dcsimg

Megàpode de Reinwardt ( الكتالونية )

المقدمة من wikipedia CA

El megàpode de Reinwardt (Megapodius reinwardt) és un ocell de la família dels megapòdids (Megapodiidae) que viu a zones arbustives i de matoll a algunes illes del mar de Flores, illes Petites de la Sonda, illes Moluques fins a Buru i Seram, costa sud, oriental i occidental de Nova Guinea i illes properes, arxipèlag de les Louisiades, i costa nord i nord-est d'Austràlia.

Referències

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Megàpode de Reinwardt Modifica l'enllaç a Wikidata


ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autors i editors de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia CA

Megàpode de Reinwardt: Brief Summary ( الكتالونية )

المقدمة من wikipedia CA

El megàpode de Reinwardt (Megapodius reinwardt) és un ocell de la família dels megapòdids (Megapodiidae) que viu a zones arbustives i de matoll a algunes illes del mar de Flores, illes Petites de la Sonda, illes Moluques fins a Buru i Seram, costa sud, oriental i occidental de Nova Guinea i illes properes, arxipèlag de les Louisiades, i costa nord i nord-est d'Austràlia.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autors i editors de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia CA

Aderyn tomen copog ( الويلزية )

المقدمة من wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Aderyn tomen copog (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: adar tomen copog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Megapodius reinwardt; yr enw Saesneg arno yw Orange-footed scrub fowl. Mae'n perthyn i deulu'r Adar Tomen (Lladin: Megapodiae) sydd yn urdd y Galliformes.[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. reinwardt, sef enw'r rhywogaeth.[2]

Teulu

Mae'r aderyn tomen copog yn perthyn i deulu'r Adar Tomen (Lladin: Megapodiae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn malî Leipoa ocellata Eulipoa wallacei Eulipoa wallacei
PaintedMegapode.jpg
Twrci Bruijn Aepypodius bruijnii
Annales des sciences naturelles (1881) (18204839675).jpg
Twrci gylfingoch Talegalla cuvieri
Talegallus cuvieri - 1820-1860 - Print - Iconographia Zoologica - Special Collections University of Amsterdam - UBA01 IZ16900141.tif
Twrci gylfinddu Talegalla fuscirostris
The genera of birds - Talegalla fuscirostris (19140083500) (cropped).jpg
Twrci maleo Macrocephalon maleo
Stavenn Maleo.jpg
Twrci tagellog Aepypodius arfakianus
Aepypodius arfakianus -Artis Zoo, Amsterdam, Netherlands-8a.jpg
Twrci torchog Talegalla jobiensis Twrci'r prysgwydd Alectura lathami
Alectura lathami - Centenary Lakes.jpg
Diwedd y rhestr a gynhyrchwyd yn otomatig o Wicidata.

Gweler hefyd

Cyfeiriadau

  1. Gwefan Cymdeithas Edward Llwyd; adalwyd 30 Medi 2016.
  2. Gwefan Avibase; adalwyd 3 Hydref 2016.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Awduron a golygyddion Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia CY

Aderyn tomen copog: Brief Summary ( الويلزية )

المقدمة من wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Aderyn tomen copog (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: adar tomen copog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Megapodius reinwardt; yr enw Saesneg arno yw Orange-footed scrub fowl. Mae'n perthyn i deulu'r Adar Tomen (Lladin: Megapodiae) sydd yn urdd y Galliformes.

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. reinwardt, sef enw'r rhywogaeth.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Awduron a golygyddion Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia CY

Tabon oranžovonohý ( التشيكية )

المقدمة من wikipedia CZ

Tabon oranžovonohý (Megapodius reinwardt) je druh hrabavých ptáků z čeledě tabonovitých.

Výskyt

Obývá Indonésii (Malé Sundy, Moluky), jih Nové Guineji, D'Entrecasteauxovy ostrovy a Austrálii (ostrovy Torres Strait a východ státu Queenslandu). Nejvíce je rozšířený v nížinách, lze jej ale pozorovat i v nadmořské výšce 1800 m. Žije v zalesněných oblastech okolo pobřeží, v mangrovech, lužních lesích, ve vyprahlých křovinatých územích i horských deštných pralesích.[2]

Popis

Tento pták bývá velký 35 až 47 cm a váží od 850 do 1200 gramů, nižší míry platí pro samici. Menší velikost, váha a kratší drápy jsou jediné na prvý pohled viditelné rozdíly mezi pohlavími. Peří svou barvou, která je kombinaci barvy hnědé a různých odstínů šedé, dokonale splývá s okolím. Horní část těla včetně křídel a krátkého ocasu je kaštanově hnědá, na břichu, hlavě, krku a hrudi je peří tmavě šedé s modravým nádechem. Na hlavě tabonovi oranžovonohému vyrůstá krátký hnědý hřeben, má hnědé oči obklopené holou kůži bez peří a silný, špičatý, žlutě zbarvený zobák. Robustní nohy i prsty jsou oranžové, červené nebo narůžovělé, prsty jsou zakončeny silnými, dlouhými černými drápy.

Převažuje u něj nelétavý způsob života, pohybuje se převážně po zemi. Cítí-li se znepokojen, kývá hlavou nahoru a dolů, v případě potenciálního nebezpečí odběhne se ukrýt do křoví nebo odletí na větev blízkého stromu, kde je díky ochrannému hnědavému zbarvení peří téměř k nenalezení. Poměrně krátké a těžkopádné odlety do úkrytu jsou jeho jediným létáním.

Tento druh žije většinou v párech, které se scházejí dohromady jen v období páření a snůšky vajec. Někdy se projevuje jako teritoriální, jindy v místech dostatku potravy se pohybuje současně více párů. Tabon oranžovonohý se ozývá krákavými zvuky, pravděpodobně pro nalezení partnera nebo vymezení svého území, a v době párového života i v duetech.

Je to všežravec, svou potravu si vyhledává výhradně na zemi, kde silnýma nohama intenzivně hrabe ve spadaném listí i kypré půdě. Živí se semeny a plody rostlin, hmyzem a dalšími bezobratlými živočichy.[3][4]

Rozmnožování

Tabon oranžovonohý používá originální způsob inkubace vajec. Samec s pomáhající samici nashromáždí na stinném, rovném nebo mírně svažitém terénu hromadu listí, trávy a větviček promísenou s hlínou, což jim zabere i tři roky času. Tato hromada může být používána každoročně buď jen jedním párem nebo v případě dostatečných potravinových zdrojů v okolí společně několika páry. Po vylíhnutí vajec samec opět hromadu až do příští snůšky nepřetržitě opravuje a zvětšuje, vznikají hromady nevídaných rozměrů které slouží i po mnoho desetiletí. Největší zdokumentována měla v průměru 16 m a byla vysoká 5 m.

Samice naklade do tohoto inkubátoru asi 12 vajec v dlouhých intervalech 9 až 20 dnů, každé do zvlášť vyhrabané díry, což může trvat i 20 týdnů. Nezačne klást vejce dříve, dokud není hromada v důsledku tlení rostlinné hmoty dostatečně prohřátá a teplota uvnitř nedosahuje 30 až 35 °C; inkubační doba je rozličně dlouhá. Samec se do vylíhnutí posledního vejce o hromadu stará, měří zobákem její vnitřní teplotu a podle potřeby hromadu rozhrabává nebo nahrnuje zpět. Mládě vylíhlé v hloubi hromady se samo vyhrabe na povrch a odchází bez jakékoliv rodičovské péče. Reguluje si ihned samo tělesnou teplotu, je až na ocas plně opeřeno, schopno létat na krátké vzdálenosti i vyhledat si potravu. Stává se pro svou nezkušenost častou kořistí.[3][4][5]

Ohrožení

Tabon oranžovonohý má dost přirozených nepřátel, od divokých prasat rozrývající hromady a hledající vejce přes lišky, psy, hady a lidi měnící jeho přirozeny biotop. Početní stavy tohoto druhu vyskytujícího se na poměrně rozlehlém území nicméně neklesají, a proto je podle IUCN zařazen mezi druhy málo dotčené.[2]

Taxonomie

Při posledních výzkumech rodu Megapodius došla část vědců k názoru, že tabon oranžovonohý se dělí do 7 poddruhů.[6][7]

