Żłobianka[4] (Scythrops novaehollandiae) – gatunek dużego ptaka z rodziny kukułkowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Scythrops[4]. Występuje w Indonezji i Nowej Gwinei, zimuje w północnej i wschodniej Australii. Ma duży, gruby i łukowato zagięty dziób oraz długi ogon. Miejscowa ludność przypisuje sobie zdolność przepowiadania deszczów na podstawie zachowania żłobianek. Zachowują się one bardzo hałaśliwie podczas sezonu lęgowego, przez całą noc wydając głośne okrzyki.
Tak jak wiele innych gatunków kukułkowatych, żłobianka jest pasożytem lęgowym. Składa jaja do gniazd dzierzbowronów, kurawong czarnych i różnych gatunków krukowatych. W odróżnieniu od innych gatunków kukułek, młode żłobianki nie wyrzucają z gniazda jaj i piskląt gospodarzy. Pisklę żłobianki rośnie za to szybciej od piskląt gospodarzy i dostaje większość pokarmu, przez co pozostałe pisklęta często głodują.
Żłobianka jest największą kukułką świata. Waży 550-930 g przy długości ciała 55-86 cm. Rozpiętość skrzydeł wynosi ok. 1 metra.
Żłobianka jest wszystkożerna. Je głównie figi i inne owoce. Oprócz tego zjada małe zwierzęta oraz jaja i pisklęta innych ptaków.
Żłobianka (Scythrops novaehollandiae) – gatunek dużego ptaka z rodziny kukułkowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Scythrops. Występuje w Indonezji i Nowej Gwinei, zimuje w północnej i wschodniej Australii. Ma duży, gruby i łukowato zagięty dziób oraz długi ogon. Miejscowa ludność przypisuje sobie zdolność przepowiadania deszczów na podstawie zachowania żłobianek. Zachowują się one bardzo hałaśliwie podczas sezonu lęgowego, przez całą noc wydając głośne okrzyki.