الأسماء في صفحات التنقل
Üçlü hibiskus (lat. Hibiscus trionum)[1] — hibiskus cinsinə aid bitki növü.[2]
Llysieuyn blodeuol lluosflwydd Cetmia chwysigennog sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Malvaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Hibiscus trionum a'r enw Saesneg yw Bladder ketmia.[1]
Mae'r planhigyn hwn yn perthyn yn eithaf agos i'r ocra, cotwm a cacao. Mae'r dail blewog wedi'u gosod ar yn ail a cheir pum sepal a phum petal ym mhob blodyn.
Llysieuyn blodeuol lluosflwydd Cetmia chwysigennog sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Malvaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Hibiscus trionum a'r enw Saesneg yw Bladder ketmia.
Mae'r planhigyn hwn yn perthyn yn eithaf agos i'r ocra, cotwm a cacao. Mae'r dail blewog wedi'u gosod ar yn ail a cheir pum sepal a phum petal ym mhob blodyn.
Die Stundenblume (Hibiscus trionum), auch Stunden-Roseneibisch[1], Einjähriger Stundeneibisch oder Stundenröslein genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung Hibiskus (Hibiscus) innerhalb der Familie der Malvengewächse (Malvaceae). Sie ist in der Alten Welt weitverbreitet und in vielen Gebieten der Welt ein Neophyt.
Die Stundenblume wächst als ein-, selten als zweijährige krautige Pflanze und erreicht meist Wuchshöhen von etwa 20 bis 50 cm, manchmal auch bis zu 80 Zentimetern. Der Stängel ist etwas borstig behaart. Die wechselständig angeordneten Laubblätter sind in Blattstiel und Blattspreite gegliedert. Der Blattstiel ist 2 bis 4 Zentimeter lang. Die 3 bis 6 cm große Blattspreite weist zwei unterschiedliche Formen auf: einfach eiförmig oder drei- bis fünflappig. Die fadenförmigen Nebenblätter sind etwa 7 mm lang.
Jede Blüte öffnet sich in der Hauptblütezeit von Juni bis September nur einen Tag lang und dann nur für wenige Stunden (daher der Name). Die Blüten stehen einzeln in den Blattachseln. Der Blütenstiel weist eine Länge von etwa 2,5 cm auf und verlängert sich bis zur Fruchtreife bis auf etwa 4 cm. Die zwittrigen Blüten sind bei einem Durchmesser von bis zu 8 Zentimetern, radiärsymmetrisch und fünfzählig. Der Nebenkelch besteht aus zwölf nur an ihrer Basis verwachsenen, etwa 8 mm großen fadenförmigen Lappen. Besonders auffällig ist auch der aufgeblasene Kelch, der aus fünf auf der Hälfte ihre Länge verwachsenen, grünlichen, 1,5 bis 2 cm langen Kelchblättern besteht. Die fünf zumeist weißen bis zart-gelblichen Kronblätter besitzen eine dunkel purpurrot-violett-schwarze Basis (Saftmal). Bei der Unterfamilie Malvoideae sind die Staubfäden der vielen Staubblätter zu einer den Stempel umhüllenden Röhre verwachsen, der sogenannten Columna. Die obersten etwa 3 mm der Staubfäden sind frei. Die Staubbeutel sind gelb. Es sind fünf Griffel vorhanden.
Die fünffächerige Kapselfrucht weist einen Durchmesser von etwa 1 cm auf. Die Samen sind schwarz.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 28 oder 56.[2]
Es erfolgt Insektenbestäubung und Selbstbestäubung.[1]
Die Ausbreitung erfolgt vorwiegend über Selbstaussaat.
