الأسماء في صفحات التنقل
Harpactes fasciatus[2] ye una especie d'ave trogoniforme de la familia Trogonidae. Ta na so mayoría acutáu a Sri Lanka y al oeste de la India anque se-y acolumbró na zona central del últimu país. Abarrúntase que ten de ser una ave de migración altitudinal de los montes Nilgiri nes que namái s'atopa pel branu.[3]
Reconócense tres subespecies:
Amuesen dimorfismu sexual col machu vivamente coloriáu, anque dambos tienen el plumaxe nidiu. Esta especie mide cerca de 31 cm de llargu. La cabeza y pechu del machu son negres na raza india H. f. malabaricus, y gris escuru na de Sri Lanka H. f. fasciatus. Una llinia blanca dixebra eses zones escures de la parte colorada de la zona abdominal. El so llombu ye parda y les sos les nales grises escures. La fema sicasí tien el plumaxe del cuerpu de tonos ocres coles nales pardes y la cola castaña, y la so cabeza ye ocre o parda según les subespecies.
Mora nos trupos montes tropicales, onde añera na madera acovanada de dellos árboles, poniendo de dos a cuatro güevos.
Les sucurúas de Malabar alimentar d'inseutos y frutes, pa lo que tán afechos los sos anchos picos. A pesar de qu'el so vuelu ye rápido, nun suelen viaxar llargues distancies. El so llamáu suena como una socesión rápida de cue-cue-cue fecha con intervalos regulares.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Harpactes fasciatus ye una especie d'ave trogoniforme de la familia Trogonidae. Ta na so mayoría acutáu a Sri Lanka y al oeste de la India anque se-y acolumbró na zona central del últimu país. Abarrúntase que ten de ser una ave de migración altitudinal de los montes Nilgiri nes que namái s'atopa pel branu.
Trogon Malabar a zo un evn hag a vev en Azia ar Su (Sri Lanka hag India). Harpactes fasciatus eo e anv skiantel.
Trogon Malabar a zo un evn hag a vev en Azia ar Su (Sri Lanka hag India). Harpactes fasciatus eo e anv skiantel.
El trogon de Malabar (Harpactes fasciatus) és un ocell de la família dels trogònids (Trogonidae) que habita els boscos del sud de l'Índia i Sri Lanka.
El trogon de Malabar (Harpactes fasciatus) és un ocell de la família dels trogònids (Trogonidae) que habita els boscos del sud de l'Índia i Sri Lanka.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Trogon India (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: trogoniaid India) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Harpactes fasciatus; yr enw Saesneg arno yw Malabar trogon. Mae'n perthyn i deulu'r Trogoniaid (Lladin: Trogonidae) sydd yn urdd y Trogoniformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn H. fasciatus, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Mae'r trogon India yn perthyn i deulu'r Trogoniaid (Lladin: Trogonidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Cwetsal cribog Pharomachrus antisianus Cwetsal cynffonfrith Pharomachrus fulgidus.jpg)
.jpg)
_(1).jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Trogon India (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: trogoniaid India) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Harpactes fasciatus; yr enw Saesneg arno yw Malabar trogon. Mae'n perthyn i deulu'r Trogoniaid (Lladin: Trogonidae) sydd yn urdd y Trogoniformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn H. fasciatus, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
தீக்காக்கை மலபார் தீக்காக்கை என்றும் அழைக்கப்படுகிறது இது வண்டுகுத்தி (trogon) எனும் இனத்தை சார்ந்தது,இலங்கை காடுகளில் காணப்படுகிறது. இந்தியாவில் குறிப்பாக மேற்குத் தொடர்ச்சி மலை மற்றும் கிழக்குத் தொடர்ச்சி மலை போன்ற மலைக் காடுகளில் காணப்படுகிறது. [2]
தமிழில் :தீக்காக்கை
ஆங்கிலப்பெயர் :Malabar Trogon
அறிவியல் பெயர் :Harpactes faciatus [3]
31செ.மீ.- பல வண்ணங்களில் அழகாகத் தோற்றம் தரும். இதன் தலைப் பகுதி புகைக் கருப்பாகவும், முதுகு மஞ்சள் தோய்ந்த பழுப்பாகவும், வயிறு இளஞ்சிவப்பாகவும் இருக்கும். மார்பிற்கும் வயிற்றிற்கும் இடையே வெள்ளைப்பட்டை உண்டு. பெண் பறவை படத்தில் உள்ளதுபோல மங்கிய நிறம் கொண்டது.
