dcsimg

Diagnostic Description ( الإنجليزية )

المقدمة من Fishbase
Distinguished from Percarina demidoffii by its unique character of having scaled cheek. Differs further by the combination of the following characters: body pigmented; back and flanks grey with numerous dense small dark dots, which may be fused into larger spots along base of dorsal fins (Ref. 59043).Description: D VIII-X, II-III 10-12; A II 8-11 (Ref. 2058)
ترخيص
cc-by-nc
حقوق النشر
FishBase
Recorder
Armi G. Torres
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
Fishbase

Morphology ( الإنجليزية )

المقدمة من Fishbase
Dorsal soft rays (total): 10 - 12; Analspines: 2; Analsoft rays: 8 - 11
ترخيص
cc-by-nc
حقوق النشر
FishBase
Recorder
Armi G. Torres
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
Fishbase

Biology ( الإنجليزية )

المقدمة من Fishbase
Inhabits coastal fresh and brackish waters with salinities up to 7 ppt, and river mouths. Occurs in groups. From about 6 mm SL feeds actively on planktonic crustaceans, at 16-40 mm on larger copepods and mysids, and from second year of life on Knipowitschia longecaudata, Clupeonella cultriventis, benthic worms, molluscs and insect larvae. Attains first sexual maturity at 1 year of age. Spawns in at least saline part of Gulf of Taganrog in June-July. Adults migrate to open sea soon after spawning. Eggs are released over mud bottom. Eggs hatch in 2 days and larvae first lie on bottom, moving to the surface at 4 days (Ref. 59043).
ترخيص
cc-by-nc
حقوق النشر
FishBase
Recorder
Armi G. Torres
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
Fishbase

Percarina maeotica ( الكتالونية )

المقدمة من wikipedia CA

Percarina maeotica és una espècie de peix pertanyent a la família dels pèrcids. Es troba a Ucraïna i Rússia: l'est i el nord-est del mar d'Azov i els deltes dels rius Kuban i Don (tot i que és rar en aquest darrer).[5][6][7] És un peix d'aigua dolça i salabrosa, bentopelàgic i de clima temperat.[6] El mascle pot arribar a fer 10 cm de llargària (normalment, en fa 5,3) i la femella 10,5 (normalment, 6). Tenen el cos pigmentat. Tenen 10-12 radis tous a l'aleta dorsal i 2 espines i 8-11 radis tous a l'anal. El dors i els flancs són de color gris amb nombrosos i petits punts foscos, els quals es fusionen per esdevenir més grans al llarg de la base de les aletes dorsals.[6][8][9] A partir dels 6 mm de llargada menja crustacis planctònics, quan fa entre 16 i 40 mm es nodreix de copèpodes i de Mysida, i a partir del segon any de vida s'alimenta de Knipowitschia longecaudata, Clupeonella cultriventis, cucs bentònics i larves d'insectes.[6] És depredat per siluriformes, Sander lucioperca i Pelecus cultratus.[10] Aconsegueix la maduresa sexual en arribar al primer any de vida i es reprodueix, si més no al golf de Taganrog, entre el juny i el juliol. Els ous són alliberats sobre fons fangosos i les larves desclouran al cap de dos dies, les quals romandran al fons al començament i es desplaçaran a la superfície després de quatre dies. Els adults migren a mar obert després de la posta.[11] És inofensiu per als humans i la seua esperança de vida és de 4 anys en les femelles i de 3 en els mascles.[12][6][11]