  • Megapodius reinwardt Dumont, subsp. reinwardt
  • Megapodius reinwardt Dumont, subsp. buruensis Stresemann, 1914
  • Megapodius reinwardt Dumont, subsp. castanonotus Mayr, 1938
  • Megapodius reinwardt Dumont, subsp. macgillivrayi G. R. Gray, 1862
  • Megapodius reinwardt Dumont, subsp. enimberensis P. L. Sclater, 1883
  • Megapodius reinwardt Dumont, subsp. tumulus Gould, 1842
  • Megapodius reinwardt Dumont, subsp. yorki Mathews, 1929

Odkazy

Reference

  1. Červený seznam IUCN 2018.1. 5. července 2018. Dostupné online. [cit. 2018-08-10]
  2. a b IUCN Red List of Threatened Species [online]. International Union for Conservation of Nature and Natural Resources, rev. 2010 [cit. 2011-03-16]. Dostupné online. (anglicky)
  3. a b Oiseaux: Megapodius reinwardt [online]. Oiseaux.net, Roubaix-Tourcoing, FR [cit. 2011-03-16]. Dostupné online. (francouzsky)
  4. a b FELIX, Jiří. Zvířata celého světa: Bažanti a ostatní hrabaví. Praha: Státní zemědělské nakladatelství, 1980. 192 s. (česky)
  5. CROME, F. H. J; BROWN, H. E. Notes on Social Organization Megapodius reinwardt [online]. Emu Austral ornitology, CSIRO Publishing, Collingwood, Vic., AU, rev. 1979 [cit. 2011-03-16]. Dostupné online. (anglicky)
  6. ZICHA, Ondřej. BioLib.cz: Megapodius reinwardt [online]. Ondřej Zicha, rev. 30.05.2010 [cit. 2011-03-16]. Dostupné online. (česky)
  7. CLEMENTS, J. F; SCHULENBERG, T. S; LLIFF, M. J. The Clements Checklist, verze 6.5 [online]. Cornell University, Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, rev. 2010 [cit. 2011-03-16]. Dostupné online. (anglicky)

Externí odkazy

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia autoři a editory
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia CZ

Tabon oranžovonohý: Brief Summary ( التشيكية )

المقدمة من wikipedia CZ

Tabon oranžovonohý (Megapodius reinwardt) je druh hrabavých ptáků z čeledě tabonovitých.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia autoři a editory
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia CZ

Reinwardthuhn ( الألمانية )

المقدمة من wikipedia DE

Das Reinwardthuhn, auch Rotbein-Großfußhuhn, Reinwardt-Großfußhuhn oder Lombok-Großfußhuhn, (Megapodius reinwardt) ist eine mittelgroße Art aus der Familie der Großfußhühner, die auf zahlreichen Inseln im Bereich von Flores- und Bandasee, auf Neuguinea und im Norden Australiens vorkommt.

Das Reinwardthuhn besiedelt tropische Wälder und dichte Gebüsche, wo es wie viele Großfußhühner Nisthügel anlegt, in denen mittels der Wärme, die durch verrottendes Pflanzenmaterial entsteht, oder durch Sonnenwärme die Eier ausgebrütet werden. Diese Hügel werden über Jahre genutzt und können recht groß sein. Im Durchschnitt sind sie etwa einen Meter hoch und messen zwischen fünf und zehn Metern im Durchmesser.

Beschreibung

Das Reinwardthuhn ist mit 37–45 cm Körperlänge etwa so groß wie ein Haushuhn. Wie alle Arten der Gattung Megapodius hat es einen kleinen Kopf, ein eher unauffälliges, eintönig braun-graues Gefieder, sehr kräftige Füße und einen kurzen Schwanz. Charakteristisches Merkmal der Art, das ihr den englischen Namen Orange-footed Megapode eingebracht hat, ist die orange Färbung der Beine und Füße. Die Farbe der Iris variiert von graubraun über warmbraun bis hin zu dunkelrot. Die Schnabelbasis ist meist bräunlich hornfarben oder dunkel, Spitze und die Kanten sind gelblich braun bis orange. Die Geschlechter unterscheiden sich nicht.

Bei adulten Vögeln der Nominatform sind Stirn, Scheitel und oberer Nacken zimtbraun gefärbt, die kurvig verlängerten Federn am Hinterkopf zu einer kurzen, spitzen Haube aufgeformt. Zügel- und Augenregion sind nahezu unbefiedert, das übrige Gesicht mit dunkelgrauen Federn nur schütter bewachsen, so dass die dunkel rötliche Haut durchscheint. Hals, Brust und vorderer Rücken sind bleigrau befiedert. Rücken, Schulterfedern, Oberflügeldecken und Schirmfedern sind zimt- bis olivbraun. Unterer Rücken, Bürzel und Oberschwanzdecken sind lebhaft kastanienbraun. An Bauch, Flanken und Oberschenkeln ist das Gefieder braungrau und geht zur Brust hin in die bleigraue Färbung derselben über. Der hintere Bauch ist hellgrau, die Unterschwanzdecken kastanienbraun und die Steuerfedern braunschwarz mit kastanienbrauner Tönung. Die Schwungfedern sind schwärzlich grau oder braun mit zimt- bis kastanienbraun getönten Außenfahnen. Die Unterflügeldecken sind mittelgrau, die Achselfedern rötlich braun.

 src=
Verbreitung und Unterarten des Reinwardthuhns

Verbreitung

Die Verbreitung des Reinwardthuhns erstreckt sich über den Norden Australasiens. Sie umfasst Teile des westlichen Indonesiens und Papua-Neuguineas sowie die tropischen Küstenregionen des nördlichen Australiens.

Im äußersten Osten der Javasee siedelt das Reinwardthuhn auf den Kangeaninseln, den Laut-Kecil-Inseln und Keramian. Südlich von Sulawesi auf Salajar, den Tukangbesi- und den Lucipara-Inseln. Auf den Kleinen Sundainseln reicht die Verbreitung auf dem Inneren Bandabogen von Nusa Penida und Lombok, über Atauro,[1] ostwärts bis Damar. Hier fehlt das Huhn nur auf der Insel Adonara. Auf dem Äußeren Bandabogen beschränkt sich das Vorkommen auf Sumba, Semau, die Sermata- und die Babarinseln. Auf der größten Insel Timor und zum Beispiel auch auf den Tanimbarinseln fehlt die Spezies, lebt aber auf den nordöstlich gelegenen Banda-, Watubela- und Kei-Inseln.

Auf Neuguinea erstreckt sich das Brutareal über den Vogelkop ostwärts bis in den Süden der Cenderawasih-Bucht sowie südlich der zentralen Bergkette bis zur Südostspitze, wo die Art auch noch nördlich des Owen-Stanley-Gebirges vorkommt. Auch auf vielen umliegenden Inseln wie Adi, Aru, zahlreichen Torres-Strait-Inseln und den Inseln der Milne Bay Province (Trobriand-Inseln, Marshall-Bennett-Inseln, Woodlark, D’Entrecasteaux-Inseln und Louisiade-Archipel) brütet das Reinwardthuhn.