Hibiscus trionum ist vom östlichen Mittelmeerraum bis zum Südlichen Afrika sowie Madagaskar und von Westasien über Zentralasien und Pakistan bis China und Australien weitverbreitet. Sie ist fast weltweit in klimabegünstigten, warmen Gebieten ein Neophyt. Sie ist beispielsweise im gesamten Mittelmeerraum bis zum Alpenfuß eingebürgert. Sie ist im westlichen Mitteleuropa sehr selten und in klimabegünstigten Gegenden unbeständig verwildert.[3] Als einzige Hibiscus-Art in Europa, genauer in Südosteuropa, kommt die Stundenblume in Deutschland nur unbeständig vor. Im südosteuropäischen Verbreitungsgebiet ist sie eine Eragrostion-Verbandscharakterart.[2]
In Österreich ist der Stundeneibisch in Wien, Niederösterreich, dem Burgenland und der Steiermark heimisch. In Oberösterreich, Kärnten, Salzburg und Vorarlberg tritt er nur unbeständig auf. Die früheren unbeständigen Vorkommen in Tirol sind erloschen. Die Art tritt in Österreich selten und besonders in der Pannonischen Florenprovinz in der collinen Höhenstufe in sommerwarmen, trockenen bis mäßig feuchten Ruderalfluren, Hackfruchtäckern, Weingärten und ruderal beeinflussten Rasen auf. Der Stundeneibisch gilt in Österreich als stark gefährdet.[4]
Die sonnenliebende Stundenblume ist frosthart und in Mitteleuropa vor allem als unbeständiges „Unkraut“ auf Hackfrucht-Äckern, auf Brachflächen und an Wegrändern verbreitet. Die Stundenblume gedeiht am besten auf lockeren, steinigen oder kiesig-sandigen Lehmböden, die etwas stickstoffhaltig sein sollten und zeitweise recht trocken sein können.[3]
Die Erstveröffentlichung von Hibiscus trionum erfolgte 1753 durch Carl von Linné in Species Plantarum, 2, S. 697. Synonyme für Hibiscus trionum L. sind: Hibiscus africanus Mill., Hibiscus trionum var. cordifolius DC., Hibiscus vesicarius Cav., Ketmia trionum (L.) Scop., Trionum annuum Medik., Trionum trionum (L.) Wooton & Standl. Das Artepitheton trionum bedeutet „der Nördlichste“ und bezieht sich darauf, dass es die am nördlichsten vorkommende Art der hauptsächlich tropischen Gattung Hibiscus ist.
Sie wird als Zierpflanze verwendet.[3]
Die Stundenblume (Hibiscus trionum), auch Stunden-Roseneibisch, Einjähriger Stundeneibisch oder Stundenröslein genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung Hibiskus (Hibiscus) innerhalb der Familie der Malvengewächse (Malvaceae). Sie ist in der Alten Welt weitverbreitet und in vielen Gebieten der Welt ein Neophyt.
BOʻRITAROQ, gʻoʻzarak (Hibiscus trionum L.) — gulxayridoshlarga mansub bir yillik begona oʻt. Poyasi tik oʻsadi, boʻyi 10—70 sm, sershox. Barglari uch boʻlakli, choʻziq, tubigacha patsimon boʻlakchalarga ajralgan. Gullari sariq, uzun gulbandlarda yakkayakka joylashgan. Asosida qirmizi rangli dogʻlari bor. Mevasi koʻsakcha. Issiq va namsevar oʻsimlik. Nihollari mart— mayda koʻkaradi. Iyun — avg .da gullaydi, iyuldan okt.gacha mevalaydi. Urugʻidan koʻpayadi. Bir tupi 15 ming urugʻ beradi. Urugʻlar tuproqning 6—8 sm chuqurligida 57 yilga qadar yashovchanligini saqdab qoladi, harorat 5—6°da unib chiqadi. Oʻrta Osiyoda sugʻorma dehqonchilik r-nlarida koʻp tarqalgan. B. paxta maydonlari, chopiq qilinadigan ekinlar orasida, shuningdek yoʻl, ariq yoqalari, tashlandiq yerlar va bogʻlarda uchraydi.
