الأسماء في صفحات التنقل
Resident breeder.
El cárabo árabe[2] (Strix butleri), ye una especie d'ave estrixiforme de la familia Strigidae, nativa del oeste d'Asia y l'este d'África. Ye un búho ensin oreyes de tamañu mediu, más pequeñu qu'el cárabo común d'ente 29 y 33 cm de llargor. Ye de vezos preferentemente nocherniegos y sedentarios. El so cuerpu ye robustu y la cabeza redonda similar a un cárabo pequeñu, pero ye más pálidu, tien menos rayes, particularmente nes partes inferiores y los güeyos son de color mariellu.
El so hábitat son les sabanes y árees desérticas en Siria, Israel, el nordés d'Exiptu y la península Arábiga. Ta clasificáu como esmolición menor pola IUCN.[1]
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. El cárabo árabe (Strix butleri), ye una especie d'ave estrixiforme de la familia Strigidae, nativa del oeste d'Asia y l'este d'África. Ye un búho ensin oreyes de tamañu mediu, más pequeñu qu'el cárabo común d'ente 29 y 33 cm de llargor. Ye de vezos preferentemente nocherniegos y sedentarios. El so cuerpu ye robustu y la cabeza redonda similar a un cárabo pequeñu, pero ye más pálidu, tien menos rayes, particularmente nes partes inferiores y los güeyos son de color mariellu.
Strix butleri[1] a zo ur spesad evned eus ar c'herentiad Strigidae.
Anvet e voe Asio butleri (kentanv) da gentañ-penn (e 1878) gant ar skiantour breizhveuriat Allan Octavian Hume (1829-1912) da zougen bri d'an evnoniour saoz Edward Arthur Butler (1843-1916).
Kavout a reer ar spesad e hanternoz Oman ha reter Iran[2].
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Strix butleri a zo ur spesad evned eus ar c'herentiad Strigidae.
Anvet e voe Asio butleri (kentanv) da gentañ-penn (e 1878) gant ar skiantour breizhveuriat Allan Octavian Hume (1829-1912) da zougen bri d'an evnoniour saoz Edward Arthur Butler (1843-1916).
El gamarús de Hume (Strix butleri) és un ocell de la família dels estrígids (Strigidae) que habita palmerars, deserts, semideserts i barrancs pedregosos de Jordània, Israel, Península del Sinaí, est d'Egipte i Península Aràbiga.
El gamarús de Hume (Strix butleri) és un ocell de la família dels estrígids (Strigidae) que habita palmerars, deserts, semideserts i barrancs pedregosos de Jordània, Israel, Península del Sinaí, est d'Egipte i Península Aràbiga.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tylluan frech Hume (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: tylluanod brych Hume) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Strix butleri; yr enw Saesneg arno yw Hume’s owl. Mae'n perthyn i deulu'r Tylluanod (Lladin: Strigidae) sydd yn urdd y Strigiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn S. butleri, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r tylluan frech Hume yn perthyn i deulu'r Tylluanod (Lladin: Strigidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Ptilopsis leucotis Ptilopsis leucotis Tylluan sgrech Balsas Megascops seductus Tylluan sgrech benddu Megascops atricapilla
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tylluan frech Hume (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: tylluanod brych Hume) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Strix butleri; yr enw Saesneg arno yw Hume’s owl. Mae'n perthyn i deulu'r Tylluanod (Lladin: Strigidae) sydd yn urdd y Strigiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn S. butleri, sef enw'r rhywogaeth.
Ørkennatugle (Strix butleri) har en længde på 37-38 centimeter og et vingefang på 95-98 centimeter.
Det er en ørkenfugl, som har udbredelse omkring Den Arabiske Halvø. Ørkennatuglen yngler på klippevægge langs kløfter og wadier og i huller i bygninger. Helst hvor der er vand og akacietræer eller palmelunde i nærheden.
Der er for få eller ingen kildehenvisninger i denne artikel, hvilket er et problem. Du kan hjælpe ved at angive troværdige kilder til de påstande, som fremføres i artiklen.