In Australien besiedelt die Art den äußersten Norden von Western Australia sowie im Northern Territory die Küstenregion vom York Sound bis Cape Arnhem, Melville Island und Groote Eylandt. Ferner brütet sie entlang der westlichen Küste der Kap-York-Halbinsel südwärts bis zur Mündung des Mitchell River, an der östlichen Küste südwärts bis Livingstone Shire. Auch hier kommt sie auf vielen vorgelagerten Inseln vor.

 src=
Zwei Reinwardthühner der Unterart M. r. castanonotus
 src=
Ein Reinwardthuhn der Unterart M. r. tumulus

Geografische Variation

Die geografische Variation ist im Hinblick auf die Größe des Verbreitungsgebiets und die zahlreichen Inselvorkommen gering. Dies könnte zum einen auf eine schnell erfolgte Ausbreitung in jüngerer Zeit hindeuten oder darauf, dass zwischen den Inselvorkommen ein ausgeprägterer Genfluss existiert als bei anderen Megapodius-Arten. Die Nominatform ist mit etwa 37 cm Körperlänge und durchschnittlichen Flügellängen um 236 mm relativ klein mit verhältnismäßig hellen, grauen Gefiederpartien und eher olivbraun gefärbter Oberseite. Die Australischen Unterarten sind mit 40–45 cm Körperlänge und durchschnittlichen Flügellängen um 263 mm größer als die Nominatform und im Hinblick auf die grauen Gefiederpartien relativ dunkel, wobei M. r. castanonotus am dunkelsten ist. Die Färbung der Oberseite variiert zwischen zimtfarben bei M. r. yorki, dunkel rötlich braun bei M. r. tumulus und kastanienbraun bei M. r. castanonotus. M. r. macgillivrayi von den Inseln östlich von Neuguinea weicht deutlich ab. Kopf, Hals und Unterseite sind dunkel schiefergrau, die Oberseite ist olivbraun, Bürzel und Oberschwanzdecken sind dunkelbraun. Die Haube ist kürzer und wenig zugespitzt. Die Unterart ähnelt in mehrfacher Hinsicht dem Bismarckhuhn (Megapodius eremita), so dass Ernst Mayr annahm, es handele sich um eine Hybridpopulation zwischen den beiden Arten. An der Südostspitze Neuguineas gibt es lokal Populationen, die M. r. macgillivrayi stark ähneln. Über die systematische Einordnung dieser Vögel herrscht bislang noch Unklarheit. Möglicherweise sind es Hybriden zwischen Reinwardt- und Neuguineahuhn (Megapodius decollatus).[2]

Innerhalb der Nominatform gibt es einige lokale Abweichungen, so dass teils bis zu acht Unterarten beschrieben werden. Jones et al. (1995) stellen jedoch aufgrund der nicht eindeutigen Befunde drei davon zur Nominatform und erkennen nur fünf Unterarten an:

  • M. r. reinwardt Dumont 1823 – Kleine Sundainseln, südöstliche Molukken, Papua-Neuguinea bis zur Südostspitze, nördliche Inseln der Torres Strait
  • M. r. macgillivrayi Gray 1862 – Inseln östlich von Neuguinea und möglicherweise Populationen im Südosten Neuguineas
  • M. r. tumulus Gould 1842 – nördliches Western Australia und Northern Territory
  • M. r. yorki Mathews 1929 – Kap-York-Halbinsel und Nordostküste Australiens bis südlich von Cooktown
  • M. r. castanonotus Mayr 1938 – Nordostküste Australiens von Cape Tribulation bis Yeppoon

Lebensraum

Das Reinwardthuhn besiedelt bewaldete oder mit dichtem Gebüsch bestandene Habitate. Im südöstlichen Neuguinea kommt es beispielsweise in Monsun- und Sumpfwäldern, in Sekundärvegetation, Gebüschen und Mangrove vor. Es ist im Hinblick auf Sekundärvegetation recht anpassungsfähig und ist hier bisweilen häufiger als in Primärwäldern. Gebiete, aus denen die Art aufgrund von Habitatveränderungen vertrieben wurde, werden durchaus wiederbesiedelt, wenn wieder geeignete Vegetation vorhanden ist. Vorkommen konzentrieren sich vielerorts im Bereich der Küste. In Australien kommt die Art aber beispielsweise auch weit im Binnenland vor. Unter anderem im Südosten Neuguineas werden auch Gebirgsregionen besiedelt. Die Höhenverbreitung reicht bis etwa 1800 m.[3]

Ernährung

Die Untersuchungen von Mageninhalten ergaben, dass die Nahrung sowohl aus tierischer als auch aus pflanzlicher Kost besteht. Zur tierischen Nahrung zählen vor allem Insekten und deren Larven, andere Arthropoden wie Tausendfüßer oder Skorpione, Würmer, Schnecken und kleine Schlangen. An pflanzlicher Nahrung wurden verschiedene Früchte und Tamarindenkerne festgestellt. Ferner fanden sich in den Mägen Gastrolithen und Sand zur Unterstützung der Verdauung im Kaumagen.[3]

Fortpflanzung

Da man Reinwardthühner meist in Paaren antrifft, lebt die Art vermutlich monogam. Paare besetzen ein etwa 1–4 ha großes Revier, das das ganze Jahr über verteidigt wird. Grenzen werden oft durch Bachläufe oder Ähnliches definiert.[3] Im Zentrum befindet sich der Nisthügel, der bei dieser Art bis zu 4,5 m Höhe und bis zu 20 m Durchmesser erreichen kann. Meistens bleibt er jedoch kleiner. Auf Komodo lagen die Durchschnittswerte bei einer Höhe von 90 cm und einem Durchmesser von 7,15 m. Die Spanne der Werte lag dort zwischen 30 cm und 3 m bei der Höhe und zwischen 2,20 m und 11,30 m beim Durchmesser.[4] Die Form erinnert an einen Vulkankegel. Der Nisthügel besteht aus Sand, Laubstreu und Geröll. Die Menge des verrottenden Materials kann lokal variieren. An der Küste gibt es teils Hügel, die fast nur aus Sand bestehen und nur durch Sonnenwärme erhitzt werden.[5] Aktuell genutzte Nisthügel sind mindestens 100 m voneinander entfernt, verlassene können sich auch in geringerer Entfernung von gerade einmal 15 m befinden.[4]

Ein Hügel wird oft über mehrere Jahre von einem Paar genutzt und in Stand gehalten. Im Abstand von höchstens 4–7 Tagen suchen die Vögel den Hügel auf. Sie tragen aus etwa 25 m im Umkreis Material zusammen, schichten es auf oder vergraben es im Hügel. Wenn sich auch beide Partner an der Grabtätigkeit beteiligen, scheint das Männchen doch den aktiveren Part zu übernehmen. Meist findet die Arbeit in den frühen Morgenstunden statt; es wurden jedoch zu allen Tageszeiten Vögel an genutzten Hügeln beobachtet. Nach 2–3 Tagen der Grabtätigkeit wird wieder eine Pause eingelegt.[4] Bisweilen wird ein Hügel von zwei Paaren gleichzeitig oder über die Jahre von mehreren Paaren in Folge genutzt.[6]

Abgelegte Eier wurden beispielsweise auf Flores fast das ganze Jahr über festgestellt, es scheint aber lokal variierende Zeiten zu geben, in denen besonders viele Paare zur Eiablage schreiten. Kurz vor der Eiablage nimmt die Grabtätigkeit zu. Beide Partner graben Probelöcher oder Löcher, die dann tatsächlich zur Eiablage genutzt werden. Dazu begibt sich das Weibchen in das gegrabene Loch, senkt das Hinterteil und spreizt den linken Flügel auf. Das Männchen bleibt beobachtend am Rand des Loches zurück. Nach 4–8 Minuten verlässt das Weibchen das Loch wieder und scharrt es dabei langsam zu, wobei das Männchen assistiert. Am Folgetag kehrt das Männchen zurück und schichtet weiteres Material auf den Hügel. In Queensland legte eine Henne 12–13 Eier im Abstand von durchschnittlich 13 (±4) Tagen.[5] Die Eier sind länglich oval und etwa 85 x 55 mm groß. Sie sind glanzlos und braunbeige bis rötlich beige gefärbt. Liegen sie einige Zeit im Hügel, blättert die Oberschicht ab und es tritt fleckweise das darunter liegende Weiß zutage.[7] Wie bei allen Großfußhühnern findet keine weitere Brutpflege statt. Die Jungen befreien sich aus dem Hügel und sind vollkommen auf sich gestellt.

