الأسماء في صفحات التنقل
El lloro menut carabrú (Micropsitta keiensis) és un ocell de la família dels psitàcids (Psittacidae) que habita els boscos de l'oest i sud de Nova Guinea i les illes Kai, Aru i Raja Ampat.
El lloro menut carabrú (Micropsitta keiensis) és un ocell de la família dels psitàcids (Psittacidae) que habita els boscos de l'oest i sud de Nova Guinea i les illes Kai, Aru i Raja Ampat.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Corbarot penfelyn (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: corbarotiaid penfelyn) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Micropsitta kelensis; yr enw Saesneg arno yw Yellow-capped pygmy parrot. Mae'n perthyn i deulu'r Parotiaid (Lladin: Psittacidae) sydd yn urdd y Psittaciformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. kelensis, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r corbarot penfelyn yn perthyn i deulu'r Parotiaid (Lladin: Psittacidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Corbarot brongoch Micropsitta bruijnii Corbarot Finsch Micropsitta finschii Corbarot Meek Micropsitta meeki Corbarot penfelyn Micropsitta keiensis Corbarot wyneblwyd Micropsitta pusio
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Corbarot penfelyn (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: corbarotiaid penfelyn) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Micropsitta kelensis; yr enw Saesneg arno yw Yellow-capped pygmy parrot. Mae'n perthyn i deulu'r Parotiaid (Lladin: Psittacidae) sydd yn urdd y Psittaciformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. kelensis, sef enw'r rhywogaeth.
The yellow-capped pygmy parrot (Micropsitta keiensis) is a species of parrot in the family Psittacidae mainly found throughout western New Guinea. Its natural habitats are subtropical or tropical moist lowland forest, subtropical or tropical mangrove forests, and subtropical or tropical moist montane forest. Like many parrots, this pygmy parrot is affectionate to its mate. It is currently unknown if they remain monogamous for life like many bigger parrots because of their isolated location, which is difficult to reach.
Adults of both sexes are green, have a yellow crown and undertail coverts, blue central tail feathers and brown eyes. It has three subspecies: the nominate (M. k. keiensis), M. k. chloroxantha and M. k. viridipectus. Juveniles of M. k. keiensis are generally duller in color; the other subspecies are as in adults. Generally, they are approximately 9.5 cm (3.7 in) long and 11-14 g (0.4-0.5 oz) in weight.[2]
The yellow-capped pygmy parrot (Micropsitta keiensis) is a species of parrot in the family Psittacidae mainly found throughout western New Guinea. Its natural habitats are subtropical or tropical moist lowland forest, subtropical or tropical mangrove forests, and subtropical or tropical moist montane forest. Like many parrots, this pygmy parrot is affectionate to its mate. It is currently unknown if they remain monogamous for life like many bigger parrots because of their isolated location, which is difficult to reach.
El microloro de las Kai (Micropsitta keiensis)[2] es una especie de ave psitaciforme de la familia Psittaculidae que vive en Nueva Guinea e islas menores aledañas.
El microloro de las Kai mide alrededor de 9,5 cm de largo.[3] Tiene la cola corta y rígida para usarla como apoyo cuando está en los troncos al igual que sus garras con largos dedos, sus rémiges laterales son negruzcas y las centrales azuladas. Su plumaje es principalmente de color verde, más claro y con tonos amarillos en las partes inferiores y en el píleo, mientras que el rostro y tiene tonos parduzcos. Su pico es negruzco, muy corto y curvado, y presenta surcos en los laterales.
Se encuentra en las selvas húmedas tropicales y los manglares del sur y el oeste de la isla de Nueva Guinea y los archipiélagos menores que la circundan por el oeste: las islas Kai, Raja Ampat y Aru.[1]
Se reconocen tres subespecies:
El microloro de las Kai (Micropsitta keiensis) es una especie de ave psitaciforme de la familia Psittaculidae que vive en Nueva Guinea e islas menores aledañas.