Kurash choralari: ekish oldidan urugʻni tozalash, yerni boronalash, qator oralariga ishlov berish, maysa koʻkarmasdan gerbitsidlar sepish va boshqa
BOʻRITAROQ, gʻoʻzarak (Hibiscus trionum L.) — gulxayridoshlarga mansub bir yillik begona oʻt. Poyasi tik oʻsadi, boʻyi 10—70 sm, sershox. Barglari uch boʻlakli, choʻziq, tubigacha patsimon boʻlakchalarga ajralgan. Gullari sariq, uzun gulbandlarda yakkayakka joylashgan. Asosida qirmizi rangli dogʻlari bor. Mevasi koʻsakcha. Issiq va namsevar oʻsimlik. Nihollari mart— mayda koʻkaradi. Iyun — avg .da gullaydi, iyuldan okt.gacha mevalaydi. Urugʻidan koʻpayadi. Bir tupi 15 ming urugʻ beradi. Urugʻlar tuproqning 6—8 sm chuqurligida 57 yilga qadar yashovchanligini saqdab qoladi, harorat 5—6°da unib chiqadi. Oʻrta Osiyoda sugʻorma dehqonchilik r-nlarida koʻp tarqalgan. B. paxta maydonlari, chopiq qilinadigan ekinlar orasida, shuningdek yoʻl, ariq yoqalari, tashlandiq yerlar va bogʻlarda uchraydi.
Kurash choralari: ekish oldidan urugʻni tozalash, yerni boronalash, qator oralariga ishlov berish, maysa koʻkarmasdan gerbitsidlar sepish va boshqa
Hibiscus trionum, commonly called flower-of-an-hour,[2] bladder hibiscus, bladder ketmia,[2] bladder weed, puarangi and venice mallow,[2] is an annual plant native to the Old World tropics and subtropics. It has spread throughout southern Europe both as a weed and cultivated as a garden plant. It has been introduced to the United States as an ornamental where it has become naturalized as a weed of cropland and vacant land, particularly on disturbed ground.
The plant grows to a height of 20–50 centimetres (8–20 in), sometimes exceeding 80 cm (30 in), and has white or yellow flowers with a purple centre. In the deeply pigmented centre of the flower, the surface features striations, which have been the subject of controversy about whether they act as a diffraction grating, creating iridescence.
The pollinated but unripe seedpods look like oriental paper lanterns, less than 25 mm (1 in) across, pale green with purple highlights.
The flowers of Hibiscus trionum can set seed via both outcrossing and self-pollination. During the first few hours after anthesis, the style and stigma are erect and receptive to receive pollen from other plants. In the absence of pollen donation, the style bends and makes contact with the anthers of the same flower, inducing self-pollination.[3] Although outcrossing plants seem to perform better than self-pollinating plants,[4] this form of reproductive assurance might have contributed to the success of H. trionum plants in several environments.[5]
Initial studies showed that artificial replicas of the flower surface produced iridescence that bees could recognise.[6] Later work suggested that the irregularities of the plant cells and surface resulted in the periodicity of the striations being too irregular to create clear iridescence[7][8] and thus suggested that the iridescence is not visible to man and flower visiting insects.[9][10] More recent papers have presented evidence that the flower is both visibly and measurably iridescent,[11] and the striations have been shown to be sufficiently irregular to generate particularly strong scattering of light at short wavelengths, producing weak iridescence and a 'blue halo' (of which the halo is the dominant visible effect).[12] It has also been demonstrated that the blue scattering increases the foraging efficiency of bumblebees in laboratory environments,[12] although it remains unknown whether this effect translates to a meaningful advantage in the field.[10][11]
Hibiscus trionum – MHNT Hibiscus trionum, commonly called flower-of-an-hour, bladder hibiscus, bladder ketmia, bladder weed, puarangi and venice mallow, is an annual plant native to the Old World tropics and subtropics. It has spread throughout southern Europe both as a weed and cultivated as a garden plant. It has been introduced to the United States as an ornamental where it has become naturalized as a weed of cropland and vacant land, particularly on disturbed ground.