Referències

  1. Rafinesque C. S., 1810. Caratteri di alcuni nuovi generi e nuove specie di animali e piante della sicilia, con varie osservazioni sopra i medisimi. (Part 1 involves fishes, pp. (i-iv) 3-69 (70 blank), Part 2 with slightly different title, pp. ia-iva + 71-105 -106 blank-). Caratteri.
  2. uBio (anglès)
  3. Kuznetsov, I. D., 1888. Percarina (Nordm.) and Benthophilus (Eichw.) of the Sea of Azov. Trudy St. Petersburg. Obsh. Estestv. v. 19: 189-212.
  4. Catalogue of Life (anglès)
  5. FishBase (anglès)
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 FishBase (anglès)
  7. Bogutskaya, N.G. i A.M. Naseka, 2004. Catalogue of agnathans and fishes of fresh and brackish waters of Russia with comments on nomenclature and taxonomy. KMK Scientific Press Ltd. Moscou. 389 p.
  8. ">Kottelat, M. i J. Freyhof, 2007, Handbook of European freshwater fishes. Publications Kottelat, Cornol, Suïssa, 646 p. ISBN 978-2-8399-0298-4.
  9. Berg, L.S., 1965. Freshwater fishes of the U.S.S.R. and adjacent countries. vol. 3, quarta edició. Israel Program for Scientific Translations Ltd, Jerusalem
  10. FishBase (anglès)
  11. 11,0 11,1 Error de citació: Etiqueta no vàlida; no s'ha proporcionat text per les refs amb l'etiqueta Maurice
  12. UICN (anglès)

Enllaços externs

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autors i editors de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia CA

Percarina maeotica: Brief Summary ( الكتالونية )

المقدمة من wikipedia CA

Percarina maeotica és una espècie de peix pertanyent a la família dels pèrcids. Es troba a Ucraïna i Rússia: l'est i el nord-est del mar d'Azov i els deltes dels rius Kuban i Don (tot i que és rar en aquest darrer). És un peix d'aigua dolça i salabrosa, bentopelàgic i de clima temperat. El mascle pot arribar a fer 10 cm de llargària (normalment, en fa 5,3) i la femella 10,5 (normalment, 6). Tenen el cos pigmentat. Tenen 10-12 radis tous a l'aleta dorsal i 2 espines i 8-11 radis tous a l'anal. El dors i els flancs són de color gris amb nombrosos i petits punts foscos, els quals es fusionen per esdevenir més grans al llarg de la base de les aletes dorsals. A partir dels 6 mm de llargada menja crustacis planctònics, quan fa entre 16 i 40 mm es nodreix de copèpodes i de Mysida, i a partir del segon any de vida s'alimenta de Knipowitschia longecaudata, Clupeonella cultriventis, cucs bentònics i larves d'insectes. És depredat per siluriformes, Sander lucioperca i Pelecus cultratus. Aconsegueix la maduresa sexual en arribar al primer any de vida i es reprodueix, si més no al golf de Taganrog, entre el juny i el juliol. Els ous són alliberats sobre fons fangosos i les larves desclouran al cap de dos dies, les quals romandran al fons al començament i es desplaçaran a la superfície després de quatre dies. Els adults migren a mar obert després de la posta. És inofensiu per als humans i la seua esperança de vida és de 4 anys en les femelles i de 3 en els mascles.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autors i editors de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia CA

Percarina maeotica ( الألمانية )

المقدمة من wikipedia DE

Percarina maeotica (russisch: Азовская перкарина, Asow-Perkarina) ist ein im Süß- und Brackwasser vorkommender Knochenfisch aus der Familie der Echten Barsche (Percidae). Er wurde 1888 als eigene Art beschrieben, wird aber von verschiedenen Autoren oft nur als Unterart von Percarina demidoffii angesehen.

Merkmale

Percarina maeotica unterscheidet sich in den Körperproportionen und meristisch (d. h. in quantitativen Merkmalen) wenig von Percarina demidoffii. Die Kopfseiten sind im Gegensatz zu Percarina demidoffii beschuppt, was allein noch kein zureichender Grund ist, in dieser Population, die im Gebiet des Asowschen Meeres vorkommt, eine eigene Art zu sehen. Dazu kommen aber die dunklere Färbung und biologische Unterschiede.

Der Rumpf ist dunkelgrau mit zahlreichen schwarzen Punkten, die am Rücken dichter stehen und zum Teil zusammenfließen können, der Bauch ist hell. Der Fisch ist meist 5–6 cm lang, die größten Exemplare sind Weibchen im Alter von drei bis vier Jahren von 10,5 cm Länge. Männchen erreichen meist nur das Alter von etwas mehr als zwei Jahren, laichen also nur zweimal.

Flossenformel: D1 VIII–X, D2 II–III/10–12, A II/8–11.

