الأسماء في صفحات التنقل
Fîkarên bera, paserî an xwedonkên bera (Passeri û Oscines), binekomek e gelek mezin e ji balindeyên fîkaran (Passeriformes) e. Cureyên famîleyek ji vê binekomê dighêjê 4000 curene, ku li her warên Cîhanê dijîn û anatomiya van çûkan hatiye pêşketin di organên vokal an dengkirin ku dikanibin bistirin.
Binekoma fîkarên bera li sê jorefamîleyên serekî hatiye dabeşandin.
Fîkarên bera, paserî an xwedonkên bera (Passeri û Oscines), binekomek e gelek mezin e ji balindeyên fîkaran (Passeriformes) e. Cureyên famîleyek ji vê binekomê dighêjê 4000 curene, ku li her warên Cîhanê dijîn û anatomiya van çûkan hatiye pêşketin di organên vokal an dengkirin ku dikanibin bistirin.
Tekst üüb Öömrang Passeri san det gratst onerorder faan a sjongfögler (Passeriformes). Diar hiar son 5.000 slacher tu.
A Passeri san a eegentelk sjongfögler.
Passeri san det gratst onerorder faan a sjongfögler (Passeriformes). Diar hiar son 5.000 slacher tu.
A Passeri san a eegentelk sjongfögler.
A songbird is a bird belangin tae the clade Passeri o the perchin birds (Passeriformes).
A songbird is a bird belangin tae the clade Passeri o the perchin birds (Passeriformes).
D'Sangvulle (Passeri) sinn déi gréisst Ënneruerdnung vun de Spatzevullen.
D'Sangvulle (Passeri) sinn déi gréisst Ënneruerdnung vun de Spatzevullen.
Sayroqi qushlar (Oscines) -chumchuqsimonlar kenja turkumiga mansub qushlar. 40 ga yaqin oilasi bor. Oilalar birbiridan faqat tashqi tuzilishi bilan farq qiladi. Sayroqi qushlar kekirdagi pastki qismida joylashgan ovoz paylari oʻziga xos murakkab tuzilganidan jarangdor sayrash xususiyatiga ega (bulbul, qorayaloklar, kanareykalar va boshqalar). Sayroqi qushlarning , asosan, nari, baʼzan modasi oʻz juftini jalb qilish, xavfdan ogohlantirish uchun sayraydi. Oʻzbekistonda 30 ga yaqin turi uchraydi.[1]
Sayroqi qushlar (Oscines) -chumchuqsimonlar kenja turkumiga mansub qushlar. 40 ga yaqin oilasi bor. Oilalar birbiridan faqat tashqi tuzilishi bilan farq qiladi. Sayroqi qushlar kekirdagi pastki qismida joylashgan ovoz paylari oʻziga xos murakkab tuzilganidan jarangdor sayrash xususiyatiga ega (bulbul, qorayaloklar, kanareykalar va boshqalar). Sayroqi qushlarning , asosan, nari, baʼzan modasi oʻz juftini jalb qilish, xavfdan ogohlantirish uchun sayraydi. Oʻzbekistonda 30 ga yaqin turi uchraydi.
De Singvegl (dt.: Singvögel, Passeri oda aa Oscines) san a Untaordnung vo de Spotznvegl (Passeriformes). Es gibd uma 4000 Oartn. Da gressde Singvogl is da Koikrob, dea wo iwa 60 cm long is.
Da Keapabau vo de Singvegl is afs Singa spezialisiad. Iaa Gsangl mochans mid da untan Gurgl, wo beim Ausotma a Membran zum Schwinga brochd wead.
De Singvegl (dt.: Singvögel, Passeri oda aa Oscines) san a Untaordnung vo de Spotznvegl (Passeriformes). Es gibd uma 4000 Oartn. Da gressde Singvogl is da Koikrob, dea wo iwa 60 cm long is.
Da Keapabau vo de Singvegl is afs Singa spezialisiad. Iaa Gsangl mochans mid da untan Gurgl, wo beim Ausotma a Membran zum Schwinga brochd wead.