மேற்குத் தமிழ்நாட்டில் மட்டுமே காணக்கூடியது. மூங்கில் காடுகளிலும், இலையுதிர்காடுகளிலும் தரைக்கு வராது.
கிளைகளிடையே தாவிப்பறந்து கம்பளிப் பூச்சி, வண்டு, வெட்டுக்கிளி, சில்வண்டு ஆகியவற்றை இரையாகப் பிடிக்கும். ம்யூவ் என்ற தனித்த குரல் ஒலிகொண்டு இது இருப்பதைத் தெரியலாம். முதுகுப் பக்கமே பார்ப்பவர்களுக்குத் தெரியும்படியாகக் கிளைகளில் அமரும் விசித்திரப் பழக்கம் உடையது. கிளைகளில் குப்புறத் தொங்கியபடியும் இலைக் கொத்துகளின் முன் இறக்கையடித்து பறந்தபடியும் பூச்சிகளைப் பிடிக்கும் பழக்கமும் உண்டு.
பிப்ரவரி முதல் மே முடிய முறிந்த, காய்ந்த மரங்களின் பொந்துகளில் தரையிலிருந்து 6 மீ-க்கு உள்ளாக 2 முதல் 4 முட்டைகள் இடும்.
தீக்காக்கை மலபார் தீக்காக்கை என்றும் அழைக்கப்படுகிறது இது வண்டுகுத்தி (trogon) எனும் இனத்தை சார்ந்தது,இலங்கை காடுகளில் காணப்படுகிறது. இந்தியாவில் குறிப்பாக மேற்குத் தொடர்ச்சி மலை மற்றும் கிழக்குத் தொடர்ச்சி மலை போன்ற மலைக் காடுகளில் காணப்படுகிறது.
The Malabar trogon (Harpactes fasciatus) is a species of bird in the trogon family. It is found in the forests of India and Sri Lanka. In India it is mainly found in the Western Ghats, hill forests of central India and in parts of the Eastern Ghats. They are insectivorous and although not migratory, may move seasonally in response to rain in hill forest regions. Like in other trogons, males and females vary in plumage. The birds utter low guttural calls that can be heard only at close quarters and the birds perch still on a branch under the forest canopy, often facing away from the viewer making them easy to miss despite their colourful plumage.
Like most other trogons, these birds are brightly coloured and sexually dimorphic. The male has a slaty black head and breast with a white border to the black bib separating it from the crimson on the underside. The back is olive-brown to chestnut. The wing coverts are black with fine white vermiculations. They have 12 tail feathers that are graduated.[2] The central tail-feathers are chestnut with a black tip, with the second and third pairs from the middle having more black than chestnut. The outer three pairs have long white tips. The female lacks the contrasting black and crimson and has only a slightly darker head and breast that shades into the olive brown on the back while the crimson of the underside of the male is replaced by ochre. In both sexes, the beak is bluish as is the skin around the eye. The iris is dark brown and the feet are pale bluish.[3][4] The nostrils are covered by tufts of filoplumes. The feet are heterodactyl, a feature unique to the trogons, with the digits I and II facing back and digits III and IV pointing forward.[5] In most birds I, II and III face forward while IV faces back and in zygodactyly II and III face forward while I and IV face backwards.[6]
Several populations have been named. The central Indian subspecies legerli, named by Walter Norman Koelz on the basis of a single specimen obtained from the foot of Mahendra Giri in Orissa is not always recognized,[7] but said to be slightly larger, longer winged and brighter than malabaricus of the Western Ghats.[8] The nominate race found in the central wet zone of Sri Lanka is smaller and the upperparts are brighter.[3]
These birds usually perch still, especially when alarmed[9] and will sometimes clinging laterally to branches. When calling they sometimes raise and lower their tail. The call is a series of guttural or purring notes. The song of the male is a series of percussive kyau calls. The breeding season in India is mainly February to May (before the Monsoons) while it is March to June in Sri Lanka.[3]
When they sit still, the appear hunched. The Hindi name used by hunters is kafni churi and refers to the hunched neckless appearance as if dressed in a fakir's kafni (robe). The Marathi name is karna while it is called kakarne hakki in Kannada.[2] In Kerala it is known as theekakka (literally "fire-crow").[10][11] In Sri Lanka, it is known as loha wannichcha.