Ørkennatugle (Strix butleri) har en længde på 37-38 centimeter og et vingefang på 95-98 centimeter.
Det er en ørkenfugl, som har udbredelse omkring Den Arabiske Halvø. Ørkennatuglen yngler på klippevægge langs kløfter og wadier og i huller i bygninger. Helst hvor der er vand og akacietræer eller palmelunde i nærheden.
Der Omankauz (Strix butleri), auch Wüstenkauz genannt, ist eine Eulenart aus der Gattung Strix. Er bewohnt Berg- und Wüstenregionen auf der Arabischen Halbinsel. Die Art wurde nach dem britischen Vogelkundler und Offizier Edward Arthur Butler benannt.
Der Omankauz erreicht eine Körpergröße von 30 bis 34 Zentimetern.[1] Sein Gefieder ist hell und eher einfarbig, die Unterseite ist hell und nicht gestreift, nur dünn und undeutlich hell ockergelb gebändert. Omankäuze haben einen runden Kopf und tief gelbe Augen.
Verwechslungsmöglichkeiten bestehen unter anderem mit dem Waldkauz. Dieser ist jedoch größer und dunkler gefärbt und hat immer dunkle Augen. Der Lilith-Kauz ist wie der Omankauz sehr blass, aber wesentlich kleiner. Ähnlich wie der Steinkauz hat der Lilith-Kauz eine sehr niedrige Stirn, so dass er anders als der Omankauz ausgesprochen flachköpfig wirkt.
Seit seiner Erstbeschreibung wurden die Arabische Halbinsel bis zum Toten Meer, der Süden Israels, der Libanon, Syrien und Jordanien sowie die Halbinsel Sinai und der Nordosten Ägyptens wie auch die Südküste des Iran und Pakistans als Verbreitungsgebiet angegeben.[2]
Aus Pakistan (Provinz Belutschistan) stammt zwar das Typusexemplar, es wurden dort aber nie ein weiterer Omankauz oder gar Brutpaare beobachtet. Das Vorkommen im Iran ist ebenso unbelegt und könnte durch eine Fehlinterpretation nach der Aufteilung Belutschistans zwischen dem Iran und dem heutigen Staat Pakistan zustande gekommen sein.[3]
Neuere Forschungen haben eine Aufspaltung des Omankauzes in zwei Arten ergeben, wobei die 2015 neu beschriebene Art Strix hadorami (Fahlkauz) den Großteil des Verbreitungsgebietes des bisher als Strix butleri angesehenen Vogels besetzt. Das Vorkommen des Omankauzes muss neu abgegrenzt werden, es könnte sich auf ein Gebiet im nördlichen Oman reduzieren, von wo 2013 das Taxon Strix omanensis beschrieben wurde. Es wird vermutet, dass es sich dabei nicht um eine eigene Art, sondern um eine Population von Strix butleri handelt. Strix omanensis wurde hauptsächlich wegen seiner Rufe neu beschrieben, die sich deutlich von denen der Populationen an der Westküste der Arabischen Halbinsel oder in Israel unterschieden. Diese werden aber ohnehin nicht mehr zu Strix butleri gezählt, sondern zu Strix hadorami. Der nördliche Oman könnte daher das eigentliche Brutgebiet von Strix butleri sein und der Name Strix omanensis nur ein Juniorsynonym zu Strix butleri. Vergleichende Molekulargenetische Untersuchungen stehen noch aus, da Strix omanensis bisher nur anhand von Fotos beschrieben wurde.
Der Omankauz ist ein Standvogel, der Felswüsten und Halbwüsten sowie felsige Berghänge besiedelt. Er ist mitunter auch in der Nähe von menschlichen Siedlungen zu beobachten.
