dcsimg

Kärntner Felsenblümchen ( الألمانية )

المقدمة من wikipedia DE

Das Kärntner Felsenblümchen (Draba siliquosa) ist ein von den Pyrenäen bis zum Elburs-Gebirge verbreiteter Vertreter der Felsenblümchen (Draba).

Merkmale

Das Kärntner Felsenblümchen ist eine ausdauernde, krautige Pflanze. Es erreicht Wuchshöhen von 5 bis 15 cm. Die Pflanze ist kahl oder behaart. Die Stängel sind kahl oder am Grund mit Gabel- und Sternhaaren besetzt. Neben den Grundblättern gibt es maximal drei Stängelblätter. Der Blattrand ist am Grund mit einfachen Haaren besetzt, zur Spitze hin mit Sternhaaren. Die Grundblätter sind kahl oder behaart, und tragen meist zahlreiche Sternhaare, oder einfache oder Gabelhaare.

Blütezeit ist Juni und Juli, die Bestäubung erfolgt durch Insekten oder Selbstbestäubung.

Der Fruchtstand ist verlängert, nicht in eine Doldentraube verkürzt. Die Frucht ist ein 4 bis 10 mm langes Schötchen mit teils über 10 Samen pro Fach. Die Schötchen sind kahl oder behaart. Es gibt mehr Wimper- und Gabelhaare als Sternhaare. Der Griffel ist 0,1 bis 0,7 mm lang.

Die Art hat die Chromosomenzahl 2n = 16[1].

Vorkommen

Das Kärntner Felsenblümchen kommt von den Pyrenäen bis zum Elburs vor. In den Alpen kommt es in der Steiermark, Kärnten, Salzburg, Tirol, Vorarlberg, Liechtenstein, Südtirol, Bayern (nur Allgäu) und der Schweiz vor. Es wächst in der alpinen Höhenstufe in basenreichen, kalkreichen bis kalkarmen Felsspalten und Felsschuttfluren, häufig in Gratlagen. Im Allgäu kommt es in den Höhenlagen zwischen 2160 und 2455 Metern (am Gipfel des Linkerskopfs in Bayern) vor[1][2]. In den europäischen Hochgebirgen wächst es in Höhenlagen zwischen 1550 und 3400 Metern Meereshöhe.[3]

Pflanzensoziologisch ist es eine Verbandscharakterart des Elynion myosuroides.[3]

Literatur

  • Siegmund Seybold (Hrsg.): Schmeil-Fitschen interaktiv. (CD-Rom). Quelle & Meyer, Wiebelsheim 2001/2002, ISBN 3-494-01327-6.
  • Manfred A. Fischer, Karl Oswald, Wolfgang Adler: Exkursionsflora für Österreich, Liechtenstein und Südtirol. 3., verbesserte Auflage. Land Oberösterreich, Biologiezentrum der Oberösterreichischen Landesmuseen, Linz 2008, ISBN 978-3-85474-187-9.

Einzelnachweise

  1. a b Erich Oberdorfer: Pflanzensoziologische Exkursionsflora für Deutschland und angrenzende Gebiete. 8. Auflage. Stuttgart, Verlag Eugen Ulmer, 2001. ISBN 3-8001-3131-5. Seite 457.
  2. Erhard Dörr, Wolfgang Lippert: Flora des Allgäus und seiner Umgebung. Band 1, IHW, Eching 2001, ISBN 3-930167-50-6, S. 603–604.
  3. a b F. Markgraf: In: Gustav Hegi: Illustrierte Flora von Mitteleuropa. 2. Auflage, Band IV.1: Berberidaceae, Lauraceae, Rhoeadales. S. 312, 1958.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia DE

Kärntner Felsenblümchen: Brief Summary ( الألمانية )

المقدمة من wikipedia DE

Das Kärntner Felsenblümchen (Draba siliquosa) ist ein von den Pyrenäen bis zum Elburs-Gebirge verbreiteter Vertreter der Felsenblümchen (Draba).

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia DE

Korutanska skalinka ( اللغة الصربية العليا )

المقدمة من wikipedia HSB

Korutanska skalinka (Draba siliquosa) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae).

Wopis

Stejnišćo

Rozšěrjenje

Wužiwanje

Nóžki

  1. W internetowym słowniku: Felsenblümchen

Žórła

  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy

 src= Commons: Korutanska skalinka – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

Korutanska skalinka. W: FloraWeb.de. (němsce)

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia HSB

Korutanska skalinka: Brief Summary ( اللغة الصربية العليا )

المقدمة من wikipedia HSB

Korutanska skalinka (Draba siliquosa) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae).

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia HSB

Głodek karyntyjski ( البولندية )

المقدمة من wikipedia POL
 src=
Morfologia

Głodek karyntyjski[3] (Draba siliquosa M.Bieb.) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych.