D Singvögel (Passeri oder au Oscines) si in dr Ornithologii en Underordnig vo de Spatzevögel (Passeriformes). Öbbe vierduusig Arte ghöre zun ene, drunder d Rabevögel, d Passerida, d Paradiisvögel, Leierschwänz—im Ganze meh as nünzig Familiene. Vo de europäische Singvögel ghöre alli zu de Passerida usser dr Goldamsle (Oriolus oriolus), de Würger und de Rabevögel. Dr grösst Singvogel isch dr Raab, wo dr Körper von em meh as sächzig Santimeter lang isch.
D Singvögel (Passeri oder au Oscines) si in dr Ornithologii en Underordnig vo de Spatzevögel (Passeriformes). Öbbe vierduusig Arte ghöre zun ene, drunder d Rabevögel, d Passerida, d Paradiisvögel, Leierschwänz—im Ganze meh as nünzig Familiene. Vo de europäische Singvögel ghöre alli zu de Passerida usser dr Goldamsle (Oriolus oriolus), de Würger und de Rabevögel. Dr grösst Singvogel isch dr Raab, wo dr Körper von em meh as sächzig Santimeter lang isch.
Алтан гургалдай бол Пассери овгийн өндөрлөг газрын шувуу билээ (Бор шувууны). Хүмүүс түүнийг дууч шувуу гэдгээр нь андахгүй ба Латин-аар дуулах гэсэн утгатай үгнээс гаралтай ажээ. Дэлхий дээр энэ овогт 4000 гаруй төрлийн уран дууч шувуу-д багтдаг байна.
Алтангургалдай бол өндөрлөг газрын шувууны 2 томоохон төрлийн нэгд нь багтдаг ба, харин нөгөөх төрөл нь Тярани бөгөөд Неотропикийн хамгийн олон төрөлтэй шувуу бөгөөд дэлхий дээр хаа сайгүй тархсан байдаг. Эдгээр шувууд нь доод төвөнхийн булчингаараа донгоддог бөгөөд энэ нь тэднийг маш гайхалтай дуу хоолой гаргахад нөлөөлдөг ба тэдгээр шувууд хамтдаа байхдаа яг л бүхэл бүтэн цогц бүтээл шиг донгодож чаддаг.Харин дууч шувуудын 3 дахь зүйл нь Шинэ Зеланд-ийн Acanthisitti юм. Энэ зүйлийн зөвхөн 2 хон төрөл нь өнөөдөр амьд байгаа. [1] Энэ нь 50 сая жилийн тэртээ дэлхийн эх газар хуваагдахаас өмнө өөрөөр хэлбэл Австрали, Шинэ Зеланд Гвиней, болон Антрактида зэрэг тив нь нэгэн эх газар байх үед энэ шувууны төрөл нь амьдарч байсныг нотолж байна. Загвар:Иш татах needed
Энэхүү төрлийн шувууд нь ойр орчим байгаа шувуудтайгаа онцгой дугаралтаараа холбоо тогтоож чаддаг. Мөн шувуудын бие биеннээ дуудах харилцах дохио болон онцгой үед ялангуяа хоол тэжээл болон нүүдэллэх дохио нь хоорондоо ялгаатай байдаг. Хэдий бүх л төрлийн шувууд ямар нэгэн дуу авиагаар харилцдаг боловч зөвхөн дууч шувуудын хэдхэн төрөл нь л маш боловсронгуй дуу авиагаар харилцдаг. Харин бусад дууч шувууд-ийн жиргээ нь ихэвчлэн энгийн бөгөөд дахин дахин давтагдаж байдгаараа онцлогтой. Нэгэн хэвийн дугаралттай тахиа гэх мэтийн шувуу нь дууч шувууд болон алтан гургалдай зэрэг өвөрмөц жиргээтэй шувуудаас ялгаатай байдаг. Нөгөө талаас хүмүүсийн чихэнд сонсголонтой сонсогддог шувуудын жиргээ нь бодит байдал дээрээ тиймч сонсголонтой бус байх тал бий. Ихэнх хэрээний төрлийн шувуудын гуаглаа нь хүмүүсд их хатуу сонсогддог. Үүнтэй нэгэн адилаар шувуудын ижлээ ирсэн жиргээ нь ихэвчлэн аядуу зөөлөн байдаг. Мөн зарим тоть нь хүний хэлснийг давтаж хэлж чаддаг болдог. Харин дууч шувуудын хувьд ямар нэгэн дуу хооолойг дуурайх чадвар нь хязгаарлагдсан байдаг. Харин зарим нь бусад шувуудын юм уу байгалын дуу чимээг гайхалтай сайн дуурайж чаддаг чадвартай байдаг.