Ursprüngliche Angaben über die Lebensweise von Strix butleri beziehen sich heute überwiegend auf Strix hadorami. Die im Oman gesammelten Gewölle enthielten 22 einzelne Beutetiere, drei Nagetierarten (Acomys cahirinus, Gerbillus nanus und Gerbillus dasyurus), mindestens zwei unbestimmte Geckoarten und einen Skorpion. Den größten Beuteanteil repräsentierten Acomys cahirinus mit 31,8 % und Eidechsen mit 27,3 %. Ein Kauz im Oman hatte eine Lachtaube (Spilopelia senegalensis) erlegt. Über das Fortpflanzungsverhalten des Omankauzes ist nichts bekannt.
Allan Octavian Hume beschrieb den Omankauz 1878 als Art der Gattung Asio (Ohreulen). Ihm fiel zwar das Fehlen der typischen Ohrbüschel auf, er nahm jedoch an, dass es sich möglicherweise um eine neue Gattung oder Untergattung handeln könne.[4] Daher setzte er ein Fragezeichen hinter den Titel seiner Erstbeschreibung: „Asio butleri Sp. nov.?“ Das Artepitheton butleri ehrt den britischen Offizier und Ornithologen Edward Arthur Butler. In der Begründung für den Namen schrieb Hume:
„This skin I owe to my indefatigable and devoted coadjutor, Captain E. A. Butler, after whom I have named it, and to whom I must not neglect to express my many obligations. He procured it for me through one of his friends Mr. Nash, I believe from Omara, on the Mekran Coast. (deutsch: Diesen Balg verdanke ich meinem unermüdlichen und ergebenen Mithelfer Kapitän E. A. Butler, nach dem ich ihn benannte und dem gegenüber ich es nicht versäumen möchte, meine vielfachen Schuldigkeiten auszudrücken. Er besorgte ihn mir über einen seiner Freunde, Herrn Nash, ich glaube aus Omara an der Küste von Makran.[4]“
Die unklare Angabe der Typuslokalität führte oft zu Unstimmigkeiten bei den Angaben zum Verbreitungsgebiet des Omankauzes. Bei dem angegebenen Ort handelt es sich wohl um die Hafenstadt Ormara im heutigen Pakistan. Es bleibt aber unklar, ob der Balg aus der Umgebung der Stadt bzw. aus der Region Belutschistan stammt, die sich heute über jeweils eine Provinz an der Südküste der Staaten Pakistan und Iran erstreckt. Jedenfalls wurden in dieser Gegend keine weiteren Exemplare des Vogels beobachtet und es könnte sich um einen Irrgast von der Arabischen Halbinsel handeln.[3] In neueren Verzeichnissen der Vögel des Irans und Pakistans wird auch die Möglichkeit in Betracht gezogen, dass das Typusexemplar von arabischen Händlern nach Ormara gebracht worden ist, von wo es durch den Telegraphenbeamten Nash an Butler und von diesem an Hume weitergegeben wurde.[5]
Der Omankauz (Strix butleri), auch Wüstenkauz genannt, ist eine Eulenart aus der Gattung Strix. Er bewohnt Berg- und Wüstenregionen auf der Arabischen Halbinsel. Die Art wurde nach dem britischen Vogelkundler und Offizier Edward Arthur Butler benannt.
The Omani owl (Strix butleri) is an owl of the genus Strix found in shrubland and rocky areas of Oman, Iran and the United Arab Emirates.[3][4] It was discovered in 2013.
After the distinctive Omani owl was discovered, a similar-looking owl was reclassified from "Hume's owl" (Strix butleri) to the "desert owl" (Strix hadorami).
