dcsimg

Helle Stieldickkopffliege ( الألمانية )

المقدمة من wikipedia DE

Die Helle Stieldickkopffliege (Physocephala vittata) ist eine Art aus der Familie der Blasenkopffliegen (Conopidae).

Merkmale

Die Fliegen erreichen Körperlängen zwischen 9 und 16 Millimetern. Ihr Gesicht ist gelb, ohne schwarze Streifen und ohne einen schwarzen Bereich oberhalb des Fühleransatzes. Der hintere Bereich der Frons ist bräunlich gefärbt. Die schwarzen Fühler sind nahe ihrer Spitzen rötlich gefärbt. Der Saugrüssel (Proboscis) ist vollständig schwarz gefärbt. Der schwarze Thorax besitzt gelb-rote Schulterbeulen. Der Petiolus (Hinterleibsstiel) weist ein breites rotes Band auf. Die sich anschließenden Tergite besitzen einen basalen schwarzen Teil sowie einen goldgelben apikalen Teil. Die Femora sind rotgelb gefärbt. Die Tibien sind überwiegend gelb gefärbt. Die Flügel sind im vorderen Bereich dunkel gefärbt. Die dunkle Färbung reicht nicht bis zu den Flügelspitzen. Die vordere Randzelle ist weißlich.

Ähnliche Arten

Verbreitung

Physocephala vittata kommt in der westlichen Paläarktis sowie in der nordöstlichen Afrotropis vor. In Mittel- und in Südeuropa ist die Art weit verbreitet.[1] Sie fehlt auf den Britischen Inseln.[1]

Lebensweise

Die Flugzeit dauert von Juni bis September. Man beobachtet die Fliegen meist an Waldrändern und Wegrainen. Die Fliegen besuchen die Blüten verschiedener Disteln und Doldenblütler wie Berg-Haarstrang.

Die Larven von Physocephala vittata sind solitäre koinobionte Endoparasitoide verschiedener Hummeln.

Einzelnachweise

  1. a b Physocephala vittata bei Fauna Europaea. Abgerufen am 2. Mai 2019
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia DE

Helle Stieldickkopffliege: Brief Summary ( الألمانية )

المقدمة من wikipedia DE

Die Helle Stieldickkopffliege (Physocephala vittata) ist eine Art aus der Familie der Blasenkopffliegen (Conopidae).

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia DE

Physocephala vittata ( الفرنسية )

المقدمة من wikipedia FR

Physocephala vittata, le Physocephale à bandes[2], est une espèce d'insectes diptères de la famille des Conopidae et du genre Physocephala. P. vittata est un parasitoïde solitaire, pleinement paléarctique, dont la larve est endoparasite d'hyménoptères et spécifiquement d'Apidae.

Description

Physocephala vittata mesure de 9 à 16 mm de long. La face est jaune, sans rayures noires. Le front est un peu brunâtre. Les antennes noires sont rougeâtres près de leurs extrémités. La trompe est complètement noire. Le thorax noir présente des bosses aux épaules jaune-rougeâtre. Le pétiole jaune est orné d'une large bande rouge. L'abdomen est presque cylindrique chez le mâle, à base très menue chez la femelle. Les quatre premiers tergites de l'abdomen ont une bande postérieure ferrugineuse intercalé d'une bande jaune d'or. Les deuxième et troisième ont la base rougeâtre et le cinquième est noir chez le mâle ; le deuxième est presque entièrement rougeâtre, le cinquième a des extrémités ferrugineuses chez la femelle. Le sixième est ferrugineux aux flancs noir chez les deux sexes. La theca de la femelle est ferrugineuse. Les fémurs sont de couleur jaune-rougeâtre. Les tibias, quant à eux, sont principalement jaunes. Les ailes sont de couleur sombre sur la bordure extérieure, cette couleur s'estompant avant leur extrémité[2],[3].

Éthologie

Les imagos de Physocephala vittata, floricoles se nourrisant exclusivement de nectar, sont visibles de juin à septembre en Europe occidentale.

À l'instar de ses consœurs de la famille Conopidae, P. vittata est un parasitoïde solitaire dont les larves sont endoparasites d'hyménoptères. Cette espèce affectionne les Apidae dont Apis mellifera, Bombus hortorum, Bombus lapidarius, Bombus pascuorum, Bombus ruderarius, Megachile maritima, Megachile rotundata, Tetralonia malvae et également des Sphecidae dont Philanthus triangulum. D'autres mentions sont plus ou moins douteuses. Il s'agit d'Apidae : Amegilla garrula, Bombus laesus, Bombus lucorum, Bombus sylvarum, Bombus terrestris, Bombus veteranus, Eucera, Halictus scabiosae, Halictus sexcinctus, Megachile murina, Megachile sicula, également des Vespidae : Vespa crabro, Vespula germanica ainsi qu'une Acrididae : Oedipoda caerulescens[1].

