الأسماء في صفحات التنقل
El megàpode de les Tonga (Megapodius pritchardii) és un ocell de la família dels megapòdids (Megapodiidae) que viu en hàbitat de selva, a l'illa de Niuafo'ou, de l'arxipèlag de les Tonga.
El megàpode de les Tonga (Megapodius pritchardii) és un ocell de la família dels megapòdids (Megapodiidae) que viu en hàbitat de selva, a l'illa de Niuafo'ou, de l'arxipèlag de les Tonga.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Aderyn tomen Polynesaidd (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: adar tomen Polynesaidd) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Megapodius pritchardii; yr enw Saesneg arno yw Niaufoou scrub fowl. Mae'n perthyn i deulu'r Adar Tomen (Lladin: Megapodiae) sydd yn urdd y Galliformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. pritchardii, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r aderyn tomen Polynesaidd yn perthyn i deulu'r Adar Tomen (Lladin: Megapodiae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn tomen copog Megapodius reinwardt Aderyn tomen Layard Megapodius layardi
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Aderyn tomen Polynesaidd (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: adar tomen Polynesaidd) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Megapodius pritchardii; yr enw Saesneg arno yw Niaufoou scrub fowl. Mae'n perthyn i deulu'r Adar Tomen (Lladin: Megapodiae) sydd yn urdd y Galliformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. pritchardii, sef enw'r rhywogaeth.
Ko e malau ko e manupuna ia, mahalo pē ko e fakaʻilonga fakafonua ʻo Tonga. Ko hono lahi ko e senitimita ʻe 28. Naʻa ne nofo pē ʻi he motu moʻungaafi ko Niuafoʻou, ka naʻe hikiʻi foki ki Fonualei.
Ko e malau ko e manupuna ia, mahalo pē ko e fakaʻilonga fakafonua ʻo Tonga. Ko hono lahi ko e senitimita ʻe 28. Naʻa ne nofo pē ʻi he motu moʻungaafi ko Niuafoʻou, ka naʻe hikiʻi foki ki Fonualei.
The Tongan megapode (Megapodius pritchardii) is a species of bird in the megapode family, Megapodiidae, currently endemic to Tonga. The species is also known as the Polynesian megapode, and as the Niuafo'ou megapode after the island of Niuafo'ou to which it was restricted for many years. The specific epithet honours British consul William Thomas Pritchard.
The Tongan megapode is the only remaining species of megapode in Tonga out of the four or five species that were present on the islands in prehuman times (as shown through the fossil record), and indeed the only species of megapode that survives in Polynesia.[2] Similar extinctions occurred in Fiji and New Caledonia, which apparently had three species in prehistory. The species itself once had a more widespread distribution, occurring across most of Tonga, Samoa and Niue.[3] The cause of all these extinctions and declines was the arrival of humans on the islands, and the associated predation on adults and particularly eggs, as well as predation by introduced species.
On Niuafo'ou the small human population and remoteness of its habitat probably saved the species. The only megapode to survive human arrival in Western Polynesia, "the megapode nesting grounds were carefully controlled by the ruling chief, thus assuring the continued survival of this population."[4]
Its natural habitat is tropical moist lowland forests. On Niuafo'ou it is most common on the central caldera. The Tongan megapode, like all megapodes, does not incubate its eggs by sitting on them; instead the species buries them in warm volcanic sands and soil and allows them to develop. On islands in former parts of its range without volcanoes it presumably created mounds of rotting vegetation and laid the eggs there.[2] The young birds are capable of flying immediately after hatching.[5]
The Tongan megapode is principally threatened by the same factors that caused its decline in the rest of Polynesia. Its eggs are still harvested by local people in spite of theoretical government protection, and some hunting still occurs. The species is apparently afforded some protection by the difficulty in reaching its habitat.[5] Because of the vulnerability of the single population an attempt was made to translocate eggs of this species to new islands, Late and Fonualei. The translocation was successful on Fonualei and an estimated 350–500 birds now breed there, but surveys of Late subsequently found that the translocation there had failed.[6]
The Tongan megapode (Megapodius pritchardii) is a species of bird in the megapode family, Megapodiidae, currently endemic to Tonga. The species is also known as the Polynesian megapode, and as the Niuafo'ou megapode after the island of Niuafo'ou to which it was restricted for many years. The specific epithet honours British consul William Thomas Pritchard.