The holotype of Strix butleri was collected by the English ornithologist Colonel Edward Arthur Butler. Butler sent the holotype to Allan Octavian Hume, who described it in 1878, commemorating Butler with its scientific name. Hume was commemorated in the common name of the species before 2015 taxonomic revision.[5] Over the following century, similar owls seen, heard and collected in the Middle East were presumed to belong to the same species, but this was shown in 2015 to be incorrect.[6]
In 2013, Robb et al. discovered a previously unknown population of Strix owl in Oman, morphologically and vocally different from the widespread Middle Eastern species of owl known at the time as Hume's owl Strix butleri. They described this owl as a new species, giving it the binomial Strix omanensis and the common name Omani owl. It was described only from photographs and sound recordings, without a physical specimen or genetic sample.[4]
In 2015, analysis of the holotype of Strix butleri revealed that it was quite different from other specimens from throughout the Middle East presumed to be of the same species, and that it was more similar to the Omani owl; the authors concluded that Strix omanensis is most probably a synonym of Strix butleri, and renamed the more widespread species Strix hadorami, giving it the new common name desert tawny owl (subsequently shortened to desert owl by some authors).[6]
The IUCN lists Strix omanensis (now considered a synonym of Strix butleri) as data deficient. (The IUCN's evaluation for Strix butleri predates taxonomic changes, so now more properly applies to the desert owl, Strix hadorami.)
The Omani owl has a bi-coloured pale and dark grey face with orange eyes, dark greyish brown upperparts, pale underparts with long, narrow vertical dark streaks, relatively long legs, banded wings, and a banded tail.[4]
The Omani owl has been observed in high rocky cliffs, but not in nearby wadis.[4]
The Omani owl (Strix butleri) is an owl of the genus Strix found in shrubland and rocky areas of Oman, Iran and the United Arab Emirates. It was discovered in 2013.
After the distinctive Omani owl was discovered, a similar-looking owl was reclassified from "Hume's owl" (Strix butleri) to the "desert owl" (Strix hadorami).
El cárabo árabe[2] (Strix butleri) es una especie de ave estrigiforme de la familia Strigidae, nativa del oeste de Asia y el este de África. Es un búho sin orejas de tamaño medio, más pequeño que el cárabo común de entre 29 y 33 cm de longitud. Es de hábitos preferentemente nocturnos y sedentarios. Su cuerpo es robusto y la cabeza redonda similar a un cárabo pequeño, pero es más pálido, tiene menos rayas, particularmente en las partes inferiores y los ojos son de color amarillo.
Su hábitat son las sabanas y áreas desérticas en Siria, Israel, el noreste de Egipto y la península arábiga. Está clasificado como preocupación menor por la IUCN.[1]
El cárabo árabe (Strix butleri) es una especie de ave estrigiforme de la familia Strigidae, nativa del oeste de Asia y el este de África. Es un búho sin orejas de tamaño medio, más pequeño que el cárabo común de entre 29 y 33 cm de longitud. Es de hábitos preferentemente nocturnos y sedentarios. Su cuerpo es robusto y la cabeza redonda similar a un cárabo pequeño, pero es más pálido, tiene menos rayas, particularmente en las partes inferiores y los ojos son de color amarillo.
Urubi argia (Strix butleri) Strix generoko animalia da. Hegaztien barruko Strigidae familian sailkatua dago.
Urubi argia (Strix butleri) Strix generoko animalia da. Hegaztien barruko Strigidae familian sailkatua dago.
Aavikkopöllö (Strix butleri) on keskikokoinen aavikoilla elävä pöllö. Lajin nimesi Allan Octavian Hume Edward Arthur Butlerin kunniaksi 1878.
Linnun pituus on 37–38 cm, siipien kärkiväli 95–98 cm ja paino 200–230 g. Kooltaan se on pienen lehtopöllön luokkaa. Muistuttaa suuresti lehtopöllöä, jonka lähisukulainen se on. Naama on vaaleampi ja silmän iiris on kellanoranssi, kun se lehtopöllöllä on musta. Sukupuolet ovat samannäköisiä. Höyhenpuku on samanvärinen kautta vuoden. Soidinhuuto muistuttaa turkinkyyhkyn huhuilua.
Aavikkopöllö elää Arabian niemimaalla, Israelissa, Siinain niemimaalla, Koillis-Egyptissä ja mahdollisesti Syyriassa. Esiintyminen on hyvin laikuttaista. Lajin kanta on elinvoimainen. Se on paikkalintu ainakin Israelissa ja Saudi-Arabiassa.