Lebensweise und Vorkommen

Percarina maeotica ist ein benthopelagischer Schwarmfisch, der nicht überall im Asowschen Meer gleich häufig ist – nahe der Don-Mündung ist er ausgesprochen selten, häufig dagegen an der Kuban-Mündung. Der Fisch laicht z. B. gerne in der wenig brackigen Bucht von Taganrog im Frühsommer (bei Wassertemperaturen um 24 °C), und zwar wie Percarina demidoffii über schwarzem Schlamm, an den er in der Ernährung aber weniger gebunden ist, da er mehr im freien Wasser Plankton und Nekton jagt. Die abgelaichten Eier sind sehr klebrig, sinken zu Boden und liegen dem Schlamm ganz locker auf (so dass sie bei der leisesten Wasserbewegung umherrollen und sich mit Schlammpartikeln gegen Fressfeinde "tarnen"); auch die nach zwei Tagen geschlüpften Larven (4 mm) liegen noch etwa drei Tage – ehe sie zur Oberfläche aufsteigen und dann, mit ca. 6 mm Länge, Copepoden u. ä. Plankton zu fressen beginnen, später besonders Mysida. Diese Nahrung lässt sich mit der Bezahnung in Einklang sehen: Nach Seeley (1886) ist die reibeisenartige Bezahnung des Unterkiefers mit mehreren Reihen spitzer Zähne auffallend, die z. T. auch nach außen ragen – sie erinnert hiemit an die der Schnepfenaale, die auch hauptsächlich lang- und vielbeinige Garnelen fressen (es kommt darauf an, dass die "Schwebegarnelen" am Unterkiefer hängen bleiben und sich nicht durch Abreißen einzelner, leicht regenerierbarer Extremitäten mit ihrem Abdomen-Rückstoß aus dem Staube machen).- Ab dem Alter 1+ (über 4 cm lang) fressen sie auch Jungfische, etwa Knipowitschia (Gobiidae) und Clupeonella (Clupeidae) – das Maul ist ja relativ groß. Aus dem Schlamm holen sie daneben Würmer, Mollusken und Insektenlarven. Wichtige Fressfeinde sind Zander und Stichlinge.

Gefährdung

Auch diese Art ist ein wichtiges Glied im Nahrungsgefüge des Ökosystems der Schwarzmeer-Limane. Durch menschliche Eingriffe ins Abflussgeschehen der südrussischen Ströme, insbesondere des Don, ist auch ihr Lebensraum potenziell gefährdet (Kottelat und Freyhoff 2007), da sie kaum außerhalb des Asowschen Meeres und der Unterläufe der Zubringer zu finden ist. Die IUCN stuft die Art derzeit aber als weitverbreitet und als nicht gefährdet ("Least Concern", LC) ein.[1]

Taxonomie

Percarina maeotica wurde zunächst zwar als eigene Art beschrieben, dann aber lange bloß als Unterart von Percarina demidoffii aufgefasst (Percarina demidoffii maeotica Kuznetsov 1888). Lev S. Berg sah in seinem 1949 erschienenen Werk über die Fische der UdSSR wieder eine eigene Art.[2] Jekaterina D. Wasiljewa lehnt in ihrer Arbeit aus dem Jahr 2006 aufgrund einer Variationsanalyse der beiden Arten die Unterscheidung wieder als artifiziell ab.[3]

Das Artepitheton bezieht sich auf den palus Maeoticus, den „maiotischen Pfuhl“, wobei Maiotis (griechisch: Μαιῶτις) auch das Gebiet der heutigen Krim bedeutete.

Literatur

  • Harry Govier Seeley: The fresh–water fishes of Europe, a history of their genera, species, structure, habits and distribution.- Cassell & Co., London 1886 (Percarina demidoffii: S. 31–32).
  • E. D. Vasil’eva: Variation of the external characters and taxonomic relationships of Azov and Black-Sea populations of Percarina demidoffii (Percidae). In: Journal of Ichthyology. 46. 2006, 292–300 doi:10.1134/S0032945206040023
  • M. Kottelat und J. Freyhof: Handbook of European freshwater fishes. Publications Kottelat, Cornol 2007

