Aderyn a rhywogaeth o adar yw Niltafa Rueck (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: niltafaod Rueck) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Niltava ruckii; yr enw Saesneg arno yw Rueck’s niltava. Mae'n perthyn i deulu'r Gwybedogion (Lladin: Muscicapidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn N. ruckii, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r niltafa Rueck yn perthyn i deulu'r Gwybedogion (Lladin: Muscicapidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Bronlas Luscinia svecica Eos Luscinia megarhynchos Eos fraith Luscinia luscinia Tingoch torwyn Luscinia phaenicuroidesAderyn a rhywogaeth o adar yw Niltafa Rueck (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: niltafaod Rueck) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Niltava ruckii; yr enw Saesneg arno yw Rueck’s niltava. Mae'n perthyn i deulu'r Gwybedogion (Lladin: Muscicapidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn N. ruckii, sef enw'r rhywogaeth.
Der Sumatra-Blauschnäpper (Cyornis ruckii), manchmal auch als Ruecks Blauer Fliegenschnäpper bezeichnet, ist eine Vogelart aus Sumatra, von der bisher nur vier Exemplare bekannt geworden sind.
Der Sumatra-Blauschnäpper erreicht eine Länge 17 bis 18 Zentimeter. Das Männchen ist überwiegend glänzend indigoblau. Zwischen Augen und Schnabel sowie zwischen den Ohrendecken ist es schwarzblau. Flügel und Schwanz sind dunkelblau gesäumt. Die Kehle ist hellindigoblau, die Brust ist strahlend dunkelblau. Der Bauch und die Unterflügeldecken sind weißlich und schwach bläulich getönt. Die Flanken sind blaugrau. Beim Weibchen ist die Unterseite kastanienbraun. Der Bürzel, die Oberschwanzdecken und der Schwanz sind rötlich kastanienfarben. Der Bauch ist weiß. Die Brust ist schmutzig rötlichbraun. Zur Kehle hin wird die Färbung heller. Beide Geschlechter weisen einen schwarzen Schnabel und dunkle Augen auf. Die Beine sind bleifarben. Bei den Jungvögeln sind die Stirn, der Augenring, Kehle und Brust schmutzig hell kastanienbraun. Die Oberseite zeigt gelbbraune Tupfer. Die Bauchmitte ist weißlich.
Im 19. Jahrhundert will der Vogelsammler R. Rueck, nach dem die Art benannt ist, nach eigenen Angaben zwei Exemplare in Kesang, Malakka, auf der Halbinsel Malaysia gesammelt haben, die heute in Paris aufbewahrt werden. Zwischen 1917 und 1918 sammelte der holländische Vogelsammler August van Heijst zwei weitere Exemplare und brachte sie ins Zoologische Museum der Universität von Amsterdam. Es handelte sich um einen weiblichen Jungvogel und ein erwachsenes Männchen. Die beiden Exemplare wurden ursprünglich als Cyornis vanheysti beschrieben. Der Fundort waren sekundäre Flachlandwälder in der Gegend von Medan in Nordsumatra. Ein Vergleich aller vier Museumsstücke im Jahre 1928 kam zu dem Ergebnis, dass alle Exemplare der gleichen Art angehörten. Heute muss der Fundort Malakka für die ersten beiden Exemplare jedoch als zweifelhaft angesehen werden, da der Sumatra-Blauschnäpper trotz einer intensiven Suche in den 1920er Jahren nicht auf Malaysia gefunden wurde.
Der Lebensraum des Sumatra-Blauschnäppers ist durch Rodung stark zerstört worden. Von der IUCN wird er als „critically endangered“ (vom Aussterben bedroht) eingestuft. Seit 1972 steht er nach dem indonesischen Gesetz unter Naturschutz. Im CITES-Abkommen wird er in Anhang II gelistet.