Malabar trogons feed exclusively on insects and fruits have not been noted in their diet unlike in the New World trogons.[4] Seeds have however been reported in the diet of Sri Lankan specimens.[11] In the forests of Sri Lanka, they are often found in mixed-species foraging flocks[12] where they may sometimes be subject to kleptoparasitism by drongos.[13] A study in Kerala found that they foraged mainly at 5 to 10 m with females tending to forage lower within the canopy. When foraging on bark, they propped themselves using their tail like woodpeckers, especially on decaying tree stumps. They sometimes descend to the ground and search for insects under leaf litter. They will sometimes fly and try to flush prey and then hover to pick up prey. They may also hang upside down to reach prey on vertical tree surfaces. Prey are often mashed or struck on a branch between the mandibles before feeding on them or prior to feeding young. The contact call is a series of about five low intensity que while these were of higher intensity in territorial fights. The alarm call is a churrrr and a similar call is also delivered prior to roosting.[10] Although their flight is fast, they are reluctant to fly. In the Nilgiri hills they are altitudinal migrants and are found in the higher reaches only during summer.[14]
The nest is made in rotting trees or stumps that are easy to carve and pulverize using their bills. The male and female take turns to excavate the nest using their bills. It may take about a month to excavate the nest. The floor is made out of the wood powder and no extra lining is added. Two eggs were seen to be the normal clutch in a study in Kerala although older works suggest that the typical clutch is of three eggs.[15] The eggs are laid with a gap of two days and incubated by both males and females with the females usually incubating at night. The incubation period is about 19 days. The hatchlings are fed mainly caterpillars for the initial period and later provided bugs, flies and orthopterans. The parents do not remove the excreta of the nestlings from the nest. The adults continue to feed the fledged juveniles for nearly 5 to 6 months. They are socially monogamous with pair bonds lasting more than a season.[10]
Sri Lankan birds have been seen to plunge into water from an overhanging branch to bathe.[16]
A species of endoparasitic cestode, Triaenorhina burti has been described from the species.[17]
The species is becoming rarer in many parts of India and it is thought to be sensitive to forest fragmentation.[18] Salim Ali noted it as being common in some areas of the Surat Dangs where it is now rare. One of his records is from Ajwa in Vadodara district which is believed to be a typographical error for Ahwa further south.[19] Tickell collected specimens from Dampara in Dholbhum.[20]
The Malabar trogon (Harpactes fasciatus) is a species of bird in the trogon family. It is found in the forests of India and Sri Lanka. In India it is mainly found in the Western Ghats, hill forests of central India and in parts of the Eastern Ghats. They are insectivorous and although not migratory, may move seasonally in response to rain in hill forest regions. Like in other trogons, males and females vary in plumage. The birds utter low guttural calls that can be heard only at close quarters and the birds perch still on a branch under the forest canopy, often facing away from the viewer making them easy to miss despite their colourful plumage.
La Blankkoluma trogono aŭ Malabara trogono, Harpactes fasciatus, estas preskaŭpaserina birdo de la familio de trogonoj aŭ Trogonedoj. Ĝi estas ĉefe limigita al Srilanko kaj okcidenta Barato. Etaj loĝantaroj ekzistas en la Orientaj Ghatoj kaj Centra Barato. Oni supozas, ke temas pri altitudaj migrantoj en la montetoj de Nilgirio kie troviĝas nur somere.[1]
Ekzistas tri priskribitaj subspecioj:
Ĝi estas loĝanta de densaj tropikaj arbaroj, kie ĝi nestumas en arbotruo, kun tipa ovodemetado de 2-4 ovoj.
