Melocactus paucispinus ist eine Pflanzenart aus der Gattung Melocactus in der Familie der Kakteengewächse (Cactaceae). Das Artepitheton paucispinus bedeutet ‚mit wenig Stacheln‘.
Melocactus paucispinus wächst mit graugrünen, stark niedergedrückten entweder halbkugelförmigen oder scheibenförmigen Körpern, die Wuchshöhen von 7 bis 12 Zentimetern und Durchmesser von 15 bis 19 Zentimetern erreichen. Die Körper sind häufig teilweise im Sand eingegraben. Es sind 9 bis 10 Rippen vorhanden. Ein Mitteldorn fehlt. Die 3 bis 6 zurückgebogenen, grauen Randdornen besitzen eine dunklere Spitze und sind zwischen 2 und 3,2 Zentimeter lang. Der unterste Randdorn ist am längsten. Das aus cremeweißer Wolle und feinen mehr oder weniger rosaroten Borsten gebildete Cephalium wird 3 bis 6 Zentimeter hoch und erreicht einen Durchmesser von 7 bis 8 Zentimetern.
Die tiefrosafarbenen Blüten sind 1,8 bis 2,6 Zentimeter lang und weisen Durchmesser von 0,9 bis 1,5 Zentimetern auf. Die Früchte sind hell fliederrosa und 1,4 bis 1,9 Zentimeter lang.
Melocactus paucispinus ist im brasilianischen Bundesstaat Bahia verbreitet.
Die Erstbeschreibung erfolgte 1983 durch Gerhard Heimen und Rainer Jürgen Paul (* 1946).[1]
Melocactus paucispinus wird in Anhang I des Washingtoner Artenschutz-Übereinkommen geführt. In der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN von 2002 wurde sie als „Endangered (EN)“, d. h. stark gefährdet eingestuft. Im Jahr 2013 wird die Art als „Least Concern (LC)“, d. h. als nicht gefährdet geführt.[2]
Melocactus paucispinus ist eine Pflanzenart aus der Gattung Melocactus in der Familie der Kakteengewächse (Cactaceae). Das Artepitheton paucispinus bedeutet ‚mit wenig Stacheln‘.
Melocactus paucispinus is a species of cactus. It is endemic to Brazil, where it is known only from Bahia. Its populations are scattered in sand and gravel substrates.[1]
Melocactus paucispinus is a species of cactus. It is endemic to Brazil, where it is known only from Bahia. Its populations are scattered in sand and gravel substrates.
Melocactus paucispinus es una especie de planta fanerógama de la familia Cactaceae. Es endémica del sudeste de Bahia en Brasil donde se encuentra en las secas sabanas. Está tratada en peligro de extinción por pérdida de hábitat.
Melocactus paucispinus es de color gris-verdes, ya sea con cuerpo hemisférico o en forma de disco fuertemente deprimido que alcanza un tamaño de 7 a 12 centímetros altura y un diámetro de 15 a 19 centímetros. Los tallos están a menudo parcialmente enterrados en la arena. Tiene de 9 a 10 costillas. Una espina central puede estar ausente. Las 3 a 6 espinas radiales recurvadas, son grises y tienen una parte superior más oscura y miden de 2 a 3,2 cm de largo. El cefalio es lanoso de color blanco y fino de color rosa de 3 a 6 centímetros de altura y un diámetro de 7 a 8 centímetros. Las flores son rosadas de 1,8 a 2,6 cm de largo y tienen un diámetro 0,9 a 1,5 centímetros. Los frutos son de color rosa lila y de 1,4 a 1,9 centímetros de longitud.
Melocactus paucispinus fue descrita por Heimen & R.J.Paul y publicado en Kakteen und andere Sukkulenten 34: 227–229. 1983.[2][3][4]
Melocactus: nombre genérico, utilizado por primera vez por Tournefort, proviene del latín melo, abreviación de melopepo (término con que Plinio el Viejo designaba al melón). Se distingue de las demás cactáceas cilíndricas por tener un cefalio o gorro rojo, razón por la que los primeros españoles que llegaron a Sudamérica le llamaban "gorro turco".
paucispinus: epíteto latino que significa "con pocas espinas".[5]
Melocactus paucispinus es una especie de planta fanerógama de la familia Cactaceae. Es endémica del sudeste de Bahia en Brasil donde se encuentra en las secas sabanas. Está tratada en peligro de extinción por pérdida de hábitat.
Melocactus paucispinus é uma espécie botânica de plantas da família das Cactaceae. É endêmica do sudeste do estado da Bahia, no Brasil, onde se encontra no seco cerrado. É uma espécie rara na vida silvestre. A espécie corre risco de extinção.
É uma planta perene carnuda e globosa armados com espinhos, de cor verde e com as flores de cor rosa.
Melocactus paucispinus é uma espécie botânica de plantas da família das Cactaceae. É endêmica do sudeste do estado da Bahia, no Brasil, onde se encontra no seco cerrado. É uma espécie rara na vida silvestre. A espécie corre risco de extinção.
É uma planta perene carnuda e globosa armados com espinhos, de cor verde e com as flores de cor rosa.
Melocactus paucispinus là một loài thực vật thuộc họ Cactaceae. Đây là loài đặc hữu của Brasil. Môi trường sống tự nhiên của chúng là xavan khô. Chúng hiện đang bị đe dọa vì mất môi trường sống.
Phương tiện liên quan tới Melocactus paucispinus tại Wikimedia Commons
Melocactus paucispinus là một loài thực vật thuộc họ Cactaceae. Đây là loài đặc hữu của Brasil. Môi trường sống tự nhiên của chúng là xavan khô. Chúng hiện đang bị đe dọa vì mất môi trường sống.
少刺梅洛仙人掌(学名:Melocactus paucispinus),又名疏刺花座球,是巴西特有的一種仙人掌。它們生長在乾旱的大草原,但受到環境破壞的威脅。