutoksin a, erabutoksin b, erabutoksin c [9] ve Laticauda semifasciata III (LsIII)’tür [8]. Erabutoksin a ve c, erabutoksin b’den sırasıyla 26 ve 51. pozisyonlarda tek bir amino asitin farklılaşması yüzünden birbirinden farklıdır. Hepsi özellikle nikotinik asetilkolin nöromüsküler kavşaklara bağlanırlar. X-ışınımı kristalogrifileri ve NMR sonuçları, bu üç molekülün de üç lop olarak katlandığını göstermektedir [10].
Laticauda semifasciata zehirinde bulunan proteinlerden;
Tüm yılan zehirlerinin toksisitesi, içerdikleri nörotoksinin içeriğine bağlıdır. Deniz yılanları karayılanlarından daha zehirlidir. Çoğu karayılanlarında LD50 4000 µg zehir / kg hayvan ile 6000 µg zehir / kg organizma arasındadır. Deniz yılanlarında LD50 genellikle 60 µg zehir / kg hayvan ile 600 µg zehir / kg hayvan arasındadır. Laticauda semifasciata’da LD50 340 g / kg hayvandır [8].
Kara kuşaklı deniz yılanı (Laticauda fasciata), Elapidae ya da Hydrophiidae familyasında denizlerde yaşayan yılan türüdür. Laticauda, Hydrophiidae üyeleri içinde deniz yaşamına en az adapte olmuş cinstir. Genel olarak Geniş şeritli mavi deniz yılanı olarak bilinir. Bu türü Reinwardt 1837 yılında keşfetmiştir . Tıpkı karayılanlarında olduğu gibi ventralinde geniş pullar bulunur ve bir tane az gelişmiş kuyruk yüzgeci vardır. Laticulada kıyıya yakın ve kısa zamanlı olarak karada yaşarlar çünkü karada hareket etmeleri kolaydır . Dillerinin etrafını çevreleyen tuz bezleri, deniz suyunca hayvanın ozmotik dengesini sağlamasına yardımcı olur. Tüm yılanlar gibi karnivordurlar. Gerçek deniz yılanları genelde balıklarla, çoğunlukla da belirli balık türleriyle beslenirler . Akciğerleri yüzünden nefes almak için yüzeye çıkmaları gerekmektedir. Deniz yılanlarında deri ile oksijen alınımı olduğu kanıtlanmıştır . Deniz yılanları dünyada en çok bulunan ve tüm zehirli sürüngenlerin %70’ini oluşturan, geniş yayılım gösteren bir gruptur .
Deniz yılanları genelde tropik okyanuslarda, genelde Hint Okyanusu ve Büyük Okyanusta yaşar. Bulunduğu yerler ise Brunei, Çin, Hong Kong, Endonezya, Japonya, Kuzey Kore, Güney Kore, Malezya, Filipinler, Tayvan ve Vietnam’dır . Laticauda ovipardır ve karaya 1-10 yumurta bırakır.
Erginlerin uzunlukları genelde 70 cm civarındadır. Genel görünümleri uzunluk olarak cinsine göre orta uzunlukta, orta boyda ve cinsin de en kalın olanıdır. Boyun ince ve büyüklükle değişmez. Vücudu uzun ve yuvarlaktır. Kuyrul lateral olarak basık, posterior ve açık şekilde kürek şeklindedir. 1.5 m’ye kadar uzayabilirler. Baş kısa, yuvarlak ve boyundan biraz uzaktadır. Gözler çok az küçük olup göz bebekleri yuvarlaktır. İris siyah-kahverengidir. Dorsal pullar düz ve kiremit şeklindedir. Ventral pullar ise düz, geniş ve yanındaki dorsal pullara göre üç kat daha büyüktür (ventral pullar vücudun yarısından fazlasını kaplar). Bazı örneklerde posterior ventral pullarda orta omurga bulunur .
Laticauda semifasciata là một loài rắn trong họ Rắn hổ. Loài này được Reinwardt mô tả khoa học đầu tiên năm 1837.[2]
Laticauda semifasciata là một loài rắn trong họ Rắn hổ. Loài này được Reinwardt mô tả khoa học đầu tiên năm 1837.