Einzelnachweise

  1. Percarina maeotica in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN 2010.4. Eingestellt von: Freyhof, J. & Kottelat, M., 2008. Abgerufen am 10. Dezember 2010.
  2. Lev S. Berg: Freshwater fishes of the U.S.S.R. and adjacent countries. Band 3, 4. Auflage, Israel Program for Scientific Translations Ltd., Jerusalem 1965. (Englischsprachige Übersetzung der russischen Version aus dem Jahr 1949)
  3. E. D. Vasil’eva: Variation of the external characters and taxonomic relationships of Azov and Black-Sea populations of Percarina demidoffii (Percidae). Journal of Ichthyology, 46, S. 292–300, 2006 doi:10.1134/S0032945206040023
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia DE

Percarina maeotica: Brief Summary ( الألمانية )

المقدمة من wikipedia DE

Percarina maeotica (russisch: Азовская перкарина, Asow-Perkarina) ist ein im Süß- und Brackwasser vorkommender Knochenfisch aus der Familie der Echten Barsche (Percidae). Er wurde 1888 als eigene Art beschrieben, wird aber von verschiedenen Autoren oft nur als Unterart von Percarina demidoffii angesehen.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia DE

Azov percarina ( الإنجليزية )

المقدمة من wikipedia EN

Azov percarina (Percarina maeotica) is a species of ray-finned fish in the family Percidae.

Description

The Azov percarina is distinguished from the closely related common percarina, Percarina demidoffii, by its unique characteristics of having scaled cheeks, pigmented body back and grey flanks with numerous small dark dots, which may be fused into larger spots along base of the dorsal fins.[2]

Distribution

The Azov percarina is found in the eastern and northeastern parts of the Sea of Azov, in the Gulf of Taganrog and Temryuk Bay, Bolshoi Akhtanizovski Liman, Kuban River delta, rare in Don River delta.[2]

Habitat and biology

The Azov percarina is foun in coastal fresh and brackish waters, the maximum salinity they are found in is 7 ppt, and in river mouths. It is a social species which is found in shoals. Smaller fish, with a standard length of 6 millimetres (0.24 in) feed actively on zooplankton, especially small crustaceans, Once they attain a standard length of 16 to 40 millimetres (0.63 to 1.57 in) they switch to feeding on larger crustaceans such as copepods and mysids. From their second year they are largely piscivorous feeding on Knipowitschia longecaudata and Clupeonella cultriventis as well as benthic worms, molluscs and insect larvae. They reach sexual maturity at a year old. They are known to spawn in the least saline part of the Gulf of Taganrog during June and July. Immediately following spawning the adults migrate to the open sea. The eggs are released over mud bottom and hatch in 2 days, after which the larvae lie on bottom, moving to the surface after 4 days.[2]

Taxonomy

The Azov percarina was first formally described in 1888 by I.D. Kuznetsov with the type locality given as the northeastern Sea of Azov.[3] It is some times treated as a subspecies of the common percarina (Percarinde demidoffi) but morphological and habitat differences support its treatment as a valid species.[4] The common percarina has been recorded from the Ukraine, Moldova and Romania.[1]

References

  1. ^ a b Freyhof, J.; Kottelat, M. (2008). "Percarina maeotica". IUCN Red List of Threatened Species. 2008: e.T135673A4176582. doi:10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T135673A4176582.en. Retrieved 19 November 2021.
  2. ^ a b c Froese, Rainer; Pauly, Daniel (eds.) (2019). "Percina maeotica" in FishBase. December 2019 version.
  3. ^ Eschmeyer, William N.; Fricke, Ron & van der Laan, Richard (eds.). "Percarina maeotica". Catalog of Fishes. California Academy of Sciences. Retrieved 14 September 2020.
  4. ^ Novitskiy, Roman; Manilo, Leonid; Gasso, Viktor & Hubanova, Nadiia (2019). "Invasion of the common percarina Percarina demidoffii (Percidae, Perciformes) in the Dnieper River upstream". Ecologica Montenegrina. 24: 66–72.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EN

Azov percarina: Brief Summary ( الإنجليزية )

المقدمة من wikipedia EN

Azov percarina (Percarina maeotica) is a species of ray-finned fish in the family Percidae.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EN

Percarina maeotica ( الباسكية )

المقدمة من wikipedia EU

Percarina maeotica Percarina generoko animalia da. Arrainen barruko Percidae familian sailkatzen da.

