Ar gornigell penn louet a zo ur spesad evned, Vanellus cinereus (pe Pluvianus cinereus) an anv skiantel anezhañ.
Bevañ a ra diwar amprevaned, blotviled ha preñved-lech'id hag a gav e bazeier.
Neizhañ a ra ar spesad e biz Sina ha Japan ha nijal kuit da India hag Azia ar Gevred da c'hoañviñ[1].
Ar gornigell penn louet a zo ur spesad evned, Vanellus cinereus (pe Pluvianus cinereus) an anv skiantel anezhañ.
La fredeluga capgrisa (Vanellus cinereus) és un ocell de la família dels caràdrids (Charadriidae) que habita planures sense arbres i zones pantanoses del nord-est de la Xina i l'illa de Honshu, al Japó.
La fredeluga capgrisa (Vanellus cinereus) és un ocell de la família dels caràdrids (Charadriidae) que habita planures sense arbres i zones pantanoses del nord-est de la Xina i l'illa de Honshu, al Japó.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Cornchwiglen benllwyd (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: cornchwiglod penllwyd) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Vanellus cinereus; yr enw Saesneg arno yw Grey-headed lapwing. Mae'n perthyn i deulu'r Cwtiaid (Lladin: Charadriidae) sydd yn urdd y Charadriiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn V. cinereus, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia ac Awstralia.
Mae'r cornchwiglen benllwyd yn perthyn i deulu'r Cwtiaid (Lladin: Charadriidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Corgwtiad Aur Pluvialis dominica Corgwtiad aur y Môr Tawel Pluvialis fulva Cwtiad aur Pluvialis apricaria Cwtiad Caint Charadrius alexandrinus Cwtiad gwargoch Charadrius ruficapillus Cwtiad Llwyd Pluvialis squatarola Cwtiad Malaysia Charadrius peronii Cwtiad teirtorch Charadrius tricollaris Cwtiad torchog Charadrius hiaticula Cwtiad torchog bach Charadrius dubius Cwtiad tywod mawr Charadrius leschenaultii Hutan mynydd Charadrius morinellusAderyn a rhywogaeth o adar yw Cornchwiglen benllwyd (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: cornchwiglod penllwyd) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Vanellus cinereus; yr enw Saesneg arno yw Grey-headed lapwing. Mae'n perthyn i deulu'r Cwtiaid (Lladin: Charadriidae) sydd yn urdd y Charadriiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn V. cinereus, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia ac Awstralia.
Der Graukopfkiebitz (Vanellus cinereus, Syn.: Hoplopterus cinereus (Blyth, 1842); Microsarcops cinereus (Blyth, 1842); Pluvianus cinereus Blyth, 1842), ist ein mittelgroßer Watvogel in der Familie der Regenpfeifer (Charadriidae).[1]
Er kommt in China, in angrenzenden Teilen Russlands und in Japan vor. Er ist Wintergast in Südasien von Nepal, Nordindien und Nordostindien, Bangladesch und Nordindochina.
Sein Verbreitungsgebiet umfasst ungestörte Lebensräume in Sümpfen und in der Nähe von Flüssen und Reisfeldern.[2][3]
Der Graukopfkiebitz ist 34–37 cm groß und wiegt zwischen 236 und 296 g. Die Flügelspannweite beträgt 75–76 cm. Er ist ein großer, ziemlich einfarbiger Kiebitz mit grauem Kopf, Nacken und oberem Brustbereich, schwarzem, unscharf begrenztem Brustband und brauner Oberseite. Der Schnabel ist gelb mit schwarzer Spitze, die Beine sind gelb. Im Fluge sind die Armschwingen weiß, der Schwanz trägt ein schwarzes Band.[2][3]
Der Ruf des Männchens wird als klagendes “chee-it, chee-it” und als gelegentliches scharfes “kik” im Fluge beschrieben.[2][3]
Die Nahrung besteht – soweit bekannt – aus Insekten, Würmern und Weichtieren. Die Nahrungsaufnahme erfolgt vorwiegend im Wasser watend.