Malabara trogono manĝas insektojn kaj fruktojn, kaj ties larĝa beko kaj malfortaj kruroj respegulas siajn dieton kaj arbajn kutimojn. Kvankam la flugo povas esti rapida, le specio ne estas flugema. Ili kutime ripozas rekte. La voĉo estas rapida kiu-kiu-kiu-kiu regule ripetita.
Trogonoj montras seksan dumorfismon kun la masklo pli brilkolora. La plumaro estas milda. Tiu orientalisa specio estas ĉirkaŭ 31cm longa. La kapo kaj brusto de la masklo estas nigraj en la barata raso H. f. malabaricus, kaj malhelgrizaj en la srilanka nomiga H. f. fasciatus. Blankkoluma strio separas tiujn malhelajn partojn el la rozkoloraj subaj partoj kaj nomigas la specion. Dorso kaj vosto estas cinamokoloraj (subvosto blanka kun fina nigra strieto), kaj la flugiloj estas grizecnigraj.
La ino estas tre cinamokolora, kun malhela nuanco en kapo kaj brusto. La flugiloj estas brunaj.
Blankkoluma trogono La Blankkoluma trogono aŭ Malabara trogono, Harpactes fasciatus, estas preskaŭpaserina birdo de la familio de trogonoj aŭ Trogonedoj. Ĝi estas ĉefe limigita al Srilanko kaj okcidenta Barato. Etaj loĝantaroj ekzistas en la Orientaj Ghatoj kaj Centra Barato. Oni supozas, ke temas pri altitudaj migrantoj en la montetoj de Nilgirio kie troviĝas nur somere.
Ekzistas tri priskribitaj subspecioj:
H. f. fasciatus, (Pennant, 1769) en Srilanko H. f. legerli, (Koelz, 1939) H. f. malabaricus, (Gould, 1834) en okcidenta BaratoĜi estas loĝanta de densaj tropikaj arbaroj, kie ĝi nestumas en arbotruo, kun tipa ovodemetado de 2-4 ovoj.
Malabara trogono manĝas insektojn kaj fruktojn, kaj ties larĝa beko kaj malfortaj kruroj respegulas siajn dieton kaj arbajn kutimojn. Kvankam la flugo povas esti rapida, le specio ne estas flugema. Ili kutime ripozas rekte. La voĉo estas rapida kiu-kiu-kiu-kiu regule ripetita.
Trogonoj montras seksan dumorfismon kun la masklo pli brilkolora. La plumaro estas milda. Tiu orientalisa specio estas ĉirkaŭ 31cm longa. La kapo kaj brusto de la masklo estas nigraj en la barata raso H. f. malabaricus, kaj malhelgrizaj en la srilanka nomiga H. f. fasciatus. Blankkoluma strio separas tiujn malhelajn partojn el la rozkoloraj subaj partoj kaj nomigas la specion. Dorso kaj vosto estas cinamokoloraj (subvosto blanka kun fina nigra strieto), kaj la flugiloj estas grizecnigraj.
La ino estas tre cinamokolora, kun malhela nuanco en kapo kaj brusto. La flugiloj estas brunaj.
La trogón malabar (Harpactes fasciatus)[2] es una especie de ave trogoniforme de la familia Trogonidae.[3] Está en su mayoría restringido a Sri Lanka y al oeste de la India aunque se le ha divisado en la zona central del último país. Se sospecha que debe ser un ave de migración altitudinal de las montañas Nilgiri en las que sólo se encuentra en verano.[4]
Se reconocen tres subespecies:[3]
Muestran dimorfismo sexual con el macho vivamente coloreado, aunque ambos tienen el plumaje suave. Esta especie mide cerca de 31 cm de largo. La cabeza y pecho del macho son negras en la raza india H. f. malabaricus, y gris oscuro en la de Sri Lanka H. f. fasciatus. Una línea blanca separa esas zonas oscuras de la parte roja de la zona abdominal. Su espalda es parda y sus las alas grises oscuras. La hembra en cambio tiene el plumaje del cuerpo de tonos ocres con las alas pardas y la cola castaña, y su cabeza es ocre o parda según las subespecies.