Banaketa

Erreferentziak

  1. Froese, Rainer & Pauly, Daniel ed. (2006), Percarina maeotica FishBase webgunean. 2006ko apirilaren bertsioa.

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipediako egileak eta editoreak
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EU

Percarina maeotica: Brief Summary ( الباسكية )

المقدمة من wikipedia EU

Percarina maeotica Percarina generoko animalia da. Arrainen barruko Percidae familian sailkatzen da.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipediako egileak eta editoreak
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EU

Percarina maeotica ( البلجيكية الهولندية )

المقدمة من wikipedia NL

Vissen

Percarina maeotica is een straalvinnige vissensoort uit de familie van echte baarzen (Percidae).[2] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1888 door Kuznetsov.

De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd, beoordelingsjaar 2008.[1]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. a b (en) Percarina maeotica op de IUCN Red List of Threatened Species.
  2. (en) Percarina maeotica. FishBase. Ed. Ranier Froese and Daniel Pauly. 10 2011 version. N.p.: FishBase, 2011.
Geplaatst op:
22-10-2011
Dit artikel is een beginnetje over biologie. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. Beginnetje
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia-auteurs en -editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia NL

Сопач азовський ( الأوكرانية )

المقدمة من wikipedia UK

Ареал

Поширений у східній і північно-східній частинах Азовського моря, в затоках Таганрозькій і Темрюцькій, Ахтанізовському лимані, дельті Кубані, рідше в дельті Дону.

Біологія

Солонуватоводна демерсальна риба. Здатна іноді підійматись у товщу води, де утворює спільні зграї разом із тюлькою. Статева зрілість наступає на другому році життя. Нерестує порційно з травня по липень, найінтенсивніше в червні і липні при температурі води 18-26°C. Ікра донна, дрібна, дещо клейка, вкривається частками мулу і залишається у розсипаному стані на дні. Плодовитість до 3 тисяч ікринок. Живлення змішане, переважно безхребетними (веслоногі ракоподібні, личинки молюсків, мізиди, тощо), також личинками та мальками риб.

Посилання

  1. Щербуха А. Я. Окунеподібні (окуневидні, губаньовидні, драконовидні, собачковидні, піщанковидні, ліровидні, скумбрієвидні) // Фауна України. — Київ: Наук. думка, 1982. — 8, Вип. 4. — 380 с.
  2. Васильева Е. Д. (2006) Изменчивость признаков внешнего строения и таксономические отношения азовских и черноморских популяций перкарины Percarina demidoffii (Percidae). Вопр. ихтиологии, 46(3): 306–315.

Джерела

  • Froese R., Pauly D. (eds.) (2013). "Percarina maeotica" на FishBase. Версія за квітень 2013 року.
  • Дирипаско О. А., Извергин Л. В., Демьяненко К. В. Рыбы Азовского моря. — Бердянск, 2011. — 288 с.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Автори та редактори Вікіпедії
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia UK

亞速海腔鱸 ( الصينية )

المقدمة من wikipedia 中文维基百科
二名法 Percarina maeotica
Kuznetsov, 1888

亞速海腔鱸輻鰭魚綱鱸形目鱸亞目河鱸科的其中一,分布於歐洲亞速海東部及東北部的淡水、半鹹水流域,體長可達10公分,棲息在河口、河川下游,群游,屬肉食性,以底棲性無脊椎動物為食,繁殖期時成魚會游進海洋產卵,可做為食用魚。

参考文獻

擴展閱讀

 src= 維基物種中有關亞速海腔鱸的數據

小作品圖示这是一篇與鱸形目相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
维基百科作者和编辑
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia 中文维基百科

亞速海腔鱸: Brief Summary ( الصينية )

المقدمة من wikipedia 中文维基百科

亞速海腔鱸為輻鰭魚綱鱸形目鱸亞目河鱸科的其中一,分布於歐洲亞速海東部及東北部的淡水、半鹹水流域,體長可達10公分,棲息在河口、河川下游,群游,屬肉食性,以底棲性無脊椎動物為食,繁殖期時成魚會游進海洋產卵,可做為食用魚。

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
维基百科作者和编辑
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia 中文维基百科