Etymologie

Der Begriff Megapodius stammt aus dem Griechischen und setzt sich aus den Worten megas (μέγας) für „groß“ und pous, podos (πούς, ποδός) für „Fuß“ zusammen.[8] Das Artepitheton wurde zu Ehren des Naturforschers und Botanikers Kaspar Georg Karl Reinwardt (1773–1854) vergeben, der das Typusexemplar auf den Molukken gesammelt hatte und dieses Coenraad Jacob Temminck (1778–1858) für sein Naturalienkabinett zur Verfügung stellte.[9]

Literatur

  • Darryl N. Jones, René Dekker & Cees S. Roselaar: The Megapodes. Oxford University Press, 1995, ISBN 0-19-854651-3, S. 213–227

Einzelnachweise

  1. Colin R. Trainor und Thomas Soares: Birds of Atauro Island, Timor-Leste (East Timor) In: Forktail. 20 (2004), S. 41–48.
  2. Jones et al. (1995), S. 220f, siehe Literatur
  3. a b c Jones et al. (1995), S. 224, siehe Literatur
  4. a b c Lincoln (1974), zitiert in Jones et al. (1995), S. 225, siehe Literatur
  5. a b Jones et al. (1995), S. 225
  6. F. H. J. Crome, H. E. Brown: Notes on Social Organization and Breeding of the Orange-footed Scrubfowl Megapodius reinwardt, Emu, 1979 (3), S. 111–119, zitiert in Jones et al. (1995), S. 225, siehe Literatur
  7. Jones et al. (1995), S. 226 und 151, siehe Literatur
  8. James A. Jobling: Helm Dictionary of Scientific Bird Names. Christopher Helm, London 2010, ISBN 978-1-4081-2501-4. , S. 245
  9. Charles Dumont de Sainte Croix: Dictionnaire des sciences naturelles. Band 29. F. G. Levrault, Straßburg 1823 (online [abgerufen am 5. Mai 2012]). , S. 416
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia DE

Reinwardthuhn: Brief Summary ( الألمانية )

المقدمة من wikipedia DE

Das Reinwardthuhn, auch Rotbein-Großfußhuhn, Reinwardt-Großfußhuhn oder Lombok-Großfußhuhn, (Megapodius reinwardt) ist eine mittelgroße Art aus der Familie der Großfußhühner, die auf zahlreichen Inseln im Bereich von Flores- und Bandasee, auf Neuguinea und im Norden Australiens vorkommt.

Das Reinwardthuhn besiedelt tropische Wälder und dichte Gebüsche, wo es wie viele Großfußhühner Nisthügel anlegt, in denen mittels der Wärme, die durch verrottendes Pflanzenmaterial entsteht, oder durch Sonnenwärme die Eier ausgebrütet werden. Diese Hügel werden über Jahre genutzt und können recht groß sein. Im Durchschnitt sind sie etwa einen Meter hoch und messen zwischen fünf und zehn Metern im Durchmesser.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia DE

Orange-footed scrubfowl ( الإنجليزية )

المقدمة من wikipedia EN

The orange-footed scrubfowl (Megapodius reinwardt), also known as orange-footed megapode or just scrubfowl, is a small megapode of the family Megapodiidae.

This species comprises five subspecies found on many islands in the Lesser Sunda Islands as well as southern New Guinea and northern Australia. It is a terrestrial bird the size of a domestic chicken and dark-coloured with strong orange legs and a pointed crest at the back of the head. It utilises a range of forest and scrub habitats and has colonised many small islands throughout its range. It is prolific in suburban Darwin gardens, where people refer to it as a bush chook or bush turkey.

In general, populations seem to be stable and the conservation status of the species is considered to be of Least Concern.

M. r. macgillivrayi

The orange-footed scrubfowl feeds on seeds, fallen fruit and terrestrial invertebrates. As with other megapodes, it nests in large mounds of sand, leaf litter and other debris where the heat generated by the decomposition of organic material serves to incubate the eggs. Construction and maintenance of the mounds, which may reach 4.5 m (15 ft) in height and 9 m (30 ft) in diameter, takes place throughout the year.

Some of the subspecies may be treated as full species, such as the Tanimbar scrubfowl (Megapodius tenimberensis), while other subspecies may be considered subspecies of other species (e.g., M. r. buruensis is sometimes considered a subspecies of the dusky megapode).

In Aboriginal language and culture

The Kunwinjku people of west Arnhem Land know this bird as kurrukurldanj.[2][3]

References

  1. ^ BirdLife International (2016). "Megapodius reinwardt". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T22734302A95081879. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22734302A95081879.en. Retrieved 13 November 2021.
  2. ^ Garde, Murray. "kurrukurldanj". Bininj Kunwok Online Dictionary. Bininj Kunwok Regional Language Centre. Retrieved 31 Oct 2021.
  3. ^ Goodfellow, D.L.; Stott, M. (2005). Birds of Australia's Top End, 2nd Ed. Sydney: Reed New Holland. ISBN 1877069191.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EN

Orange-footed scrubfowl: Brief Summary ( الإنجليزية )

المقدمة من wikipedia EN

The orange-footed scrubfowl (Megapodius reinwardt), also known as orange-footed megapode or just scrubfowl, is a small megapode of the family Megapodiidae.

This species comprises five subspecies found on many islands in the Lesser Sunda Islands as well as southern New Guinea and northern Australia. It is a terrestrial bird the size of a domestic chicken and dark-coloured with strong orange legs and a pointed crest at the back of the head. It utilises a range of forest and scrub habitats and has colonised many small islands throughout its range. It is prolific in suburban Darwin gardens, where people refer to it as a bush chook or bush turkey.

In general, populations seem to be stable and the conservation status of the species is considered to be of Least Concern.

M. r. macgillivrayi

The orange-footed scrubfowl feeds on seeds, fallen fruit and terrestrial invertebrates. As with other megapodes, it nests in large mounds of sand, leaf litter and other debris where the heat generated by the decomposition of organic material serves to incubate the eggs. Construction and maintenance of the mounds, which may reach 4.5 m (15 ft) in height and 9 m (30 ft) in diameter, takes place throughout the year.

Some of the subspecies may be treated as full species, such as the Tanimbar scrubfowl (Megapodius tenimberensis), while other subspecies may be considered subspecies of other species (e.g., M. r. buruensis is sometimes considered a subspecies of the dusky megapode).

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EN

Oranĝpieda nestamasulo ( إسبرانتو )

المقدمة من wikipedia EO

La Oranĝpieda nestamasulo (Megapodius reinwardt) estas malgranda megapodo de la familio de Megapodedoj.

Tiu specio enhavas kvin subspeciojn troviĝantajn en multaj insuloj de Wallacea same kiel ĉe suda Novgvineo kaj norda Aŭstralio. Ĝi estas surtera birdo tiom granda kiom hejma koko kaj malhelkolora (grizecblua ĉe kapo, kolo, brusto kaj ŝultroj dum bruna ĉe dorso kaj flugiloj) kun fortaj oranĝecaj kruroj (kio nomigas la specion laŭ la komuna nomo) kaj pinteca bruneca kresto ĉe malantaŭo de kapo; la bako estas flava kaj la irisoj malhelbrunaj. Ĝi uzas gamon de arbaraj kaj arbustaraj habitatoj kaj koloniigis multajn malgrandajn insulojn tra sia teritorio. Ĝi estas abunda ĉe ĉeurbaj ĝardenoj de Darvino, kie la lokanoj aludas ĝin kiel arbustara meleagro.

Ĝenerale, populacioj ŝajnas stabilaj kaj la konservostatuso de la specio estas konsiderata Malplej Zorgiga.

 src=
M. r. macgillivrayi

La Oranĝpieda nestamasulo manĝas semojn, falintajn fruktojn kaj surterajn senvertebrulojn.

Ĉiuj specioj de la familio de nestamasuloj kovas la ovojn ne per rekta sidado sur ili, sed per enterigo en amasnestoj el sablo, mortintaj folioj kaj alitipa rubo, el kio devenas la komuna nomo de la familio. La latina scienca nomo kaj de la genro kaj de la familio devenas el kunmetaĵo de du radikoj el la antikva greka signife respektive granda kaj piedo, alude al ties grandaj, fortikaj kruroj kaj piedoj necesaj por rasti enormajn kvantojn de tero kaj vegetala materialo, kies putriĝo poste varmigos la ovojn. La konstruado kaj bontenado de la amasoj, kiuj povas atingi ĝis 4.5 m alte kaj 9 m diametre, okazas la tutan jaron.

Kelkaj el la subspecioj povas esti traktataj kiel veraj specioj, kiaj la Tanimbara nestamasulo (Megapodius tenimberensis), dum aliaj subspecioj povas esti konsiderataj subspecioj de aliaj specioj (t.e. buruensis estas foje konsiderata subspecio de la Malhela nestamasulo).