Reside en los densos bosques tropicales, donde anida en la madera ahuecada de algunos árboles, poniendo de dos a cuatro huevos.
Las sucurúas de Malabar se alimentan de insectos y frutas, para lo que están adaptados sus anchos picos. A pesar de que su vuelo es rápido, no suelen viajar largas distancias. Su llamado suena como una sucesión rápida de cue-cue-cue hecha con intervalos regulares.
La trogón malabar (Harpactes fasciatus) es una especie de ave trogoniforme de la familia Trogonidae. Está en su mayoría restringido a Sri Lanka y al oeste de la India aunque se le ha divisado en la zona central del último país. Se sospecha que debe ser un ave de migración altitudinal de las montañas Nilgiri en las que sólo se encuentra en verano.
Harpactes fasciatus Harpactes generoko animalia da. Hegaztien barruko Trogonidae familian sailkatua dago.
Harpactes fasciatus Harpactes generoko animalia da. Hegaztien barruko Trogonidae familian sailkatua dago.
Intiantrogoni (Harpactes fasciatus) on trogonien heimoon kuuluva eteläaasialainen lintu. Sen esiintymisalue käsittää Intian rannikon Länsi-Ghattien, paikoin myös Itä-Ghattien alueen (alalaji malabaricus), sekä Sri Lankan (nimialalaji fasciatus). Lajista tunnetaan nämä kaksi alalajia. Thomas Pennant kuvaili lajin holotyypin Sri Lankasta vuonna 1769.[2]
Intiantrogoni (Harpactes fasciatus) on trogonien heimoon kuuluva eteläaasialainen lintu. Sen esiintymisalue käsittää Intian rannikon Länsi-Ghattien, paikoin myös Itä-Ghattien alueen (alalaji malabaricus), sekä Sri Lankan (nimialalaji fasciatus). Lajista tunnetaan nämä kaksi alalajia. Thomas Pennant kuvaili lajin holotyypin Sri Lankasta vuonna 1769.
Harpactes fasciatus
Le Trogon de Malabar (Harpactes fasciatus) est une espèce d'oiseau de la famille des Trogonidae.
Son aire s'étend sur le Sri Lanka et les sud-ouest de l'Inde (côte de Malabar) avec quelques populations isolées dans les ghâts orientaux et le centre du Deccan.
Son habitat est la forêt tropicale dense, où il niche dans des trous de troncs d'arbres (ponte de 2 à 4 œufs).
♂
♀
Harpactes fasciatus
Le Trogon de Malabar (Harpactes fasciatus) est une espèce d'oiseau de la famille des Trogonidae.
De Malabartrogon (Harpactes fasciatus) is een vogelsoort uit de familie Trogons (Trogonidae).
Deze soort komt voor in India en Sri Lanka en telt 3 ondersoorten:
De Malabartrogon (Harpactes fasciatus) is een vogelsoort uit de familie Trogons (Trogonidae).
Ghatstrogon[2] (Harpactes fasciatus) är en fågel i familjen trogoner inom ordningen trogonfåglar.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Ghatstrogon delas in i tre underarter:[3]
Wikimedia Commons har media som rör ghatstrogon.
Wikispecies har information om Harpactes fasciatus.
Ghatstrogon (Harpactes fasciatus) är en fågel i familjen trogoner inom ordningen trogonfåglar. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Ghatstrogon delas in i tre underarter:
H. f. malabaricus – förekommer i skogar i västra och södra Indien H. f. legerli – förekommer i öst-centrala Indien H. f. fasciatus – förekommer i Sri Lanka
Harpactes fasciatus là một loài chim trong họ Trogonidae.[1]
Harpactes fasciatus là một loài chim trong họ Trogonidae.
.jpg)