La Tonga nestamasulo aŭ Tonga megapodo (Megapodius pritchardii) estas specio de birdo en la megapoda familio Megapodedoj, nune endemia de Tongo. La specio estas konata ankaŭ kiel Polinezia megapodo, kaj kiel Niuafoa megapodo laŭ la insulo Niuafoo kie la specio estis limigita dum multaj jaroj. La specifa epiteto honoras la britan konsulon William Thomas Pritchard.
Temas pri birdo kun flava mallonga kokeca beko iom subenkurba pinte, malhela plumaro iom pli hela en punkteca nuko kaj blankaj vosto kaj subvosto, kolo kaj brusto pli malhelgriza kaj dorso kaj flugiloj pli malhelbrunaj; subo de flugiloj estas blankaj. La kruroj estas flavaj kaj tre fortikaj kun fortaj ungegoj. En vizaĝo estas nuda senpluma vizaĝa areo ruĝeca. La junuloj estas malhelbrunaj ĉefe en supraj partoj.
La Tonga nestamasulo estas la nura restanta specio de megapodo en Tongo el kvar aŭ kvin specioj kiuj estis en la insuloj en antaŭhoma epoko (kiel montras la registro de fosilioj), kaj ja la nura specio de megapodo kiu survivas en Polinezio.[1] Similaj formortoj okazis en Fiĝioj kaj Novkaledonio, kiuj ŝajne havis tri speciojn en prahistorio. Tiu specio mem iam havis pli ampleksan distribuadon, loĝante tra plej el Tonga, Samoo kaj Niuo.[2] La tialo de ĉiuj tiuj formortoj kaj malpliiĝoj estis la alveno de homoj al la insuloj, kaj la asocia predado de plenkreskuloj kaj partikulare de ovoj, same kiel predado fare de enmetitaj specioj.
Ĉe Niuafoo la malgranda homa populacio kaj la malproksimeco de ties habitato probable savis la specion. La nura megapodo kiu survivis la homan alvenon en Okcidenta Polinezio, "the megapode nesting grounds were carefully controlled by the ruling chief, thus assuring the continued survival of this population" (la megapodaj nestejoj estis zorge kontrolitaj de la reganta estro, tiele sekurante la kontinuan survivadon de tiu populacio)[3]
Ties natura habitato estas arbaroj de tropikaj malsekaj malaltaj teroj. En Niuafoo ĝi estas plej komuna en la centra kaldero. La Tonga nestamasulo, kiel ĉiuj megapodoj, ne kovas siajn ovojn side sur ili; anstataŭe la specio enterigas ilin en varmaj vulkanaj sabloj kaj grundoj kaj lasas ilin disvolviĝi. Ĉe insuloj en iamaj partoj de ties teritorio senvulkanaj ĝi supozeble kreis amasojn de putriĝinta vegetaĵaro kaj lasis la ovojn tien.[1] La junaj birdoj kapablas ekflugi tuj post eloviĝo.[4]
La Tonga nestamasulo estas minacata ĉefe de samaj faktoroj kiuj kaŭzis sian malpliiĝon en la resto de Polinezio. Ties ovoj estas ankoraŭ kolektitaj de lokanoj spite teorian registaran protektadon, kaj same okazas ankoraŭ ankaŭ ioma ĉasado. La specio ŝajne ĝuas iome protektadon pro malfacilo atingi ties habitaton.[4] Pro vundeblo de ununura populacio oni faris klopodon translokigi ovojn de tiu specio al novaj insuloj, Late kaj Fonualei. La translokigo estis sukcesa ĉe Fonualei kaj nun ĉirkaŭkalkule 350–500 birdoj reproduktiĝas tie, sed studoj pri Late sekve trovis, ke la translokigo tien malsukcesis.[5]
La Tonga nestamasulo aŭ Tonga megapodo (Megapodius pritchardii) estas specio de birdo en la megapoda familio Megapodedoj, nune endemia de Tongo. La specio estas konata ankaŭ kiel Polinezia megapodo, kaj kiel Niuafoa megapodo laŭ la insulo Niuafoo kie la specio estis limigita dum multaj jaroj. La specifa epiteto honoras la britan konsulon William Thomas Pritchard.
La talégala polinésica o talégalo de las Tonga,[2] también telégala de Tonga, talégalo polinesio o talégalo polinésico (Megapodius pritchardii) es una especie de ave galliforme de la familia Megapodiidae endémica de las selvas de la isla Niuafo'ou (norte de Tonga); no se conocen subespecies.[3] Está en peligro de extinción.