Referencoj

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EO

Oranĝpieda nestamasulo: Brief Summary ( إسبرانتو )

المقدمة من wikipedia EO

La Oranĝpieda nestamasulo (Megapodius reinwardt) estas malgranda megapodo de la familio de Megapodedoj.

Tiu specio enhavas kvin subspeciojn troviĝantajn en multaj insuloj de Wallacea same kiel ĉe suda Novgvineo kaj norda Aŭstralio. Ĝi estas surtera birdo tiom granda kiom hejma koko kaj malhelkolora (grizecblua ĉe kapo, kolo, brusto kaj ŝultroj dum bruna ĉe dorso kaj flugiloj) kun fortaj oranĝecaj kruroj (kio nomigas la specion laŭ la komuna nomo) kaj pinteca bruneca kresto ĉe malantaŭo de kapo; la bako estas flava kaj la irisoj malhelbrunaj. Ĝi uzas gamon de arbaraj kaj arbustaraj habitatoj kaj koloniigis multajn malgrandajn insulojn tra sia teritorio. Ĝi estas abunda ĉe ĉeurbaj ĝardenoj de Darvino, kie la lokanoj aludas ĝin kiel arbustara meleagro.

Ĝenerale, populacioj ŝajnas stabilaj kaj la konservostatuso de la specio estas konsiderata Malplej Zorgiga.

 src= M. r. macgillivrayi

La Oranĝpieda nestamasulo manĝas semojn, falintajn fruktojn kaj surterajn senvertebrulojn.

Ĉiuj specioj de la familio de nestamasuloj kovas la ovojn ne per rekta sidado sur ili, sed per enterigo en amasnestoj el sablo, mortintaj folioj kaj alitipa rubo, el kio devenas la komuna nomo de la familio. La latina scienca nomo kaj de la genro kaj de la familio devenas el kunmetaĵo de du radikoj el la antikva greka signife respektive granda kaj piedo, alude al ties grandaj, fortikaj kruroj kaj piedoj necesaj por rasti enormajn kvantojn de tero kaj vegetala materialo, kies putriĝo poste varmigos la ovojn. La konstruado kaj bontenado de la amasoj, kiuj povas atingi ĝis 4.5 m alte kaj 9 m diametre, okazas la tutan jaron.

Kelkaj el la subspecioj povas esti traktataj kiel veraj specioj, kiaj la Tanimbara nestamasulo (Megapodius tenimberensis), dum aliaj subspecioj povas esti konsiderataj subspecioj de aliaj specioj (t.e. buruensis estas foje konsiderata subspecio de la Malhela nestamasulo).

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EO

Megapodius reinwardt ( الإسبانية، القشتالية )

المقدمة من wikipedia ES

El talégalo de Reinwardt o telégala de Reinwardt (Megapodius reinwardt)[3]​ es una especie de ave galliforme de la familia Megapodiidae nativa del norte de Australia, el sur de Nueva Guinea, las islas Aru, el sur de las Molucas, islas Menores de la Sonda e islas menores adyacentes.

Subespecies

Se conocen seis subespecies de Megapodius reinwardt:[4]

Referencias

 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autores y editores de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia ES

Megapodius reinwardt: Brief Summary ( الإسبانية، القشتالية )

المقدمة من wikipedia ES

El talégalo de Reinwardt o telégala de Reinwardt (Megapodius reinwardt)​ es una especie de ave galliforme de la familia Megapodiidae nativa del norte de Australia, el sur de Nueva Guinea, las islas Aru, el sur de las Molucas, islas Menores de la Sonda e islas menores adyacentes.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autores y editores de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia ES

Megapodius reinwardt ( الباسكية )

المقدمة من wikipedia EU

Megapodius reinwardt Megapodius generoko animalia da. Hegaztien barruko Megapodiidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

  1. (Ingelesez)BirdLife International (2012) Species factsheet. www.birdlife.org webgunetitik jaitsia 2012/05/07an
  2. (Ingelesez) IOC Master List

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipediako egileak eta editoreak
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EU

Megapodius reinwardt: Brief Summary ( الباسكية )

المقدمة من wikipedia EU

Megapodius reinwardt Megapodius generoko animalia da. Hegaztien barruko Megapodiidae familian sailkatua dago.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipediako egileak eta editoreak
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EU

Australianisojalka ( الفنلندية )

المقدمة من wikipedia FI

Australianisojalka (Megapodius reinwardt)[2] on pieni isojalkojen (Megapodius) sukuun kuuluva lintu.

Kuvaus

Australianisojalat ovat kanan näköisiä lintuja, joilla on pieni pää ja isot jalat. Ne kasvavat 35–47 senttimetrin pituisiksi. Urosten paino voi olla jopa 850–1200 grammaa ja naaraan paino voi olla 560–1200 grammaa.[2][3][4][5]

Elinalue

Orange-footed Scrub Fowl (Megapodius reinwardt) (9731007749).jpg

Australianisojalka elää pääasiassa metsissä ja metsäalueilla, sademetsissä ja soilla. Sitä nähdään lähinnä matalilla alueilla, mutta joskus se on nähtävissä jopa 1 500–1 900 metrin korkeudessa.[2][3][6]

Esiintymisalue

Australianisojalkoja elää Indonesiassa, Flippiineillä, Uuden-Guinean eteläosissa ja Pohjois-Australiassa.[3][6][7]

Lisääntyminen

Australianisojalan pesä on yleensä tehty sademetsän kasveista. Se on yleensä pari metriä leveä. Uros ja naaras jakavat pesän ja huolehtivat munista. Naaras munii 6–12 kermanvalkoista tai ruskeaa munaa 45 senttimetrin syvyyteen. Nuoret poikaset rikkovat munansa jaloillaan ja pääsevät yleensä maan päälle kahdessa tai kolmessa päivässä.[2][7] Ne syntyvät täysin itsenäisinä, ja pystyvät lentämään hyvin lyhyitä matkoja. Vanhemmat jättävät pesänsä ja poikasensa huomiotta.[2][6]

Ravinto

Australianisojalka syö pääasiassa siemeniä, hedelmiä, marjoja, juuria ja kukkien versoja. Se syö myös etanoita, hyönteisiä ja niiden toukkia.[3][6]

Lentäminen

Australianisojalka pysyy pääosin maassa, mutta se voi nousta ilmaan, jos se on uhattuna. Se ei kuitenkaan kykene lentämään pitkiä matkoja.[3]

Lähteet

  1. Megapodius reinwardt IUCN Red List of Threatened Species. International Union for Conservation of Nature, IUCN, Iucnredlist.org. (englanniksi)
  2. a b c d e Orange-footed Scrubfowl Redmilhouse. Viitattu 16.1.2019. (englanniksi)
  3. a b c d e Orange-footed Scrubfowl Megapodius reinwardt Oiseaux-bird. Viitattu 16.1.2019. (englanniksi)
  4. Orange-footed Scrubfowl ThalaBeach. Viitattu 16.1.2019. (englanniksi)
  5. Orange-footed Scrubfowl (Megapodius reinwardt) (Osa tekstistä on sivuston tilaajille) Hand of the Bird of the World. Viitattu 16.1.2019. (englanniksi)
  6. a b c d Orange-footed Scrubfowl Birds in Backyards. Viitattu 16.1.2019. (englanniksi)
  7. a b Wildlife Profile - Orange-footed Scrubfowl (Megapodius reinwardt) Experience the Wild. Viitattu 16.1.2019. (englanniksi)
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedian tekijät ja toimittajat
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FI

Australianisojalka: Brief Summary ( الفنلندية )

المقدمة من wikipedia FI

Australianisojalka (Megapodius reinwardt) on pieni isojalkojen (Megapodius) sukuun kuuluva lintu.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedian tekijät ja toimittajat
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FI

Mégapode de Reinwardt ( الفرنسية )

المقدمة من wikipedia FR

Megapodius reinwardt

Le Mégapode de Reinwardt (Megapodius reinwardt) est une espèce de petit mégapode de l'Océanie.