Die Brutzeit liegt zwischen März und April in Japan. Der Vogel lebt monogam.[2]
Der Graukopfkiebitz gilt als nicht gefährdet (Least Concern).[4]
Der Graukopfkiebitz (Vanellus cinereus, Syn.: Hoplopterus cinereus (Blyth, 1842); Microsarcops cinereus (Blyth, 1842); Pluvianus cinereus Blyth, 1842), ist ein mittelgroßer Watvogel in der Familie der Regenpfeifer (Charadriidae).
Er kommt in China, in angrenzenden Teilen Russlands und in Japan vor. Er ist Wintergast in Südasien von Nepal, Nordindien und Nordostindien, Bangladesch und Nordindochina.
Sein Verbreitungsgebiet umfasst ungestörte Lebensräume in Sümpfen und in der Nähe von Flüssen und Reisfeldern.
राजहुटिट्याउँ नेपालमा पाइने एक प्रकारको चराको प्रजाति हो । यसलाई अङ्ग्रेजीमा ग्रे-हेडेड ल्यापविङ (Grey-headed Lapwing) भनिन्छ ।
राजहुटिट्याउँ नेपालमा पाइने एक प्रकारको चराको प्रजाति हो । यसलाई अङ्ग्रेजीमा ग्रे-हेडेड ल्यापविङ (Grey-headed Lapwing) भनिन्छ ।
சாம்பல் தலை ஆள்காட்டி (ஆங்கிலப் பெயர்: grey-headed lapwing, உயிரியல் பெயர்: Vanellus cinereus) என்பது ஒருவகை ஆள்காட்டிப் பறவை ஆகும். இது வடகிழக்குச் சீனா மற்றும் சப்பானில் காணப்படுகிறது. இவை தமிழகத்தில் இராஜபாளையத்திலும் பார்க்கப்பட்டுள்ளன.[2]
இது 34-37 செ.மீ. நீளம் இருக்கும். இதன் தலை மற்றும் கழுத்து சாம்பல் நிறத்திலும், மார்பு அடர் சாம்பல் நிறத்திலும், வயிறு வள்ளை நிறத்திலும் காணப்படும்.
சாம்பல் தலை ஆள்காட்டி (ஆங்கிலப் பெயர்: grey-headed lapwing, உயிரியல் பெயர்: Vanellus cinereus) என்பது ஒருவகை ஆள்காட்டிப் பறவை ஆகும். இது வடகிழக்குச் சீனா மற்றும் சப்பானில் காணப்படுகிறது. இவை தமிழகத்தில் இராஜபாளையத்திலும் பார்க்கப்பட்டுள்ளன.
The grey-headed lapwing (Vanellus cinereus) is a lapwing species which breeds in northeast China and Japan. The mainland population winters in northern Southeast Asia from northeastern India to Cambodia. The Japanese population winters, at least partially, in southern Honshū.
This species has occurred as a vagrant in Russia, the Philippines, Indonesia, New South Wales, Australia and Sri Lanka.[1]
The grey-headed lapwing is 34–37 cm long. It has a grey head and neck, darker grey breast band and white belly. The back is brown, the rump is white and the tail is black. This is a striking species in flight, with black primaries, white under wings and upper wing secondaries, and brown upper wing coverts.
Adults of both sexes are similarly plumaged, but males are slightly larger than females. Young birds have the white areas of plumage tinged with grey, a less distinct breast band, and pale fringes to the upperpart and wing covert feathers. The call of the grey-headed lapwing is a sharp chee-it.
This species nests from April to July in wet grassland, rice fields and marshland edges. It winters in similar habitat and is then gregarious. It feeds in shallow water on insects, worms and molluscs.
The grey-headed lapwing (Vanellus cinereus) is a lapwing species which breeds in northeast China and Japan. The mainland population winters in northern Southeast Asia from northeastern India to Cambodia. The Japanese population winters, at least partially, in southern Honshū.
From Sundarbans National Park, West Bengal, India.This species has occurred as a vagrant in Russia, the Philippines, Indonesia, New South Wales, Australia and Sri Lanka.
La avefría ceniza (Vanellus cinereus)[2] [3] es una especie de ave charadriforme de la familia Charadriidae propia de Asia.
Se reproduce en el noreste de China y Japón. La población continental migra durante el invierno al norte del Sudeste Asiático, desde el noreste de la India hasta Camboya. La población japonesa inverna, al menos parcialmente, en el sur de Honshū.