Алтан гургалдай бол Пассери овгийн өндөрлөг газрын шувуу билээ (Бор шувууны). Хүмүүс түүнийг дууч шувуу гэдгээр нь андахгүй ба Латин-аар дуулах гэсэн утгатай үгнээс гаралтай ажээ. Дэлхий дээр энэ овогт 4000 гаруй төрлийн уран дууч шувуу-д багтдаг байна.
Алтангургалдай бол өндөрлөг газрын шувууны 2 томоохон төрлийн нэгд нь багтдаг ба, харин нөгөөх төрөл нь Тярани бөгөөд Неотропикийн хамгийн олон төрөлтэй шувуу бөгөөд дэлхий дээр хаа сайгүй тархсан байдаг. Эдгээр шувууд нь доод төвөнхийн булчингаараа донгоддог бөгөөд энэ нь тэднийг маш гайхалтай дуу хоолой гаргахад нөлөөлдөг ба тэдгээр шувууд хамтдаа байхдаа яг л бүхэл бүтэн цогц бүтээл шиг донгодож чаддаг.Харин дууч шувуудын 3 дахь зүйл нь Шинэ Зеланд-ийн Acanthisitti юм. Энэ зүйлийн зөвхөн 2 хон төрөл нь өнөөдөр амьд байгаа. Энэ нь 50 сая жилийн тэртээ дэлхийн эх газар хуваагдахаас өмнө өөрөөр хэлбэл Австрали, Шинэ Зеланд Гвиней, болон Антрактида зэрэг тив нь нэгэн эх газар байх үед энэ шувууны төрөл нь амьдарч байсныг нотолж байна. Загвар:Иш татах needed
Песнопојни или песнопојки (науч. Passeri) — подред птици од редот на врапчевидните (Passeriformes) со преку 5.000 видови[1][2] распространети низ целиот свет, чиј гласилен орган е способен да произведува разновидни и сложени огласувања или „песни“.
Овие птици сочинуваат една од двата големи соја на врапчевидните птици, од кои другиот го чинат пискалките (Tyranni), кои се најразновидни во неотропите, но отсутни во многу краишта на светот. Пискалките имаат поедноставна гласилна мускулатура; иако нивното огласување е подеднакво сложено и изразено, истото има помеханички звук. Третиот помал сој го претставуваат новозеландските палчиња (Acanthisitti), од кои денес преостануваат само два вида.[3] Постојат наоди дека песнопојните птици се појавиле пред 50 милиони години во оној дел на суперконтинентот Гондвана од кој подоцна се одвоиле Индија, Шри Ланка, Австралија, Нов Зеланд, Нова Гвинеја и Антарктикот, за потоа да се рашират низ целиот свет.[4]
Песната на овој клад е во основа територијална. Со неа птицата разгласува која е и каде се наоѓа, но и ја приопштува намерата за размножување. Половата селекција меѓу песнопојните во голема мера се заснова на способноста за подражавање. Најпривлечни се оние мажјаци со најголем репертоар на песни.[5] Ваквите огласувања се поинакви од повиците за тревога или воспоставување гласовни врски, кои се од особена важност за птиците што се хранат во јата и вршат заеднички преселби. Иако речиси сите постоечки птици имаат некакво огласување, добро развиените пејачки можности се присутни само кај песнопојките и уште некои соеви вон нив.
Другите птици (особено неврапчевидните) неретко се огласуваат за да ја зачуваат својата територија и да привлечат женки, но овие нивни песни се прости и повторливи, за разлика од разновидноста на песнопојките. Ваков пример е монотоното повторување на кукавицата или малата барска кокошка споредено со појот на славејчето или блатниот трскар. Сепак, тоа не значи дека сите песнопојни птици имаат милозвучен пој. На пример, враните (Corvidae) општат со гракање и врескање, кое е непријатно за човечкото уво. Некои пак, како лироопашките и потсмевалките имаат извонредна способност да ги повторуваат огласувањата на сите птици, па дури и на неприродните звуци од околината.[6][7]
|accessdate= (помош) |accessdate= (помош) Песнопојни или песнопојки (науч. Passeri) — подред птици од редот на врапчевидните (Passeriformes) со преку 5.000 видови распространети низ целиот свет, чиј гласилен орган е способен да произведува разновидни и сложени огласувања или „песни“.