Description

Il mesure 40 cm de long et a la taille d'un petit poulet domestique avec un plumage foncé, de grandes pattes (d'où son nom) orange et une petite huppe à l'arrière de la tête.

Alimentation

Il se nourrit de graines, de fruits tombés au sol et de petits invertébrés.

Reproduction

Comme d'autres mégapodes, il construit des nids où il utilise la chaleur de décomposition des végétaux pour couver les œufs. La construction de nids de 4,5 m de haut et de 9 m de diamètre leur prend toute l'année. Sur les îles de la Sonde, les varans profitent de ces nids pour y pondre leurs propres œufs.[1]

Répartition

On le trouve dans la Wallacea, dans le Sud de la Nouvelle-Guinée et le Nord de l'Australie.

Habitat

C'est un oiseau terrestre qui vit dans les forêts et les broussailles.

Sous-espèces

D'après Alan P. Peterson, il en existe cinq sous-espèces :

  • Megapodius reinwardt castanonotus Mayr 1938
  • Megapodius reinwardt macgillivrayi Gray,GR 1862
  • Megapodius reinwardt reinwardt Dumont 1823
  • Megapodius reinwardt tumulus Gould 1842
  • Megapodius reinwardt yorki Mathews 1929

Galerie

Références

  • Darryl N. Jones, Rene W. R. J. Dekker, & Cees S. Roselaar (1995). The Megapodes. Oxford University Press, Oxford. (ISBN 0-19-854651-3).
  • S. Marchant & P. J. Higgins (Editeurs) (1993). Handbook of Australian, New Zealand and Antarctic Birds. Volume 2 : Raptors to Lapwings. Oxford University Press, Melbourne. (ISBN 0-19-553069-1).

Notes et références

  1. Tim S. Jessop, Joanna Sumner, Heru Rudiharto et Deni Purwandana, « Distribution, use and selection of nest type by Komodo Dragons », Biological Conservation, vol. 117, no 5,‎ juin 2004, p. 463–470 (ISSN , DOI , lire en ligne, consulté le 31 mai 2021)
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FR

Mégapode de Reinwardt: Brief Summary ( الفرنسية )

المقدمة من wikipedia FR

Megapodius reinwardt

Le Mégapode de Reinwardt (Megapodius reinwardt) est une espèce de petit mégapode de l'Océanie.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FR

Gosong kaki-merah ( الإندونيسية )

المقدمة من wikipedia ID

Gosong kaki-merah (Megapodius reinwardt) adalah spesies burung gosong dari keluarga Megapodiidae. Burung ini berukuran besar seperti ayam, berwarna gelap dengan kaki berwarna jingga yang kuat. Umumnya, populasi gosong kaki-merah tetap stabil dan status konservasi dari spesies ini beresiko rendah. Gosong berkaki-jingga makan biji-bijian, buah dan invertebrata terestial.[2][3]

Penyebaran dan subspesies

Gosong kaki-merah terdiri dari enam subspesies, dengan daerah persebaran:[4]

  1. M. r. reinwardt (Dumont, 1823), tersebar di Sunda Kecil; bagian tenggara Maluku, Kepulauan Aru, juga bagian selatan dan tenggara Pulau Papua
  2. M. r. buruensis (Stresemann, 1912), tersebar di Pulau Buru, Maluku.
  3. M. r. macgillivrayi (G. R. Gray, 1861), tersebar di Kepulauan D'Entrecasteaux dan Louisiade.
  4. M. r. tumulus (Gould, 1843), tersebar di Australia bagian utara
  5. M. r. yorki (Mathews, 1929), tersebar di timur laut Australia; termasuk Semenanjung Cape York dan pulau-pulau di sekitarnya
  6. M. r. castanonotus (Mayr, 1938), tersebar di Queensland (Cooktown sampai Yeppoon) dan pulau-pulau di lepas pantainya.

Tempat hidup dan kebiasaan

Gosong kaki-merah biasa hidup sendirian atau berpasangan, berjalan cepat di lantai hutan, semak, dan hutan mangrove. Mengais permukaan tanah untuk mendapatkan serangga. Bila terganggu akan lari atau terbang rendah di atas tanah. Bertengger di pohon-pohon rendah pada malam hari. Telur dierami pada tanggul yang kukuh, terbuat dari seresah kering yang membusuk. Sarang digunakan selama bertahun-tahun. Kadang beberapa pasang menggunakan tanggul yang sama, saling membantu untuk mengais dan mengumpulkan seresah materi sarang. Betina membuat terowongan menuju puncak tanggul dan meletakkan telurnya yang besar dan berwarna agak kemerah-jambuan (berubah menjadi kemerah-jambuan pucat sejalan umurnya). Sesudah 70 hari, burung muda yang lengkap bulunya akan keluar sarang dan belajar terbang. Predator sarang antara lain babi, biawak dan manusia.[5]

Referensi

  1. ^ BirdLife International (2013). "Megapodius reinwardt". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.2. International Union for Conservation of Nature. Diakses tanggal 26 November 2013.Pemeliharaan CS1: Menggunakan parameter penulis (link)
  2. ^ Jones, Darryl N.; Dekker, Rene W.R.J.; & Roselaar, Cees S. (1995). The Megapodes. Oxford: Oxford University Press. ISBN 0-19-854651-3.Pemeliharaan CS1: Banyak nama: authors list (link)
  3. ^ Marchant, S.; & Higgins, P.J. (Eds). (1993). Handbook of Australian, New Zealand and Antarctic Birds. Volume 2:Raptors to Lapwings. Melbourne: Oxford University Press. ISBN 0-19-553069-1.Pemeliharaan CS1: Banyak nama: authors list (link)
  4. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson (2013). The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.8. The Cornell Lab of Ornithology.Pemeliharaan CS1: Banyak nama: authors list (link)
  5. ^ "Gosong kaki-merah". Kutilang Indonesia. Diakses tanggal 7 April 2014.

Pranala luar

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Penulis dan editor Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia ID

Gosong kaki-merah: Brief Summary ( الإندونيسية )

المقدمة من wikipedia ID

Gosong kaki-merah (Megapodius reinwardt) adalah spesies burung gosong dari keluarga Megapodiidae. Burung ini berukuran besar seperti ayam, berwarna gelap dengan kaki berwarna jingga yang kuat. Umumnya, populasi gosong kaki-merah tetap stabil dan status konservasi dari spesies ini beresiko rendah. Gosong berkaki-jingga makan biji-bijian, buah dan invertebrata terestial.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Penulis dan editor Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia ID

Megapodius reinwardt ( الإيطالية )

المقدمة من wikipedia IT

Il megapodio piediarancio, maleo dai piedi arancioni, megapodio zampearancio o megapodio di Reinwardt (Megapodius reinwardt Dumont, 1823) è un uccello galliforme della famiglia Megapodiidae.[2]

Descrizione

Questo megapodio misura 30-47 cm.[3]

Distribuzione e habitat

Megapodius reinwardt ha un ampio areale che comprende Indonesia, Timor Est, Nuova Guinea e Australia settentrionale.[1]

È presente nella foresta pluviale ma anche in altri ambienti forestali, come le foreste di palude e le mangrovie, dal livello del mare sino a 1800 m.[1]

Tassonomia

Sono note cinque sottospecie:[2]

  • Megapodius reinwardt reinwardt Dumont, 1823
  • Megapodius reinwardt macgillivrayi G.R.Gray, 1862
  • Megapodius reinwardt tumulus Gould, 1842
  • Megapodius reinwardt yorki Mathews, 1929
  • Megapodius reinwardt castanonotus Mayr, 1938

Conservazione

La IUCN Red List classifica Megapodius reinwardt come specie a basso rischio (Least Concern).[1]

Note

  1. ^ a b c d (EN) BirdLife International 2016, Megapodius reinwardt, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020. URL consultato il 22 dicembre 2017.
  2. ^ a b (EN) Gill F. and Donsker D. (eds), Family Megapodiidae, in IOC World Bird Names (ver 9.2), International Ornithologists’ Union, 2019. URL consultato il 22 dicembre 2017.
  3. ^ (EN) Elliott, A. & Kirwan, G.M. 2017, Orange-footed Scrubfowl (Megapodius reinwardt), su Handbook of the Birds of the World Alive. URL consultato il 22 dicembre 2017.