Se ha registrado como vagabundo en Rusia, las Filipinas, Indonesia y Nueva Gales del Sur, Australia.
Mide entre 34 y 37 cm de longitud. Tiene la cabeza y el cuello gris, una banda de gris más oscuro en el pecho y el vientre blanco. El dorso es de color marrón, el obispillo es blanco y la cola es de color negro. Es una especie llamativa en vuelo, con las primarias negras, blanco bajo las alas y la parte superior de las secundarias y las coberteras marrones.
Los adultos de ambos sexos son iguales en apariencia, pero los machos son ligeramente más grandes que las hembras. Las aves jóvenes tienen las áreas blancas del plumaje teñidas de gris, la banda del pecho menos clara y flecos pálidos a la parte superior de las alas y plumas coberteras.
Se reproduce de abril a julio en pastizales húmedos, campos de arroz y bordes de marismas. Pasa el invierno en un hábitat similar. Se alimenta en aguas poco profundas de insectos, gusanos y moluscos.
La avefría ceniza (Vanellus cinereus) es una especie de ave charadriforme de la familia Charadriidae propia de Asia.
Vanellus cinereus Vanellus generoko animalia da. Hegaztien barruko Charadriidae familian sailkatua dago.
Vanellus cinereus Vanellus generoko animalia da. Hegaztien barruko Charadriidae familian sailkatua dago.
Huppuhyyppä (Vanellus cinereus) on itäaasialainen kahlaaja. Sen elinympäristö käsittää Kiinan koillisosan ja läheiset alueet Venäjältä ja Japanista, sekä mahdollisesti Mantšurian ja Sisä-Mongolian. Pesimättömiä lintuja tavataan laajalla alueella Etelä- ja Kaakkois-Aasiassa. Lajin holotyypin kuvaili Edward Blyth Kalkuttasta 1842.[2]
Huppuhyyppä (Vanellus cinereus) on itäaasialainen kahlaaja. Sen elinympäristö käsittää Kiinan koillisosan ja läheiset alueet Venäjältä ja Japanista, sekä mahdollisesti Mantšurian ja Sisä-Mongolian. Pesimättömiä lintuja tavataan laajalla alueella Etelä- ja Kaakkois-Aasiassa. Lajin holotyypin kuvaili Edward Blyth Kalkuttasta 1842.
Vanellus cinereus
Le Vanneau à tête grise (Vanellus cinereus) est une espèce d'oiseaux de la famille des Vanellinae.
Le Vanneau à tête grise mesure de 34 à 37 cm. Comme son nom l'indique, il a la tête mais aussi le bec de couleur grise. Le poitrail est rayé gris foncé et le ventre est de couleur blanche. Le dos est brun, le croupion blanc et la queue noire. En vol, il est particulièrement reconnaissable avec des primaires noires, du blanc sous les ailes et sur les rémiges secondaires, et du brun sur les couvertures ailaires.
Les adultes des deux sexes ont un plumage similaire toutefois les mâles sont d'une taille généralement plus grande que les femelles. Les juvéniles have the grey areas of plumage tinged with grey, des rayures moins prononcées sur le poitrail et des franges claires sur le dessus des ailes et les couvertures ailaires.
Il s'agit d'un oiseau grégaire.
La ponte a lieu d'avril à juillet dans les prairies humides, les champs de riz ou en lisière des marécages.
Il niche principalememt en Manchourie, mais aussi sur l'île d'Honshu et le littoral est de la Chine. On peut le rencontrer occasionnellement en Russie, aux Philippines, en Indonésie, en Nouvelle-Galles du Sud ou en Australie.
La migration se fait vers des habitats similaires. Les populations continentales hibernent au nord-est de l'Inde et au Cambodge. Les oiseaux se trouvant au Japon migrent, au moins partiellement, au sud d'Honshū.
Le régime alimentaire de cet oiseau se compose d'insectes, vers et mollusques capturés dans l'eau peu profonde.
Vanellus cinereus
Le Vanneau à tête grise (Vanellus cinereus) est une espèce d'oiseaux de la famille des Vanellinae.
La pavoncella cenerina (Vanellus cinereus, Blyth, 1842), è un uccello della famiglia dei Charadriidae.