Yleensä lajin tapaa puuttomilla, kivisillä aavikoilla ja vuorenrinteillä. Viihtyy myös palmukeitailla ja sadevesialtaiden luona.
Pesiminen tunnetaan huonosti. Pesä on löydetty vanhasta vesisäiliöstä. Kerran on todettu pesässä 5 munaa, joita haudottiin 35 päivää. Poikaset ovat lentokykyisiä noin 5 viikon ikäisinä.
Pikkunisäkkäät, linnut, matelijat ja niveljalkaiset.
Aavikkopöllö (Strix butleri) on keskikokoinen aavikoilla elävä pöllö. Lajin nimesi Allan Octavian Hume Edward Arthur Butlerin kunniaksi 1878.
Strix butleri
La Chouette de Butler (Strix butleri) est une espèce d'oiseaux appartenant à la famille des Strigidae.
Son nom rend hommage à l'ornithologue britannique Edward Arthur Butler (1843-1916).
Cet oiseau vit dans le nord d'Oman et l'est de l'Iran.
L'allocco di Hume o allocco del Butler (Strix butleri (Hume, 1878)) è un uccello rapace della famiglia Strigidae, presente in Arabia Saudita, Egitto, Israele, Oman, Yemen e nei territori palestinesi.[1]
Il disco facciale è di colore bianco, la cresta presenta una scura fascia centrale, il capo superiormente è di colore grigio-sabbia chiaro con macchie e striature marroni. Si distingue per il suo collare particolare di color camoscio dorato attorno alla parte superiore del mantello, fino ad estendendersi sul gozzo. Il manto scapolare ed alare è coperto da sbiadite macchie color camoscio o bianco e le penne remiganti e la coda presentano delle strisce marroni alternativamente chiare e scure. Inferiormente è color crema, presenta una stria di colore contrastante tra un tenue marrone ed uno più scuro lungo il rachide ed è leggermente vermicolato sul petto e sui fianchi. Il tarsometatarso presenta bianche piume, l'Iride (anatomia) è arancione, il becco è giallo e rivolto verso il basso e le dita delle zampe sono grigie.[3]
È lungo tra i 29 e i 33 cm e ha un'apertura alare tra i 95 e i 98 centimetri.[3]
Si può trovare nell'est e nel sud di Israele, in Giordania, nella penisola del Sinai, nell'est dell'Egitto nelle montagne vicine al Mar Rosso e a macchie nella penisola araba; tuttavia c'è la possibilità di incontrarlo anche nella regione del Makran, in Pakistan, e nel sud dell'Iran.[4] Vive nell'isolato deserto roccioso e nelle gole dei semideserti. Solitamente si trova nelle vicinanze di fonti d'acqua e nei palmeti, a volte invece si può trovare negli edifici in rovina.[3]
L'allocco di Hume è stanziale.[3]
Si ciba principalmente di roditori come i merioni, i gerbilli e i deomyini, ma anche di uccelli e lucertole, occasionalmente insetti.[3]
Caccia durante il crepuscolo e la notte. Pratica una caccia d'appostamento, cioè si appollaia su un ramo basso e controlla l'area circostante per poi scagliarsi contro la preda designata, in prossimità di strade e tracciati. A volte si ciba di insetti mentre vola e di tanto in tanto va in cerca di foraggio camminando sul terreno.[3]
La riproduzione avviene tra marzo e agosto. Nidifica nelle cavità e nelle concavità presenti nelle pareti di ripide gole. Depone 4 - 5 uova, covate per 34 - 39 giorni principalmente dalla femmina, ma è stato osservato che entrambi i sessi partecipano alla cova. I nascituri presentano un piumaggio bianco e vengono allevati finché non sviluppano le piume, a 30 - 40 giorni di vita.[3]
L'allocco di Hume o allocco del Butler (Strix butleri (Hume, 1878)) è un uccello rapace della famiglia Strigidae, presente in Arabia Saudita, Egitto, Israele, Oman, Yemen e nei territori palestinesi.