 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autori e redattori di Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia IT

Megapodius reinwardt: Brief Summary ( الإيطالية )

المقدمة من wikipedia IT

Il megapodio piediarancio, maleo dai piedi arancioni, megapodio zampearancio o megapodio di Reinwardt (Megapodius reinwardt Dumont, 1823) è un uccello galliforme della famiglia Megapodiidae.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autori e redattori di Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia IT

Rood boshoen ( البلجيكية الهولندية )

المقدمة من wikipedia NL

Vogels

Het rood boshoen (Megapodius reinwardt) is een vogel uit de familie der grootpoothoenders (Megapodiidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1823 door Dumont. Het rood boshoen komt voor op de Kleine Soenda-eilanden, Nieuw-Guinea en het noorden van Australië.

Kenmerken

Het rood boshoen heeft een lengte tussen de 35 en 47 cm. Het gewicht van het mannetje bevindt zich tussen de 850 en 1.200 gram, het vrouwtje wordt tussen de 560 en 1.200 gram. Het mannetje en vrouwtje zien er qua verenkleed hetzelfde uit, maar het vrouwtje is iets kleiner. Het verenkleed is donkergrijs op de onderzijde, rug, keel en borst. Daarnaast is de onderzijde ook gemengd met kastanjebruine kleurnuances. De vleugels zijn warm kastanjebruin en heeft krachtige, oranjegekleurde poten met sterke klauwen. Heeft ook een kastanje-grijze kuif. Juveniele vogels lijken op het volwassen mannetje en vrouwtje, maar zijn kleiner en hebben een grauwere kop. Vormen koppels voor het leven.[2] Als er gevaar dreigt heeft het rood boshoen twee strategieën om te ontkomen; wegrennen of een boom invliegen. Vliegt normaal gesproken niet over lange afstanden.[3]

Het rood boshoen is één van de drie soorten uit de familie der grootpoothoenders (Megapodiidae) die ook in Australië voorkomt; dit zijn de boskalkoen (Alectura lathami) en de thermometervogel (Leipoa ocellata).[2]

Broeden

Bouwt een nest van aarde, takken, zand en gebladerte en vormt een heuvel die soms zeer groot wordt; vaak 3 à 4 meter hoog en een diameter van 9 tot 13 meter. Soms werkt er meer dan één paartje mee om de nestheuvel te bouwen.[2][4] Ook kan deze nestheuvel jaar na jaar opnieuw gebruikt worden en sommige zijn wellicht eeuwenoud.[5] Het vrouwtje legt 12 à 13 eieren. Deze worden niet tegelijk gelegd, maar met een interval van 9 tot 20 dagen. De eieren worden geïncubeerd door de warmte die door het rotten van de bladeren vrijkomt en gebeurt pas bij een temperatuur tussen de 30 en 35°C. Het kan daarom 50 à 100 dagen duren vooraleer de eieren uitkomen. Het broeden vindt plaats tussen augustus en maart. Na het uitkomen van de eieren moeten de kuikens zichzelf uitgraven uit de nesthoop. Na enkele uren zijn ze al in staat om te vliegen. De ouders zorgen niet voor de jongen.[2][4]

Het is bekend dat andere diersoorten soms verlaten nestheuvels van rood boshoenders gebruiken om in te nestelen. Dit geldt bijvoorbeeld voor de Komodovaraan (Varanus komodoensis) op het eiland Komodo in Indonesië.[6]

Voedsel

Het rood boshoen eet zaden, gevallen fruit, bessen en scheuten van bloemen, alsook wormen, slakken, insecten en insectenlarven. Het is een bodembewoner, die zijn voedsel zoekt op de grond. Ze graven daarbij vaak in de bodem met hun krachtige poten of tussen bladeren. Ze zijn vaak nachtactief.[2][4]

Biotoop

Het rood boshoen is te vinden in regenwouden, bossen en andere boomrijke gebieden.[2] Ook in struiken in kustgebieden. Is meestal te vinden in laaglanden, maar in Nieuw-Guinea kan de soort tot op een hoogte van 1.500 meter waargenomen worden, waar het verspreidingsgebied van het rood boshoen lokaal overlapt met die van het grijs boshoen (Megapodius decollatus).[3] In de tropische gebieden van Australië ook vaak in vochtige tuinen met bomen en dichte bosschages.[4]

Verspreiding en ondersoorten

 src=
Megapodius reinwardt castanonotus in Daintree, Queensland.

Het rood boshoen telt volgens IOC World Bird List vijf ondersoorten:

De westelijkste voorpost van de soort ligt in de Masalembo-eilanden in de Javazee. De Masalembo-eilanden bestaan uit drie eilanden; Masalembo, Masakambing en Karamian. In 1907 werd de soort voor het eerst op Masalembo gezien en 102 jaar later in 2009 werd de soort gezien op Masakambing. Het duurde echter tot 2013 voordat er met fotomateriaal bewezen kon worden dat er daadwerkelijk rood boshoenders leven op de eilanden.[8]

Beschermingsstatus

Op de Rode Lijst van de IUCN staat het rood boshoen als veilig geclassificeerd.[9]

Gelijkende soorten

Bronnen, noten en/of referenties
  1. (en) Rood boshoen op de IUCN Red List of Threatened Species.
  2. a b c d e f (en) Bouglouan, N. (2015). Orange-footed Scrubfowl (Megapodius reinwardt). Geraadpleegd op 27 september 2015.
  3. a b (fr) Le Dantec, D. (2015). Mégapode de Reinwardt. Geraadpleegd op 27 september 2015.
  4. a b c d (en) Wildcare Inc (2015). Living with orange-footed scrubfowl. Geraadpleegd op 27 september 2015.
  5. a b c (en) Australian Government: Department of the Environment (2000). Taxon summary: Orange-footed Scrubfowl (eastern). Geraadpleegd op 27 september 2015.
  6. (en) Jessop, T.S. et al. (2003). Distribution, use and selection of nest type by Komodo Dragons. Geraadpleegd op 27 september 2015.
  7. a b c d e (en) IOC World Bird List (2009). Megapodes, guans, guineas & New World quail. Geraadpleegd op 27 september 2015.
  8. (en) Setiyono, J. et al. (2014). Caught on camera in the field. Geraadpleegd op 27 september 2015.
  9. (en) The IUCN Red List of Threatened Species (2013). Megapodius reinwardt. Geraadpleegd op 27 september 2015.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia-auteurs en -editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia NL

Rood boshoen: Brief Summary ( البلجيكية الهولندية )

المقدمة من wikipedia NL

Het rood boshoen (Megapodius reinwardt) is een vogel uit de familie der grootpoothoenders (Megapodiidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1823 door Dumont. Het rood boshoen komt voor op de Kleine Soenda-eilanden, Nieuw-Guinea en het noorden van Australië.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia-auteurs en -editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia NL

Megapodius reinwardt ( البرتغالية )

المقدمة من wikipedia PT

O frango-do-mato-de-pés-laranja ou galinha-do-mato-de-reinwardt (Megapodius reinwardt) é uma espécie de ave da família Megapodiidae.[1] Pode ser encontrada em muitas ilhas da Wallacae, Nova Guiné e Austrália.

Referências

  1. a b BirdLife International (2016). Megapodius reinwardt (em inglês). IUCN 2016. Lista Vermelha de Espécies Ameaçadas da IUCN de 2016 Versão e.T22734302A95081879. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22734302A95081879.en Página visitada em 28 de outubro de 2021.
 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autores e editores de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia PT

Megapodius reinwardt: Brief Summary ( البرتغالية )

المقدمة من wikipedia PT

O frango-do-mato-de-pés-laranja ou galinha-do-mato-de-reinwardt (Megapodius reinwardt) é uma espécie de ave da família Megapodiidae. Pode ser encontrada em muitas ilhas da Wallacae, Nova Guiné e Austrália.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autores e editores de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia PT

Orangefotad storfotshöna ( السويدية )

المقدمة من wikipedia SV

Orangefotad storfotshöna[2] (Megapodius reinwardt) är en fågel i familjen storfotshöns inom ordningen hönsfåglar.[3]

Utbredning och systematik

Orangefotad storfotshöna delas in i sex underarter:[3]

Status och hot

Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population med stabil utveckling.[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar IUCN arten som livskraftig (LC).[1] Världspopulationen uppskattas till mellan 100.000 och en miljon individer.[1]

Namn

Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar Caspar Georg Carl Reinwardt (1773-1854), holländsk naturforskare och samlare av specimen i Ostindien 1817-1822.[4]

Noter

  1. ^ [a b c d] Birdlife International 2012 Megapodius reinwardt Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
  2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2017) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2017-02-14
  3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2016) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2016 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-08-11
  4. ^ Jobling, J. A. (2016). Key to Scientific Names in Ornithology. Ur del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) (2016). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Hämtad från www.hbw.com.