Hibiscus trionum, es una especie de planta anual perteneciente a la familia de las malváceas. Es originaria del este del Mediterráneo pero se extendió por el sur de Europa tanto como mala hierba o cultivada como una planta ornamental de jardín.
La planta crece hasta un altura de 20-50 cm, a veces alcanza los 80 cm y tiene las flores blancas o amarillas con un centro púrpura.
Hibiscus trionum fue descrita por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 2: 697. 1753.[1]
Hibiscus: nombre genérico que deriva de la palabra griega: βίσκος ( hibískos ), que era el nombre que dio Dioscórides (aC. 40-90) a Althaea officinalis.[2]
trionum: epíteto
Hibiscus trionum, es una especie de planta anual perteneciente a la familia de las malváceas. Es originaria del este del Mediterráneo pero se extendió por el sur de Europa tanto como mala hierba o cultivada como una planta ornamental de jardín.
Ajannäyttäjä eli ajannäyttäjähibiskus (Hibiscus trionum) on itäisen Välimeren alueella alkuperäisenä kasvava yksivuotinen hibiskuksiin (Hibiscus) kuuluva ruohokasvi.
Ajannäyttäjä kasvaa 15–60 cm korkeaksi. Sen varsi on pystykasvuinen ja harvaan tähti- ja pitkäkarvainen. Lehdet ovat syvästi 3–5-liuskaiset. Kukat kasvavat yksittäin lehtihangoissa. Ne ovat 3–5 cm leveät ja väriltään kellanvalkoiset, terälehdet ovat tyveltä tummanvioletit.[1]
Ajannäyttäjä eli ajannäyttäjähibiskus (Hibiscus trionum) on itäisen Välimeren alueella alkuperäisenä kasvava yksivuotinen hibiskuksiin (Hibiscus) kuuluva ruohokasvi.
Ajannäyttäjä kasvaa 15–60 cm korkeaksi. Sen varsi on pystykasvuinen ja harvaan tähti- ja pitkäkarvainen. Lehdet ovat syvästi 3–5-liuskaiset. Kukat kasvavat yksittäin lehtihangoissa. Ne ovat 3–5 cm leveät ja väriltään kellanvalkoiset, terälehdet ovat tyveltä tummanvioletit.
Le Ketmie d'Afrique ou Fleur d'une heure (Hibiscus trionum), est une plante herbacée annuelle (parfois bisannuelle) du genre Hibiscus, originaire de l'est du bassin méditerranéen, mais qui a été disséminée à travers le sud de l'Europe et l'Amérique, comme plante de jardin.
La plante est généralement d'une taille d'une cinquantaine de centimètres, mais atteint parfois les 80 cm. Elle a un port déprimé et la tige est ramifiée à partir de la base. Les feuilles sont simples, palmées et divisée en 3 à 7 lobes.[1]
Elle produit des fleurs, de 2 à 4 cm de diamètre, blanches ou légèrement jaunes avec un cœur violet foncé. Le calice est membraneux et gonflé. Celles-ci s'ouvrent de juin à septembre, mais seulement pour quelques heures, d'où son nom vernaculaire.
Le Ketmie d'Afrique ou Fleur d'une heure (Hibiscus trionum), est une plante herbacée annuelle (parfois bisannuelle) du genre Hibiscus, originaire de l'est du bassin méditerranéen, mais qui a été disséminée à travers le sud de l'Europe et l'Amérique, comme plante de jardin.
Žołta hodźinka (Hibiscus trionum) je rostlina ze swójby šlězowych rostlinow (Malvaceae).
Kćenje
Hibiscus trionum - Museum specimen
Jeli sy jedyn z mjenowanych njedostatkow skorigował(a), wotstroń prošu potrjecheny parameter předłohi {{Předźěłuj}}. Podrobnosće namakaš w dokumentaciji.