Distribution

Physocephala vittata est présente en écozone afrotropicale (Éthiopie, Kenya, Yemen) et sur l'ensemble du paléarctique dont l'Europe, à l'exception notable du Royaume-Uni et de l'Irlande et des zones les plus septentrionales[1],[4].

Références

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p et q (en) Jens-Hermann Stuke, Conopidae (Diptera), World Catalogue of Insects, Volume: 15, Brill, 2017, (ISBN 978-90-04-27183-8)
  2. a et b Macquart, Justin (1778-1855), Histoire naturelle des insectes. Diptères. Tome 2, (Paris), Roret, 1834-1835, 753 p. (lire en ligne).
  3. (ru)(en) Lena Viktorovna Zimina Chapitre Conopidae family dans G. Ya. Bei-Bienko et George C. Steyskal, Keys to The Insects of The European Part of The USSR Volume 5, part II, Éditions Brill, 1989, 1504 p. (ISBN 978-90-04-09026-2, lire en ligne) (Lire en ligne)
  4. Fauna Europaea, consulté le 17 mai 2019

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FR

Physocephala vittata: Brief Summary ( الفرنسية )

المقدمة من wikipedia FR

Physocephala vittata, le Physocephale à bandes, est une espèce d'insectes diptères de la famille des Conopidae et du genre Physocephala. P. vittata est un parasitoïde solitaire, pleinement paléarctique, dont la larve est endoparasite d'hyménoptères et spécifiquement d'Apidae.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FR

Gracieus knuppeltje ( البلجيكية الهولندية )

المقدمة من wikipedia NL

Insecten

Het gracieus knuppeltje (Physocephala vittata) is een vliegensoort uit de familie van de blaaskopvliegen (Conopidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1794 door Fabricius.

Bronnen, noten en/of referenties
Geplaatst op:
29-06-2013
Dit artikel is een beginnetje over biologie. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. Beginnetje
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia-auteurs en -editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia NL

Physocephala vittata ( البولندية )

المقدمة من wikipedia POL

Physocephala vittatagatunek muchówki z podrzędu krótkoczułkich i rodziny wyślepkowatych.

Gatunek ten opisany został w 1794 roku przez Johana Christiana Fabriciusa jako Conops vittata[1].

Muchówka o wydłużonym ciele długości od 9 do 16 mm. Głowa jej jest żółta, pozbawiona czarnej przepaski podłużnej na twarzy i czole. Czułki są czarne z czerwonym trzecim członem. Brązowoczerwony tułów ma czarne śródplecze i pozbawiony jest srebrzystych pasów na sklerytach bocznych. Brzegi skrzydeł cechuje szerokie zaciemnienie. Barwa przezmianek jest żółta. Odnóża są czerwonobrązowe z ciemnymi biodrami i stopami. Odwłok jest czerwonobrunatny, w części nasadowej silnie przewężony. Tylne brzegi segmentów odwłoka zdobią przepaski złocistego opylenia[2].

Owad znany z Hiszpanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwecji, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Litwy, Czech, Słowacji, Węgier, Rumunii, Bułgarii, Cypru[1] i Afryki Północnej. Larwy są pasożytami pszczół, w tym: trzmiela rudego, trzmiela kamiennika, trzmiela ziemnego, Megachile sicula, kornutek i smuklików. Ponadto pasożytują na przewężku błękitnym z rodziny szarańczowatych[2].

Przypisy

  1. a b Physocephala vittata. W: Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-07-07].
  2. a b Regina Trojanowa: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVIII Muchówki – Diptera, zeszyt 35–36. Conopidae, Pyrgotidae. Warszawa: PWN, Polski Związek Entomologiczny, 1956.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia POL

Physocephala vittata: Brief Summary ( البولندية )

المقدمة من wikipedia POL

Physocephala vittata – gatunek muchówki z podrzędu krótkoczułkich i rodziny wyślepkowatych.

Gatunek ten opisany został w 1794 roku przez Johana Christiana Fabriciusa jako Conops vittata.

Muchówka o wydłużonym ciele długości od 9 do 16 mm. Głowa jej jest żółta, pozbawiona czarnej przepaski podłużnej na twarzy i czole. Czułki są czarne z czerwonym trzecim członem. Brązowoczerwony tułów ma czarne śródplecze i pozbawiony jest srebrzystych pasów na sklerytach bocznych. Brzegi skrzydeł cechuje szerokie zaciemnienie. Barwa przezmianek jest żółta. Odnóża są czerwonobrązowe z ciemnymi biodrami i stopami. Odwłok jest czerwonobrunatny, w części nasadowej silnie przewężony. Tylne brzegi segmentów odwłoka zdobią przepaski złocistego opylenia.

Owad znany z Hiszpanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwecji, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Litwy, Czech, Słowacji, Węgier, Rumunii, Bułgarii, Cypru i Afryki Północnej. Larwy są pasożytami pszczół, w tym: trzmiela rudego, trzmiela kamiennika, trzmiela ziemnego, Megachile sicula, kornutek i smuklików. Ponadto pasożytują na przewężku błękitnym z rodziny szarańczowatych.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia POL