Micropsitta keiensis Micropsitta generoko animalia da. Hegaztien barruko Psittacidae familian sailkatua dago.
Micropsitta keiensis Micropsitta generoko animalia da. Hegaztien barruko Psittacidae familian sailkatua dago.
Sammalkaijanen (Micropsitta keiensis) on pienikokoinen melanesialainen kaijalaji.
Sammalkaijanen on noin 9,5 cm pitkä ja 11–14 g painava lintu, jonka höyhenpuku on pääosin vihreä, vatsapuolelta vaaleanvihreä. Sen päälaki on keltainen ja posket harmahtavat. Alaperä on keltainen, pyrstön keskimmäiset sulat ovat siniset ja reunimmaiset mustat ja niissä on keltaiset kärkitäplät. Siiven peitinhöyhenet ovat mustat levein vihrein reunuksin. Nokka on harmaa, iiris ruskea ja koivet harmaat. Koiraan värit ovat hieman kirkkaammat kuin naaraan. Nuoren linnun nokka on keltainen ja tummanharmaakärkinen.
Sammalkaijaset kiipeilevät puun rungolla kuten tikat tai puukiipijät. Ne ovat vaikeasti havaittavia, mutta niiden voimakkaat kutsuäänet paljastavat niiden esiintymisen.
Sammalkaijaset elävät Uuden-Guinean saarella. Lajista tunnetaan kolme alalajia: keiensis elää Indonesiaan kuuluvilla Kain ja Arun saarilla, viridipectus Uuden-Guinean eteläosassa ja chloroxantha Länsi-Irianissa ja alueen läntisillä saarilla. Lajin elinympäristön laajuus on 50 000–100 000 neliökilometriä ja sen populaatio on kooltaan vähintään 100 000 yksilöä. Sammalkaijanen ja keltapääkaijanen ovat vastinlajeja, eivätkä niiden elinalueet kohtaa.
Sammalkaijaset asuvat alavien maiden metsissä. Ne liikkuvat tavallisesti pareittain tai muutaman yksilön parvissa.
Lajin pesintä tunnetaan huonosti. Pesä on usein puussa olevassa termiittipesässä. Naaras huolehtii hautomisesta ja koiras enimmäkseen poikasten ruokkimisen.
Sammalkaijanen syö ainakin siemeniä, sieniä ja jäkälää, mahdollisesti myös hedelmiä sekä hyönteisiä ja niiden toukkia.
Sammalkaijanen (Micropsitta keiensis) on pienikokoinen melanesialainen kaijalaji.
Micropsitta keiensis
La Micropsitte pygmée (Micropsitta keiensis) est une espèce de perruche pygmée
On la trouve en Indonésie et en Papouasie-Nouvelle-Guinée.
Elle habite les forêts humides tropicales et subtropicales et les mangroves.
D'après Alan P. Peterson, 3 sous-espèces ont été décrites :
Micropsitta keiensis
La Micropsitte pygmée (Micropsitta keiensis) est une espèce de perruche pygmée
Il pappagallo pigmeo capogiallo (Micropsitta keiensis (Salvadori, 1875)) è un uccello della famiglia degli Psittaculidi, che vive in Indonesia e in Papua Nuova Guinea. I suoi habitat naturali sono le foreste subtropicali o tropicali umide di pianura, le foreste di mangrovie subtropicali o tropicali e foreste montane umide subtropicali o tropicali. Come molti pappagalli, questo pappagallo pigmeo è molto affettuoso nei confronti del suo compagno, ma non è noto se rimanga monogamo per tutta la vita come molti pappagalli più grandi, e si sa poco sulle sue abitudini, perché il suo areale è difficile da raggiungere.
