الأسماء في صفحات التنقل
The summer flounder or fluke (Paralichthys dentatus) is a marine flatfish that is found in the Atlantic Ocean off the East Coast of the United States and Canada. It is especially abundant in waters from North Carolina to Massachusetts.[2]
Paralichthys dentatus (Linnaeus, 1766), also called a fluke, is a member of the large-tooth flounder family Paralichthyidae. There are typically 5 to 14 ocellated (eye-like) spots on the body. Like most members of the left-eye flounders, they can change the color and pattern of their dark side to match the surrounding bottom and are also capable of rapidly burrowing into muddy or sandy bottoms. The teeth are quite sharp and well developed on both upper and lower jaws. The average summer flounder reaches sexual maturity at 2 years and weighs 1 to 3 pounds, typically 15 to 20 inches in length, though they may grow as large as 26 pounds and live up to 20 years with females making up the largest and oldest specimens. Female flounders have a maximum observed age of 17 years, while male flounders have a maximum observed age of 15 years.[3] Adults are highly predatory and considered mostly piscivorous, often lying buried with only their head exposed to ambush prey which includes sand lance, menhaden, atlantic silverside, mummichog killifish, small bluefish, porgies, squid, shrimp, and crabs. While primarily considered a bottom fish, they are rapid swimmers over short distances and can become very aggressive, feeding actively at mid-depths, even chasing prey to the surface.
The summer flounder has a range in the western Atlantic from Nova Scotia to Florida,[2] possibly farther south where the summer flounder may mix and be confused with its close relative the southern flounder (Paralichthys lethostigma) which lacks the eye-like spots of the summer flounder. Paralichthys dentatus is most common to the coastal and shelf waters off of the northeast U.S. where they are commonly called Fluke. In the spring months fluke leave their winter stay in the deep ocean waters, where spawning occurs, to move into the inshore waters along beaches, inlets, bays, estuaries, canals, and creeks where they will stay until autumn or even early winter.
Commercial methods for summer flounder typically include trawling. Recreational fishing is typically done while drifting in a boat or casting from shore using a wide variety of methods which include live or cut baits on a bottom rig, artificial lures, or weighted jigs tipped with strip baits. It is considered an excellent food fish with firm, mild-tasting white meat.
The summer flounder is often considered to be, by far, the most important flounder along the Atlantic coast as it is important to both the commercial fishing industry and very popular for recreational fishing in the northeast United States. In addition to commercial fishing, businesses such as recreational charters, party boats, bait and tackle stores, and any number of businesses associated with boating and angling may depend on a viable summer flounder angling season. Because of this importance there has been much debate and concern over summer flounder populations and government imposed recreational size and creel regulations which currently vary from state to state. Recent debate has centered on whether summer flounder are on the decline due to overfishing, and this has made the summer flounder an important species of topic in the reauthorization of the Magnuson-Stevens Fishery Conservation and Management Act of 2006.
The Mid-Atlantic Fishery Management Council provides management of the summer flounder species. The management of summer flounder is established between the U.S.-Canadian boarder to North Carolina's southern border. Due to summer flounder migrating between federal and state waters, the management council works in conjunction with the Atlantic State Marine Fisheries Commission and the National Marine Fisheries Service (NMFS).
The summer flounder or fluke (Paralichthys dentatus) is a marine flatfish that is found in the Atlantic Ocean off the East Coast of the United States and Canada. It is especially abundant in waters from North Carolina to Massachusetts.
Paralichthys dentatus Paralichthys generoko animalia da. Arrainen barruko Paralichthyidae familian sailkatzen da.
Paralichthys dentatus Paralichthys generoko animalia da. Arrainen barruko Paralichthyidae familian sailkatzen da.
Paralichthys dentatus é unha especie de peixe teleósteo da orde dos pleuronectiformes, suborde dos pleuronectoideos e familia dos paralictíidos,[1] coñecida en galego como rapante de verán.[2]
É un peixe plano mariño que se encontra no océano Atlántico nororiental, na costa leste de Canadá e os Estados Unidos.
A especie foi descrita por primeira vez en 1766 polo naturalista sueco Carolus Linnaeus, na 12ª edición do seu Systema Naturae, co nome de Pleuronectes dentatus.