Овие птици сочинуваат една од двата големи соја на врапчевидните птици, од кои другиот го чинат пискалките (Tyranni), кои се најразновидни во неотропите, но отсутни во многу краишта на светот. Пискалките имаат поедноставна гласилна мускулатура; иако нивното огласување е подеднакво сложено и изразено, истото има помеханички звук. Третиот помал сој го претставуваат новозеландските палчиња (Acanthisitti), од кои денес преостануваат само два вида. Постојат наоди дека песнопојните птици се појавиле пред 50 милиони години во оној дел на суперконтинентот Гондвана од кој подоцна се одвоиле Индија, Шри Ланка, Австралија, Нов Зеланд, Нова Гвинеја и Антарктикот, за потоа да се рашират низ целиот свет.
Kantobirdo estas birdo apartenanta al la ordo de Paseroformaj (ĉ. 4000 specioj), en kiuj la voĉa organismo estas disvolvigita tiele ke ĝi produktas variajn sonnotojn, komune konataj kiel birdokanto. Estas pruvoj por sugesti, ke kantobirdoj evoluis antaŭ ĉirkaŭ 50 milionoj da jaroj en la okcidenta parto de Gondvano kiu poste iĝis Aŭstralio, Novzelando, Novgvineo kaj Antarkto, antaŭ disiĝi tutmonden.[1]
Tiu 'birdokanto' estas esence teritoria en tio ke ĝi komunikas la identecon kaj lokigon de individuo al aliaj birdoj kaj ankaŭ signas seksajn intencojn. Oni ne konfuzu ĝin kun birdalvokoj, kiuj estas uzataj por alarmo kaj kontakto, kaj gravas ĉe birdoj kiuj manĝas aŭ migras are.
Aliaj birdoj havas kanton por allogi partneron aŭ pluteni teritorion, sed tiuj estas kutime simplaj kaj ripetaj, kaj malhavas la varion de multaj paserinaj kantoj. La monotona ripetado de la Komuna kukolo aŭ de la Malgranda porzano povas esti kontrastataj kun la vario de Najtingalo aŭ de Grenokanbirdo.
Kvankam multaj kantobirdoj havas kantojn agrabalajn al homaj oreloj, tio ne nepras. Multaj membroj de la familio de korvoj grakas aŭ ĉirpas per sonoj akraj al homoj.
Kantobirdo estas birdo apartenanta al la ordo de Paseroformaj (ĉ. 4000 specioj), en kiuj la voĉa organismo estas disvolvigita tiele ke ĝi produktas variajn sonnotojn, komune konataj kiel birdokanto. Estas pruvoj por sugesti, ke kantobirdoj evoluis antaŭ ĉirkaŭ 50 milionoj da jaroj en la okcidenta parto de Gondvano kiu poste iĝis Aŭstralio, Novzelando, Novgvineo kaj Antarkto, antaŭ disiĝi tutmonden.
Tiu 'birdokanto' estas esence teritoria en tio ke ĝi komunikas la identecon kaj lokigon de individuo al aliaj birdoj kaj ankaŭ signas seksajn intencojn. Oni ne konfuzu ĝin kun birdalvokoj, kiuj estas uzataj por alarmo kaj kontakto, kaj gravas ĉe birdoj kiuj manĝas aŭ migras are.
Aliaj birdoj havas kanton por allogi partneron aŭ pluteni teritorion, sed tiuj estas kutime simplaj kaj ripetaj, kaj malhavas la varion de multaj paserinaj kantoj. La monotona ripetado de la Komuna kukolo aŭ de la Malgranda porzano povas esti kontrastataj kun la vario de Najtingalo aŭ de Grenokanbirdo.
Kvankam multaj kantobirdoj havas kantojn agrabalajn al homaj oreloj, tio ne nepras. Multaj membroj de la familio de korvoj grakas aŭ ĉirpas per sonoj akraj al homoj.
