الأسماء في صفحات التنقل
Multimedia w Wikimedia Commons Iberis semperflorens L. – gatunek rośliny z rodziny kapustowatych (Brassicaceae Burnett). Występuje endemicznie we Włoszech[3].
Rośnie endemicznie na Sycylii oraz południowej części Półwyspu Apenińskiego[4].
Rośnie na wybrzeżu, na klifach, z zacienionych szczelinach skalnych[3]. Występuje na wysokości do 1500 m n.p.m.[7] Kwitnie od listopada do marca[3], natomiast według innych źródeł od przełomu października i listopada do kwietnia[4]. Preferuje wapienne podłoże[4]. Najlepiej rośnie na glebach od odczynie od lekko kwaśnego do lekko zasadowego (6,1–7,8 pH). Występuje w strefach mrozoodporności od 4a do 8b[6].
Gatunek I. semperflorens został relatywnie niedawno wykorzystany w celach komercyjnych jako kwitnąca roślina doniczkowa. Latem 2013 roku zaobserwowano plamy i pierścienie na liściach niektórych roślin doniczkowych uprawianych w szklarni w mieście Albenga w północno-zachodniej części Włoch. W wyniku przeprowadzonych badań udowodniono, że przyczyną tego jest wirus brązowej plamistości pomidora. To nowe odkrycie sugeruje, że I. semperflorens może być naturalnym gospodarzem tego wirusa i gatunek ten może odgrywać rolę jako rezerwuar wirusa w przyrodzie[8].
Gatunek ze względu na liczbę kwiatostanów, długi czas kwitnienia oraz dobrą adaptację do uprawy ma zastosowanie jako doniczkowa roślina ozdobna, szczególnie na rynku włoskim[4]. Brak jest szczegółowych wyników badań dotyczących uprawy tego gatunku. Stwierdzono, że nasiona tej rośliny najlepiej kiełkują w temperaturze 20°C w pełnym nasłonecznieniu[9].
Iberis semperflorens L. – gatunek rośliny z rodziny kapustowatych (Brassicaceae Burnett). Występuje endemicznie we Włoszech.