De Omaanse uil (Strix butleri) is uil uit de familie Strigidae. De soort werd in 2013 waargenomen in Oman, waar hij vermoedelijk endemisch is. Een beschrijving werd gepubliceerd in een artikel in het Nederlandse, maar internationaal georiënteerde tijdschrift Dutch Birding.[2] Bij nader onderzoek bleek dat een museumexemplaar dat als type-exemplaar werd bewaard van Strix butleri ("Palestijnse bosuil") dezelfde soort betreft. Daarom kreeg deze uil de wetenschappelijke naam Strix butleri.[3] De uil behield de Nederlandse naam Omaanse uil.
De uil gelijkt het meest op de Palestijnse bosuil (Strix hadorami) waarmee hij enkele kenmerken gemeenschappelijk heeft, maar waarvan hij ook aantoonbaar verschilt. Uit de geluidsopnamen blijkt dat de roep van deze uil eerder lijkt op die van de oeraluil (S.uralensis). Bovendien zijn er verschillen in het verenkleed zoals de contrastrijke gezichtssluier, verder een witachtige in plaats van okerkleurige buik zonder bruine bandering, terwijl de staart en de bovendelen donkerder zijn dan die van de Palestijnse bosuil.[2][4]
De reeds waargenomen uilen lijken hoog op rotsrichels te broeden in het Hadjargebergte. Dit gebergte ligt erg geïsoleerd. De Palestijnse bosuil komt voor op 830 km afstand in Dhofar, ook in Oman maar in een ander gebergte. De Omaanse uil komt ook voor in het oosten van Iran.[2][3]
In de buurt van de eerste waarneming zijn in totaal 6 à 7 uilen van deze soort gevonden. De uil werd in 2014 opgenomen in de Checklist van BirdLife International als een soort waarover onvoldoende data bekend zijn.Op de Rode Lijst van de IUCN wordt de soort daarom gecategoriseerd als 'onzeker' (data deficient); het risico op uitsterven kan pas worden vastgesteld als er verdere verspreidingsgegevens bekend zijn.
In de nacht van 23 op 24 maart 2013 maakte Magnus Robb geluidsopnamen in het Hadjargebergte in het noordoosten van Oman, in een poging het geluid van de gestreepte dwergooruil vast te leggen. Bij het beluisteren van de opnamen ontdekte hij de roep van een uil die niet leek op die van de uilensoorten die uit dat gebied bekend waren. Robb vermoedde dat het om een onbekend soort bosuil ging. Naast de geluidsopnamen zijn er diverse foto's, maar er is geen geconserveerd exemplaar. In de eerste beschrijving werd daarom een foto als holotype aangewezen.[2]
Een museumexemplaar dat als type-exemplaar van Strix butleri ("Palestijnse bosuil") werd beschouwd, lag sinds 1886 in het Tring Museum. Dit exemplaar bleek identiek te zijn aan de "nieuw ontdekte" Omaanse uil. Ook een 1400 km noordelijker, in Mashad (Iran) gevangen S. butleri bleek volgens een DNA-analyse identiek aan dit exemplaar. Bovendien bleek uit nader onderzoek dat de overige uilen die in het verspreidingsgebied van de Palestijnse uil zijn waargenomen, verschilden van het type-exemplaar en de in Iran gevangen uil. Deze Palestijnse uilen waren dus exemplaren van een feitelijk niet correct, volgens de Zoölogische nomenclatuur beschreven soort. Deze soort kreeg daarom een correcte wetenschappelijke naam: Strix hadorami. Deze naam is een eerbetoon aan de Israëlische ornitholoog Hadoram Shirihai en de naam Strix butleri werd toegekend aan de Omaanse uil.[3]
De Omaanse uil (Strix butleri) is uil uit de familie Strigidae. De soort werd in 2013 waargenomen in Oman, waar hij vermoedelijk endemisch is. Een beschrijving werd gepubliceerd in een artikel in het Nederlandse, maar internationaal georiënteerde tijdschrift Dutch Birding. Bij nader onderzoek bleek dat een museumexemplaar dat als type-exemplaar werd bewaard van Strix butleri ("Palestijnse bosuil") dezelfde soort betreft. Daarom kreeg deze uil de wetenschappelijke naam Strix butleri. De uil behield de Nederlandse naam Omaanse uil.