Žołta hodźinka (Hibiscus trionum) je rostlina ze swójby šlězowych rostlinow (Malvaceae).
De drie-urenbloem (Hibiscus trionum) is een 10-60 cm hoge, kruipende tot rechtopstaande eenjarige plant met borstelig behaarde twijgen. De bladeren zijn meer of minder diep ingesneden in drie tot vijf langwerpig-lancetvormige, geveerde segmenten. De naam verwijst naar het feit dat iedere bloem van deze plant slechts enkele uren bloeit.
De drie-urenbloem bloeit van juni tot september. De bloemen groeien solitair op lange bloemstengels in de bladoksels. Ze zijn alleen in de voormiddag geopend. De buitenkelk bestaat uit tien tot dertien smalle, lintvormige, borstelig behaarde blaadjes. De binnenkelk is circa twee keer zo lang, vijfslippig en heeft donkerviolette nerven en stijve haren. De vijf kroonbladeren zijn 2–3 cm lang en bleekgeel met aan de basis een donkerviolette vlek. De vruchten zijn doosvruchten die omsloten worden door de opgeblazen kelk.
De drie-urenbloem komt van nature voor in Zuidoost-Europa en het oosten van Midden-Europa, West- en Centraal-Azië en het noorden, oosten en zuiden van Afrika. In het Middellandse Zeegebied is de plant ingeburgerd. Hij komt voor in braak- en cultuurland op vochtige plaatsen.
De drie-urenbloem (Hibiscus trionum) is een 10-60 cm hoge, kruipende tot rechtopstaande eenjarige plant met borstelig behaarde twijgen. De bladeren zijn meer of minder diep ingesneden in drie tot vijf langwerpig-lancetvormige, geveerde segmenten. De naam verwijst naar het feit dat iedere bloem van deze plant slechts enkele uren bloeit.
A flor-de-todas-as-horas (Hibiscus trionum) é uma planta anual, oriunda da zona Este do Mediterrâneo, mas actualmente espalhada por toda a Europa como espécie invasora ou planta ornamental.
A espécie foi descrita por L. tendo sido publicada em Species Plantarum 2: 697. 1753.[1]
A flor-de-todas-as-horas (Hibiscus trionum) é uma planta anual, oriunda da zona Este do Mediterrâneo, mas actualmente espalhada por toda a Europa como espécie invasora ou planta ornamental.
A espécie foi descrita por L. tendo sido publicada em Species Plantarum 2: 697. 1753.
Zămoșiță (Hibiscus trionum) este o plantă erbacee din familia Malvaceae cunoscută și sub denumirea de macul-ciorii.[1]
Plantă erbacee anuală, înaltă de până la 80 cm, acoperită cu peri rigizi, cu tulpina ramificată de la bază, cu flori mari, solitare, cu petale gălbui, la bază purpurii și fruct-capsulă. Crește prin culturi, în locuri fertile, pe câmpuri și la marginea drumurilor, în terenurile joase de la câmpie. Înflorește din iulie până în septembrie.[2]
În scopuri medicinale se utilizează numai părțile aeriene recoltate la începutul înfloririi.
Ulei gras, flavonoide, mucilagii, arabinoză, ramnoza
Cistite, pielite, elimină nisipul și calculii renali de dimensiuni reduse.[1]
Carte · 
Categorie · 
Portal · 
WikiProiect Zămoșiță (Hibiscus trionum) este o plantă erbacee din familia Malvaceae cunoscută și sub denumirea de macul-ciorii.
Timvisare (Hibiscus trionum) är en ettårig ört i familjen malvaväxter med dunkelt ursprung. Troligen härstammar arten från Afrika.
