الأسماء في صفحات التنقل
Stygnocoris rusticus ist eine Wanze aus der Familie der Rhyparochromidae.
Die Wanzen werden 3,1 bis 4,4 Millimeter lang und sind damit die größte Art ihrer Gattung in Mitteleuropa.[1] Vertreter der Gattung Stygnocoris erkennt man durch die feine Behaarung auf dem Pronotum und den Hemielytren. Das Pronotum ist komplett punktiert und die Schenkel (Femora) der Vorderbeine tragen keine Sporne. Stygnocoris rusticus hat ein einheitlich schwarz gefärbtes Pronotum. Ihre Dorsalseite ist matt und kurz beflaumt. Die Tiere haben in der Regel reduzierte (brachyptere) Flügel, es gibt jedoch auch welche mit voll entwickelten (makropteren) Flügeln,[2] vor allem Weibchen.[1]
Die Art ist in Europa mit Ausnahme des hohen Nordens und des äußersten Südens und östlich bis nach Zentralasien verbreitet. Die Art wurde in Nordamerika durch den Menschen eingeschleppt. In Mitteleuropa ist sie weit verbreitet und fast überall häufig. Sie steigt in den Alpen deutlich über 1000 Meter Seehöhe, man findet sie auch bis in die Mittelgebirgslagen.[1] In Großbritannien ist sie weit verbreitet, tritt aber nur lokal auf.[2] Besiedelt werden verschiedene offene bis halbschattige, feuchte bis trockene und warme Lebensräume. Man findet sie an Küsten mit salzigen Böden, Ufern von Süßgewässern und Mooren sowie in Sand- und Kalkmagerrasen und nicht selten auch auf Ruderalflächen und Kulturland mit dichter Krautschicht.[1]
Die Tiere leben am Boden. Die Imagines saugen an herabgefallenen Samen, aber auch auf den Pflanzen an unreifen Samen. Sie sind polyphag und offenbar an keine bestimmten Nahrungspflanzen gebunden. Die Weibchen legen ihre Eier in die Stängel von krautigen Pflanzen oder in totes Pflanzenmaterial am Boden ab. Die Entwicklung erfolgt gleich wie bei Stygnocoris sabulosus: Die Paarung findet erst ab August und September statt, die Eier werden ab September bis in den Jänner hinein abgelegt. Die Überwinterung erfolgt im Ei,[2] nur einzelne Imagines, vor allem Weibchen, überleben den Winter. Ab Mai schlüpfen die Nymphen.[1]
Stygnocoris rusticus ist eine Wanze aus der Familie der Rhyparochromidae.
Stygnocoris rusticus is a species of dirt-colored seed bug in the family Rhyparochromidae. It is found in Africa, Europe and Northern Asia (excluding China), and North America.[1][2][3][4]
These two subspecies belong to the species Stygnocoris rusticus:
Stygnocoris rusticus is a species of dirt-colored seed bug in the family Rhyparochromidae. It is found in Africa, Europe and Northern Asia (excluding China), and North America.
De Stygnocoris rusticus is een wants uit de onderfamilie Rhyparochrominae en uit de familie bodemwantsen (Lygaeidae). 'Zwarte donsrug' is de Nederlandse naam voor deze wants op Waarneming.nl, waar voor alle in de Benelux voorkomende wantsen eenduidige Nederlandse namen zijn ingevoerd[1][2]
De onderfamilie Rhyparochrominae wordt ook weleens als een zelfstandige familie Rhyparochromidae gezien in een superfamilie Lygaeoidea.[3] Lygaeidae is conform de indeling van bijvoorbeeld het Nederlands Soortenregister.
De zwarte donsrug is 3,1 tot 4,4 mm lang. Net als de andere soorten uit het genus Stygnocoris draagt deze wants fijne haartjes op het halsschild (pronotum) en voorvleugels. De kop, het schildje (scutellum), het halsschild (pronotum) en voorvleugelszijn zwart. Ze zijn bijna altijd kortvleugelig (brachypteer) en een enkele keer langvleugelig (macropteer) Dat zijn dan vooral de vrouwtjes.
De soort komt voor in Europa met uitzondering van het Hoge Noorden en het uiterste zuiden. Verder is hij naar Centraal-Azië en Noord-Amerika versleept. Hij komt voor in allerlei open tot halfschaduwrijke leefgebieden en heeft geen voorkeur voor een bepaalde bodemsoort of voor droge of vochtige omstandigheden.
De wantsen leven polyfaag zowel op de bodem van zaden als in de planten (meestal kruidachtig), waar ze aan de rijpende zaden zuigen. Ze zuigen aan de zaden van verschillende soorten planten. De eitjes overwinteren. In de stengels van kruidachtige planten of of in dode planten op de bodem. Maar soms is er ook nog een overwinterend vrouwtje te vinden. Vanaf mei verschijnen de nimfen en In juli verschijnt de nieuwe generatie volwassen wantsen.
De Stygnocoris rusticus is een wants uit de onderfamilie Rhyparochrominae en uit de familie bodemwantsen (Lygaeidae). 'Zwarte donsrug' is de Nederlandse naam voor deze wants op Waarneming.nl, waar voor alle in de Benelux voorkomende wantsen eenduidige Nederlandse namen zijn ingevoerd
De onderfamilie Rhyparochrominae wordt ook weleens als een zelfstandige familie Rhyparochromidae gezien in een superfamilie Lygaeoidea. Lygaeidae is conform de indeling van bijvoorbeeld het Nederlands Soortenregister.