Klippeugle (vitenskapelig navn: Strix butleri) er en ugle i slekten Strix. Den finnes kun i landet Oman (derav engelsk «Omani owl») hvor den hekker på klipper (derav «Klippeugle»).
Ugla ble funnet av den engelske ornitologen Edward Arthur Butler. Arten ble beskrevet av Allan Octavian Hume i 1878 som oppkalte den etter Butler (Strix butleri).
Klippeugla har mørkegrått ansikt med oransje øyne. Den har gråbrun overside og lys underside med mørke striper.
Denne ornitologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Klippeugle (vitenskapelig navn: Strix butleri) er en ugle i slekten Strix. Den finnes kun i landet Oman (derav engelsk «Omani owl») hvor den hekker på klipper (derav «Klippeugle»).
Multimedia w Wikimedia Commons Puszczyk arabski (Strix butleri) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae) występujący w północnej Afryce (Egipt) i zachodniej Azji. Osiadły.
Puszczyk arabski (Strix butleri) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae) występujący w północnej Afryce (Egipt) i zachodniej Azji. Osiadły.
Charakterystyka Długość ciała 29-35 cm, rozpiętość skrzydeł 70-80 cm. Podobny do puszczyka zwyczajnego, lecz ma żółte tęczówki i jasne, gładkie upierzenie. Lotki wyraźnie pręgowane. Aktywny w nocy. Żywi się nornikami, myszami i owadami.A coruja-da-palestina (Strix butleri) é uma espécie de ave estrigiforme pertencente à família Strigidae.[1]
A coruja-da-palestina (Strix butleri) é uma espécie de ave estrigiforme pertencente à família Strigidae.
Östlig klippuggla[2] (Strix butleri) är en västasiatisk art uggla med komplicerad taxonomisk historia.[3]
Östlig klippuggla är en medelstor Strix-uggla med ett tvåfärgat blekt och mörkgrått ansikte med orange ögon, mörkt brungrå ovansida och blek undersida med långa och smala vertikala streck. Vidare har den relativt långa ben, bandade vingar och även bandad stjärt.[4]
Typexemplaret härstammar från Ormara i Pakistan, insamlat av den engelske ornitologen Edward Arthur Butler. Butler skickade exemplaret till Allan Octavian Hume som beskrev arten 1878 och hedrade Butler med det vetenskapliga namnet butleri. Fram tills nyligen tillskrevs populationen av en uggla som förekommer på Arabiska halvön, i Israel och i nordöstra Afrika butleri, alltså relativt långt geografiskt från där typexemplaret härstammade. Inga andra observationer av arten hade då gjorts i närområdet där typexemplaret samlades in. Strix butleri gick då under det svenska namnet "klippuggla".
2013 upptäcktes en tidigare okänd population av en Strix-uggla i Oman som skilde sig både morfologiskt och i sina läten från klippugglan så som den var känd från sina populationer i exempelvis Israel.[5][4] Den beskrevs följaktligen som en ny art, Strix omanensis, dock enbart utifrån inspelningar av läten och fotografier, inte från genetiskt material eller insamlade exemplar.[4] I början av 2015 observerades vad som förmodades vara en klippuggla i ett område i Iran som ligger långt från artens normala utbredningsområde, bortsett från typexemplaret.