Der Sumatra-Blauschnäpper (Cyornis ruckii), manchmal auch als Ruecks Blauer Fliegenschnäpper bezeichnet, ist eine Vogelart aus Sumatra, von der bisher nur vier Exemplare bekannt geworden sind.
Sikatan Acèh inggih punika spesies peksisaking kulawargi Muscicapidae. Burung punika ya iku burung endemik Sumatra. Jinis punika dipunanggep cerak kaliyan Sikatan hainan utawi Cyornis hainana saking Cina Kidul lan Indocina.
Rück's blue flycatcher (Cyornis ruckii) is a passerine bird in the Old World flycatcher family Muscicapidae. It is known from only four specimens and is endemic to a small area in northeast Sumatra, Indonesia, inhabiting primary lowland forest. Although all specimens share common characteristics, such as a black bill, brown iris, and black feet, two of the collected specimens show some physical discrepancy with the other two. They were initially described as Cyornis vanheysti before being accepted as specimens of C. ruckii. Rück's blue flycatcher has also been compared to other species of Cyornis.
The species is listed as "Critically Endangered" by the International Union for Conservation of Nature as it has not been recorded since 1918. It has been protected by Indonesian law since 1972. It also might have been affected by the 2004 Indian Ocean tsunami.
Rück's blue flycatcher was first described by the French zoologist Émile Oustalet in 1881, who studied two specimens (adult male and female) in the French National Museum of Natural History. The specimens were sent by Monsieur Rück from a trading port in modern-day Malacca, Malaysia, in 1880. Oustalet named the species after Rück and gave it the binomial name Cyornis ruckii. The binomial is sometimes emended to the Cyornis rueckii, but this is regarded as an incorrect spelling.[3]: 14 [4] Other common names for the species include Rueck's blue flycatcher and Rueck's niltava.[5]
A further two specimens (adult male and immature male) were collected by A. van Heyst in 1917 and 1918 near Medan, where they were subsequently described as a new species (Cyornis vanheysti) by the British zoologists Herbert Robinson and Cecil Kloss in 1919. They also noted their similarity to the specimens described by Oustalet, eventually synonymizing C. vanheysti with C. ruckii. The specimens reside in the American Museum of Natural History.[3]: 14
The specimens have also been considered as being an aberrant form of the pale blue flycatcher (Cyornis unicolor). However, comparisons show that the pale blue flycatcher is different in both color and topography.[3][4][6] Rück's blue flycatcher is monotypic.[7]
Rück's blue flycatcher is 17 cm (6.7 in) in length, with a black bill, brown iris and black feet. Differences between the specimens described by Oustalet and Robinson & Kloss exist. In the Oustalet specimens, the male has dark blue plumage, a blue belly, and a shining blue rump. There is also a small amount of grey coloring on disrupted feathers around the legs. The female has rufous-brown plumage, strong rufous lores, orange-rufous breast and a whitish belly. In the Robinson & Kloss specimens, the immature male has brown-spotted buff plumage with a rufous breast and a whitish center on underparts. The adult male shows some discrepancy with the adult male specimen described by Oustalet; the belly and tail coverts are whitish grey, while the flanks are bluish grey. Additionally, the Robinson & Kloss specimens have slightly larger bills. These differences could be caused by individual variation or due to the specimens being of different subspecies.[3]: 15 [4][6]
Rück's blue flycatcher is endemic to Sumatra, Indonesia, around Medan, and presumably has a low population density. The specimens collected by Rück were from primary lowland forest, while the ones collected by van Heyst are thought to be from exploited forest,[3] which might show possible tolerance against habitat degradation,[4][8]: 46 [9]: 23 although this is disputed.[note 1]
Last recorded in 1918, and due to ongoing habitat loss, poor surveying, and its small population and limited range, Rück's blue flycatcher is evaluated as "Critically Endangered" on the IUCN Red List. It is listed in Appendix II of CITES and has been protected under Indonesian law since 1972.[1][3][4] In 2013 and 2014, observations in Jambi, Sumatra, revealed a pair of unidentified flycatchers that resembled Rück's blue flycatcher, but the possibility of them being white-tailed flycatchers (Cyornis concretus) could not be eliminated.[6] Rück's blue flycatcher might have been affected by the 2004 Indian Ocean tsunami,[10]: 19 and is also predicted to be extinct with 80% confidence.[11]: 759
{{cite web}}
: CS1 maint: url-status (link) Rück's blue flycatcher (Cyornis ruckii) is a passerine bird in the Old World flycatcher family Muscicapidae. It is known from only four specimens and is endemic to a small area in northeast Sumatra, Indonesia, inhabiting primary lowland forest. Although all specimens share common characteristics, such as a black bill, brown iris, and black feet, two of the collected specimens show some physical discrepancy with the other two. They were initially described as Cyornis vanheysti before being accepted as specimens of C. ruckii. Rück's blue flycatcher has also been compared to other species of Cyornis.