半环扁尾海蛇（学名：Laticauda semifasciata），又名半環扁尾海蛇，为眼镜蛇科扁尾海蛇属的爬行动物；为一种毒蛇。
长达1米多，背面褐灰色，腹面黄白色或浅青色，全体有暗褐环状纹42个；头和躯干略呈圆筒形，尾巴扁平如鱼鳍，胎生。
分布于太平洋西部，包括印度尼西亚、巴布亚新几内亚、菲律宾、斐济、日本沿海、琉球、台湾、福建、辽宁等地，一般栖息于常栖于近海岸或海岛礁石丛或珊瑚礁中。该物种的模式产地在印度尼西亚马鲁古群岛。[3]
一般成群出没于海边，上岸下蛋繁殖。因速度较慢，无法追捕鱼类，所以藏在珊瑚礁中，等待鱼游过冲出捕杀。它毒性很高，能麻痹獵物。
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 爬虫綱 Reptilia 目 : 有鱗目 Squamata 亜目 : ヘビ亜目 Serpentes 科 : コブラ科 Elapidae 属 : エラブウミヘビ属 Laticauda 種 : エラブウミヘビ L. semifasciata 学名 Laticauda semifasciataエラブウミヘビ（永良部海蛇、Laticauda semifasciata）は、コブラ科エラブウミヘビ属に分類されるヘビ。有毒の特定動物ではあるが、人に危害を与えることはほとんどない。
インド洋、東南アジア、オーストラリア北部から、フィリピン、台湾を経て日本の南西諸島沿岸域[1]。最も寒い時期の海水表面温度が約19℃以上の海域が分布域とされる。
本種は本来、南西諸島を分布の北限としていたが、近年では、九州や四国、本州の南岸でも生息が確認されている。これは地球の温暖化が影響していると見られている。まれに、海流に乗り本来の生息海域よりも高緯度の海域で捕獲されることもあり、1920年代に日本海で捕獲された記録も残っている。
全長70-150cm[1]。胴体の断面は円形だが、尾は側偏し鰭状になり、先端が丸い[1]。体色は青く、幼少の頃は鮮やかな色をしているが、成長に伴い褐色味を帯びる[2]。背面には黒い横帯が入り、腹面では横帯は不鮮明になる。横帯は成長に伴い不鮮明になる。大型の個体では横帯が殆ど消えてしまい確認できなくなることもある[2]。腹板の幅が広い為、陸上でも活動できる[1]。
身体は雌の方が大きく、尾は雄の方が長くなる傾向にある[1]。
また、本種は、東南アジアに生息するベニヘビ属が海生に適応した種であると言われている。
昼夜共に活動するが[1]、昼間は海岸の岩場の隙間などで休んでいることが多く、活動時間はほぼ夜間である[2]。休息の為に洞穴に上陸することもある[1]。
ベラ、スズメダイ、ギンポなどを主食とする他、甲殻類を捕食することもある[1]。
乱獲、環境変化などによって、近年では個体数が減少傾向にある[1]。
本種の毒はエラブトキシンと呼ばれる神経毒の一種[1]で、その毒はハブの70-80倍の強さと言われる。しかし、本種の性質は非常に大人しく口も小さいため、噛まれる可能性は少ないが、捕らえようとすると噛んでくることも考えられるので、無闇に触ったり近付いたりしない方がよい。沖縄では燻製のための食材として捕獲する折、素手で捕獲されることが多い[1][2]が、毒性は強く、噛まれれば最悪の場合死亡する危険性もある[1]。
繁殖形態は卵生。海岸の岩場の陰などに、一度に3-8個の卵を産む。卵は150日程で孵化する。一説には、交尾も陸上で行うとも言われる。このように、本種の生活環には、陸上での行動が多く含まれるため、他のウミヘビに比べると、ずっと後になって海で生活するようになったと考えられている。産卵期には大量の個体が一箇所に密集して上陸している姿も確認されている[1]。
上記の様に非常に大人しい性質であり、他のウミヘビと比べると素手で捕まえる事も比較的容易である。川口浩探検隊シリーズの1984年4月に放送された『恐怖の蛇島編』では隊員たちが海に潜って大量の海蛇を捕獲していた。沖縄や奄美地方では「イラブー」と呼ばれて古くから食用に捕獲され、琉球料理の貴重な食材として珍重されていた[1][2]。燻製や干物に加工した食品からイラブー汁を作り、泡盛に一匹丸ごとつけた『イラブー酒』は特産品として土産物店等で販売されている。
この項目は、動物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（Portal:生き物と自然／プロジェクト:生物）。 