Ettårig ört eller halvbuske, 25-60 cm hög, upprätt men ofta gänglig. Hela växten är klädd med enkla hår och stjärnhår. Blad 2-7 cm långa, mörkgröna, tre till femflikiga, de nedre bladen är grunt flikiga, medan de övre är fingrade eller djupt loberade med parflikiga lober. Blommor ensamma i bladvecken, de är vita eller blekt gula med mörkt purpur basfläck, 6-7 cm i diameter. Ståndarna har röda strängar och gula ståndarknappar. Fodret blir uppblåst vid fruktmognaden. Frukten är en kapsel med vårtiga frön. Blommar från juli till september i Sverige.
Artepitetet trionum är ett gammalt grekiskt växtnamn. Det svenska namnet timvisare anses syfta på att blommorna bara är utslagna under omkring tre timmar.
Många vilda typer har blommor som bara håller sig öppna någon timma eller mer. Urvalsformer för trädgårdar har bättre hållbarhet. Exempel så sådana sorter är: 'Luyana', 'Simply Love'och 'Sunnyday'.
Förkultiveras eller sås direkt på växtplatsen. Fröna gror efter 5-10 dagar. Fordrar varm plats för att utvecklas bra och bäst i fullt solsken. Jorden bör vara fuktighetshållande och näringsrik.
Timvisare (Hibiscus trionum) är en ettårig ört i familjen malvaväxter med dunkelt ursprung. Troligen härstammar arten från Afrika.
Ettårig ört eller halvbuske, 25-60 cm hög, upprätt men ofta gänglig. Hela växten är klädd med enkla hår och stjärnhår. Blad 2-7 cm långa, mörkgröna, tre till femflikiga, de nedre bladen är grunt flikiga, medan de övre är fingrade eller djupt loberade med parflikiga lober. Blommor ensamma i bladvecken, de är vita eller blekt gula med mörkt purpur basfläck, 6-7 cm i diameter. Ståndarna har röda strängar och gula ståndarknappar. Fodret blir uppblåst vid fruktmognaden. Frukten är en kapsel med vårtiga frön. Blommar från juli till september i Sverige.
Artepitetet trionum är ett gammalt grekiskt växtnamn. Det svenska namnet timvisare anses syfta på att blommorna bara är utslagna under omkring tre timmar.
Hibiscus trionum là một loài thực vật có hoa trong họ Cẩm quỳ. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.[1] Đây là loài thực vật hàng năm bản địa Levant. Loài này đã lan rộng khắp miền nam châu Âu cả hai như là một loại cỏ dại và cây trồng trong vườn. Nó đã được du nhập vào Hoa Kỳ như là một cảnh nơi mà nó mọc ngoài thiên nhiên.
Bài viết liên quan đến phân họ Cẩm quỳ này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Hibiscus trionum là một loài thực vật có hoa trong họ Cẩm quỳ. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753. Đây là loài thực vật hàng năm bản địa Levant. Loài này đã lan rộng khắp miền nam châu Âu cả hai như là một loại cỏ dại và cây trồng trong vườn. Nó đã được du nhập vào Hoa Kỳ như là một cảnh nơi mà nó mọc ngoài thiên nhiên.
Гибискус тройчатый, или гибискус северный (лат. Hibiscus trionum) — вид растений рода Гибискус (Hibiscus) семейства Мальвовые (Malvaceae).
В природе ареал вида охватывает Средиземноморье, Малую Азию, Иран, Армению, Индию, Китай, Японию, а также Америку, Австралию и всю Африку. Описан из Италии и Африки.
Растёт на пустынных и степных склонах, по берегам рек и озёр, на отмелях. Нередко сорное растение в посевах хлопчатника, сои, кукурузы, джугары, люцерны, риса и других культур.
Однолетнее травянистое растение высотой 5—75 см. Стебель прямой, в узлах угловато изогнутый, покрытый жёсткими волосками, ветвистый; нижние ветви удлинённые, приподнимающиеся или лежачие.