The species is listed as "Critically Endangered" by the International Union for Conservation of Nature as it has not been recorded since 1918. It has been protected by Indonesian law since 1972. It also might have been affected by the 2004 Indian Ocean tsunami.
La Rukia muŝkaptulo, Cyornis ruckii, estas birdo de la familio de Muŝkaptuledoj kaj de la genro Cyornis aŭ de Bluaj muŝkaptuloj kiu laŭnome enhavas speciojn de tre bluaj maskloj ĉefe en la supraj partoj kun brunaj inoj.
Ĝi estas mezgranda, ĝis 17 cm muŝkaptuledo kun nigra beko, brunaj irisoj kaj nigraj kruroj. La masklo havas malhelbluan plumaron (pli malhelan ĉe vizaĝo kaj flugiloj), blankan ventron kaj brilan helbluan pugon. La ino havas ruĝecbrunan plumaron, ruĝecan bruston kaj blankecan ventron. Temas pri klara kaze de seksa duformismo. Junuloj havas brunpunktitan sablokoloran plumaron kun ruĝeca brusto kaj blankeca centro en subaj partoj.
La Rukia muŝkaptulo estas endemia de la insulo de Sumatro, Indonezio. Ĝi estas konata nur per kvar specimenoj. Du specimenoj, unu nematurulo kaj unu plenkreskulo estis laste priskribitaj kaj kolektitaj ĉirkaŭ 1917-1918 en duarangaj arbaroj de malaltaj teroj en areoj de Norda Sumatro fare de la nederlanda kolektisto, August van Heijst. La aliaj du haŭtaĵoj estas de dubinda deveno.
La nomo de Rukia muŝkaptulo rememoras M. Rück, kiu kolektis la du antaŭajn hautaĵajn specimenojn en Malako.
Pro pliiĝanta habitatoperdo, malgranda populacio kaj limigita teritorio, la Rukia muŝkaptulo estis pritaksata kiel Draste Endanĝerita fare de la IUCN Ruĝa Listo de Minacataj Specioj. Ĝi estas listita en Apendikso II de CITES kaj estas protektata laŭ indonezia leĝaro ekde 1972.
La Rukia muŝkaptulo, Cyornis ruckii, estas birdo de la familio de Muŝkaptuledoj kaj de la genro Cyornis aŭ de Bluaj muŝkaptuloj kiu laŭnome enhavas speciojn de tre bluaj maskloj ĉefe en la supraj partoj kun brunaj inoj.
Ĝi estas mezgranda, ĝis 17 cm muŝkaptuledo kun nigra beko, brunaj irisoj kaj nigraj kruroj. La masklo havas malhelbluan plumaron (pli malhelan ĉe vizaĝo kaj flugiloj), blankan ventron kaj brilan helbluan pugon. La ino havas ruĝecbrunan plumaron, ruĝecan bruston kaj blankecan ventron. Temas pri klara kaze de seksa duformismo. Junuloj havas brunpunktitan sablokoloran plumaron kun ruĝeca brusto kaj blankeca centro en subaj partoj.