La talégala polinésica o talégalo de las Tonga, también telégala de Tonga, talégalo polinesio o talégalo polinésico (Megapodius pritchardii) es una especie de ave galliforme de la familia Megapodiidae endémica de las selvas de la isla Niuafo'ou (norte de Tonga); no se conocen subespecies. Está en peligro de extinción.
Megapodius pritchardii Megapodius generoko animalia da. Hegaztien barruko Megapodiidae familian sailkatua dago.
Megapodius pritchardii Megapodius generoko animalia da. Hegaztien barruko Megapodiidae familian sailkatua dago.
Megapodius pritchardii
Le Mégapode de Pritchard (Megapodius pritchardii) est une espèce d'oiseaux de la famille des Megapodiidae. Il tient son nom du consul britannique William Thomas Pritchard.
Ce mégapode est actuellement endémique dans l'archipel des Tonga et, à un moment donné même, de la seule île de Niuafo'ou, où il est connu sous le nom de malau. C'est la seule, des quatre ou cinq espèces qui étaient présentes sur l'archipel avant l'arrivée de l'homme, restante à Tonga et dans toute la Polynésie. L'espèce avait autrefois une distribution plus importante et on la trouvait dans la plupart des îles des Tonga, Samoa et Niue. La cause de toutes ces extinctions et de cette baisse a été l'arrivée des humains sur les îles et la prédation sur les adultes et les œufs, ainsi que la prédation par les espèces introduites, comme le chat[1]. La population humaine réduite de Niuafo'ou et l'éloignement de son habitat a probablement sauvé l'espèce.
Son habitat naturel est les forêts tropicales humides de plaine. Sur Niuafo'ou, on le trouve surtout dans la caldeira centrale.
Comme tous les mégapodes, il ne couve pas ses œufs en s'asseyant au-dessus mais les enfonce dans le sable chaud des sols volcaniques ce qui permet aux œufs de se développer. Sur les autres îles de ses anciens territoires sans volcans, il a sans doute construit des monceaux de végétation en décomposition et y a déposé ses œufs. Les jeunes oiseaux sont capables de voler immédiatement après l'éclosion.
Aujourd'hui, le Mégapode de Pritchard est toujours menacé de disparition par les mêmes facteurs qui ont provoqué son déclin dans le reste de la Polynésie. Ses œufs sont encore récoltés par les populations locales en dépit de la protection théorique du gouvernement et certaines activités de chasse continuent encore. L'espèce a apparemment une certaine protection par la difficulté à atteindre son habitat. En raison de la vulnérabilité de cette population unique, une tentative de translocation des œufs, vers de nouvelles îles inhabitées: Late et Fonualei a été menée, financée par le Brehm Fund[1]. Le transfert a été réussi sur Fonualei et on estime de 350 à 500 le nombre d'oiseaux nichant là, mais le transfert sur Late a échoué.
Le nom d'espèce de cet oiseau a été choisi en référence au consul britannique William Thomas Pritchard.
Megapodius pritchardii
Le Mégapode de Pritchard (Megapodius pritchardii) est une espèce d'oiseaux de la famille des Megapodiidae. Il tient son nom du consul britannique William Thomas Pritchard.
Tonganska kokošina (lat. Megapodius pritchardii) je vrsta ptice iz roda Megapodius, porodice kokošina, endem je Tonge.
Jedina je preostala vrsta kokošine u Tongi od četiri ili pet vrsta koje su tu bile prisutne prije dolaska čovjeka (kao dokaz služe fosilni nalazi), te je jedina kokošina preživjela u Polineziji.[1] Slična izumiranja pojavila su se na Fidžiju i Novoj Kaledoniji, koja je imala tri podvrste kokošina u prapovijesti. Vrsta je prije imala veću rasprostranjenost, živjela je u većem dijelu Tonge, u Samoi i Niueu. Uzroci svih tih izumiranja i opadanja populacija su dolazak čovjeka, predatorstvo nad odraslim jedinkama i djelomično jaja, kao i predatorstvo uvedenih vrsta.
Prirodna staništa su joj tropske vlažne nizinske šume. Kao i ostale kokošine, ne inkubira jaja svojom tjelesnom toplinom; umjesto toga ih kopa u topli vulkanski pijesak i tlo, te ih pušta da se sama razviju. Mlade ptice su sposobne za let odmah nakon što se izlegnu.[2]
Dvojno ime je dobila u sjećanje na britanskog konzula Williama Thomasa Pritcharda.