Il pappagallo pigmeo capogiallo (Micropsitta keiensis (Salvadori, 1875)) è un uccello della famiglia degli Psittaculidi, che vive in Indonesia e in Papua Nuova Guinea. I suoi habitat naturali sono le foreste subtropicali o tropicali umide di pianura, le foreste di mangrovie subtropicali o tropicali e foreste montane umide subtropicali o tropicali. Come molti pappagalli, questo pappagallo pigmeo è molto affettuoso nei confronti del suo compagno, ma non è noto se rimanga monogamo per tutta la vita come molti pappagalli più grandi, e si sa poco sulle sue abitudini, perché il suo areale è difficile da raggiungere.
De geelkapspechtpapegaai (Micropsitta keiensis) is een vogel uit de familie Psittaculidae (papegaaien van de Oude Wereld).
Deze soort is endemisch in Nieuw-Guinea en telt 3 ondersoorten:
De geelkapspechtpapegaai (Micropsitta keiensis) is een vogel uit de familie Psittaculidae (papegaaien van de Oude Wereld).
Multimedia w Wikimedia Commons Karłówka skromna[9] (Micropsitta keiensis) – gatunek ptaka z podrodziny papug wschodnich (Psittaculinae) w rodzinie papug wschodnich (Psittaculidae). Ptak ten występuje na Nowej Gwinei, według IUCN nie jest zagrożony wyginięciem.
Karłówka skromna występuje w zależności od podgatunku[10][11]:
Gatunek po raz pierwszy naukowo w 1876 roku opisał włoski ornitolog Tommaso Salvadori nadając mu nazwę Nasiterna keiensis[3]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Salvadori wskazał Wyspy Kai[12]. Okazami typowymi były dwa samce (odłowione 20 sierpnia i 5 października 1873 roku) oraz samica (odłowiona 15 sierpnia 1873 roku)[12]. Dane taksonomiczne podgatunków (oprócz podgatunku nominatywnego) przedstawia poniższa tabelka[5]:
Podgatunek Autor i rok opisu Miejsce typowe Okazy typowe M. k. chloroxantha Oberholser, 1917[6] Dorey (obecnie Manokwari), Nowa Gwinea samiec i samica M. k. viridipectus Rothschild, 1911[4] górny bieg rzeki Setekwa, Nowa Gwinea samiecM. keiensis tworzy grupę gatunków z M. geelvinkiana i M. pusio[10]. Zaproponowany w 1966 roku podgatunek sociabilis z Mount Besar na wyspie Batanta[7] jest traktowany jako synonim chloroxantha[10]. Rozpoznano trzy podgatunki[11][10].
Nazwa rodzajowa: gr. μικρος mikros „mały”; nowołac. psitta „papuga”, od gr. ψιττακη psittakē „papuga”[13]. Epitet gatunkowy: wyspy Kei, Indie Wschodnie (tj. Indonezja)[14]. Pozostałe epitety: chloroxantha – gr. χλωρος khlōros „zielony”; ξανθος xanthos „żółty”[15]; viridipectus – łac. viridis „zielony”, od virere „być zielonym”; pectus, pectoris – pierś[16]; sociabilis – sociabilis – „towarzyski, zgodny”, od sociare „współpracować”, od socius „dzielenie się, sprzymierzony”, od sequi „podążać”[17].
Długość ciała 9 cm; masa ciała 11–14 g[10]. Mała papuga u której większość upierzenia jest koloru zielonego, lecz większa część głowy koloru ochrowego przechodzącego w zielony im bliżej karku. Końcówki górnej powierzchni sterówek niebieskie, pokrywy podogonowe koloru żółtego. Obrączka powiekowa brązowa, tęczówka również koloru brązowego. Płci podobne[10]. Podgatunek viridipectus podobno jest ciemniejszy niż nominatywny; u podgatunku chloroxantha w środkowej części dolnej części piersi i brzucha ciągnie się pasek o zmiennym, pomarańczowo-czerwonym kolorze[10].