La Rukia muŝkaptulo estas endemia de la insulo de Sumatro, Indonezio. Ĝi estas konata nur per kvar specimenoj. Du specimenoj, unu nematurulo kaj unu plenkreskulo estis laste priskribitaj kaj kolektitaj ĉirkaŭ 1917-1918 en duarangaj arbaroj de malaltaj teroj en areoj de Norda Sumatro fare de la nederlanda kolektisto, August van Heijst. La aliaj du haŭtaĵoj estas de dubinda deveno.
La nomo de Rukia muŝkaptulo rememoras M. Rück, kiu kolektis la du antaŭajn hautaĵajn specimenojn en Malako.
Pro pliiĝanta habitatoperdo, malgranda populacio kaj limigita teritorio, la Rukia muŝkaptulo estis pritaksata kiel Draste Endanĝerita fare de la IUCN Ruĝa Listo de Minacataj Specioj. Ĝi estas listita en Apendikso II de CITES kaj estas protektata laŭ indonezia leĝaro ekde 1972.
El papamoscas de Rück[2] (Cyornis ruckii) es una especie de ave paseriforme de la familia Muscicapidae endémica de Sumatra.[3][4]
Es endémica de la isla de Sumatra (Indonesia).
El papamoscas de Rück (Cyornis ruckii) es una especie de ave paseriforme de la familia Muscicapidae endémica de Sumatra.
Cyornis ruckii Cyornis generoko animalia da. Hegaztien barruko Muscicapidae familian sailkatua dago.
Cyornis ruckii Cyornis generoko animalia da. Hegaztien barruko Muscicapidae familian sailkatua dago.
Säihkysinisieppo (Cyornis ruckii) eli aikaisemmalta nimeltään malesiansinisieppo on sieppojen heimoon kuuluva varpuslintu, joka tunnetaan erittäin huonosti. Koko laji tunnetaan vain kahden sumatralaisen näytteen perusteella. Nämä ovat vuosilta 1917 ja 1918 Medanin lähistöltä hollantilaisen keräilijän August van Heijstin keräämiä, ja laji onkin määritelty äärimmäisen uhanalaiseksi.[1] Laji ei kuitenkaan liene kuollut sukupuuttoon, sillä aiemmin löydetyt yksilöt olivat talousmetsästä, joten laji luultavasti sietää jonkin verran asuinalueensa huononemista[2]
Lajin tavoista ei tiedetä käytännössä mitään. Linnun pituus on noin 17 cm. Ulkonäön perusteella malesiansinisiepon lähin sukulainen on bambusinisieppo (Cyornis hainanus).[1] Lajien samankaltaisuuden takia on myös epäilty, että löydetyt säihkysinisiepot kuuluisivat vielä tuntemattomaan bambusinisieppopopulaatioon. Näytteet olisivat Kiinasta talveksi Indonesiaan muuttaneita yksilöitä.[3]
Laji on nimetty M. Rückin mukaan, joka keräsi Malakasta 2 epävarmana pidettyä säihkysinisieppoa.
Säihkysinisieppo (Cyornis ruckii) eli aikaisemmalta nimeltään malesiansinisieppo on sieppojen heimoon kuuluva varpuslintu, joka tunnetaan erittäin huonosti. Koko laji tunnetaan vain kahden sumatralaisen näytteen perusteella. Nämä ovat vuosilta 1917 ja 1918 Medanin lähistöltä hollantilaisen keräilijän August van Heijstin keräämiä, ja laji onkin määritelty äärimmäisen uhanalaiseksi. Laji ei kuitenkaan liene kuollut sukupuuttoon, sillä aiemmin löydetyt yksilöt olivat talousmetsästä, joten laji luultavasti sietää jonkin verran asuinalueensa huononemista
Lajin tavoista ei tiedetä käytännössä mitään. Linnun pituus on noin 17 cm. Ulkonäön perusteella malesiansinisiepon lähin sukulainen on bambusinisieppo (Cyornis hainanus). Lajien samankaltaisuuden takia on myös epäilty, että löydetyt säihkysinisiepot kuuluisivat vielä tuntemattomaan bambusinisieppopopulaatioon. Näytteet olisivat Kiinasta talveksi Indonesiaan muuttaneita yksilöitä.