Externa länkar

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia författare och redaktörer
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia SV

Orangefotad storfotshöna: Brief Summary ( السويدية )

المقدمة من wikipedia SV

Orangefotad storfotshöna (Megapodius reinwardt) är en fågel i familjen storfotshöns inom ordningen hönsfåglar.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia författare och redaktörer
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia SV

Megapodius reinwardt ( الفيتنامية )

المقدمة من wikipedia VI

Megapodius reinwardt là một loài chim trong họ Megapodiidae.[1] Loài này bao gồm 5 phân loài được tìm thấy trên nhiều hòn đảo ở Quần đảo Sunda nhỏ cũng như phía nam New Guinea và phía bắc Úc. Nó là một con chim trên mặt đất có kích thước của một con gà trong nước và màu tối với đôi chân màu cam mạnh mẽ và một đỉnh nhọn ở phía sau đầu. Nó sử dụng một loạt các sinh cảnh rừng và chà và đã xâm chiếm nhiều hòn đảo nhỏ trong phạm vi của nó. Nó rất phong phú ở ngoại ô Darwin, nơi mọi người gọi nó là Bush Chook hoặc Bush Turkey.

Nhìn chung, quần thể có vẻ ổn định và tình trạng bảo tồn của loài được coi là loài ít quan tâm.

Chú thích

  1. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson (2012). “The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.7.”. Truy cập ngày 19 tháng 12 năm 2012.

Tham khảo


Hình tượng sơ khai Bài viết Bộ Gà này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia tác giả và biên tập viên
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia VI

Megapodius reinwardt: Brief Summary ( الفيتنامية )

المقدمة من wikipedia VI

Megapodius reinwardt là một loài chim trong họ Megapodiidae. Loài này bao gồm 5 phân loài được tìm thấy trên nhiều hòn đảo ở Quần đảo Sunda nhỏ cũng như phía nam New Guinea và phía bắc Úc. Nó là một con chim trên mặt đất có kích thước của một con gà trong nước và màu tối với đôi chân màu cam mạnh mẽ và một đỉnh nhọn ở phía sau đầu. Nó sử dụng một loạt các sinh cảnh rừng và chà và đã xâm chiếm nhiều hòn đảo nhỏ trong phạm vi của nó. Nó rất phong phú ở ngoại ô Darwin, nơi mọi người gọi nó là Bush Chook hoặc Bush Turkey.

Nhìn chung, quần thể có vẻ ổn định và tình trạng bảo tồn của loài được coi là loài ít quan tâm.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia tác giả và biên tập viên
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia VI

オーストラリアツカツクリ ( اليابانية )

المقدمة من wikipedia 日本語
オーストラリアツカツクリ Megapodius reinwardt Cairns.jpg
オーストラリアツカツクリ Megapodius reinwardt
保全状況評価[1] LEAST CONCERN
(IUCN Red List Ver.3.1 (2001))
Status iucn3.1 LC.svg 分類 : 動物界 Animalia : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata : 鳥綱 Aves : キジ目 Galliformes : ツカツクリ科 Rhipiduridae : ツカツクリ属 Megapodius : オーストラリアツカツクリ
M. reinwardt 学名 Megapodius reinwardt (Dumont, 1823) 英名 Orange-footed Scrubfowl 亜種
  • M. r. buruensis
  • M. r. reinwardt
  • M. r. macgillivrayi
  • M. r. tumulus
  • M. r. yorki
  • M. r. castanonotus
links
オーストラリアツカツクリ亜種分布図

オーストラリアツカツクリ(オーストラリア塚造、Megapodius reinwardt)は、キジ目ツカツクリ科に分類される小形のツカツクリ類である。暗色の家禽大の陸鳥であり、英名の Orange-footed Scrubfowl のとおり橙色のたくましい脚を持ち、また、後頭には先の尖った冠羽がある。

分布[編集]

ニューギニア南部、ワラセアの多くの島嶼、オーストラリア北部に、6亜種が生息する。本種は森林一帯や低木地帯を利用し、その分布域における多くの島嶼で繁殖している。オーストラリアダーウィン郊外の公園などに多く見られ、そこでは人びとから Bush Turkey と呼ばれている。

生態[編集]

オーストラリアツカツクリは、種子や落ちた果実、陸生の無脊椎動物を採餌する。ほかのツカツクリ類と同様に、砂地、葉の腐葉土のほか崩壊堆積物など、卵を孵す役割を果たす、有機物質の腐敗により生み出される熱をもつ大きな塚に巣を作る。高さ3-5m、直径12mにも達する[2]塚の作成や補修は周年行なわれる。そこに年に1回、おおよそピンク白色で約90×52mmの卵[2]、5-12個を産む[3]

形態[編集]

全長約40cm[2] (40-60cm[4])。上面は暗褐色で、頸部および下面は濃青灰色。後頭に短くて先の尖った褐色の冠羽があり、くちばしは赤褐色[4]。太い脚およびは橙色[3]

亜種[編集]

 src=
M. r. macgillivrayi

いくつかの亜種は、例えばタニンバルツカツクリ (Megapodius tenimberensis) のように、単一の種として扱われることがあるとともに、ある亜種がほかの種の亜種と見なされることもある。例えば本種の亜種 M. r. buruensis は、ときに別種であるツカツクリ (Megapodius freycinet) の1亜種とされる[6]

保全状況評価[編集]

一般に、個体数は安定しているように見られ、種の保全状況は、軽度懸念 (Least Concern, LC) であると考えられる。

脚注[編集]

  1. ^ Megapodius reinwardt in IUCN Red List of Threatened Species. Version 2016.1.”. 国際自然保護連合(IUCN). ^ a b c Slater, Peter (1989) [1986]. The Slater Field Guide to AUSTRALIAN BIRDS (Revised ed.). Australia: Ken Fin. pp. 86-87. ISBN 0-947116-99-0.
  2. ^ a b Pizzy, Greham (1997). Field Guide to the birds of Austraria. Australia: Angus & Robertson. p. 374. ISBN 0-207-19691-5.
  3. ^ a b Simpson, Ken; Day, Nicolas; Trusler, Peter (1999). Field Guide to the Birds of Australia (6th ed.). Ringwood, Victoria: Viking O'Neil. p. 14. ISBN 0-670-87918-5.
  4. ^ a b c d e f Clements, James (2007). The Clements Checklist of the Birds of the World (6th ed.). Ithaca, NY: Cornell University Press. p. 54. ISBN 978-0-8014-4501-9.
  5. ^ Dusky Scrubfowl (buruensis)”. Avibase - the world bird database. BirdLife International. 参考文献[編集]

    外部リンク[編集]

     src= ウィキメディア・コモンズには、オーストラリアツカツクリに関連するカテゴリがあります。  src= ウィキスピーシーズにオーストラリアツカツクリに関する情報があります。
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
ウィキペディアの著者と編集者
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia 日本語

オーストラリアツカツクリ: Brief Summary ( اليابانية )

المقدمة من wikipedia 日本語

オーストラリアツカツクリ(オーストラリア塚造、Megapodius reinwardt)は、キジ目ツカツクリ科に分類される小形のツカツクリ類である。暗色の家禽大の陸鳥であり、英名の Orange-footed Scrubfowl のとおり橙色のたくましい脚を持ち、また、後頭には先の尖った冠羽がある。

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
ウィキペディアの著者と編集者
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia 日本語