Por iso tamén se coñece polo sinónimo de Pleironectes dentatus Linnaeus, 1766.[1]
É un peixe plano de corpo ovalado, deprimido, sinistro (é dicir, cos dous ollos situados no lado esquerdo do corpo), de até 94 cm de lonxitude, e un peso máximo rexistrado de 12 kg.[3]
Distribúese pola costa leste de Canadá e os Estados Unidos, entre os 45° N e os 29° N,[4] desde o sur do golfo de Maine (e quizais desde as costas da Nova Escocia) até Carolina do Sur, e ocasionalmente até a Florida,[5] sendo especialmente abundante nas augas desde Massachusetts até Carolina do Norte.[3]
Vive en fondos areosos e lamacentos de baías e estuarios desde finais da primavera a principios do outono; porén, os espécimes máis grandes permanecen máis lonxe da costa, a profundidades de 70 a 155 m ou máis. Tamén se encontra en marismas e praderías de fanerógamas mariñas con substratos limosos e, en ocasións, en cursos de auga doce.[6][7]
O exemplar máis vello capturado tiña 9 anos.[8]
O rapante de verán péscase na zona pesqueira 21 (noroeste do Atlántico),[2] onde o apañan os arrastreiros. Os pescadores deportivos, debido ao seu parecido co seu parente Hippoglossina oblonga (o rapante de catro ollos),[2] co que comparte área de distribución, aparencia e hábitos alimentarios. Porén, pode distinguirse del, pola súa forma un pouco menos alongada e polos ollos "auténticos" proporcionalmente menores. A súa carne é branca e de sabor moi suave, semellante ao do rapante de catro ollos e a de Paralichthys lethostigma.
Este peixe consómese fresco ou conxelado. Pode cocerse ao vapor, fritirse, cocerse, asado ao forno e no microondas.[9] Expórtase en fresco ao Xapón, para sashimi.
Na actualidade (2015) a Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais (UICN), cualificou o status da especie como LC (pouco preocupante), debido a que, aínda que é explotada comercialmente, aínda é abundantes en toda a súa área de distribución, e os índices de biomasa indican que as súas poboacións non están diminuíndo.[6]
Paralichthys dentatus é unha especie de peixe teleósteo da orde dos pleuronectiformes, suborde dos pleuronectoideos e familia dos paralictíidos, coñecida en galego como rapante de verán.
É un peixe plano mariño que se encontra no océano Atlántico nororiental, na costa leste de Canadá e os Estados Unidos.
Sumarflundra (fræðiheiti: Paralichthys dentatus) er flatfiskur af steinhverfuætt og ættbálki flatfiska. Hún finnst einungis Atlantshafsmegin við Norður-Ameríku, frá Norður-Karólínu til Massachusetts. Sumarflundran er náskyld sandkola, rauðsprettu, lúðu og grálúðu.
Sumarflundran er örvhent, hún liggur á botninum á hægri hlið sinni. Augu hennar standa vel út og eru á vinstri hliðinni. Kviðarhol flundrunnar er á vinstri brún hennar og hvílir við botninn.
Sumarflundran er með beittar tennur og stóran kjaft sem staðsettur er á vinstri hlið en vetrarflundran t.d. hefur minni munn staðsettan hægra megin, þ.e. rétthent. Tveir kviðlægu uggar sumarflundrunnar eru eins og hver þeirra er aðskilinn frá langa gotraufarugganum með töluverðu bili. Sumarflundran er ein grennsta flundran. Uggar hennar eru einnig minni en á sandhverfunni.
Sumarflundran hrygnir snemma, hrygning hefst við tveggja ára aldur eða þegar sumarflundran er rúmlega 30 cm og gerist iðulega á haustin og á veturna þegar fiskurinn er langt frá ströndu. Hún finnst á 10–183 m dýpi, en er fljótsynd og fer oft miðsævis í fæðisleit. Fullorðins sumarflundrur húka á hrjúfum sandbotni.
Fæði sumarflundrunnar samanstendur af dýra- og plöntusvifi, smokkfisk, rækjum, kröbbum og ýmsu öðru smálegu sem á vegi þeirra verður.
Sumarflundran er mikilvægur nytjafiskur. Um helmingur aflans er veiddur í atvinnuskyni, langmest í troll, þó er hún einnig veidd á línu. Restin eru sportveiðar á stöng.
Heildarafli á tímabilinu 1950–2015 var 463.033 tonn, þar af eru 461.120 tonn veidd af Bandaríkjamönnum. Einu veiðarnar í miðvestur-atlantshafi eru af Bandríkjunum og er heildarafli frá upphafi veiða þar árið 1998: 4.723 tonn. Mest er veitt af Bandaríkjunum á hinu svæðinu, norðvestur atlantshafi, eða 456.397 og rest af Úkraínu, Kúbu, Írlandi og Ítalíu. Meðalafli frá 1950-2015 er 7.016 tonn. Árið 1950 voru veidd í heildina 5.124 tonn, frá 1975 jókst heildarafli töluvert og náði hann hámarki árið 1979 í 14.234. Aflinn skrapp síðan aftur saman um 1990 í 4.045 tonn og hefur haldist nokkuð stöðugur undir 10.000 tonnum allar götur síðan.
Sumarflundran er árásargjörn þegar kemur að veiða sér til matar. Hún er veidd allt árið um kring en þó mest í janúar og febrúar. Sumarflundran hefur ekki þótt henta í fiskeldi frekar en flatfiskar almennt, utan Senegalflúrunnar.