Vanellus cinereus non ha sottospecie, è monotipico.
Questo uccello nidifica nella Cina nordorientale, in Corea e Giappone. Sverna in Asia sudorientale, dall'India al Vietnam; è presente anche in Mongolia, Taiwan, Nepal e Bhutan. È di passo in Australia, Malaysia, Indonesia, Russia e Filippine.
La pavoncella cenerina (Vanellus cinereus, Blyth, 1842), è un uccello della famiglia dei Charadriidae.
De grijskopkievit (Vanellus cinereus) behoort tot de familie van kieviten en plevieren (Charadriidae).
Gråhuvad vipa[2] (Vanellus cinereus) är en asiatisk fågel i familjen pipare inom ordningen vadarfåglar.[3]
Gråhuvad vipa är en 34-37 centimeter lång vadare med långa ben. Den är, som namnet avslöjar , grå på hvuud och alls. Undertill syns ett mörkare grått bröstband och en vit buk. Ryggen är brun, övergumpen vit och stjärten svart. I flykten är den kontrastrik med svarta handpennor, vita armpennor och vingundersida och bruna övre vingtäckare. Könen liknar varandra, men hanen är större än honan. Ungfåglar är grå där de vuxna är vita, bröstbandet är mindre distinkt och på ovansidan syns bleka fjäderspetsar. Lätet är ett tji-itt.[4]
Fågeln häckar i nordöstra och östra Kina (Inre Mongoliet, centrala Machuriet, Jiangsu och Fujian), angränsande delar av Ryssland samt i Japan.[5] Vintertid flyttar den till södra Asien, ett område från Nepal, norra och nordöstra Indien och Bangladesh till sydcentrala Kina och norra Indokina, ibland längre söderut.[5] Vid ett tillfälle, 3 januari 2012, har den påträffats i Oman.[6] Den behandlas som monotypisk, det vill säga att den inte delas in i några underarter.
Gråhuvad vipa häckar från april till juli i fuktiga gräsmarker, risfält och våtmarkskanter. Vintertid ses den i flockar i liknande miljöer. Den födosöker på grunt vatten efter insekter, maskar och mollusker.[4]
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, men tros minska i antal på grund av habitatförstörelse, dock inte tillräckligt kraftigt för att den ska betraktas som hotad.[1] Internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar därför arten som livskraftig (LC).[1] Världspopulationen uppskattades 2006 till mellan 26.000 och 100.000 individer.[1]
Gråhuvad vipa (Vanellus cinereus) är en asiatisk fågel i familjen pipare inom ordningen vadarfåglar.
Гніздиться у північно-східному Китаї та Японії. Материкова популяція зимує у Південно-Східній Азії від північно-східної Індії до Камбоджі. Японська популяція зимує у південній частині острова Хонсю.
Цей вид відмічений як залітний у Росії, на Філіппінах, Індонезії і Новому Південному Уельсі (Австралія).
Довжина тіла сягає 34-37 см завдовжки. Має сіру голову і шию, сіру смугу темніша на грудях і біле черево. Спина коричнева, круп білий, а хвіст чорний.
Статевий диморфізм не характерний для виду, але самці трохи більше, ніж самиці. Молоді птахи мають білі ділянки оперення з відтінком сірого.
Цей вид гніздиться з квітня по липень у мокрих лугах, рисових полях і болотах. Зимує в аналогічних середовищах існування . Живиться на мілині комахами, черв'яками і молюсками.
Vanellus cinereus là một loài chim trong họ Charadriidae.[1]
Vanellus cinereus là một loài chim trong họ Charadriidae.
Vanellus cinereus (Blyth, 1842)
Охранный статусСерый чибис[1] (Vanellus cinereus) — небольшая птица семейства ржанкообразных.
Длина тела достигает 34—37 см. Голова и шея серые, серая полоса темнее на груди. Спина коричневая, брюхо белое хвост чёрный. Половой диморфизм не характерен для вида, однако самцы немного крупнее самок. У молоды птиц белые участки оперения имеют серый оттенок.
Вид гнездится в северо-восточном Китае и Японии. Материковая популяция зимует в Юго-Восточной Азии от северо-восточной Индии до Камбоджи. Японская популяция зимует в южной части острова Хонсю.