Tonganska kokošina (lat. Megapodius pritchardii) je vrsta ptice iz roda Megapodius, porodice kokošina, endem je Tonge.
Jedina je preostala vrsta kokošine u Tongi od četiri ili pet vrsta koje su tu bile prisutne prije dolaska čovjeka (kao dokaz služe fosilni nalazi), te je jedina kokošina preživjela u Polineziji. Slična izumiranja pojavila su se na Fidžiju i Novoj Kaledoniji, koja je imala tri podvrste kokošina u prapovijesti. Vrsta je prije imala veću rasprostranjenost, živjela je u većem dijelu Tonge, u Samoi i Niueu. Uzroci svih tih izumiranja i opadanja populacija su dolazak čovjeka, predatorstvo nad odraslim jedinkama i djelomično jaja, kao i predatorstvo uvedenih vrsta.
Prirodna staništa su joj tropske vlažne nizinske šume. Kao i ostale kokošine, ne inkubira jaja svojom tjelesnom toplinom; umjesto toga ih kopa u topli vulkanski pijesak i tlo, te ih pušta da se sama razviju. Mlade ptice su sposobne za let odmah nakon što se izlegnu.
Dvojno ime je dobila u sjećanje na britanskog konzula Williama Thomasa Pritcharda.
Il megapodio delle Tonga, megapodio di Niuafoou, maleo polinesiano o megapodio della Polinesia (Megapodius pritchardii G.R.Gray, 1864) è un uccello galliforme della famiglia Megapodiidae, endemico delle isole Tonga.[2]
Questo megapodio misura 28–35 cm.[3]
Un tempo ampiamente diffusa nelle isole Tonga la specie ha attualmente un areale ristretto alle isole Niuafo'ou e Fonualei.[1]
La IUCN Red List classifica Megapodius pritchardii come specie in pericolo di estinzione (Endangered).[1]
Il megapodio delle Tonga, megapodio di Niuafoou, maleo polinesiano o megapodio della Polinesia (Megapodius pritchardii G.R.Gray, 1864) è un uccello galliforme della famiglia Megapodiidae, endemico delle isole Tonga.
Het Polynesisch boshoen (Megapodius pritchardii) is een vogel uit de familie grootpoothoenders (Megapodiidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1864 door Gray. Het is een bedreigde, endemische vogelsoort van de eilandengroep Tonga.
De vogel is 38 cm lang, het is middelgroot boshoen. De vogel is overwegend bruin grijze vogel, wat bleker van kleur op de kop en nek en donkerder bruin op de rug en vleugels. De huid rond het oog is nauwelijks bevederd en daardoor heen is de rode huid zichtbaar. De snavel is geel, de poten zijn ook geel tot lichtrood.[3]
De soort komt voor op het eiland Niuafo'ou, helemaal in het noorden van de archipel en er is een gereïntroduceerde populatie op het eiland Fonualei 80 km ten noorden van Vava'u. Het leefgebied bestaat uit loofbos met brede bladeren waarin afwisselend ook stukken met een kale bodem zijn te vinden. De broedhopen liggen in gebieden met aardwarmte en vulkanisch as.[3]
Het Polynesisch boshoen heeft een zeer beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2012 door BirdLife International geschat op 680-970 individuen. De geïntroduceerde populatie op het onbewoonde Fonualei is min of meer stabiel. De populatie-aantallen op het bewoonde eiland Niuafo'ou nemen af door habitatverlies. Plaatsen waar zich broedhopen bevonden verdwijnen soms door veranderingen in het patroon van de vulkanische activiteit. Verder wordt het leefgebied aangetast door de aanwezigheid van uitheemse dieren zoals katten, honden en varkens; bovendien raapt de bevolking de eieren en worden de vogels bejaagd. Om deze redenen staat deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesHet Polynesisch boshoen (Megapodius pritchardii) is een vogel uit de familie grootpoothoenders (Megapodiidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1864 door Gray. Het is een bedreigde, endemische vogelsoort van de eilandengroep Tonga.