Листья с черешками, равными или почти равными пластинке. У первых листьев пластинка цельная или слабо лопастная, лопатчатая или округло-овальная, у основания закруглённая или слабо сердцевидная. У нижних листьев — трёхлопастная или трёхраздельная, с широкими, направленными вверх долями. У остальных листьев пластинка рассечённая на три продолговатые в очертании, перисто-раздельные или перисто-лопастные доли. Все листья сверху голые или редко-щетинистые, зелёные, снизу бледнее, щетинистые и волосистые. Прилистники шиловидные, длинно-реснитчатые.
Цветки одиночные, располагаются в пазухах листьев. Цветоножки длиннее черешков или почти равные им, густо покрытые жёсткими волосками. Подчашие состоит из 10—13 линейных реснитчатых листочков. Чашечка бледная, колокольчатой формы, с двадцатью волосистыми продольными жилками пурпурового цвета, между жилками голая или со звёздчатыми волосками, при цветках 10—15 мм высотой, при плодах 15—30 мм высотой. Венчик 17—33 мм, бледно-жёлтого цвета, в зеве с большим пурпуровым пятном. Лепестки обратнояйцевидные или продолговато-обратнояйцевидные, в верхней части закруглённые, книзу суженные, снаружи покрытые рассеянными волосками.
Плод короче чашечки, семя 2—3 мм длиной и 1,75—2,5 мм шириной, почковидное или неправильно почковидное, голое, густо покрытое бородавками, красно-бурого, серо-коричневого или даже оливкового цвета.
Цветёт в июне—октябре, плодоносит в июне—ноябре.
Из листьев гибискуса производят сироп, имеющий потогонный эффект. Растение содержит около 0,3% каучукоподобных веществ. В семенах содержится около 20% жирного масла светло-жёлтого цвета.
Иногда выращивается как декоративное растение.
Вид Гибискус тройчатый входит в род Гибискус (Hibiscus) трибы Hibisceae подсемейства Malvoideae семейства Мальвовые (Malvaceae) порядка Мальвоцветные (Malvales).
Гибискус тройчатый, или гибискус северный (лат. Hibiscus trionum) — вид растений рода Гибискус (Hibiscus) семейства Мальвовые (Malvaceae).
野西瓜苗（学名：Hibiscus trionum），又名香鈴草、小秋葵、打瓜花、山西瓜秧，是一種錦葵科木槿属一年生草本植物。
野西瓜苗的分枝横升或斜升，半空心，上有白色開叉的細毛，高約20-50cm，但亦有高至80cm或1米的。葉3至5个掌状全裂或深裂，裂片倒卵形，裂片再羽状分裂；两面具星状刺毛。花单生于叶腋，花冠外表黄色、內裡酒紅色，雌雄同體，柱頭長約1.1cm，亦是酒紅色。分果瓣5枚。
野西瓜苗原生於地中海東部，但後來在南歐擴散。雖然被當作野草處理，亦有當作觀賞植物種在後園的。由於人口的移動，這種植物目前已從歐洲擴散到北美。
수박풀(Hibiscus trionum, 영어: flower-of-an-hour)은 중앙아메리카 원산으로, 한국 각처의 밭에 나는 한해살이풀로 높이는 30-60cm이다. 전체에 흰색의 거친 털이 있고, 줄기는 곧게서거나 가로 누워 있으며, 가지가 갈라진다. 잎은 어긋나며, 잎자루가 있고, 근생엽은 둥근 모양으로 경생엽은 깊게 3-5갈래, 수박잎 모양, 갈개는 선상 긴 타원형, 도란상 긴 타원형이다. 꽃은 연한 노란색이며 가지 끝의 잎겨드랑이에서 나오고, 꽃자루가 있다. 이른 아침에 피며, 정오 전에 시든다. 꽃받침은 5갈래이며 꽃잎은 5장이다. 수술은 짧은 단체 웅예, 암술대는 끝이 5갈래이고 꽃 아래 작은 포는 11갈래로 가장자리에 털이 난다. 열매는 삭과로 긴 타원형이며 떨어지지 않는 꽃받침에 싸여있다.
_2.jpg)