Этот вид отмечен как залётный в России, на Филиппинах, в Индонезии и Новом Южном Уэльсе (Австралия).
Этот вид гнездится с апреля по июль на влажных лугах, рисовых полях и болотах. Зимует в аналогичных средах обитания. Питается на мелководье насекомыми, червями и моллюсками.
Серый чибис (Vanellus cinereus) — небольшая птица семейства ржанкообразных.
Длина тела достигает 34—37 см. Голова и шея серые, серая полоса темнее на груди. Спина коричневая, брюхо белое хвост чёрный. Половой диморфизм не характерен для вида, однако самцы немного крупнее самок. У молоды птиц белые участки оперения имеют серый оттенок.
Вид гнездится в северо-восточном Китае и Японии. Материковая популяция зимует в Юго-Восточной Азии от северо-восточной Индии до Камбоджи. Японская популяция зимует в южной части острова Хонсю.
Этот вид отмечен как залётный в России, на Филиппинах, в Индонезии и Новом Южном Уэльсе (Австралия).
Этот вид гнездится с апреля по июль на влажных лугах, рисовых полях и болотах. Зимует в аналогичных средах обитания. Питается на мелководье насекомыми, червями и моллюсками.
灰头麦鸡(学名:Vanellus cinereus)为鸻科麦鸡属的鸟类。在中国大陆,分布于华北、华南等地。该物种的模式产地在印度。[2]
ケリ(鳧、計里、水札、学名:Vanellus cinereus)は、チドリ目チドリ科タゲリ属に分類される鳥類の一種。
モンゴル、中国北東部、日本で繁殖する。冬には東南アジア、中国南部などに渡るものもいる。日本においては留鳥として、かつては主に東北地方に分布していたが、近年[いつ?]は分布が拡大し、現在[いつ?]では中部地方、関西地方を中心とした近畿以北の本州に分布する。最近[いつ?]になって中国地方・北部九州など西日本でも繁殖が確認され始めた。
全長約34 cm。雌雄同色。くちばしは短く、黄色で先端が黒い。足は長くて黄色。目は赤橙色で黄色のアイリングがある。また。嘴の付け根には黄色い肉垂がある。雌雄同色[3]。 翼の小翼羽付近には爪があり、爪の大きさや色から雌雄の見当をつけることができる。成鳥の夏羽は頭部から胸上部が灰青色で、体上面は灰褐色で、体下面は白い。胸上部と体下面の境目には黒い胸帯がある。翼は先の方が黒く、基半部は白色と灰褐色で、飛ぶときこれらのコントラストが目立つ。尾は白色で黒い帯が入る。冬羽は頭部からの灰青色がやや褐色を帯びている。雛は淡褐色の綿羽に覆われている。若鳥は頭部からの胸部にかけて灰色でやや褐色を帯びる。胸帯は薄い。また目は褐色で、アイリング・肉垂とも小さく目立たない。
食性は主に動物食で、昆虫類、ミミズ、カエルなどを捕食する。稀に穀類も食べる。
繁殖期は3月から7月。抱卵は3月初旬から中旬に始まり、抱卵・ヒナ養育それぞれ約1ヶ月ほどかかる。クラッチサイズは4卵で、時には3卵、稀に1卵-5卵が確認される。巣は水田内や畦などの地面に藁を敷き作る。よって農作業による影響が著しく大きい。繁殖期中は時にテリトリーを変えるなどして最大3回営巣を試みる。非常に警戒心が強く、テリトリーにトビやカラス、人間などの外敵が近付くと、鳴きながら激しく威嚇し、追い払う。その為、夜でも鳴き声が聞こえてくる場合がある。
非繁殖期には小群で行動する。
甲高い声で鳴き、「キリッ、キリッ」、「ケリッ」、「ケケッ」というふうに聞こえる。この鳴き声からケリという名がついたといわれる[4]。
昆虫を採食中の雛
国際自然保護連合(IUCN)により、軽度懸念(LC)の指定を受けている[1]。
日本の以下の都道府県で、以下のレッドリストの指定を受けている[5]。2007年8月現在、環境省のレッドリストの指定はない[6]。