Karłówka skromna zamieszkuje nizinne i położone na wzgórzach lasy, plantacje orzechów kokosowych, namorzyny, lasy z nipą krzewinkową a nawet odwiedza drzewa rosnące na wsiach; zazwyczaj spotykana w podszycie[10]. Na wyspach Kai obserwowana do wysokości 250 m n.p.m.[10]
Żywi się przypuszczalnie grzybami i porostami, które wybiera z kory pni kwitnących drzew, zwłaszcza figowców[10]. Większość zawartości żołądka stanowiła nieokreślona masa, ale znaleziono tam również małe nasiona[10].
Samce w kondycji rozrodczej obserwowano w listopadzie, gniazdo z młodymi znalezione zostało w marcu w pustym, nadrzewnym termitarium, 3–4 m nad ziemią[10]. W jednym z gniazd znajdowało się 6 ptaków dorosłych oraz 2 pisklęta, ponieważ gniazdo było wykorzystane do nocowania przez młode z poprzednich lęgów[10].
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (ang. Least Concern – najmniejszej troski)[8]. Stan populacji nie jest znany, bardzo często występuje na Kai, rzadko na Aru oraz umiarkowanie powszechnie na zachodnich wyspach Papui[8][10]. Populacja wydaje się być stabilna ze względu na brak dowodów na jakiekolwiek spadki populacji lub inne istotne zagrożenia[8].
Karłówka skromna (Micropsitta keiensis) – gatunek ptaka z podrodziny papug wschodnich (Psittaculinae) w rodzinie papug wschodnich (Psittaculidae). Ptak ten występuje na Nowej Gwinei, według IUCN nie jest zagrożony wyginięciem.
Gulkronad spettpapegoja[2] (Micropsitta keiensis) är en fågel i familjen östpapegojor inom ordningen papegojfåglar.[3]
Gulkronad spettpapegoja delas in i tre underarter:[3]
Underarten viridipectus inkluderas ofta i nominatformen.[4]
IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Wikimedia Commons har media som rör gulkronad spettpapegoja.
Wikispecies har information om Micropsitta keiensis.
Gulkronad spettpapegoja (Micropsitta keiensis) är en fågel i familjen östpapegojor inom ordningen papegojfåglar.
Довжина тіла становить близько 9,5 см; вага 10-12 г. Забарвлення оперення зелене, верхня сторона темніше нижньої. На пір'ях є вузька чорна кайма. Верхня частина голови у самки блідо-жовтого кольору, у самця вохристо-жовта чи темно-жовта, кайма на пір'ї у самців червонувата. Забарвлення щоки темно-коричневого кольору, з частковими блакитними краями. Покривне перо крила чорне, з зеленим обрамленням. Нижні і середні покривні пера хвоста жовті. Зверху хвіст синього кольору, на стернових перах — чорні відмітини.
Проживає в Новій Гвінеї і на островах біля неї. Населяють субтропічні і вологі тропічні ліси, мангрові ліси.
Виділяють 3 підвиди:
Micropsitta keiensis là một loài chim trong họ Psittacidae.[1]
Micropsitta keiensis là một loài chim trong họ Psittacidae.
Micropsitta keiensis (Salvadori, 1876)
Охранный статус
Дятловый попугайчик Сальвадори[1] (лат. Micropsitta keiensis) — птица семейства попугаевых.
Длина тела составляет около 9,5 см; вес 10—12 г. Окраска оперения зелёная, верхняя сторона темнее нижней. На перьях имеется узкая чёрная кайма. Верхняя часть головы у самок бледно-жёлтого цвета, у самцов охристо-жёлтая или тёмно-жёлтая, каёмка на перьях у самцов красноватая. Окраска щёк тёмно-коричневого цвета, с частичными голубыми каёмками. Кроющие перья крыла чёрные, с зелёным окаймлением. Нижние и средние кроющие перья хвоста жёлтые. Сверху хвост синего цвета, на рулевых перьях — чёрные отметины.
Обитает на Новой Гвинее и близлежащих островах.
Населяют субтропические и тропические влажные леса и мангровые заросли.
Вид включает в себя 3 подвида:
Дятловый попугайчик Сальвадори (лат. Micropsitta keiensis) — птица семейства попугаевых.