Samma år presenterades en studie av typexemplaret från butleri som visade att även denna skilde sig från alla andra klippugglepopulationer och att den mer liknande ugglan som hittats i Oman. Artikelförfattarna till studien kom till slutsatsen att omanensis med största sannolikhet är synonym med butleri och beskrev de övriga klippugglepopulationerna som en egen art, Strix hadorami.[6] Samma studie visade att ugglan som påträffats i Iran är en butleri. Birdlife Sveriges taxonomikommitté gav därefter butleri det svenska namnet östlig klippuggla, medan hadorami fick heta västlig klippuggla. Majoriteten av de internationella taxonomiska auktoriteterna intar numera denna indelning med de två arterna butleri och hadorami, dock ej alla.[7]
Arten är känd från ett fåtal lokaler i Iran, Pakistan och i Al Hajar-bergen i Oman. Den har observerats i höglänt klippig terräng, dock inte i närliggande wadis, en miljö där västlig klippuggla ofta påträffas.[4]
IUCN anser att det råder kunskapsbrist om artens bevarandestatus.[1]
Wikimedia Commons har media som rör östlig klippuggla.
Wikispecies har information om Strix butleri.
Denna artikel behöver bilder. Har du en passande fri bild får du gärna ladda upp den.
Östlig klippuggla (Strix butleri) är en västasiatisk art uggla med komplicerad taxonomisk historia.
Тіло сягає 30-34 см завдовжки. Дуже подібна на сову сіру, але має менші розміри, блідіше забарвлення та опуклішу форму голови.
Ареал включає у себе Сирію, Ізраїль, Єгипет, а також північний схід Аравійського півострова. Раніше зустрічались на півдні Ірану та Пакистану, але там вимерли.
Середовищем існування є пальмові гаї, пустелі, напівпустелі і скелясті ущелини. Полює переважно вночі. У її раціон входять миші, полівки, також великі комахи.
Сезон розмноження припадає на період з березня по серпень. Гніздиться в отворах і ущелинах в скелях. Яйця відкладаються прямо на землі. Інкубаційний період триває 35 днів. Молоді птахи оперяються за 37 днів.
.png){kind=small}
Це незавершена стаття з опису совоподібних.Strix butleri là một loài chim trong họ Strigidae.[1]
Бледная неясыть[1] (лат. Strix butleri)[2] — птица, относящаяся к семейству настоящих сов, отряду совообразных.
Ареал бледной неясыти включает в себя Сирию, Израиль, Египет, а также северо-восток аравийского полуострова. Средой обитания являются пальмовые рощи, пустыни, полупустыни и скалистые ущелья. Гнездится в отверстиях и расщелинах в скалах. Бледная неясыть охотится преимущественно ночью. В её рацион входят мыши, полёвки, также крупные насекомые. От ближайшего родственника, серой неясыти, птицу отличает меньший размер (29—33 см), бледноватый окрас и характерные жёлтые глаза.
Впервые описана английским орнитологом Алланом Юмом в 1878 году. Научное видовое название, butleri, дано в честь подполковника британской армии Эдварда Батлера, пославшего птицу в коллекцию Аллана Юма.
В 2015 году было опубликовано исследование, согласно которому большинство известных представителей вида, за исключением типового экземпляра, могут относиться к отдельному виду — Strix hadorami[3].
Бледная неясыть (лат. Strix butleri) — птица, относящаяся к семейству настоящих сов, отряду совообразных.
漠林鴞（學名Strix butleri）是一種貓頭鷹，與灰林鴞是近親。
漠林鴞分佈在敘利亞、以色列、埃及東北部及阿拉伯半島。它們棲息在棕櫚樹林、沙漠、半沙漠及石溝。它們會在懸崖的洞中築巢。它們主要吃田鼠、小鼠屬及大型昆蟲。
漠林鴞呈中等身型，比灰林鴞細小，只有29-33厘米長。它們主要是夜間活動的。它們的身體敦實，頭部很圓，就像是縮小了的灰林鴞，但顏色較淡及較少斑紋，尤其是在下身。它們的眼睛也是黃色的。
.png){kind=small}