Rozmieszczenie geograficzne

Gatunek wysokogórski, występujący na około 10 izolowanych obszarach w górach Europy: Alpach, Pirenejach, Karpatach Zachodnich, górach Półwyspu Bałkańskiego oraz na Kaukazie, Górach Pontyjskich i w górach Armenii. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach Wysokich i znany jest tylko z jednego stanowiska. Występuje na wysokości około 1800 m n.p.m. na zachodniej Grani Żabiego[4]. Liczniej natomiast występuje w słowackiej części Tatr[3]. Przez polskie Tatry przebiega północna granica jego zasięgu[4]

Morfologia

Pokrój
Niewielka roślina darniowa z wielogłowym korzeniem. Osiąga wysokość 5-12 cm[5]. Występuje pojedynczo, lub w niewielkich darniach.
Łodyga
Wzniesiona, rzadko i słabo ulistniona (tylko 1-4 liście). Owłosiona gwiazdkowato tylko dołem[4].
Liście
Większość liści zebrane w różyczkę liściową u nasady łodygi. Mają lancetowaty kształt i są ząbkowane lub całobrzegie, pokryte włoskami. Nasady liści mają rzadkie włoski proste, poza tym liście pokryte są gęsto włoskami gwiazdkowatymi[4].
Kwiaty
O białej barwie, zebrane po kilka w grono na szczycie łodygi. Mają 4 płatki korony. Szypułki kwiatowe i oś grona jest naga[5].
Owoc
Podługowata łuszczyna z brunatnymi, jajowatymi nasionami[4].

Biologia i ekologia

Bylina, chamefit. W Tatrach występuje na trawiasto-skalnym gzymsie o południowej ekspozycji[4]. Liczba chromosomów 2n = 2n = 16 Ga 4, 6[6].

Zagrożenia

Gatunek umieszczony w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin w kategorii CR (krytycznie zagrożony)[7]. Tę samą kategorię posiada na polskiej czerwonej liście[8]. Jedyne w Polsce stanowisko tego gatunku znajduje się na obszarze Tatrzańskiego Parku Narodowego i na dokładkę w trudno dostępnym, skalistym terenie poza szlakami turystycznymi i w miejscu nieatrakcyjnym dla taterników. Dzięki temu zabezpieczone jest od zniszczenia przez ludzi. Zagrażają mu jednak naturalne warunki – znajduje się bowiem w korycie żlebu, a więc narażone jest na lawiny kamienne i śnieżne. Niewielka powierzchnia tego stanowiska i niewielka ilość osobników (w 2008 około 60) powoduje, że w polskich Tatrach jest to gatunek krytycznie zagrożony. Podobnie krytycznie zagrożony jest również w słowackich Tatrach[4].

 src= Zobacz też: rośliny tatrzańskie.

Synonimy

  • Crucifera johannis E.H.L.Krause
  • Draba carinthiaca Hoppe
  • Draba glabrata (Koch) Simonk.
  • Draba hoppei Trachsel
  • Draba johannis Host
  • Draba oederi Vill.
  • Draba siliquosa subsp. carinthiaca (Hoppe) O.Bolòs & Vigo
  • Draba siliquosa var. subglabra Rupr.
  • Draba subglabra (Rupr.) Tolm.
  • Draba trachseli Dalla Torre
  • Draba traunsteineri Hoppe

(na podstawie The Plant List[2].

Przypisy

  1. Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-05-13].
  2. a b The Plant List. [dostęp 2017-02-28].
  3. a b Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  4. a b c d e f g Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
  5. a b Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  6. Flora Francji. [dostęp 2011-02-12].
  7. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
  8. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia POL

Głodek karyntyjski: Brief Summary ( البولندية )

المقدمة من wikipedia POL
 src= Morfologia

Głodek karyntyjski (Draba siliquosa M.Bieb.) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia POL

Draba siliquosa ( الفيتنامية )

المقدمة من wikipedia VI

Draba siliquosa là một loài thực vật có hoa trong họ Cải. Loài này được M.Bieb. mô tả khoa học đầu tiên năm 1808.[1]

Chú thích

  1. ^ The Plant List (2010). Draba siliquosa. Truy cập ngày 15 tháng 6 năm 2013.

Liên kết ngoài


Hình tượng sơ khai Bài viết Họ Cải (Brassicaceae) này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia tác giả và biên tập viên
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia VI

Draba siliquosa: Brief Summary ( الفيتنامية )

المقدمة من wikipedia VI

Draba siliquosa là một loài thực vật có hoa trong họ Cải. Loài này được M.Bieb. mô tả khoa học đầu tiên năm 1808.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia tác giả và biên tập viên
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia VI