Das Kärntner Felsenblümchen (Draba siliquosa) ist ein von den Pyrenäen bis zum Elburs-Gebirge verbreiteter Vertreter der Felsenblümchen (Draba).
Das Kärntner Felsenblümchen ist eine ausdauernde, krautige Pflanze. Es erreicht Wuchshöhen von 5 bis 15 cm. Die Pflanze ist kahl oder behaart. Die Stängel sind kahl oder am Grund mit Gabel- und Sternhaaren besetzt. Neben den Grundblättern gibt es maximal drei Stängelblätter. Der Blattrand ist am Grund mit einfachen Haaren besetzt, zur Spitze hin mit Sternhaaren. Die Grundblätter sind kahl oder behaart, und tragen meist zahlreiche Sternhaare, oder einfache oder Gabelhaare.
Blütezeit ist Juni und Juli, die Bestäubung erfolgt durch Insekten oder Selbstbestäubung.
Der Fruchtstand ist verlängert, nicht in eine Doldentraube verkürzt. Die Frucht ist ein 4 bis 10 mm langes Schötchen mit teils über 10 Samen pro Fach. Die Schötchen sind kahl oder behaart. Es gibt mehr Wimper- und Gabelhaare als Sternhaare. Der Griffel ist 0,1 bis 0,7 mm lang.
Die Art hat die Chromosomenzahl 2n = 16[1].
Das Kärntner Felsenblümchen kommt von den Pyrenäen bis zum Elburs vor. In den Alpen kommt es in der Steiermark, Kärnten, Salzburg, Tirol, Vorarlberg, Liechtenstein, Südtirol, Bayern (nur Allgäu) und der Schweiz vor. Es wächst in der alpinen Höhenstufe in basenreichen, kalkreichen bis kalkarmen Felsspalten und Felsschuttfluren, häufig in Gratlagen. Im Allgäu kommt es in den Höhenlagen zwischen 2160 und 2455 Metern (am Gipfel des Linkerskopfs in Bayern) vor[1][2]. In den europäischen Hochgebirgen wächst es in Höhenlagen zwischen 1550 und 3400 Metern Meereshöhe.[3]
Pflanzensoziologisch ist es eine Verbandscharakterart des Elynion myosuroides.[3]
Das Kärntner Felsenblümchen (Draba siliquosa) ist ein von den Pyrenäen bis zum Elburs-Gebirge verbreiteter Vertreter der Felsenblümchen (Draba).
Korutanska skalinka (Draba siliquosa) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae).
Korutanska skalinka. W: FloraWeb.de. (němsce)
Korutanska skalinka (Draba siliquosa) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae).
Głodek karyntyjski[3] (Draba siliquosa M.Bieb.) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych.
Gatunek wysokogórski, występujący na około 10 izolowanych obszarach w górach Europy: Alpach, Pirenejach, Karpatach Zachodnich, górach Półwyspu Bałkańskiego oraz na Kaukazie, Górach Pontyjskich i w górach Armenii. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach Wysokich i znany jest tylko z jednego stanowiska. Występuje na wysokości około 1800 m n.p.m. na zachodniej Grani Żabiego[4]. Liczniej natomiast występuje w słowackiej części Tatr[3]. Przez polskie Tatry przebiega północna granica jego zasięgu[4]
Bylina, chamefit. W Tatrach występuje na trawiasto-skalnym gzymsie o południowej ekspozycji[4]. Liczba chromosomów 2n = 2n = 16 Ga 4, 6[6].
Gatunek umieszczony w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin w kategorii CR (krytycznie zagrożony)[7]. Tę samą kategorię posiada na polskiej czerwonej liście[8]. Jedyne w Polsce stanowisko tego gatunku znajduje się na obszarze Tatrzańskiego Parku Narodowego i na dokładkę w trudno dostępnym, skalistym terenie poza szlakami turystycznymi i w miejscu nieatrakcyjnym dla taterników. Dzięki temu zabezpieczone jest od zniszczenia przez ludzi. Zagrażają mu jednak naturalne warunki – znajduje się bowiem w korycie żlebu, a więc narażone jest na lawiny kamienne i śnieżne. Niewielka powierzchnia tego stanowiska i niewielka ilość osobników (w 2008 około 60) powoduje, że w polskich Tatrach jest to gatunek krytycznie zagrożony. Podobnie krytycznie zagrożony jest również w słowackich Tatrach[4].
(na podstawie The Plant List[2].
Głodek karyntyjski (Draba siliquosa M.Bieb.) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych.
Draba siliquosa là một loài thực vật có hoa trong họ Cải. Loài này được M.Bieb. mô tả khoa học đầu tiên năm 1808.[1]
Draba siliquosa là một loài thực vật có hoa trong họ Cải. Loài này được M.Bieb. mô tả khoa học đầu tiên năm 1808.