Laji on nimetty M. Rückin mukaan, joka keräsi Malakasta 2 epävarmana pidettyä säihkysinisieppoa.
Sikatan aceh adalah spesies burung dari keluarga Muscicapidae. Burung ini adalah burung endemik Sumatra. Jenis ini dianggap dekat dengan Sikatan hainan atau Cyornis hainana dari Cina selatan dan Indocina.
Berukuran agak besar (17 cm), berwarna biru. Jantan: kepala, tenggorokan, dan dada biru; tunggir dan penutup ekor atas biru berkilap. Perbedaannya dengan Sikatan biru yang masih muda: warna lebih gelap, tungging biru berkilat, paruh lebih besar. Betina:tubuh bagian atas coklat-merah bata, tunggir dan ekor merah bata, dada merah karat menjadi keputih-putihan pada perut. Perbedaannya dengan Sikatan biru-muda betina: dada merah karat.Remaja: tubuh bagian atas coklat berbintik kuning tua, tubuh bagian bawah bersisik hitam menjadi keputih-putihan pada perut tengah. Dahi, lingkar mata, tenggorokan, dandadanya merah bata. Iris coklat, paruh dan kaki hitam[1].
Habitat burung ini adalah hutan sekunder dataran rendah[2].
Sikatan aceh adalah spesies burung dari keluarga Muscicapidae. Burung ini adalah burung endemik Sumatra. Jenis ini dianggap dekat dengan Sikatan hainan atau Cyornis hainana dari Cina selatan dan Indocina.
Burung Sambar Ruki ialah salah satu daripada burung yang boleh didapati di Malaysia. Nama sainsnya ialah Cyornis ruckii.[perlu rujukan]
Burung Sambar Ruki ialah haiwan yang tergolong dalam golongan benda hidup, alam : haiwan, filum : kordata, sub-filum : bertulang belakang (vertebrata), kelas : burung. Burung Sambar Ruki adalah haiwan berdarah panas, mempunyai sayap dan tubuh yang diselubungi bulu pelepah. Paruh Burung Sambar Ruki tidak bergigi.[perlu rujukan]
Burung Sambar Ruki membiak dengan bertelur. Telur Burung Sambar Ruki bercengkerang keras.
Burung Sambar Ruki ialah salah satu daripada burung yang boleh didapati di Malaysia. Nama sainsnya ialah Cyornis ruckii.[perlu rujukan]
De Rücks niltava (Cyornis ruckii) is een zangvogel uit de familie Muscicapidae (vliegenvangers). Deze vogel is waarschijnlijk uitgestorven op Sumatra, want na 1918 is deze niet meer gezien of verzameld.