Meðalstærð sumarflundru er 1–2,2 kg að þyngd og 38–56 cm að lengd. Þær geta lifað í allt að 18 ár og orðið um 9 kg. Lengsta flundra sem mæld hefur verið mældist 10 kg og veiddist við New York árið 1975.
Lengd í sm Meðalþyngd í kg 40-43 sm 0,5 kg 43-46 sm 1 kg 51 sm 1,5 kg 56 sm 2 kg 68 sm 3,5 kg 76 sm 4,5 kg 94 sm 9 kgÞað er vel þekkt að flatfiskar eru dökkir á dökkum botni og ljósir á fölum botni. Sumarflundran er eflaust sá flatfiskur sem hefur hvað mesta litrófið og sú sem aðlagast litum botnsins sem hún liggur á hvað nákvæmast. Sumarflundran er hvít að neðan og blanda af brúnum, gráum og drapplituðum, líkt og flestir flatfiskar að ofan. Á henni eru 5-14 doppur sem einkenna hana mjög.
Sumarflundran er vinsæll matur í Bandaríkjunum þó eru hægt vaxandi markaðir fyrir heilfrysta sumarflundru í Kína. Einnig er hún útflutt fersk til Japans til sasjímí gerðar.
Erfitt er að beinhreinsa fiskinn og finnast oft bein í flökum sem eiga að vera beinlaus. Fiskur sumarflundrunnar er hvítur, mjög þéttur og þykir bragðgóður og því er hún mjög dýr fiskur. Hún er í raun dýrasti flatfiskurinn á eftir lúðunni.
Sumarflundra (fræðiheiti: Paralichthys dentatus) er flatfiskur af steinhverfuætt og ættbálki flatfiska. Hún finnst einungis Atlantshafsmegin við Norður-Ameríku, frá Norður-Karólínu til Massachusetts. Sumarflundran er náskyld sandkola, rauðsprettu, lúðu og grálúðu.
De zomerbot (Paralichthys dentatus) is een straalvinnige vissensoort uit de familie van schijnbotten (Paralichthyidae).[2] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1766 door Linnaeus.
Deze tot 94 cm lange en tot 12 kg zware vis heeft een plat, samengedrukt bruin lichaam met donkere vlekken. De rugvin loopt door vanaf de kop tot aan de waaiervormige staartvin. De buikvin is iets korter.
Het voedsel van deze roofvis bestaat in hoofdzaak uit kleine vissen en ongewervelden, die met snelle uitvallen vanaf de bodem, waarop de vis goed gecamoufleerd ligt te loeren, worden gevangen met zijn scherpe tanden.
De eieren zijn gehuld in een oliedruppeltje, zodat ze naar de oppervlakte stijgen. De larven vertonen veel overeenkomsten met gewone vissen, maar na het bereiken van een bepaalde lichaamslengte (15 mm) begint het lichaam af te platten, waarbij het rechteroog zich verplaatst naar de linkerkant. De larve heeft geen zwemblaas en gaat daarna op de bodem leven.
Deze soort komt voor in de noordwestelijke Atlantische Oceaan ten oosten van Noord-Amerika, maar ook in riviermonden en zoete wateren.
De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd, beoordelingsjaar 2009. De omvang van de populatie is volgens de IUCN dalend.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe zomerbot (Paralichthys dentatus) is een straalvinnige vissensoort uit de familie van schijnbotten (Paralichthyidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1766 door Linnaeus.
大西洋牙鮃（學名Paralichthys dentatus）是一種比目魚，屬於眼睛位於左面的牙鮃科。
大西洋牙鮃的身上有5-14個像眼睛的斑點。它們可以更改身體的顏色及樣式來配合周圍的環境，且能迅速在泥床或沙床挖穴。它們上下顎都有鋒利的牙齒。它們平均於2歲及重1-3磅時就達至性成熟，一般長15-20吋。最老的是一條雌魚，可以重達26磅及活至20歲。成體是高度掠食性及食魚的，往往會將自己藏起來，並伸出頭來埋伏獵物。它們的獵物包括玉筋魚、鯡魚、大西洋美洲原銀漢魚、扁鰺、鯛科、魷魚、蝦及蟹。它們雖然主要是底棲的，但也可以迅速游一段短距離。它們在中深度特別具攻擊性，甚至會追蹤獵物至海面。
大西洋牙鮃分佈在西大西洋，由緬因州至南卡羅來納州，甚至會南至與近親的漠斑牙鮃的分佈地。大西洋牙鮃在美國東北部的海岸及陸架水域最為普遍。在春天，它們會離開深水區並移到近岸的沙灘、海灣、河口等，待秋天或初冬才離開。於冬天它們會回到深水區產卵。
大西洋牙鮃被認為是大西洋海岸的重要漁獲，在美國東北部的休閒垂釣非常受歡迎。故此它們在不同州份都有限制捕捉的大小等。現時對於過度漁獲是否令它們數量下降而存在爭議。