Tongastorfotshöna[2] (Megapodius pritchardii) är en utrotningshotad fågel i familjen storfotshöns inom ordningen hönsfåglar.[3]
Tongastorfotshönan är en medelstor (38 centimeter), brungrå storfotshöna. Den är blekare på huvud och hals, och brunare på rygg och vingar. På baksidan av huvudet syns en kort rundad tofs. Näbben är gul, benen gula till ljusröda. I ansiktet och på strupen är befjädringen gles, vilket gör att den röda huden under skiner igenom. Lätet är från hanen en tredelad vissling, oftast utförd i duett med honans krrrr.[1]
Fågeln förekommer idag i skogar på ön Niuafo'ou i norra Tonga.[3] Den har även införts på Fonualei.[1] Historiskt förekom den historiskt även i andra delar av Tonga, men också Samoa och Niue.[4] Den behandlas som monotypisk, det vill säga att den inte delas in i några underarter.
Arten återfinns i lövskog, både gammal och ung,[5] men verkar behöva områden med lite växtlighet för att födosöka bland löv och i jorden. Den lever huvudsakligen av maskar och insekter, men även små reptiler, frön och frukt.[6] Liksom många andra storfotshöns ruvar den inte själv sina ägg utan gräver ner dem i jorden, i tongastorfotshönans fall i het vulkanisk aska. Det gör att dess häckningsplatser begränsas till lös jord nära vulkaniska öppningar i marken, antingen i skog eller öppen aska, eller på stränder till kratersjöar.[7]
Tongastorfotshönan är en mycket fåtalig fågel med under en population på högst 1.000 individer och minst 250. Utbredningsområdet är vidare begränsat till två små öar. Även om populationen på Fonualei tros öka antas den på Niuafo'ou minska till följd av predation och ägginsamling. Internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar därför arten som starkt hotad, men noterar att ökningen på Fonualei kan betyda att den placeras i en lägre hotkategori i snar framtid.[1]
Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar William Thomas Pritchard (1829-1909), brittisk konsul i Fiji 1857-1862.[8]
Wikimedia Commons har media som rör tongastorfotshöna.
Wikispecies har information om Megapodius pritchardii.
Tongastorfotshöna (Megapodius pritchardii) är en utrotningshotad fågel i familjen storfotshöns inom ordningen hönsfåglar.
Megapodius pritchardii là một loài chim trong họ Megapodiidae.[2] Loài chim này hiện đang là loài đặc hữu của Tonga. Loài này còn được gọi là Megynesian megapode, và như là Niuafo'ou megapode sau đảo Niuafo'ou mà nó đã bị hạn chế trong nhiều năm. Biểu tượng cụ thể tôn vinh lãnh sự Anh William Thomas Pritchard.
Megapodius pritchardii là một loài chim trong họ Megapodiidae. Loài chim này hiện đang là loài đặc hữu của Tonga. Loài này còn được gọi là Megynesian megapode, và như là Niuafo'ou megapode sau đảo Niuafo'ou mà nó đã bị hạn chế trong nhiều năm. Biểu tượng cụ thể tôn vinh lãnh sự Anh William Thomas Pritchard.
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : キジ目 Galliformes 科 : ツカツクリ科 Megapodiidae 属 : ツカツクリ属 Megapodius 種 : トンガツカツクリ M. pritchardii 学名 Megapodius pritchardii Gray, 1864 和名 トンガツカツクリ 英名 Niuafoou scrubfowlトンガツカツクリ（Megapodius pritchardii）は、キジ目ツカツクリ科ツカツクリ属に分類される鳥類。
全長27cm。翼長18.8cm。後頭の羽毛はやや伸長する。頭部から胸部にかけて灰色、胸部は淡灰色、腰は赤褐色、腹部や尾羽基部の下面は黄みを帯びた灰色の羽毛で被われる。翼は赤褐色。
顔には羽毛が無く、赤い皮膚が露出する。虹彩は赤い。嘴の色彩は黄色。後肢の色彩はオレンジがかった赤。
卵は楕円形で、卵を覆う殻は淡褐色。
危険を感じると羽ばたきと滑空を繰り返して逃げる。
食性は雑食で、昆虫、甲殻類、陸棲の貝類、果実などを食べる。後肢で落ち葉などを掻き分けて採食を行う。
繁殖形態は卵生。周年繁殖（主に4-5月）し火山灰に深さ100-200cmの穴を掘り、1-12個の卵を産む。地熱によって卵を孵化させる。
生息地では卵が食用とされる事もある。
食用の乱獲、狩猟、人為的に移入されたノネコによる捕食などにより生息数は減少している。また火山の噴火による生息数の減少も懸念されている。法的に保護の対象とされている。他の島へ移入（卵も含めて）するなどの保護対策が進められている。1976年における生息数は200-400羽と推定されている。
この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（ポータル鳥類 - PJ鳥類）。 
.png){kind=small}