De vogel is nu alleen bekend van twee exemplaren die in 1917 en 1918 zijn verzameld door August F.C.A. van Heijst (1887-1962). Deze specimens zitten in de collectie van het Zoölogisch Museum Amsterdam (ZMA). Deze vogels leken op vogels die eerder door Émile Oustalet waren beschreven aan de hand van vogels die in Malakka waren gekocht en mogelijk via handel ook afkomstig waren van Sumatra.[2]
De vogels uit de collectie waren 17 cm lang, vrij groot voor een vliegenvanger. Het mannetje was donkerblauw, naar de buik toe lichter blauw met een witte buik en witte onderstaartdekveren. Het vrouwtje leek op een roodborst met een vaalbruine bovenkant en een licht roodbruine borst.[3]
Deze soort is endemisch op het Indonesische eiland Sumatra. De Rücks niltava heeft waarschijnlijk een zeer klein verspreidingsgebied in het noordoosten van het eiland en daardoor is de kans op uitsterven zeer groot. De vogels werden in het begin van de 20ste eeuw aangetroffen in regenwoud waarin toen al gekapt werd. BirdLife International hoopt dat de vogel mogelijk nog eens opduikt als het ecologisch herstel van het regenwoud rond de berg Gunung Leuser doorzet. Om deze redenen staat deze soort als ernstig bedreigd (kritiek) op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe Rücks niltava (Cyornis ruckii) is een zangvogel uit de familie Muscicapidae (vliegenvangers). Deze vogel is waarschijnlijk uitgestorven op Sumatra, want na 1918 is deze niet meer gezien of verzameld.
De vogel is nu alleen bekend van twee exemplaren die in 1917 en 1918 zijn verzameld door August F.C.A. van Heijst (1887-1962). Deze specimens zitten in de collectie van het Zoölogisch Museum Amsterdam (ZMA). Deze vogels leken op vogels die eerder door Émile Oustalet waren beschreven aan de hand van vogels die in Malakka waren gekocht en mogelijk via handel ook afkomstig waren van Sumatra.
Medanflugsnappare[2] (Cyornis ruckii) är en fågel i familjen flugsnappare inom ordningen tättingar.[3] Fågeln är endast känd från fyra exemplar insamlade från ca 1919 på nordöstra Sumatra.[3] IUCN kategoriserar arten som akut hotad.[1]
Medanflugsnappare (Cyornis ruckii) är en fågel i familjen flugsnappare inom ordningen tättingar. Fågeln är endast känd från fyra exemplar insamlade från ca 1919 på nordöstra Sumatra. IUCN kategoriserar arten som akut hotad.
Cyornis ruckii là một loài chim trong họ Muscicapidae.[2]
Cyornis ruckii là một loài chim trong họ Muscicapidae.
魯克氏仙鶲(Cyornis ruckii)是一種中等大小的鶲,喙及腳呈黑色,瞳孔呈褐色。雄鳥的羽毛呈深藍色,腹部呈白色,臀部呈鮮藍色。雌鳥的羽毛呈赤褐色,胸部呈銹色,腹部呈白色。雛鳥的身上有褐色的斑點,胸部呈赤褐色,下身中央呈白色。
魯克氏仙鶲是印尼蘇門塔臘的特有種。牠們只有四個標本,當中兩個包括雛鳥及成鳥的標本是於1917年至1918年間在北蘇門答臘省棉蘭的低地森林採集;另外兩個標本的來源不明。
魯克氏仙鶲被列為極危物種,起因是不斷的失去棲息地。[1]牠們亦被列在《瀕臨絕種野生動植物國際貿易公約》的附錄II及自1972年受到印尼法律所保護。
魯克氏仙鶲(Cyornis ruckii)是一種中等大小的鶲,喙及腳呈黑色,瞳孔呈褐色。雄鳥的羽毛呈深藍色,腹部呈白色,臀部呈鮮藍色。雌鳥的羽毛呈赤褐色,胸部呈銹色,腹部呈白色。雛鳥的身上有褐色的斑點,胸部呈赤褐色,下身中央呈白色。
魯克氏仙鶲是印尼蘇門塔臘的特有種。牠們只有四個標本,當中兩個包括雛鳥及成鳥的標本是於1917年至1918年間在北蘇門答臘省棉蘭的低地森林採集;另外兩個標本的來源不明。
魯克氏仙鶲被列為極危物種,起因是不斷的失去棲息地。牠們亦被列在《瀕臨絕種野生動植物國際貿易公約》的附錄II及自1972年受到印尼法律所保護。